கிராமத்து டீச்சர் - பகுதி - 9

"ஒண்ணுமில்லைங்க.. சும்மா.. வளையல், கம்மல், காது வளையம்.. செயின் ஏதாவது ப்ளாஸ்டிக்ல வாங்கலாம்னு வந்தேன்." "அத்தானே கேட்டென்.. வாங்க டீச்சர்... டேய்... டீச்சருக்கு ஒரு ஸ்டூல் எடுத்துப் போடுங்கடா.." என்று கடைப் பையன்களிடம் கூவினான். "ஐயோ.. பரவாயில்லைங்கய்யா..." அனுஷாவிற்குக் கூச்சமாக இருந்தது.. "ம்ம்.. நீங்க சும்மா இருங்க டீச்சர்.." என்றவன் கடைப் பையன் கையிலிருந்த ஒரு குஷன் வைத்த ஸ்டூலைப் பிடுங்கினான். "ம்ம்ம்.. உக்காருங்க டீச்சர்." குஷனை தன் கையாலேயே துடைத்தான். அந்த மிருதுவான குண்டிகள் மீது ஒரு தூசும் அண்டக் கூடாது என்று ஆவல் அவனுக்கு. அருகில்... மிக அருகில் இருந்தபடி அனுஷாவிற்கு வேண்டியதை எல்லாம் தேர்வு செய்து தந்தான். இடையில் "ஒரு நிமிஷம் டீச்சர்." என்றவன் அந்தக் கடைக்குள் சென்றுவிட்டு, சில நிமிடங்கள் கழித்து வந்தான். அதற்குள் அனுஷா விதம் விதமான வண்ணங்களில் தனக்கு வேண்டிய ப்ளாஸ்டிக் ஆபரணங்களைத் தேர்வு செய்து முடித்ததும், அவள் மறுக்க மறுக்க அவையனைத்திற்கும் பெரியதம்பியே கிரயம் தந்தான். "வாங்க டீச்சர்.. நீங்க சாப்பிட்டிருக்க மாட்டீங்க.. வாங்க, அம்பை பேலஸ்ஸிற்குப் போகலாம்." என்றவன் அனுஷாவை அந்தச் சிறிய பையைக் கூட தூக்க அனுமதிக்கவில்லை. அவள் கைகளைத் தொட்டு, அழுத்திப் பிடித்து, அவள் விரல்களை உரிமையுடன் விரித்து, பையைப் பிடுங்கினான். "ஐயா..." ஒரு சிறுவனின் குரல் கேட்டுத் திரும்பினார்கள். "என்னடா?" என்று கேட்டான் பெரியதம்பி. "ம்ம்.. இதோய்யா. உங்களுக்கு வேண்டியது.." ஒரு சிறு பையை அந்தப் பையன் பெரியதம்பியிடம் தந்துவிட்டு ஓடினான். அது என்னவென்று கேட்க அனுஷாவிற்கு ஆவலாக இருந்தாலும், மரியாதைக் கருதி வாய் மூடினாள். அம்பை பேலஸ்ஸில் நடக்கப் போவதை அறியாமல் பெரியதம்பியின் பின்னால் நடந்து சென்றாள் பாவம் அந்தப் பேதை.அம்பை பேலஸ்ஸில் தரை அடுக்கில் இருந்த உணவகத்துக்குள் எட்டிப் பார்த்தான் பெரியதம்பி. தாங்க முடியாத கூட்டம். ஞாயிறு மதியம் 1 மணி என்றால் கேட்கவேண்டுமா? இப்போதெல்லாம் குற்றாலத்திற்கு வரும் கூட்டம், அப்படியே பாபநாசம், மணிமுத்தாறு, முண்டன் துறை எல்லாம் சுற்றிவிட்டு, மதியம் அம்பை வந்து உணவருந்தும் பழக்கம் வந்து விட்டது. இருப்பதிலேயே, கொஞ்சம் டீஸண்டான உணவகம், அம்பை பேலஸ் தான். அதனால் கூட்டம் சும்மா விடுமா என்ன? குளிர்சாதன அறையிலும் பயங்கரக் கூட்டம். "அண்ணே.. வாங்கண்ணே.. இங்க எல்லாம் உங்களுக்கு வேணாம்ணே. வாங்க." என்று ஓட்டல் சிப்பந்தி ஒருவன் பெரியதம்பியை அழைத்தான். அவன் பின்னால் சென்றான் பெரியதம்பி. "அண்ணே.. நீங்க இந்த அக்கா கூடத் தானே வந்திருக்கீக.. வாங்கண்ணே.. உங்களுக்கு எந்த இடம் பிடிக்கும்னு தெரியும்ணே.. வாங்க.. உங்களுக்கு பிடிச்ச இடம் காலியாத் தாண்ணே இருக்கு." "என்னடா சொல்லுறே?" "வாங்கண்ணே.. ரெண்டாவது மாடில..