வாசுவுக்கு உறக்கம் வரவில்லை. அது புது இடம் என்பதால் மட்டுமல்ல, தலைக்குமேல் சுற்றிக்கொண்டிருந்த மின்விசிறியையே குறிக்கோளின்றி வெறித்தபடி படுத்திருந்தான். பல்வேறு உணர்ச்சிகளுக்கு ஆட்பட்டவனாய்ப் பரிதவித்துக் கொண்டிருந்தான். ‘எப்படியோ வாழ்ந்திருக்க வேண்டிய அக்கா, இப்படி அவதிப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறாளே?’ நினைக்க நினைக்க வாசுவுக்கு அனுதாபமும், அவசரத்தில் காதலித்து ஓடிப்போய் திருமணம் செய்துகொண்டு இப்போது அல்லல்படும் அக்காவின் மீது சற்று எரிச்சலும் ஏற்பட்டது.
’ஏன் அக்கா இப்படிச் செய்தாய்? அப்பா உன் காலிலேயே விழுந்து கெஞ்சினாரே? அம்மாவும் உறவினர்களும் எவ்வளவு அறிவுரை கூறினார்கள்? எல்லாவற்றையும் உதாசீனப்படுத்திவிட்டு, இளமை மயக்கத்தில் சரியான வேலையோ, வருமானமோ இல்லாத ஒருவனை நம்பி ஊர்விட்டு ஊர்வந்து இப்படி உருக்குலைந்து போய் விட்டாயே?’
வாசு சகுந்தலாவின் வீட்டுக்கு வந்திருப்பது அப்பாவுக்குத் தெரியாது. அம்மா கண்ணீரும் கம்பலையுமாகக் கெஞ்சியதால்தான் வாசு தன் பிடிவாதத்தைத் தளர்த்திக் கொண்டு வந்திருந்தான். பெற்றோரை விடவும் சில நாட்களாகவே வாசுவுக்குத்தான் ஓடிப்போன அக்காவின் மீது மிகுந்த கோபம் உண்டாகியிருந்தது. அதற்குக் காரணமும் இருந்தது.
சென்னை பரங்கிமலை ரயில் நிலையத்திலிருந்து ஆட்டோ பிடித்து, குண்டும் குழியுமாக இருந்த ஆதம்பாக்கத்தின் ஒரு குறுகலான தெருவில், மிகுந்த சிரமத்துடன் அக்காவின் முகவரியைக் கண்டுபிடித்துக் கதவைத் தட்டியதும், கதவைத் திறந்த சகுந்தலாவைப் பார்த்தவுடனேயே அவனது மனதில் இருந்த கொந்தளிப்பு முற்றிலும் அடங்கி, அக்காவின் மீது உடனடியாக அனுதாபம் சுரந்துவிட்டது. இதுவா என் அக்கா? காலேஜுக்கும், ஹிந்தி கிளாசுக்கும் போகையிலும் வருகையிலும் கிராமத்து வாலிபர்கள் சைக்கிளிலும் மோட்டார் சைக்கிள்களிலும் வட்டமிடுவார்களே, அந்த அக்காவா இவள்?
ஒரே ஒரு அறை, பாத்ரூம், கிச்சன் கொண்டிருந்த அந்த வீட்டில், இரண்டு பிளாஸ்டிக் நாற்காலிகள், ஒரு பழைய டிவி, மூலையில் சுற்றி வைக்கப்பட்டிருந்த பாய்கள், இன்னொரு மூலையில் சில தலையணைகள், லொடலொடவென்று ஓசையெழுப்பிய ஒரு மின்விசிறி! தலையெழுத்தா அக்கா? வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் மனதில் ஏற்பட்ட கொதிப்பு இரவு படுக்கிறவரையிலும், படுத்தபிறகும் வாசுவை தகித்துக் கொண்டிருந்தது. நல்ல வேளை, இதுவரை குழந்தை பிறக்கவில்லை! இல்லாவிட்டால், பெற்றோர்களின் முட்டாள்தனத்தால் அந்தப் பிஞ்சும் பசியும் பட்டினியுமாகப் பரிதவித்திருக்கக் கூடும்!
”இதெல்லாம் எதுக்குடா?” வாசு பையிலிருந்து ஒவ்வொரு வீட்டுக்குத் தேவையான பொருட்களாக எடுத்துவைக்க, கண்ணில் நீர் மல்கியபடி சகுந்தலா கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். “என் ஒருத்தியாலே நீங்க பட்ட கஷ்டமெல்லாம் போதாதா?”
”சும்மாயிருக்கா!” என்று அதட்டினான் வாசு. “இதெல்லாம் அம்மா உனக்கான சீர்வரிசைன்னு சொல்லச் சொன்னா!”
ஒரு மணி நேரத்தில் கிளம்பவே முடிவு செய்திருந்தான் வாசு. ஆனால், அக்காதான்தடுத்து விட்டாள்.
”வராதவன் வந்திருக்கே! ராத்தங்கிட்டு நாளைக்குக் காலையிலே கிளம்பேன். எனக்கும் கொஞ்சம் ஆறுதலாயிருக்கும்டா!”
வாசு தயக்கத்துடன் ஒப்புக்கொண்டான். அக்காவின் வாழ்க்கையைப் பாழாக்கிய அவளது கணவனை அவன் பார்க்க விரும்பவில்லை. தம்பியின் மனவோட்டத்தைப் புரிந்துகொண்டவளாய் சகுந்தலா சொன்னாள். “அவர் இப்போ டெம்போ ஓட்டுறார்டா! இப்போ நெல்லூருக்கு அரிசிலோடு எடுக்கப் போயிருக்காரு! நாளைக்குத்தான் திரும்புவாரு!”
