மூன்று மாதங்களுக்கு முன்…
கம்பெனியில், அக்காவிடம், ‘பகைவனை உறவாடிக் கெடு’ என்று சொன்ன பின், நீ முதல்ல, அங்க போ. நான் இன்னும் ரெண்டு மூணு நாள்ல அங்க வருவேன். நீ சர்ப்ரைஸ் மாதிரி காட்டிக்கோ என்று சொல்லியிருந்தேன்.
அது மட்டுமில்லை, நான் கொஞ்ச நாள் அங்க தங்குற மாதிரியும் இருக்கும். நீ, அவிங்க முன்னாடி, என்கிட்ட ரொம்ப நெருக்கமாவும் காட்டிக்காத, அதே சமயம், வெறுப்பாவும் காட்டிக்காத. வேறெதாவதுன்னா, நானே சொல்றேன்.
சரிங்க சார், வேற ஏதாச்சும் இருக்கா என்று அவள் கிண்டல் செய்தாள்.
எனக்கும் அது சந்தோஷமாகத்தான் இருந்தது. ரெண்டு நாட்களுக்கு முன், அந்த வீட்டுக்குச் செல்ல பயப்பட்டவள், இப்போது கிண்டலடிக்கிறாள் என்றால், அவள் பழைய தன்னம்பிக்கையை பெற்றுவிட்டாள்! அது போதும்!
சொன்ன படியே அவள் அடுத்த நாள் கிளம்பினாள். (ஹாரீஸ் இருப்பது பெங்களூரில், நான் இருப்பது சென்னையில்)
இரண்டு நாட்கள் கழித்து. ஒரு மாலை நேரம்!
காலிங்பெல் அடித்தது! கதவைத் திறந்தது என் அக்காவின் மாமனார்! அவர் பெயர் மோகன்.
ஹாய் மதன்! வெல்கம். ரொம்ப நாள் கழிச்சு இன்னிக்குதான் வந்திருக்கீங்க. வெல்கம். வெல்கம்!
உள்ளிருந்து என் அக்காவும், ஹரீஸும் வந்தார்கள்.
ஹாய் மதன், வெல்கம்! இது ஹரீஸ்!
தாங்க்ஸ்! எல்லாரும் எப்படி இருக்கீங்க?
நல்லா இருக்கோம், நீதான் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் இப்பதான் வந்திருக்க! வெல்கம். எப்டியிருக்க?
வா மதன்! எப்டியிருக்கே? வரேன்னு ஃபோன் எதுவும் பண்ணவே இல்லை? இது அக்கா!
திடீர் ப்ளான்தான். இங்க முக்கியமான மீட்டிங்ஸ். எதிர்பார்த்ததை விட கொஞ்சம் ஏர்லியாவே முடிஞ்சிடுச்சி. அதான் அப்படியே பார்த்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்.
ஓ, ஓகே!
அப்போது உள்ளிருந்து ஹரீஸின் சித்தி வந்தாள்.
ஹாய் மதன். வாங்க? எப்டியிருக்கீங்க?
நல்லாயிருக்கேன், நீங்க எல்லாரும் எப்டி இருக்கீங்க?
நாங்க எல்லாரும் நல்லாயிருக்கோம். உனக்கு பிசினஸ் எப்டி போகுது? அதைக் கேட்கவே வேண்டாம், இண்டஸ்ட்ரி நியூஸ் எல்லாம் செம பாசிடிவ். ஷேர் வேல்யூ கூட அதிகமாயிட்டே போகுதுன்னு கேள்விப்பட்டேன். கேட்க சந்தோஷமா இருக்கு!
மெல்ல பேச்சு பிசினஸை ஒட்டியே சென்றது. நான், ஹரீஸ், மோகன் மூவரும் சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். அக்கா சும்மாவே உட்கார்ந்திருந்தாள்.