ம்ம்... வாங்க." "டீச்சர்.. நீங்களும் வாங்க டீச்சர்.. இங்க ஒரே கூட்டம்.. நாம ரெண்டு பேர் மட்டும் தனியா இருந்து சாப்பிடலாம் டீச்சர். வாங்க." மெதுவாக அனுஷாவின் கரத்தைப் பற்றினான் பெரியதம்பி. "ம்ம்ம் வாங்க.." மெதுவாக இழுத்தான். அவனருகே அவளும் வந்தாள். இருவர் தோள்களும் லேசாக உரசின. கடைச் சிப்பந்தி வேகமாக முன்னால் ஓடிச்செல்ல.. இவர்கள் இருவரும் திருமணமான ஜோடிபோல் கை கோர்த்துக்கொண்டு, தோள்கள் உரச மெதுவாக தொட்டும் தொடாமலும் படியேறிச் சென்றனர். அனுஷாவிற்கு ஏதோ புரிந்தது போலிருந்தது. புண்டை லேசாக ஈரமானது. "இது என்ன இடம்யா? ஏதோ அந்தப் பையன் கூட்டிகிட்டுப் போறானே?' என்று வினவினாள். "ஒரு இடமும் இல்லை டீச்சர்.. கொஞ்சம் தனிமை அவ்வளவுதான்." திரும்பி அவளைப் பார்த்து கண்ணடித்தான். "பொதுவா நான் ஞாயிறு மத்தியானம், கொஞ்சம் நிதானமா.. இங்கே ரூம் எடுத்து தங்கிகிட்டு.. மெதுவா சாப்பிட்டு.. மாலைல தான் ஊருக்குப் போவேன்.. அதான் அந்தப் பையன் சொல்றான். இன்னிக்கி நீங்களும் கூட இருக்கீங்க.. தனியா உக்காந்து.. சாப்பிட்டு. அதெல்லாம் இல்லை. கொஞ்சம் ஃப்ரீயா பேசிகிட்டு இருக்கலாம். நீங்களும் இந்த வெயில்ல பஸ் பிடிச்சு போகவேண்டாம். நான் ஊருக்குப் போகும் போது உங்கள வீட்டுல விட்டுருவேன்.." அனுஷாவிற்கு நெஞ்சு படபடவென்று அடித்துக்கொண்டது. பதிலேதும் பேசவில்லை. அவன் கையை விடவும் மனதில்லை. திண்மையான ஆண்மகனின் கையுடன் தன் பெண்மையின் மென்மையான கையைக் கோர்த்தால் ஒரு மாதிரியான பாதுகாப்பு உணர்வு அனுஷாவிற்கு வரும். "வாங்கண்ணே.. இந்த ரூம் தாண்ணே.. ஏஸி போட்டு வச்சிருக்கேன்." அந்த இளைஞன் காட்டிய அறைக்குள் இருவரும் பிரவேசித்தனர். "டேய்.. ஓடிப் போய், நமக்கு வேண்டியதெல்லாம் வாங்கிட்டு வாடா.. ம்ம்.. ஆமாம் ரெண்டு பேருக்கும் தான்." என்ற பெரியதம்பி அவனிடம் சில நூறு ரூபாய் நோட்டுக்கள் தந்தான். "வர்ரேண்ணே.." என்று ஓடினான். "வாங்க டீச்சர்" என்று அறைக்குள் அழைத்துச் சென்றான். "முகம்-கிகம் கழுவிட்டு வாங்க டீச்சர்." என்று அருகிலிருந்த பாத்ரூமைக் காட்டினான். ஆமாம்ம்.. தேவைதான். ஒலக்கல்லிலிருந்து புறப்பட்ட பின்னர் சிறுநீர் கழிக்கவே இல்லை. உள்ளே சென்றாள்.. மேற்கத்திய டாய்லெட் இருந்தது. அப்பாடியோ... எவ்வளவு நாட்கள் ஆயிற்று இதைப் பார்த்து... புடவையைத் தூக்கினாள். பேண்டீஸ் இல்லையே!! அப்படியே அமர்ந்தாள்.. சர்ர்ர்ரென்று அடித்தாள். தண்ணீர் எடுத்து அந்த இடத்தில் சுத்தமாகக் கழுவிக்கொண்டாள். எழுந்து வாஷ் பேசின் அருகே வந்தாள். கண்ணாடியில் பார்த்தாள்...