வேறுவழியின்றி ஒப்புக்கொண்ட வாசு, சிறிது நேரம் கழித்து அருகிலிருந்த கடைக்குச் சென்று காய்கறிகள், மளிகை சாமான் ஆகியவற்றை வாங்கிக் கொண்டுவந்து கொடுத்தான்.
”எதுக்குடா இதெல்லாம்....?” என்று கேட்ட அக்காவைக் கையமர்த்தியவன், தனது பையிலிருந்து ஒரு பாக்கெட்டை எடுத்து நீட்டினான். “இப்படி வெறும் மஞ்சக்கயித்தோட இருக்காதேக்கா. பார்க்க சகிக்கலை! இதைப் போட்டுக்க. உனக்காவது பயன்படட்டும்!”
சகுந்தலா பிரித்துப் பார்த்தாள். தங்கச்சங்கிலி!
”வாசு, இது....?”
”ப்ரியாவுக்காக எப்பவோ வாங்கினது,” விரக்தியாய்ச் சிரித்தான் வாசு.
“இப்பத்தான் எங்க கல்யாணம் நடக்காமப் போயிடுச்சே! இதை விக்கிறதைவிட நீ போட்டுக்கிட்டா சந்தோஷம்தான்! போட்டுக்க அக்கா!”
”நான் இப்படி ஓடிப்போனதுனாலேதானேடா ப்ரியா வீட்டுலே உனக்குப் பொண்ணு கொடுக்க மாட்டேன்னுட்டாங்க?” விசும்பினாள் சகுந்தலா.
”விடுக்கா!” சிரிக்க முயன்றான் வாசு. “கல்யாணம்கிறது சொர்க்கத்திலே நிச்சயிக்கப்படுறது. நீயோ நானோ வருத்தப்பட்டு என்னா ஆகப்போகுது?”
சகுந்தலா அந்தச் சங்கிலையைத் தாலியுடன் சேர்த்து அணிந்துகொண்டபோது திடீரென்று அவளது அழகு கூடியதுபோலிருந்தது. அம்மா கேள்விப்பட்டால் சந்தோஷப்படுவாள் என்று வாசு எண்ணிக்கொண்டான். அக்கா விருப்பப்படியே அன்றிரவை அவள் வீட்டில் கழிக்கச் சம்மதித்தான். இரவு உணவை முடித்தபிறகுதான், அந்தச் சிறிய அறையில், தரையில்தான் இருவரும் படுத்து உறங்க வேண்டும் என்பது உறைத்தது. சிறுவயதில் இருவரும் அம்மாவுடன் படுத்துறங்கியவர்கள்தான்; ஆனால், இப்போது சூழ்நிலையே வேறு! ஆனாலும் வேறு வழியில்லை...
அந்த இரவு அவனுக்குச் சில ஆச்சரியங்களுடன் காத்திருந்ததை அவன் அறிந்திருக்கவில்லை. இரண்டொரு நாட்களாகச் சென்னையின் வெப்பத்தில், அழுக்குக்காற்றில் சுற்றியலைந்திருந்ததாலும், சகுந்தலாவின் சிறிய வீட்டில் காற்றோட்டம் மிகவும் குறைவாக இருந்ததாலும், உறங்குவதற்கு முன்னர் குளிக்க விரும்பினான் வாசு. பாத்ரூமுக்குச் சென்று குளித்துமுடித்துவிட்டு, இடுப்பில் லுங்கியும், வெறும் மார்புடனும் வெளியே வந்தபோதுதான் அது நிகழ்ந்தது.
குளியலறையை அடுத்திருந்த சமையலறையிலிருந்து வெளிப்பட்ட சகுந்தலாவும், குளித்துவிட்டு வெளியே வந்துகொண்டிருந்த வாசுவும் எதிர்பாராதவிதமாக ஒருவர்மீது ஒருவர் மோதிக்கொண்டனர். ‘ஓ...ஸாரிடா!’ என்று சகுந்தலா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, இருவரும் மோதியதால், சற்றுத் தளர்ச்சியாகக் கட்டப்பட்டிருந்த வாசுவின் லுங்கி சட்டென்று அவிழ்ந்து விழுந்தது. குளிக்கும்போது ஜட்டியையும் நனைத்துக் காயப்போட்டிருந்தான் என்பதால், லுங்கி அவிழ்ந்ததும் ஒரு மின்னலடிக்கும் நேரத்துக்கு சகுந்தலா தம்பியின் பூலைப் பார்த்துவிட்டாள். அவளது உடல் மயிர்க்கூச்செரிந்தது.
வாசுவின் பூல்மேட்டின் மீது கருகருவென்று மயிர்படர்ந்திருக்க, கேரளத்து நேந்திரங்காய் அளவுக்கு நீண்டு, பருத்துக்கிடந்த தம்பியின் பூலைப் பார்த்த சகுந்தலா விக்கித்துப் போய் நின்றுவிட்டாள். திறந்தவாய் திறந்தபடியிருக்க, தம்பியின் பூலின் பிரம்மாண்டத்திலேயே அவள் அகன்ற கண்களுடன் லயித்து நிற்க, எதிர்பாராமல் தனது வெற்று மார்பில் மோதியதால், அக்காவின் முலைகள் தன்மீது அழுந்தியதும், அந்த ஒரு கணத்தில் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியில், வாசுவின் பூல் விசுக்கென்று துடித்து மேலும் நீண்டு சற்றே எழும்பிக்கொண்டது. ஆனால், அடுத்த வினாடியே அக்காவும் தம்பியும் சுதாரித்துக்கொள்ள, வாசு தனது லுங்கியைச் சரிசெய்துகொண்டு அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட்டான்.