ஒன்றைக் கவனித்திருந்தேன். ஹரீஸ், என் பணத்திற்காக போலி மரியாதையெல்லாம் காட்டவேயில்லை. மனைவியின் தம்பி என்ற அக்கறை கலந்த பாசமும், தனிப்பட்ட முறையில் என் சிறுவயது முதலான வாழ்க்கையைத் தெரிந்ததால், என் மீது ஒரு மரியாதையும் இருந்தாலும், வா போ என்றுதான் பேசினார். அதே சமயம், வார்த்தைகளில் மரியாதையும், பாராட்டும் இருந்தது. அதுவே அவரது நல்ல குணத்தைக் காட்டியது.
ஆனால், அவர் சித்தப்பா, சித்தியோ போலி மரியாதையைக் காட்டினர். என்னால், அவர்களின் செயல்களில் இருந்த போலித்தன்மையை மிக எளிதில் கண்டு பிடிக்க முடிந்தது. இதை எப்படி ஹரீஸ் கண்டுபிடிக்காமல் இருந்தார்?
என் அக்காவைப் போலவேதான் நானும்! சிறு வயதிலிருந்து தாய், தந்தையரால் ஏமாற்றப்பட்டிருந்ததால், அடுத்தவரை கவனிக்கும், ஓரளவு சரியாக எடை போடும் திறனும் தானாக வந்திருந்தது. கூடுதலாக, பிசினசில் ஈடுபட்ட பின், அது மிக பன் மடங்கு உயர்ந்திருந்தது. என்னால் சரியாகக் கணிக்க முடியாத அல்லத இந்த விஷயத்தில் நான் தோற்றது ஒரே ஒருத்தரிடம்தான்! அதுவும்……………………………….
பின் நான் சொன்னேன். எனக்கு இங்க முக்கியமான வேலை இருக்கு. ஹெட் ஆஃபிஸ் சென்னைன்னாலும், பிசினஸ் ரீஸ்ட்ரக்சரிங் விஷயமாவும், இங்க பெங்களூர் ஆஃபிஸ்ல இருக்கிற ஃஃபினான்சியல் இஷ்யூக்காகவும் நான் தொடர்ந்து இங்க ரெண்டு மாசம் தங்க வேண்டியிருக்கும். சோ, கம்பெனி கெஸ்ட் அவுஸ் ரெடி பண்ணச் சொல்லியிருக்கேன். அது ரெனவேஷன் ஒர்க் போயிட்டிருக்கு. சோ, அதுவரைக்கும் ஹோட்டல்ல தங்கலாம்னு இருக்கேன்.
அப்போதுதான் அக்கா சொன்னாள். ஏன் ஹரீஸ், இங்கியே தங்கலாமே? ஹரீஸூம் அதை ஆமோதித்தார். எஸ் ஹரீஸ். இங்க நாங்க இருக்கிறப்ப, நீ எப்டி ஹோட்டல்ல தங்கலாம்?
நான் மறுத்தேன். ஆனால் மறந்தும் அவரது சித்தப்பாவோ, சித்தியோ என்னைத் தங்கச் சொல்லவில்லை. அவருக்கு உள்ளுக்குள் கலக்கம். அக்கா வந்த ரெண்டு நாளில் நான் வந்திருக்கிறேன். கூடுதலாக, தங்கும் ப்ளான் இருக்கிறது என்றும் சொல்கிறேன். உள்ளுக்குள் கொஞ்சம் ஆடித்தான் போயிருக்க வேண்டும்.
ஹரீஸுக்கு ஒரு பிசினஸ் கால் வந்தது என்று எழுந்து போனார். பின் என் அக்காவும், என் கண்ணசைவில், டின்னர் ரெடி பண்ண வேலையாட்களிடம் சொல்வதாக எனக்கும் ஹரீசின் சித்தப்பாவிற்கும் (மோகனிற்கும்) தனிமை கொடுத்து கிளம்பினாள்.
தனிமையில், மோகனிடம் கேட்டேன்.
என்ன மாமா, உங்களுக்கு நான் இங்க தங்குறது பிடிக்கலை போலிருக்கு?
அவன் திடுக்கிட்டான். இருந்தாலும் சமாளிக்க எண்ணி, அப்படியில்லை மதன்! ஏன் அப்படிச் சொல்ற?
நீங்க தங்கச் சொல்லி சொல்லவேயில்லையே?