ம்ம்ம்.. சற்று கலைந்திருந்தது. ஸ்டிக்கர் பொட்டை எடுத்து கண்ணாடி மீது ஒட்டிவிட்டு, தண்ணீரால் முகம் கழுவினாள். ஒரு சிறிய சோப் கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது. அதைக் கையில் எடுத்து நுரை வரும் வரை கை பிசைந்தாள். முகத்தை சோப் நுரையினால் தேய்த்தாள். அப்படியே கொஞ்சம் கையில் தண்ணீர் எடுத்துக்கொண்டு, தன் இரண்டு அக்குள்களிலும் சோப் தேய்த்தாள். பின்னார் கழுவிவிட்டாள். திட்டுத் திட்டாக தண்ணீர் அவள் கையில்லாத சோளியில் ஆங்காங்கே பட்டதில், அந்த இடமெல்லாம் உடலோடு ஒட்டிக்கொண்டது. முந்தானையைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த சேஃப்டி பின்னை விலக்கினாள். முந்தானையை மீண்டும் சரி செய்தாள். அதாவது, இடது முலையை முழுமையாக மூடி, வலது முலையை மூடியும் மூடாமலும் போட்டுக்கொண்டாள். பின் போடவில்லை. கூடிய விரைவில் அவிழ்க்கவேண்டியது இருக்கலாம். நினைக்க நினைக்க படபடப்பாக இருந்தது. கண்டிப்பாக இப்போது பெரியதம்பியுடன் உடலுறவுக் காட்சி நடக்கப்போகின்றது. ஆனால் எப்படித் தொடங்கும், யார் தொடங்குவார்கள்.. எப்படி இருக்கும் இந்த அனுபவம்.. என்ற படபடப்பு.. அதுவும். ஆஹா. அவளுடைய சபதத்தில் அடுத்த மைல்கல்... மற்றொரு பூள் இந்த கிராமத்தில். குளியலறைக் கதவு டொக் டொக் என்று தட்டப்பட்டது. "டீச்சர்.. இப்போ தான் டவல் கொண்டு வந்தான் டீச்சர்." என்று பெரியதம்பியின் குரல். கதவைத் திறந்தாள். வெளியே கையில் ஒரு டவலுடன் நின்றுகொண்டிருந்தான். "தேங்க்ஸ்" என்றபடி வாங்கிக்கொண்டாள். அவன் முன்னிலையில் தன் முகம் துடைத்தாள். வேண்டுமென்றே கைகளைத் தூக்கி அக்குள்களையும் துடைத்தாள். "ம்ம்ம்.. குடுங்க டீச்சர்." என்று வாங்கிக்கொண்டான். அனுஷா திரும்பி, வாஷ்பேசின் கண்ணாடியிலிருந்து ஸ்டிக்கர் பொட்டை எடுத்து வைத்துக்கொள்ளும் முன், பெரியதம்பி அந்த டவலை முகர்ந்து பார்த்தான். "ம்ம்.. நல்லா வாசனையா இருக்கு டீச்சர்..." ம்ம்ம்.. " அதாவது.. சோப்பைச் சொன்னேன்.. ரொம்ப வாசனையா இருக்கு." என்றவுடன் லேசாகச் சிரித்தாள் அனுஷா. "வாங்க.. உக்காருங்க டீச்சர்." என்று கட்டில் அருகே இருந்த ஒரு நாற்காலியைச் சுட்டிக் காட்டினான். அவன் மெத்தை மீது அமர்ந்துகொண்டான். "அப்படி என்னத் தான் வாங்கிட்டு வந்தீங்க டீச்சர்." என்று கேட்டுக்கொண்டே அவள் விடைக்குக் காத்திராமல் அங்கே டீ-மேசை மீது இருந்த பையை எடுத்தான். திறந்துப் பார்த்தான். "ஹையா.. விதம் விதமா வளையல், கம்மல்..