அன்றிரவு உறக்கமின்றிப் படுத்திருந்த வாசுவுக்கு, அக்காவின் மீது ஏற்பட்டிருந்த அனுதாபம், அவளால் தன் காதலியை இழக்க நேரிட்ட ஆத்திரம் ஆகிய உணர்ச்சிகளோடு, அவள் மீது மோதியதால் கண்ணிமைக்கும் நேரத்துக்குத் தனது ஆண்மை தூண்டப்பட்டதும், தனது ஆணுறுப்பை அக்கா வெறித்து நோக்கியதால் ஏற்பட்ட கிளர்ச்சியும் சேர்ந்து வதைத்துக் கொண்டிருந்தன.
அக்கா மனதளவில் சோர்ந்திருந்ததால் முகத்தின் பொலிவு குறைந்திருந்தது என்றாலும், அவளது உடலின் வாளிப்பு பெரிதளவு குறைந்திருக்கவில்லை. ஊரில் அவள் நடந்துசெல்கிறபோது அவளது பின்னழகைப் பார்த்துப் பெருமூச்சுவிடாத ஆண்கள் மிகக்குறைவு. தட்டையான வயிறும், கிள்ளி வைத்ததுபோன்ற சின்னஞ்சிறு தொப்புளும், சராசரியைக் காட்டிலும் சற்றே பருத்து உருண்டு திரண்ட முலைகளும் அவளைப் பார்ப்பவர்களின் கண்களைக் கவராமல் இருக்க வாய்ப்பில்லை. வயதுக்கு வருவதற்கு முன்னரே, அக்காவின் முலைகளின் வடிவமைப்பையும் அளவையும் பார்த்துப் பலர் கொச்சையாகப் பேசுவதை அவனே கேட்டிருக்கிறான். பருவமெய்தியபிறகு, அதிகம் வெளியே செல்ல அனுமதிக்கப்படாததால், வீட்டிலேயே வாசுவுடன் செஸ், கேரம்போர்டு விளையாடுவாள் அக்கா. அப்போதெல்லாம் அவ்வப்போது அக்காவின் தாவணி திடுதிப்பென்று நழுவும்போது, இறுக்கமான அவளது ரவிக்கைக்குள் திமிறும் அந்தக் காமக்கனிகளின் செழிப்பைப் பார்த்து வாசுவே வியந்திருக்கிறான். தம்பியின் பார்வையைப் புரிந்துகொண்டு, தாவணியை இறுக்கச் சுற்றி, இடுப்பில் செருகிய சகுந்தலாவுக்கு, தம்பிக்குத் தனது தொப்புளைக் காட்டிக் கொண்டிருப்பது புலப்படாமல் போய்விடுவதுமுண்டு.
ஒரே ஒரு முறை கையடித்தபோது, அக்காவைப் பற்றி தற்செயலாகக் கற்பனை செய்ததும், அதன்பிறகு அவளை நேருக்கு நேர் பார்த்துப் பேச பல நாட்கள் சங்கடப்பட்டதும் வாசுவுக்கு ஞாபகம் இருந்தது..
”சே!” தலையைச் சிலுப்பியபடி வாசு சற்றே உரக்கவே சொல்லி விட்டான்.
”வாசு? என்னாச்சு வாசு?” என்றபடி எழுந்த சகுந்தலா, அவனது தோளைப் பிடித்து உலுக்கினாள். ”ஒண்ணுமில்லே!” தர்மசங்கடத்துடன் திரும்பிப்பார்த்த வாசு அதிர்ந்தான். படுக்கையிலிருந்து எழுந்தவேகத்தில் அக்காவின் முந்தானை சரிந்திருப்பதையும், அவள் ஒரு கையை மடக்கி ஒருக்களித்தவாறு எழுந்து அமர்ந்திருந்ததால், அவளது ரவிக்கையில் முலைகள் பிதுங்கியபடி தெரிவதையும் பார்த்தான். சற்று அடங்கத்தொடங்கியிருந்த அவனது பூல், மீண்டும் உயிர்பெற்று, லுங்கியில் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஒரு பெரிய கூடாரம் எழும்பியது.
”என்னது ஒண்ணுமில்லே?” என்று மீண்டும் உலுக்கிய சகுந்தலாவின் குரல் திடீரென்று தாழ்ந்து திகைப்புடன் ஒலித்தது. “டேய் வாசு, இதென்னடா? ஏன் இப்படியிருக்கு?”
வாசுவுக்குத் தனது குட்டு வெளிப்பட்டுவிட்டது புரிந்தது. தனது பூலின் எழுச்சியை அக்கா கவனித்துவிட்டாள் என்பதை உணர்ந்ததும் அவனைக் கூச்சம் பிடுங்கித் தின்றது. ஏற்கனவே தம்பியின் பூலின் நீளத்தை ஒரு முறை பார்த்திருந்த சகுந்தலாவுக்கு, அதன் எழுச்சியின் பரிமாணம் மலைப்பாக இருந்தது. தன்னையுமறியாமல் ஒரு பெருமூச்செரிந்தவாறு சகுந்தலா எச்சில் விழுங்கிக் கொண்டாள்.
”வாசு, ரொம்பவே அவஸ்தைப்படறே போலிருக்கே?” சகுந்தலாவின் குரலில் இருந்த வியப்பைக் கவனித்த வாசு, அதிலிருந்த குறும்பையும் கவனிக்கத் தவறவில்லை.
”ஸாரி அக்கா! ஸாரி!” என்றபடி தலையணையில் முகம்புதைத்துக் கொண்டான் வாசு. ஆனால், சற்றே பெரிய வெள்ளரிப்பிஞ்சு போல விடைத்துக் குத்திட்டு நின்றிருந்த அவனது பூலின் எழுச்சி குறைந்தால்தானே?
”பரவாயில்லே வாசு,” என்றவாறு சகுந்தலா, தம்பியின் முகத்தைத் திருப்பினாள். “ஏண்டா இப்படி...? ஏதாவது கனவா? இல்லை...இல்லை என்னைப் பார்த்ததுனாலே....?”
”ஐயோ அக்கா!” வாசு பதறினான். “அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லேக்கா!”