நீ கோடீஸ்வரன் மதன். இந்த வசதியெல்லாம் உனக்கு ஒத்துவருமோ இல்லையோ?!
நான் அவன் கண்களையேப் பார்த்தேன். உண்மையிலேயே அதுதான் காரணமா?
அவனால் என்னை எதிர் கொள்ள முடியவில்லை! ஏன் மதன் ஒரு மாதிரி பேசுற? அதுவும் தனியா இருக்கிறப்ப?
அப்படீன்னா, எல்லாரும் இருக்கிறப்ப, என்னைத் தங்கச் சொல்லி நீங்க கம்பெல் பண்ணுங்க. அப்பதான் நான் தங்குவேன்.
இப்பொழுது அவனது ஈகோ கொஞ்சம் தலைதூக்க ஆரம்பித்தது. அப்படி எதுக்கு நான் உன்னை கம்பெல் பண்ணனும்?
அது உங்க விருப்பம்! ஆனா, நீங்க கம்பெல் பண்ணுங்க. அப்பதான் நான் தங்குவேன். நான் செய்யனும்னு நினைக்கிறதையெல்லாம், உக்காந்த இடத்துல இருந்து என்னால செய்ய முடியும். ஆனா, நான் இங்க தங்குறதுல, உங்களுக்கு ஒரு வேளை லாபம் வர வாய்ப்பிருந்தா, நீங்கதான் அதை மிஸ் பண்ணுவீங்க! அப்புறம், உங்க இஷ்டம்.
இன்னமும் அவனுக்கு குழப்பமும், கடுப்பும் ஏன் கொஞ்சம் பயமும் கூட இருந்தது அவனது முகத்திலேயே தெரிந்தது. சின்னப்பையன் ஆட்டுவிக்கிறான் என்ற கடுப்பு, என்ன லாபம் இருக்கலாம் என்ற குழப்பம், அக்கா விஷயம் தெரிந்து வந்திருக்கிறானோ என்ற பயம், ஆனாலும் கோபமாக எதுவும் பேசவில்லையே என்கிற குழப்பம்!
என் அக்காவை மெண்டல் டார்ச்சர் கொடுத்தவனுக்கு நான் என்னுடைய சிகிச்சையை ஆரம்பித்திருந்தேன்!
பி ஹரீஸ், அக்கா வந்த பின், ஹரீஸ் திரும்ப என்னைத் தங்கச் சொன்னார்.
நான் அமைதியாக அவரது சித்தப்பாவைப் பார்த்தேன். நான் எதிர்பார்த்த மாதிரியே, அவன் என்னை தங்கச் சொல்லி கம்பெல் பண்ணினான்.
அதன் பின் நான் ஒத்துக் கொண்டேன். அவனைப் பார்த்து ஒரு வெற்றிப் புன்னகை செய்தேன்.
அது அவனுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் கடுப்பேத்தியது!
திட்டங்கள் மெல்ல நடந்தேறியது. நான் அன்றே, அவர்கள் வீட்டுக்கு வந்தேன். அடுத்த நாள் வார இறுதி!
அடுத்த நாள் காலையிலேயே மோகன் என்னைத் தேடி வந்தான்.
என்ன மாமா காலையிலேயே?
இப்பச் சொல்லு மதன்!
என்ன சொல்ல?
நீ, இங்க தங்குறதுனால எனக்கு இங்க லாபம்னு ஏதோ சொன்னியே?
நான் அப்டி சொல்லலியே?! லாபம் இருந்தாலும் இருக்கலாம்னு சொன்னேன்.
எல்லாம் ஒண்ணுதானே?
இல்லியே?
விளையாடாத! என்ன உன் ப்ளான்? எதுக்கு இங்க வந்திருக்க?
கூல் மாமா! ஏன் இவ்ளோ டென்ஷன் ஆகுறீங்க?
அவனது பொறுமை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் கரைந்து கோண்டிருந்தது. அவனை என் ஆட்டத்திற்கு ஆட வைப்பதுதான் என் ப்ளானும். பின் மெதுவாய்ச் சொன்னேன்.