ம்ம்.. ப்ளாஸ்டிக் செயின் எல்லாம் வாங்கினீங்களா? ம்ம்ம் நல்லா இருக்கு டீச்சர்... நீங்க போட்டுக்கல்லியா?" அவன் கையில் அந்த மஞ்சள் வர்ணத்தில் எடுத்த செட் ப்ளாஸ்டிக் நகைகள் இருந்தன. "ம்ம்.. போட்டுக்கல்ல.. பிறகு ஒரு நாள் போட்டுக்கலாம்னு." "ம்ம்.. இப்போ போட்டுக்கோங்க." எல்லாவற்றையும் எடுத்து நீட்டினான்.. "இல்லைய்யா.. ஆகட்டும்.." "ம்ம்.. நான் விடமாட்டேன் டீச்சர்.. இப்பவெ.. இருங்க.. நானே போட்டு விடுறேன்... வாங்க.." அவன் விடவில்லை. அனுஷாவின் வலது கையைப் பிடித்து இழுத்தான். ஒரு ஜோடி மஞ்சள் நிற வளையல்களை ஒவ்வொன்றாக பொருமையாக அவனே அணிவித்தான். "எவ்வளவு மிருதுவா. இருக்கு டீச்சர்.. உங்க விரல்கள் எல்லாம் பஞ்சு மாதிரி டீச்சர்.." ஒவ்வொரு விரலாக வருடிவிட்டான். இரு கைகளிலும் ஒவ்வொரு ஜோடி வளையல் அணிவித்தான். "இருங்க டீச்சர்.. நானே போட்டு விடுறேன்... ஒவ்வொண்ணா.ம்ம்.." அவள் அருகே வந்து நின்று அவள் வலது காதோரம் மூடியிருந்த கூந்தல் கற்றையை ஒதுக்கிவிட்டு, அவள் அணிந்திருந்த கம்மலை மெதுவாக திருகிக் கழற்றினான். பின்னர் ஒரு பெரிய ஸ்டைலான ப்ளாஸ்டிக் வளையத்தை அவள் காதில் பொறுத்தினான். அதே போல் இடது காதிலும் உரிமையுடன் கம்மலைக் கழற்றி அதிலும் வளையத்தை அணிவித்தான். "டீச்சர்.. உங்க கழுத்துக்கும் மேட்சிங்...ம்ம்ம்.. சந்தனம் மாதிரி கழுத்துக்கு.. சந்தன கலர் நகை.ம்ம்.. அது தான் சரி டீச்சர்.." ப்ளாஸ்டிக் மாலையை அவள் கழுத்தைச் சுற்றி அணிவித்தான். "ம்ம்ம்.. அருமை.. மேட்சிங்..." நகையை அழுத்தினான். அவளுடைய கனத்த முலைகளின் இடையே புகுந்தது அந்த நகை.. அதைத் தொட்டுச் சரி செய்தான். க்ளீவேஜில் லேசாக அவன் விரல்கள் உரசின. "அண்ணே.. கொண்டு வந்திருக்கேண்ணே..." சரியாக அந்த நேரத்தில் அந்த கடைப் பையன் வந்தான். "சரியான இவண்டா... சரியான நேரத்துல வந்து மூக்கை நுழைச்சிடுவியே.. சிவ பூஜைல கரடி மாதிரி... ம்ம்ம்.. வச்சிட்டு போடா..." "நான் எடுத்து ஊத்தட்டுமாண்ணே.." "முதல்ல வெளில போடா.. இன்னும் மூணு மணி நேரத்துக்கு எட்டிப் பாக்காதே.. ம்ம்ம்.. ஓடு." அவன் ஓடியவுடன் கதவை தாழ்ப் போட்டான். கலகலவென்று அனுஷா சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள் "என்னங்க இது.. சிவ பூஜை கரடி அது இதுன்னு.. பாவம் அந்தப் பையனை...'" "பிறகு என்னங்க..