”பொய் சொல்லாதே! நீ தூங்காம என்னையே பார்த்திட்டுத்தானே இருந்தே?” என்றவாறே தம்பியின் தலையைக் கோதினாள் சகுந்தலா. “ நீ ஊருலே இருக்கும்போதே என்னை எத்தனைவாட்டித் திருட்டுத்தனமாப் பார்த்திருப்பே?”
”அக்கா!” வாசு திணறினான். “சாரிக்கா! தூங்கலாம் அக்கா!”
”எதுக்குடா சாரி?” சகுந்தலா வாசுவின் நெற்றியை வருடினாள். “இத்தனை வருஷம் கழிச்சும் உனக்கு என்னைப் பார்க்கப் பிடிச்சிருக்கா? சந்தோஷமாத்தாண்டா இருக்கு!”
” நீ தப்பா நினைச்சிட்டே அக்கா!” வாசு கண்களைத் தாழ்த்தியவாறு பார்த்தபோது, சகுந்தலா நழுவிய தனது முந்தானையைச் சரிசெய்யாமலே பேசிக்கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. அவளது முலைகள் இப்போது அபாரமாக விம்மி விம்மி எழுந்து கொண்டிருப்பது அரையிருட்டிலும் தெளிவாகத் தெரிந்தது.
”ஓண்ணும் தப்பா நினைக்கலே!” என்ற சகுந்தலா, தம்பியின் முகத்தை நிமிர்த்தினாள். “இப்போ நீ பார்க்குறது உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா?”
வாசுவால் அக்காவைப் பார்ப்பதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. அவனது கண்கள் அவளது முலைகளையே வெறித்தன. அக்கா வேண்டுமென்றே மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டு, முலைகளை விம்ம வைக்கிறாளோ என்று அவனுக்கு ஒரு சந்தேகம் ஏற்பட்டது.
”உன்னைப் பார்க்கிறது யாருக்குத்தான் பிடிக்காது அக்கா?” வாசு கூச்சத்துடன் கூறினான். “ஊரையே பித்துப்பிடிச்சு அலைய வைச்சியே?”
”ஊரை விடு வாசு!” சகுந்தலா சிரித்தாள். “உனக்கு?”
”எனக்கு...?” வாசுவின் இதயம் படபடவென்று அடித்துக்கொண்டது. “எல்லாரும் உன்னைப் பத்திப் பேசிப்பேசி எனக்கும் உன்னைப் பிடிக்குமக்கா.”
”அப்படீன்னா....அப்படீன்னா,” என்று தலையைத் தாழ்த்தியவாறு கேட்டாள் சகுந்தலா. “என்னை மனசுலே நினைச்சுக்கிட்டு... நீ தனியா இருக்கும்போது.... என்னைப் பத்திக் கற்பனை பண்ணிக்கிட்டு...ஏதாவது பண்ணியிருக்கியா?”
அக்காவின் இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டதும், வாசுவின் மூளைக்குள் சூடான ரத்தம் பாய்ந்ததுபோலிருந்தது. அவனது லுங்கியின் கூடாரம் மேலும் உயர்ந்தது. பதிலேதும் கூறாமல் தலைகவிழ்ந்தவாறு பெட்ஷீட்டை விரல்களால் கீறினான்.
சகுந்தலா விருட்டென்று எழுந்ததும், வாசு அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து நோக்கினான். ‘என்ன செய்யப் போகிறாள் அக்கா?’ என்று அவன் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே, சகுந்தலா கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் புடவையை உரிந்து போட்டுவிட்டு, பெட்டிக்கோட், ரவிக்கையுடன் நின்றாள். அவளது தொப்புள்குழி வாசுவின் கண்ணைப் பறித்தது.
”அக்கா!”
”சும்மாயிருடா!” என்று சிரித்தாள் சகுந்தலா. “திருட்டுத்தனமாப் பார்த்தது போதும். உன் ஆசையை இன்னிக்கு நான் தீர்த்து வைக்கிறேன்.”
தம்பி கண்கள் அகல அகல, தன்னையே வெறிப்பதை ரசித்தவாறே, சகுந்தலா தனது பிளவுஸின் பொத்தான் ஒவ்வொன்றையும் அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். வாசுவின் கண்கள் தனது தொப்புளை விட்டு நகர்ந்து மேலேறி, தனது கனமுலைகளை வெறிப்பதைப் பார்த்ததும் அவளது முலைக்காம்புகள் பிராவுக்குள் விடைத்தன. இன்னும் சிறிது நேரம் தம்பி வெறித்தால், தனது முலைகள் வீங்கி வீங்கி பிராவின் கொக்கிகள் வெடித்து விடுபட்டு விடும் போலிருந்தது அவளுக்கு.
”பிராவையும் கழட்டப்போறேன்; நல்லாப் பார்த்துக்க!”
வாசுவின் தலைமுதல் கால்வரை மின்னல் பாய்ந்தது போலிருந்தது. அக்கா பிராவை அவிழ்த்து, தனது முலைகளை விடுவிக்கப்போகிற கண்கொள்ளாக்காட்சியைப் பார்க்க அவனது மனம் துடித்தது. அவனது பூல் இப்போது லுங்கியைக் கிழித்து வெளியேறிவிடும் போலிருந்தது. சகுந்தலா பிராவை அவிழ்த்ததும், அவளது முலைகள் இரண்டும் குலுங்கி அதிர்ந்து சிலிர்த்து நின்றன. தான் எதிர்பார்த்ததை விடவும் தனது முலைக்காம்புகள் விடைத்திருப்பதைப் பார்த்த சகுந்தலாவுக்கு சற்றே கூச்சமும் ஏற்படத்தான் செய்தது.
”அழகு அக்கா நீ!” என்றவாறே வாசு தனது பூலின் எழுச்சியை ஒருகையால் பற்றித் தடவ ஆரம்பித்தான்.