என்னால எத்தனையோ நன்மைகள் இருக்கலாம். உதாரணமா, நீங்க ஹரீசை இத்தனை நாளா ஏமாத்திட்டு வந்திருக்கீங்களே அதை அவர்கிட்ட சொல்லாம இருந்தாலே, உங்களுக்கு நன்மைதானே?
குப்பென்று இருந்தது மோகனுக்கு!
நீ, என்ன சொல்ற? அப்டியெல்லாம் ஒண்ணுமில்லியே?!
ஹா ஹா ஹா! எங்க, என்னைப் பாத்துச் சொல்லுங்க! நான் சொல்லுறது என்னான்னு உங்களுக்குப் புரியாது?
அவனால் மறுக்க முடியவில்லை. அதே சமயம், என்னிடம் தோற்பதையும் ஏற்க முடியவில்லை. கோபமாய் சொன்னான்.
போய் சொல்லு பாக்கலாம் ஹரீஸ்கிட்ட. அவன் நம்பிட்டான்னா, நான் தோத்துட்டேன்னு ஒத்துக்கறேன்!
போய் சொல்லு பாக்கலாம் ஹரீஸ்கிட்ட. அவன் நம்பிட்டான்னா, நான் தோத்துட்டேன்னு ஒத்துக்கறேன்!
ஹா ஹா ஹா. அப்ப ஹரீசை ஏமாத்துறேன்னு ஒத்துக்குறீங்க? அப்டித்தானே?!
உடன் பின் வாங்கினான்… இல்ல இல்ல…, நான் அப்டிச் சொல்லலை!
கூல் மாமா! ஏன் டென்ஷன் ஆகுறீங்க? என்கிட்ட ஏன் உங்க வீரத்தை காமிச்சு எனர்ஜியை வேஸ்ட் பண்றீங்க? நான் நல்லது பண்ண நினைச்சாலும், நீங்களே கெடுத்துக்குவீங்க போல?
இப்போது அவன் கொஞ்சம் தணிய ஆரம்பித்திருந்தான்.
பின்ன, நீ என்கிட்ட பேசுற முறை சரியா?
இங்க பாருங்க மாமா, தப்பு பண்றது நீங்க! தவிர, என் மூலமா ஏதோ லாபம் இருக்கலாம்னுதான என்கிட்ட இப்டி பேசிட்டிருக்கீங்க. அப்ப நீங்கதான் கொஞ்சம் பொறுமையா இருக்கனும். நீங்க என்கிட்ட எகுறுனா பாதிப்பு உங்களுக்குதான்.
நான் மட்டுந்தான் தப்பு பண்றேனா? என் கூட உக்காந்து பேசிட்டிருக்கியே, நீயும்தான் ஒரு வகையில தப்பு பண்ற?
பாத்தீங்களா, இன்னும் உங்க வீம்பு போகலை? ஒரு விதத்துல நீங்க சொல்றதும் சரிதான். என் ஸ்டேட்டசுக்கு, உங்களை மாதிரி, துரோகம் பண்ற ஆளு கூட சரி சமமா உக்காந்து பேசிட்டிருக்கேன்ல, அது தப்புதான்!
சரி, உங்க தப்பு என்னான்னு எனக்குத் தெரியும். எங்க, எப்டி அதைச் சொல்லனும்னும் தெரியும். என்னோட தப்பு என்னான்னு நீங்க சொல்லுவீங்க??? ம்ம்ம்?
என் பேச்சில், மோகன் கொஞ்சம் வெளிறிப் போய்தான் இருந்தான். நான் துரோகம் என்று எதைச் சொல்லுகிறேன் என்ற குழப்பம்? மறைமுகமாக அவனது குடுமி, என் கையில் என்பதில் கொஞ்சம் பயந்தும் போயிருந்தார்.
ஏன் மதன் இப்படி பேசுற? இப்ப என்ன வேணும் உனக்கு?
சொல்றேன், அதுக்கு முன்னாடி ஒண்ணு ஞாபகம் வெச்சுக்கோங்க. ஒரு வேளை என்னை நம்பாம ஹரீஸ் உங்களை நம்புறார்னே வெச்சுக்கோங்க! எனக்கு இருக்கிற சக்திக்கு, நீங்களும், ஹரீசும் சேந்து நின்னாலும், என்னை எதிர்த்துட முடியும்னு நினைக்கறீங்களா? சொல்லுங்க? இல்ல எதிர்த்தாலும் ஜெயிச்சிட முடியுமா?