முக்கியமான நேரத்துல இவன் வேற!!!" "ஓஹோ.. முக்கியமான வேலைல இருந்தீங்களோ?" வேண்டுமென்றே நக்கலுடன் கேட்டாள் அனுஷா.. "ம்ம்ம்.. ஆமாம்.. முக்கியமான வேலை தானே.. இவ்வளவு அழகான ஒரு டீச்சருக்கு பிடிச்ச ப்ளாஸ்டிக் நகையப் போட்டு விடுறதுன்னா முக்கியமான வேலை தானே." என்றபடியே அந்தப் பையன் கொண்டு வந்திருந்த பையிலிருந்து ஒரு பாட்டில் எடுத்தான் பெரியதம்பி... தேன் போன்ற பொன்னிறத்தில் மினுமினுக்கும் வெளிநாட்டு விஸ்கி பாட்டில். "தப்பா நினைக்காதீங்க டீச்சர்... ஞாயித்துக் கிழமை மதியம்னா.. சாப்பாட்டுக்கு முன்னாலே.. கொஞ்சமா சுருதி ஏத்திகிட்டு.. .. அது.. நீங்க ஒண்ணும் தப்பா நினைக்கமாட்டீங்கன்னு நினைச்சி..." "சீச்சி.. நீங்க குடிச்சா என்னங்க... நான் எதுக்கு தப்பா நினைக்கணும்.." அனுஷாவினால் அந்த பாட்டிலிருந்து கண்களை விலக்க இயலவில்லை. அடிக்கடி குடிப்பவள் அல்ல. ஆனால் எப்போதாவது அவளுடைய கஸ்டமர்களுடன் சேர்ந்து அருந்துவது உண்டு. க்ரூப்பாக சேர்ந்து கும்மாளம் போடும்போதும்ம்.. அவ்வப்போது.. ஆனால் நான்கு மாதங்கள் ஆயிற்று.. மதுவைத் தொட்டு.. எச்சில் ஊறியது. ஒரு க்ளாஸில் கொஞ்சம் விஸ்கியும் மீதி சோடாவும் ஊற்றினான். மற்றொரு க்ளாஸில் பிஸ்லரி தண்ணீர் மட்டும் ஊற்றினான். ஒரு தட்டில் ஃபிஷ் ஃப்ரை எடுத்து வைத்தான். "நீங்களும் என்னோட சியர்ஸ் சொல்ல, வெறும் பிஸ்லரி தண்ணியாவது குடிக்கணும் டீச்சர்." இருவரும் அருந்தினர். ம்ம்... இப்போது விளையாட்டைத் தொடங்க வேண்டியது தான் என்று அனுஷாவும் முடிவெடுத்தாள். "ஐயா... உங்களுக்கு ஒண்ணும் தவறாப் படலைன்னா..." என்று இழுத்தாள். "சொல்லுங்க டீச்சர்.. என்ன வேணும்.. என்ன உதவி வேணும்?" "உதவி எல்லாம் ஒண்ணும் வேணாம்.. ஆனா..." என்று தயங்குவது போல் நடித்தாள். மெதுவாக கை நீட்டினாள். கலகலவென்று வளையல்கள் நிறைந்த வளைகரத்தால் அவன் பாதி குடித்து வைத்திருந்த மது க்ளாஸை எடுத்தாள். "நீங்க தவறா நினைக்க மாட்டீங்கன்னு நம்புறேன் ஐயா.. அதுனாலே.. எனக்கு ஒரு சிப்." என்று சொல்லவந்ததை முடிக்காமல், அவன் எச்சில் செய்து வைத்திருந்த மது க்ளாஸிலிருந்து அவளும் எச்சில் செய்து ஒரு சிப் அருந்தினாள்.. "ம்ம்ம்ஹா.. சூப்பர்." "டீச்சர்... வந்து.. நீங்க..." பதறிப்போய் தடாலென்று எழுந்தான். "ம்ம்.. ரொம்ப நாளாச்சுய்யா.. எனக்கு ஆசையா இருந்தது." மீண்டும் ஒரு சிறிய சிப் எடுத்தாள். "டீச்சர்... வேணுமின்னா இன்னோரு க்ளாஸ்ல ஊத்தி.." "ம்ஹும்... அதை விட டேஸ்ட், நீங்க குடிச்ச மீதி தான் ஐயா..." என்றவள் கையில் கோப்பையைத் தூக்கிக்கொண்டு நடந்து வந்து, பெரியதம்பியை ஒட்டி மெத்தை மீதமர்ந்தாள்..." நீங்க குடிச்ச மீதி எனக்குக் குடுங்கய்யா.. அது தான் எனக்கு வேணும்." என்றபடி, அவன் வாயருகே அந்த க்ளாஸைக் காட்டி அவனைக் குடிக்க வைத்தாள். அவனை அப்படியே தன் மீது சாய்த்தாள். "இப்போ பிடிச்சிருக்காய்யா?" அவன் காதருகே கிசுகிசுத்தாள். "டீச்சர்...." குளறினான்.. அவன் எதிர்பார்க்கவில்லை. "ம்ம்.. உங்க டீச்சர் தான் பெரியதம்பி ஐயா.. நான் தான் உங்க டீச்சர்.. எத்தனை நாள் என்னை ஆசையோட பார்த்திருப்பீங்க.. என் மேலே எவ்வளவு ஆசை வச்சிருக்கீங்க.. அதுனால தானே என்ன இங்க கூட்டிகிட்டு வந்திருக்கீங்க..