”புடிச்சிருக்காடா?” என்று கேட்டவாறே, சகுந்தலா தனது முலைகளை தானே பிதுக்கிப் பிதுக்கி, தம்பியின் கண்களுக்கு விருந்தளித்தாள். வாசுவின் திறந்த வாயிலிருந்து எச்சில் ஒழுகுவதை அவள் கவனித்தாள். தம்பியின் ஆர்வம் பொங்கும் விழிகளைப் பார்வையால் விழுங்கியவாறே, பெட்டிக்கோட் நாடாவை அவிழ்த்தாள்.
பளிங்கில் செதுக்கியவை போலிருந்த அவளது வழவழப்பான தொடைகளில் வழுக்கியபடி அவளது பெட்டிக்கோட் சட்டென்று அவளது காலடியில் விழுந்து குவிந்து கொண்டது.
இப்போது வாசு தனது எழுச்சியை இறுக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனது முகத்தில் கொப்பளித்த காமவேட்கையை ரசித்தவாறே, அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி நின்ற சகுந்தலா, தனது வாளிப்பான குண்டிக்கோளங்களை தம்பியின் முகத்திற்கு மிக அருகில் காட்டியவாறு குனிந்தபடி, தனது பேண்ட்டீஸையும் மெதுவாக இறக்கினாள்.
”சூப்பர்!” வாசுவின் குரல் கிணற்றிலிருந்து ஒலிப்பதுபோலக் கேட்டது. சட்டென்று திரும்பிய சகுந்தலா, இடுப்பில் கைகளை வைத்துக்கொண்டு, தலையைச் சாய்த்தவாறு அவனை நோக்கி வினவினாள்.
”எல்லாத்தையும் பார்த்தேயில்லே? எப்படி இருக்கேன்?”
வாசு எச்சில்கூட்டி விழுங்கினான். தம்பியின் முகத்தைப் பார்த்து, குறும்புடன் புன்னகைத்தவாறு சகுந்தலா அவனுக்கு மிக அருகில் அமர்ந்தாள்.
”வேணும்னா தொட்டுப்பார்க்கலாம் வாசு!” கிசுகிசுத்தாள் சகுந்தலா.
வாசு திகைத்தான். சகுந்தலா தம்பியின் இரண்டு கைகளின் மீதும் தனது இரண்டு கைகளையும் வைத்தபோது அவனது உடல் அதிர்ந்தது. சகுந்தலாவுக்கும் தொடைகளுக்கு நடுவில் ஒரு சிறிய உறுத்தல் ஏற்பட்டது. பிடித்த தம்பியின் கைகளை எடுத்து தனது முலைகளின் மீது வைத்துக்கொண்டாள்.
”அக்கா!” மெத்துமெத்தென்றிருந்த அக்காவின் முலைகளோடு தனது உள்ளங்கையை வைத்து அழுத்திய சகுந்தலாவை ஏறிட்டவாறு முணுமுணுத்தான் வாசு. தம்பியின் சொறசொறப்பான உள்ளங்கைகள் பட்டதும் தனது முலைக்காம்புகள் மேலும் மேலும் விடைத்துக்கொண்டே போவதை உணர்ந்த சகுந்தலா சிலிர்த்தாள். தனது கைகளை இறுக்கி, தம்பியின் கைகளால் தனது முலைகளைக் கசக்கச் செய்தாள் சகுந்தலா. வாசுவிடமிருந்து மெல்ல மெல்ல தயக்கம் விடுபட, இப்போது அவனது கைகள் தாமாகவே அக்காவின் முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்க ஆரம்பித்தன. அவனது விரல்கள் அக்காவின் முலைக்காம்புகளைப் பிடித்துத் திருக ஆரம்பித்தன. இரண்டு கைகளாலும் அக்காவின் முலைகளைப் பிடித்துக் குலுக்கிப் பார்த்தான் வாசு.
”ஹும்ம்ம்ம்! அக்காவோட மாரு பிடிச்சிருக்காடா?” சகுந்தலா கொஞ்சினாள். “இஷ்டம்போல விளையாடுடா! ஆசைதீரக் கசக்குடா!”
அக்கா தந்த ஊக்கத்தில், வாசு அவளது முலைகளோடு ஆசைதீர விளையாட ஆரம்பித்தான். விட்டுவைத்தால் இரவு முழுக்க அக்காவின் முலைகளோடு விளையாடுவான் போலிருந்தது.
”அக்காகிட்டே இன்னும் நிறைய மேட்டர் இருக்குடா வாசு!”
சகுந்தலா சட்டென்று தரையில் மல்லாந்து படுத்தவாறு, கால்களைத் தூக்கி தம்பியின் தோள்களின் மீது போட்டவாறே, அவனை முன்பக்கமாக இழுத்தாள். வாசுவின் மூச்சு சகுந்தலாவின் புழையின் மீது விழத்தொடங்கியது. இருட்டில் துழாவியவாறு வாசு அக்காவின் புண்டையை வெறித்தான். இரண்டு கைகளாலும், தன் தோள்களின்மீது விழுந்த அக்காவின் தொடைகளைப் பிடித்தவாறு, மயிரடர்ந்திருந்த சகுந்தலாவின் கூதிமேட்டை வெறித்தான்.
”இதுக்கு முன்னாடி... இதைப் பார்த்திருக்கியாடா?”
வாசுவின் வாய் திறந்தது திறந்தபடி இருக்க, அவனது விரல்கள் அக்காவின் தொடைகளை வருடத் தொடங்கின. அவனது விரலின் நுனிகள் சகுந்தலாவின் தொடையின் உட்பக்கத்தை வருடியபோது, மயிர்க்கூச்செரிந்தவாறு அவள் முனகினாள். தம்பியின் விரல்கள் வருடியளித்த சுகத்தில் சகுந்தலா லயிக்க ஆரம்பித்தாலும், அவனது கண்களில் தெரிந்த ஆர்வத்தை கவனிக்காமல் இல்லை.