அவனால் பேச முடியவில்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சம், அவனை என் கண்ட்ரோலுக்குள் கொண்டு வர ஆரம்பித்தேன்.
காட்டில் இருக்கும் ஒரு மிருகத்தை பிடித்தால், ஆரம்பத்தில் வெறியுடன் இருக்கும். எப்படியாவது தப்பிக்க நினைக்கும். கொஞ்சம் ஆக்ரோஷமாகத் தாக்கக் கூட முனையும். ஆனால், காலப்போக்கில், தப்பிக்க வேறு வழியில்லை என்று உணரும் போது, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அடங்கி, அடிமையாகி விடும். அந்த அடிமையாக்கும் வேலையைத்தான் நான் ஆரம்பித்திருந்தேன்.
காட்டில் இருக்கும் ஒரு மிருகத்தை பிடித்தால், ஆரம்பத்தில் வெறியுடன் இருக்கும். எப்படியாவது தப்பிக்க நினைக்கும். கொஞ்சம் ஆக்ரோஷமாகத் தாக்கக் கூட முனையும். ஆனால், காலப்போக்கில், தப்பிக்க வேறு வழியில்லை என்று உணரும் போது, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அடங்கி, அடிமையாகி விடும். அந்த அடிமையாக்கும் வேலையைத்தான் நான் ஆரம்பித்திருந்தேன்.
இப்போது தோல்வியை புரிந்த அவன், என்னை சமாதானப்படுத்துவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்று உணர்ந்தான்.
கோவிச்சுக்காத மதன். சரி சொல்லு. என்கிட்ட என்ன சொல்லனும்? நான் என்ன செய்யனும்?
கொஞ்சம் கொஞ்சமா வார்த்தைகள் ஒரு முதலாளியிடம், வேலைக்காரன் பேசும் முறையை நோக்கி செல்ல ஆரம்பித்தது.
குட்! இப்டி பேசுனா, எனக்குப் பிடிக்கும். இதை விட்டுட்டு ஏன் ஓவரா திமிறுறீங்க?
சரி சொல்லு!
சொல்றேன், ஆனா இப்ப இல்ல. இப்ப நான் வெளிய கெளம்பனும். முக்கியமான மீட்டிங் இருக்கு. ஈவ்னிங் உங்க கிட்ட பேசுறேன். ஓகே?
ம்ம்ம்! ஓகே!
உண்மையில், அப்படி ஒரு வேலையும் இல்லை. ஆனால், அந்தாள் என் கண்ட்ரோலில் கொண்டு வர, இது போன்ற நடைமுறைகள்தான் ஒத்து வரும்.
அன்று மாலை…
மீண்டும் என்னைத் தேடி வந்தான். காலையில் இருந்த தோரணை, அதிகாரம் மறைந்திருந்தது. கொஞ்சம் என் மேல் பயமும், மரியாதையும் கூடியிருந்தது.
மீட்டிங் எப்டி இருந்தது மதன்?
ம்ம்.. நல்லா இருந்துது. ஒரு பெரிய ஆர்டர் கிடைச்சிருக்கு.
வாவ். கங்கிராட்ஸ்!
தாங்க்ஸ்! சொல்லுங்க, என்ன விஷயம்?
இல்ல மதன், ஈவ்னிங் ஏதோ சொல்லுறேன்னு சொன்ன? தயங்கித் தயங்கி வந்தது குரல்.
ஓ… ஆமால்ல, மறந்தே போயிட்டேன்! வேண்டுமென்றே, எனக்கு இது பத்தோடு பதினொன்று என்பது போல் சொன்னேன்.
ஓ… ஆமால்ல, மறந்தே போயிட்டேன்! வேண்டுமென்றே, எனக்கு இது பத்தோடு பதினொன்று என்பது போல் சொன்னேன்.
அதுவும் அவனைக் கடுப்பேத்தியது!
பின் அவனைப் பார்த்து மெதுவாகச் சொன்னேன்.