ம்ம்.. " அவனை தன் மார்போடு மல்லாகச் சாய்த்து, அவன் வாய்க்குள் கொஞ்சம் மதுவை ஊற்றிவிட்டு, அப்படியே அவன் வாய் மீது தன் வாய் வைத்துப் பொத்தினாள். தன் நாக்கை அவன் வாய்க்குள் விட்டுத் துளாவி, அவன் வாயிலிர்ந்து மதுவை உறிஞ்சினாள். -------------------- "என்னங்க.. இவ்வளவு ஆசைய மனசுல வச்சிகிட்டு இவ்வளவு நாள் ஆக்கிட்டீங்க." அனுஷாவும் பெரியதம்பியும் ஒருவரை ஒருவர் முத்தமிட்டு நக்கிக் குடித்தே இரண்டு கோப்பைகள் விஸ்கி காலி செய்தனர். "உன்னைப் பார்த்ததிலே இருந்து அவ்வளவு வெறி அனுஷா." சட்டென்று ஒருமைக்குத் தாவினான். "டீச்சர்" என்ற மதிப்பு காற்றில் போய்விட்டது. "வெறின்னா அவ்வளவு வெறி.. உன் மேலே பாய்ஞ்சு ஒவ்வொரு அங்குலமா முத்தம் கொடுக்கணும்னு வெறி." அவள் அதரங்களிலிருந்து வழிந்த மதுவை ஒரு முறை நக்கினான். இன்னும் ஆடைகள் விலகவில்லை. கேட்டதும் அனுஷா பெருமூச்சு விட்டாள். மார்பகங்கள் ஏறித் தாழ்ந்தன. இடது மார்பகத்தை மட்டும் புடவை மூடியிருந்தது. வலது மார்பகத்தை பாதி நனைந்த ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி மட்டும், மூடியும் மூடாமலும் இருந்ததால், க்ளீவேஜ் ஏறி இறங்கியது பெரியதம்பியின் கண்களில் பட்டது. "முத்தம் மட்டும்தானா?' "ம்ம்.. உனக்கு சரின்னா... எந்த தூரம் வரைக்கும் போகத் தயார் அனுஷா. உனக்கு வேணும்னா சொல்லு." "ம்ம்.. ஆளப் பாரு? வேண்டாம்னுட்டுத் தான் இவ்வளவு தூரம் உங்களோட தனி ரூமுக்கு வந்தேனாக்கும்." "ஆனா.. முதல்ல வெறும் முத்தம் மட்டும் தான்.. சரியா.. என்னோட ஆசை அனுஷாவை அதுக்குப் பிறகு அங்குலம் அங்குலமா ரசிக்கணும்.. சரியா?" "நீங்க எப்பிடிச் சொன்னாலும் சரிங்க." அவளைக் கட்டிலில் அமரவைத்து அவன் அவள் காலடியில் தரையில் அமர்ந்தான்..ம்ம்ம்.. காலம் அப்படி!! அவன் ஒரு பெரிய பணக்கார பண்ணையாரின் மகன். இவளோ.. சாதாரண சிறுவர்பள்ளி ஆசிரியை.. ஆனால் காமம் வந்துவிட்டால் காற்றில் பறந்து போகும் எல்லாம். அனுஷாவின் இரு கரங்களையும் பிடித்து, முழங்கைகள் முதல் விரல்கள் வரை தடவினான். இரு கைகளிலும் கலகலத்த வளையல்கள மேலும் கீழும் அளைந்தான். பத்து விரல் நுனிகளையும் ஒன்றன்பின் ஒன்றய் மென்மையாக முத்தமிட்டான். அனுஷாவின் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது. ஒவ்வொரு