”எதை வேண்ணாலும் தொடலாம்டா!” சகுந்தலா அரைக்கண் பார்வையில் தம்பியைப் பார்த்தவாறு கூறினாள். சற்றே படபடப்புடன் வாசு ஒரு கையை, அக்காவின் தொடைகளுக்கு நடுவே செலுத்தி, உப்பியிருந்த அவளது கூதிமேட்டை விரல்களால் வருடவும், ”ஊஹ்ஹ்ஹ்!” என்று முனகிக் கண்களை மூடிக்கொண்டாள் சகுந்தலா. வாசு உள்ளங்கையால் அக்காவின் கூதியை மூடுவதுபோலப் பற்றினான். சகுந்தலா படுத்தவாறே குண்டியை முன்னும் பின்னும் அசைக்க, வாசுவின் கை தன்னிச்சையாக அக்காவின் கூதியை வருட ஆரம்பித்தது. ஒரு சில வினாடிகளுக்குப் பிறகு, வாசுவின் ஒரு விரல், அக்காவின் புழையுதடுகளைப் பிரிக்க முற்பட...
”ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்!” என்று நிமிர்ந்து தம்பியை ஏறிட்டாள் சகுந்தலா. மின்சாரம் தாக்கியவன்போல, வாசு கையைப் பின்னுக்கு இழுத்துக் கொள்ளவும், சகுந்தலா சிரித்தாள்.
”விரல் போடணுமா? போடுடா!” கண்சிமிட்டினாள் சகுந்தலா. “சூடாவும் இருக்கும்; ஜில்லுன்னும் இருக்கும். ட்ரை பண்ணிப்பாரு!”
வாசு ஒரு விரலை அக்காவின் புண்டைக்குள் செலுத்த, சகுந்தலா முனகினாள். அக்காவின் முகபாவத்தையும், அவள் இடுப்பைத் தூக்கிக் கொடுத்ததில் இருந்த காமவேட்கையையும் பார்த்த வாசு, இச்சையில் பல்லைக்கடித்தவாறு ஒன்றுக்கு இரண்டு விரல்களை அக்காவின் புண்டைக்குள் நுழைத்தான். இரவின் நிசப்தத்தில் வாசுவின் விரல், சகுந்தலாவின் புண்டைக்குள் நுழைந்து ஏற்படுத்திய ‘பொளக்’கென்ற சத்தம் உரக்கக் கேட்டது.
”அக்கா....உள்ளே ஈரமா இருக்குக்கா...சூடாவும் இருக்குக்கா...!”
தம்பிக்கு புண்டையைப் பற்றி எதுவுமே தெரியாமலிருப்பதே சகுந்தலாவின் வேட்கையை அதிகரித்தது. செல்லத்தம்பி தன் புண்டைக்குள் விரலை விட்டுக்கொண்டிருப்பதும், அவனுக்கு வசதியாக தான் கால்களை விரித்துக் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதும் சகுந்தலாவுக்கு நம்ப முடியாததாக இருந்தது. அவன் விரல்போட்டு விளையாடிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அவனை உசுப்பேற்றுவதற்காக, சகுந்தலா தனது முலைகளைத் தானே பிடித்து, கசக்கி, பிழிந்து அவனுக்கு வெறியேற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது உத்தி வெற்றி பெற்றது; வாசு தலையைக் குனிந்து அக்காவின் ஒரு முலையை வாயால் கவ்வி, காம்பினை உறிஞ்சினான். ஒரு கையால் அக்காவின் புண்டையை நோண்டியவாறு இன்னொரு கையால் அக்காவின் இன்னொரு முலையைப் பிடித்துக் கசக்கினான்.
பிறகு, அவன் விடுவித்த முலையைப் பிடித்த சகுந்தலா, அதைத் தூக்கிவிட்டுக்கொண்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, தனது முலையை தானே சப்பிவிட்டுக் கொண்டாள்.
அக்கா தனது காமவெறியை ஏற்றிக்கொண்டேயிருப்பதை வாசுவும் அறிந்திருந்தான். சகுந்தலா தனது விரல்களில் இரண்டையும் தனது புழைக்குள் நுழைக்க, அக்காவின் விரல்களும் தம்பியின் விரல்களும் உரசியவாறு சகுந்தலாவின் புண்டையை அகழ்வாராய்ச்சி செய்யத் தொடங்கின. சகுந்தலா, வாசுவின் தலையைப் பிடித்து இழுத்து மீண்டும் தனது வலதுமுலையோடு வைத்து அழுத்த, அவன் குறிப்பறிந்து அதைக் கவ்விச் சுவைக்க ஆரம்பித்தான். எல்லாக் கூச்சமும் காற்றில் பறந்துபோயிருக்க, தம்பி தனது உடம்பை லயித்து ருசிப்பதை சகுந்தலா குதூகலத்தோடு பார்த்தாள். தம்பிக்குத்தான் தனது முலைகளின் மீது எவ்வளவு ஆசை என்று எண்ணியவாறே, அவனது வாய்க்குள் தனது முலையைத் திணித்தாள் சகுந்தலா. பசித்த குழந்தை பாலருந்துவதுபோல, வாசு கண்களை மூடி லயித்தவாறு அக்காவின் முலைகளைப் புசித்துக் கொண்டிருந்தான்.