நான் இங்க வந்தது, ஹரீஸ்கிட்ட, உங்க வண்டவாளம் எல்லாம் தெரியறதுக்குள்ள, உங்களைக் காப்பாத்த! இப்பச் சொல்லுங்க, நான் வந்தது, உங்களுக்கு லாபமா, நட்டமா?
என்ன ஹரீஸ் சொல்லுற? அப்டி என்ன, நான் ஹரீசை ஏமாத்துறேன்?
இங்க பாருங்க திரும்பத், திரும்ப என்கிட்ட பொய் பேசுறதுன்னா, அது அவசியமே இல்லை. நீங்க என்னை முட்டாள்னு நினைச்சு பேசிட்டிருக்காதீங்க. எனக்கு அது பிடிக்காது! நீங்கப் போகலாம்!
இ… இல்ல மதன்!
நீங்கப் போகலாம். அப்டி ஒண்ணும், நீங்கப் பேச வேண்டிய அவசியமில்லை. சொல்லிவிட்டு, அவன் இருப்பதை கண்டு கொள்ளாமல் லாப்டாப்பில் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். சில நொடிகளுக்குப் பின் அவன் சொன்னான்…
ஒத்துக்குறேன் மதன்!
என்ன ஒத்துக்குறீங்க?
ஹரீசுக்கு எதிரா சில விஷயங்களை செய்யுறேன்னு ஒத்துக்கறேன். ஆனா, இதெல்லாம் உனக்கு எப்படி தெரியும்? ஹரீசுக்கு எப்படி தெரியப் போகுது?
நான் அவனையே பார்த்தேன். பின் ஏளனமாய் சொன்னேன், அப்பா மாதிரி நினைச்சிட்டிருக்கிற ஒரு ஆள்கிட்ட, ஏமாத்தி, அவன் சொத்தையே பிடுங்கிறதுக்கும், தேவைப்பட்டா அவனைக் கொல்லவும் ப்ளான் பண்ணிட்டு, என்னமோ, எதிரா சில விஷயங்கள்னு ரொம்ப சிம்பிளா சொல்லுறீங்க???
இப்போது அவன் முகத்தில் அதிர்ச்சி. இதெல்லாம் உனக்கு எப்டித் தெரியும் மதன்?
ம்ம்ம்… உங்க மருமக, அவங்க அப்பா அம்மா கிட்ட பேசுனதை கேட்டேன். இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல, நீங்க இல்லாதப்ப, ஹரீஸ்கிட்ட ஒண்ணு சேந்து உங்களைப் பத்திச் சொல்லப் போறாங்க. உங்களுக்கு எதிரா, எவிடென்ஸ் கூட கலெக்ட் பண்ண ட்ரை பண்ணிட்டிருக்காங்க. கிடைச்ச உடனே, சொல்லிடுவாங்க.
அவனுக்கு வியர்க்க ஆரம்பித்து விட்டது. இருந்தாலும் சொன்னான், ஹரீஸ் அப்படி ஒண்ணும் நம்ப மாட்டான்.
அதுக்குதான் எவிடென்ஸ் பாத்துட்டிருக்காங்க. ஏதாவது ஒண்ணு கிடைச்சா போதும். டிடெக்டிவ் ஏஜன்சில்லாம் கூட அப்ரோச் பண்ணியிருக்காங்க. சின்ன எவிடென்சோட ஹரீஸ்கிட்ட சொல்லி, ஹரீஸ் துருவ ஆரம்பிச்சாலே, எல்லா வண்டவாளமும் வெளிய வந்துடுமே? இதுல இருந்து தப்பிக்க என்ன பண்ணப் போறீங்க?
அவன் பதட்டத்துடன் யோசித்துக் கொண்டிருந்தான்.
பின், மெதுவாகச் சொன்னேன். கவலைப் படாதீங்க, நீங்க என்கிட்ட ஒழுங்கா நடந்துகிட்டா, தப்பிக்குற வழியை நான் சொல்லுறேன்.
இப்போது அவனது முகத்தில் வெளிச்சம்.
என்ன வழி மதன்?
No comments:
Post a Comment