விரல் நுனியிலிருந்தும் அவள் கை வழியாக, நெஞ்சம் வழியாக அவள் யோனி வரை மின்சாரம் பாய்ந்தது. "உன் உள்ளங்கை இவ்வளவு சூடா இருக்கே?" அவன் கன்னங்களில் அவள் உள்ளங்கைகளைத் தடவினான். நடுவில் முத்தமிட்டான். "ம்ம்.. உங்களைப் பார்த்ததில் ஹீட்... வெறி பிடிச்சிருக்கு எனக்கும்." என்று காமத்தில் பிதற்றினாள் அனுஷா. உள்ளங்கைகளை மாற்றி மாற்றி நக்கினான். மதுக்கோப்பையிலிருந்து சில சொட்டு விஸ்கியை அவள் உள்ளங்கைகளில் ஊற்றிவிட்டு அதையும் நக்கினான். பின்னர் அவள் முழங்கைகளை நக்கினான். கொஞ்சமாக விஸ்கியை கோப்பையில் எடுத்து அவளுடைய மூடாத மூங்கில் தோள்கள் மேலே சொட்டுச் சொட்டாக ஊற்றினான். மெதுவாக வழிந்து வந்த மதுவை அவள் மூங்கில் தோளிலிருந்து நக்கி அருந்தினான். இரு தோள்களையும் விஸ்கியில் குளிப்பாட்டி நக்கி அருந்தினான். அனுஷாவின் பலவருட காம அனுபவத்திலும் இது புதுமையாக இருந்தது. அவளுடைய உடம்பின் ஒவ்வொரு பாகமும் துடித்தது. "உன்னோட அழகான உடம்புல சில முக்கியமான பாகங்களைப் பார்த்து ஏங்கியிருக்கேன் அனுஷா.. அதுல இருந்து விஸ்கி குடிக்கணும்.. உன் உடம்பையும் அனுபவிக்கணும்.. விஸ்கியையும் அனுபவிச்சிக் குடிக்கணும்.. ம்ம்ம்.. மெதுவாப் படு.." அவளுடைய மெல்லிய இடுப்பைப் பற்றி அப்படியே சாய்த்து தலையணையில் தலை வைத்து படுக்கவைத்தான்."அனுபவிக்கிறது ஒரு கலை அனுஷா.. உன்ன மாதிரி மென்மையான மெல்லிய ரோஸ் கலர் உடம்பு இருக்குற பெண்கள் அவ்வளவு சுலபமா கிடைக்கமாட்டாங்க.. உன்னை மாதிரி பெண்களை அனுபவிக்கிறது ஒரு கலை... பயப்படாதே அனுஷா.. உன்னை ஒண்ணும் பண்ணமாட்டேன்.. பலாத்காரம் பண்ணமாட்டேன்.. உன் விருப்பத்துக்கு மாறா ஒண்ணும் செய்யமாட்டேன். ஆனா நான் செய்றத கண் மூடி அனுபவிச்சேன்னா.. நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் சொர்க்கம் தான். " மெதுவாக ஹிப்னாடிஸம் போல் பேசிக்கொண்டே அவளை படுக்க வைத்து, அவளது இரு கைகளையும் தூக்கினான். பளபளப்பான, சுத்தமாக முடிகளை நீக்கிய வெண்மையான வெண்ணை போன்ற அக்குள்களை விரல்களால் தடவ.. அவள் துடியாகத் துடித்தாள். "உன்னைக் கற்பழிக்கணும்னு இப்பிடிச் செய்யல்ல அனுஷா.. ஆனா உன்னை நான் அணுஅணுவா ரசிக்கும் போது... நீயும் தாங்க முடியாத இன்பத்தை அனுபவிக்கணும்.. என்னை நம்பு..." என்றவன் அந்த ஓட்டல் பையன் கொண்டு வந்திருந்த பையிலிருந்து இரண்டு கயிறுகளை உருவி எடுத்தான். ஒவ்வொரு கயிற்றிலும் ஒரு பக்கம் சுருக்கு முடிச்சு போடப்பட்டிருந்தது. அனுஷாவின் இரு மணிக்கட்டுகளிலும் இரு சுருக்குகளைப் போட்டு.. லேசாக வலி இல்லாத அளவிற்கு இறுக்கினான்.. மறு முனைகளை