சகுந்தலா செய்து கொண்டிருப்பது பாவம்; கணவனுக்குச் செய்யும் துரோகம் என்பதெல்லாம் அவளுக்குப் புரியாமல் இல்லை. ஆனால், தம்பி தன் காதலிக்காக வாங்கி வைத்திருந்த சங்கிலியை, தனக்கு அளித்தபோதே, தன்னை அவனுக்கு அளிக்க அவள் முடிவு செய்து விட்டிருந்தாளே! வாசுவின் பூலின் எழுச்சியைப் பார்த்தபடி, அதைப் பிடித்து மென்மையாக அமுக்கினாள். ‘தம்பிக்கு இப்படியொரு சந்தோஷத்தை அளிக்கிற வாய்ப்பு எத்தனை அக்காக்களுக்குக் கிடைக்கும். பாவமாயிருந்தால் இருந்துவிட்டுப் போகட்டும்,’ என்று மனதில் எண்ணியவாறு, தம்பியின் வாயிலிருந்த முலையை விடுவித்து அடுத்த முலையைத் திணித்தாள். கணவன் மட்டுமே பார்த்த தனது நிர்வாணத்தை, கணவன் மட்டும் தொட்டு மகிழ்ந்த தனது முலைகளின் செழிப்பை, உடன்பிறந்த தம்பிக்குக் கொடுப்போம் என்று கனவிலும் அவள் நினைத்திருக்க மாட்டாள்தான். ஆனால், இப்போது ‘இதையெல்லாம் முன்னமே செய்திருக்கலாமே?’ என்ற கேள்வி அவளுக்குள் எழுந்து கொண்டது.
வாசுவின் பூல் மிகவும் பெரியது என்பதை அவள் புரிந்து கொண்டிருந்தாள். தன் கணவனின் பூலைவிடவும் அது பெரியது என்பது அவளுக்கு மலைப்பையும் மகிழ்ச்சியையும் தந்தது. தம்பியிடமிருந்து முலையை விடுவித்து அவன் மூச்சை ஆசுவாசப்படுத்த உதவிய சகுந்தலா, இரண்டு கைகளாலும் அவனது முகத்தைத் தாங்கியவாறு கூர்ந்து பார்த்தாள். பிறகு, அவன் அணிந்து கொண்டிருந்த டி-ஷர்ட்டைத் தூக்கிக் கழற்றி விட்டாள். ஏற்கனவே கலைந்து அரைகுறையாக அவிழ்ந்திருந்த அவனது லுங்கியை இழுத்துக் களைந்து அப்புறப்படுத்தினாள். இப்போது வாசு ஜட்டியுடன் அமர்ந்திருந்தான். அக்காவின் அவசரத்தைப் புரிந்தவன்போல, வாசுவே தனது ஜட்டியை அவிழ்த்து, கால்கள்வழியே இறக்கித் தள்ளிக் களைந்தான்.
”வாசு!” சகுந்தலாவின் குரல் ஈனசுரத்தில் ஒலித்தது. ஒரு ஹோஸ்-பைப் போல நீண்டு உருண்டு திரண்டிருந்த தம்பியின் பூலைப் பார்த்த சகுந்தலாவின் கண்கள் விரிந்தன. அதன் மேற்பரப்பில் புழுக்கள் ஊர்வதுபோல புடைத்துத் தென்பட்ட நரம்புகளைப் பார்த்து ஒரு நொடி அவளுக்கு அச்சமே வந்தது. பூலின் நுனி உருண்டையாக, பளபளத்துக் கொண்டிருந்தது. அதிலிருந்து ஆரம்ப எழுச்சியின் அறிகுறிகளாக ஈரம் பளபளத்துக் கொண்டிருந்தது.
”எவ்வளவு பெருசுடா? இத்தனை நாளா என்கிட்டே காட்டினதே இல்லையே?”
தம்பி தன் உடம்போடு விளையாடியது போக, இப்போது தம்பியுடன் தான் விளையாட முற்பட்டாள் சகுந்தலா. அவனது பூலின் நுனியை விரல்களால் வருடினாள். பருத்துக் கிடந்த அவனது கொட்டைகளைப் பிடித்து மெதுவாக அமுக்கினாள். மலைப்புடன் தன்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த தம்பியை நோக்கி புன்னகை சிந்திய சகுந்தலா, சட்டென்று தான் படுத்திருந்த நிலையை மாற்றி முன்னோக்கிக் குனிந்தாள். வாசு சற்றும் எதிர்பார்த்திராதபோது அவனது பூலின் நுனியில் இதழ்பதித்து முத்தமிட்டாள்.
”ஓஹ்ஹ்ஹ்! அக்கா...!”
சகுந்தலா ‘இச்..இச்’சென்று ஓசையெழுப்பியவாறு தம்பியின் பூலுக்கு அடுத்தடுத்து முத்தமிட்டாள். ஒரு கையால் தம்பியின் பூல்தண்டைப் பிடித்தவாறு, நாக்கால் அதன் நுனியை நக்கினாள். நாக்கின் நுனியை பூலின் நுனியிலிருந்த சிறிய துவாரத்துக்குள் நுழைத்துத் துழாவினாள். ஒழுகியிருந்த தம்பியின் ஆரம்ப விந்துவின் துளிகளை விழுங்கினாள். வாசு கைகளை ஊன்றியபடி உரக்க உரக்க முனகத்தொடங்கினான். இதுதான் தருணமென்று சகுந்தலா, தம்பியின் பூலை வாய்க்குள் இழுத்து ஊம்பத் தொடங்கினாள். அவனது பிரம்மாண்டமான பூலை, வாய்க்குள் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு இழுத்து நாக்கால் அதைச் சுற்றிச் சுற்றி சவுக்கடி கொடுப்பதுபோல வருடினாள். கன்னங்கள் உப்பி உப்பி அடங்க ஆசையாசையாய் சுவைத்து மகிழத் தொடங்கினாள். ஏற்கனவே கிளர்ச்சியின் சிகரத்தை எட்டியிருந்த வாசு, திக்கித்திணறியவாறு, தனது பூலை அக்காவின் வாயிலிருந்து விடுவிக்க முயன்றும், முடியாமல் ஆஆ... ஆஆஆஆ.... அக்க்காஆஆஆஆஆ ஆஆஆ என்று முனங்கி அனுபவித்தான்..
ம், அதற்குள் தாமதமாகி விட்டிருந்தது. அக்கா தனது பூலைப் பிடித்த பிடியின் இறுக்கத்திலிருந்தும், அவள் தனது பூலை ஊம்பிக்கொண்டிருந்த அழுத்தத்திலிருந்தும் வாசுவுக்கு அவளது நோக்கம் புரிபட ஆரம்பித்தது. அக்காவின் வாயில் தனது விந்துவை ஊற்றப்போவது நிச்சயம் என்பது அவனுக்குப் புரிபட்டது. அதைத் தொடர்ந்து, அவனது பூலிலிருந்து கிளம்பிய விந்துமகாசமுத்திரம் அக்காவின் வாயை நிரப்பியது. விஷத்தைக் கக்குகிற ராஜநாகம் போல வாசுவின் பூல் சகுந்தலாவின் வாயை வெள்ளைத்திரவத்தால் நிரப்பி அடைத்து வழிய வழியச் செய்தது. எத்தனை தவணைகளில், எத்தனை அளவு, எவ்வளவு நேரம் என்று சொல்ல முடியாதபடி, வாசுவின் விந்து சகுந்தலாவின் வாய்க்குள் வந்து விழுந்தவண்ணம் இருந்தது. ஆனால், அது முடிவுற்று, வாசு வியர்த்தவாறு தரையில் சாய்ந்திருக்க, சுதாரித்துக்கொண்டபடி சகுந்தலா பக்கத்தில் சாய்ந்தபோது, இருவரது இதயத்துடிப்புகளின் ஓசையும் அறையில் எதிரொலிப்பது போலிருந்தது.
சகுந்தலாவுக்கு தனது தவறு புரிந்தது. தம்பியின் பூலை அளவுக்கதிகமாக ஊம்பி, அதை உமிழச்செய்து, அதைத் தொய்ந்துபோக வைத்து விட்டேனே? அதை எப்படி மீண்டும் வீறுகொள்ளச் செய்வது?
வாசுவின் பூலை, சகுந்தலா தனது இரண்டு கொழுத்த முலைகளாலும் நெருக்கி இறுக்கினாள். அடுத்த கணமே துடுப் துடுப்பென்ற அதிர்வுடன் அவனது பூல் மீண்டும் எழுச்சிபெறத்தொடங்கியது. இரண்டு கைகளாலும் தனது இரண்டு முலைகளையும் சேர்த்துப்பிடித்து நசுக்கியவாறு, இரண்டுக்கும் இடைப்பட்ட பள்ளத்துக்குள் தம்பியின் பூலை வைத்து மேலும் கீழும் முலைகளை ஏற்றியிறக்கி விளையாடினாள் சகுந்தலா. வாசுவுக்கு எல்லாம் கனவுபோலிருந்தது. அக்காவின் முலைகள் எப்படியெல்லாம் சுகமளிக்கின்றன என்ற ஆச்சரியத்துடன், அந்த விளையாட்டு சோர்ந்துகிடந்த தனது பூலுக்கு சட்டென்று புத்துணர்ச்சியை அளித்து எழும்பச் செய்வதையும் புரிந்து கொண்டான். தனது பூல் இறுகி இறுகி, அக்காவின் மாமிசக்கோளங்களோடு அழுந்தி அழுந்தி ஒரு அலாதியான உஷ்ணத்தை உண்டாக்குவதை உணர்ந்தான். அதே சமயம் தனது பூல் இவ்வளவு சீக்கிரத்தில் எழுச்சி பெற்றதும் அவனுக்கே மலைப்பாகத்தான் இருந்தது. ஆனால், அவனை அதிக நேரம் யோசிக்க விடாமல், சகுந்தலா அடுத்தகட்ட நடவடிக்கைகளில் இறங்கினாள்.
வாசு அனற்றியபடியே தனது பூலிருந்து புறப்பட்ட விந்துவால் அக்காவின் புண்டையை முழுக்க முழுக்க வடிய வடிய நிரப்பினான். சகுந்தலாவின் புண்டைக்குள் கொதிக்க வைத்த கஞ்சியை யாரோ ஊற்றுவதுபோல இருந்தது. உள்ளே போன தம்பியின் திடமான விந்துவும், தனது காமத்திரவியமும் கலந்து புழையிலிருந்து வடிந்து அவளது தொடைகளிலும் வாசுவின் இடுப்பிலும் பிசுபிசுப்பான ஈரத்தைப் படரச்செய்தது. தம்பியின் உச்சத்தை அறிந்த மறுகணமே, அவன்மீது இயங்குவதை நிறுத்திய சகுந்தலா, அவன்மீது விழுந்துபடர்ந்து தழுவிக்கொண்டாள். இன்ப எழுச்சியில் கூவினாள். தனது உடல்முழுவதும் தம்பியின் விந்து நிரம்பிவிட்டது போலத் தோன்றியது அவளுக்கு.
”வாசு...வாசு...வாசு...”
”அக்கா...அக்கா....!”
சில்லிட்ட இருவரது உடல்களும் ஒட்டிவைத்தவைபோலச் சேர்ந்தபடி இருவரும் கட்டிப்பிடித்தபடி படுத்திருந்தனர். மூச்சு ஆசுவாசப்பட்டபிறகு, தம்பியின் மீதிருந்து புரண்டுபடுக்க சகுந்தலா முற்பட்டபோது, வாசு அக்காவின் கழுத்திலிருந்த சங்கிலியை பற்களால் கடித்தவாறு, அவளை நோக்கிப் புன்னகைத்தான்.
”வாசு! கடிக்காதேடா! அது அக்காவுக்குத் தம்பி கொடுத்த தாலி!”