கட்டில் கம்பியின் கட்டியதில், அனுஷாவின் இரு கைகளும் முழுமையாக தூக்கப்பட்டு இருந்தது. முந்தானையை உருவிவிட்டான். இரு கலசங்களும், கோபுரங்கள் போல் கும்மென்று உயர்ந்து நின்று, வெறும் சிறிய சோளியால் மட்டும் மூடப்பட்டிருந்தன. "என்ன பண்ணப்போறீங்க?" மனதுக்குள் லேசான அச்சம் புகுந்திருந்தாலும் அதையும் விட எதிர்பார்ப்பு அதிகமாக இருந்தது அனுஷாவிற்கு. அச்சம் என்றால் கற்பழித்துவிடுவானோ என்ற அச்சம் இல்லை. கற்பு இருந்தால் தானே அந்த அச்சம் வருவதற்கு?!!?? ஆனாலும் ஏதோ ஒரு மாறுபட்ட அனுபவம் ஏற்படுத்திய எதிர்பார்ப்பு என்று சொல்லலாம். "சொல்லி செய்யக்கூடாது அனுஷாக் குட்டி.. செஞ்சிட்டு சொல்லணும்." அவள் உடம்பு மீது மெதுவாகப் படர்ந்தான். இன்னும் இருவரும் ஒரு ஆடையும் கழற்றவில்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனுடைய முழு பாரமும் அவள் மீது பரவியது. ஒரு பக்கம் திரும்பி அவள் வலது அக்குளில் தன் மூக்கால் உரசினான். "ஸ்ஸ்..ம்ம்ஹா.." "கூச்சமா இருக்கா?" "ம்ம்..." "வேண்டாமா?" "ம்ம்..அஹ்.. செய்யுங்க..ம்ம்.. ஆஆஅ" சோப் போட்டு கழுவிவிட்ட அந்த சுத்தமான அக்குளை மிருதுவாக நக்கினான். "ஆஆஹ்..ம்ம்..." "அணுஅணுவா உன்னை ரசிக்கணும் அனுஷா.." "ம்ம்..." அக்குள் குழிக்குள் ஓரிரு சொட்டு சில்லென்ற விஸ்கி ஊற்றினான். மீண்டும் அக்குளை நக்கினான். "ஆஆ..ம்ம்ம்.. எனன்ன்வஒவோ..ம்ம்..ஆஹ்.." திணறினாள். கூச்சம் தாளவில்லை. ஆனால் இரு கைகளும் கட்டியிருந்தன. அவள் மீது அந்த கிராமத்து இளைய பண்ணையாரின் பருமனான தேகம் வேறு அழுத்தியது. நகர முடியவில்லை. "தாங்க முடியாத கூச்சமா?" கேட்டுவிட்டு அவளது இடது அக்குளில் சொட்டிவிட்ட விஸ்கியை நக்கினான். "ஆஆஹ்... என்னங்க.. ம்.. செய்யுறதையும் செஞ்சிட்டு.மாம்ம்ம்மாஅ..." அனுஷாவின் நெஞ்சம் படபடவென்று அடித்தது. அவள் அக்குளை இவ்வளவு அணுஅணுவாக யாரும் ரசித்ததில்லை. "கையில்லாத ரவிக்கையை போட்டுகிட்டு எவ்வளவு தடவை கையைத் தூக்கிக் காட்டியிருப்பே... அப்பவே எனக்கு ஒரு வெறி அனுஷா.." மீண்டும் வலது அக்குளை நக்கினான். "ஆஆஹ்ஹ்.. ஐயோ.. கொல்லாதீஙாஆஆஆஅ...." அனுஷாவின் வயிறு ஏறித் தாழ்ந்தது. அவள் யோனிக்குள் ஏதோ முடிச்சு விழுந்தது போலிருந்தது. நாய் நக்குவது போல் வேகமாக அவள் அக்குளை நக்கினான். மேலும் மேலும் மதுவை ஊற்றி நக்கினான். "ஐயொ... இதுவே.ம்ம்ம்.. எனக்கு... ஆஆஅ... வருதும்க்ம்ம்/...........அம்ம்ம்..." ஓசை எழும்புவதைத் தவிர்க்க, வாயை இறுக்க மூட முயன்றாள் ஆனால் முடியவில்லை. "ம்ம்.. வாய மூடாதே.. வாய் விட்டுக் கத்து..ம்ம்ம்.. அனுக்குட்டி.... உன்னை நக்கினாலேயே உச்சம் வருமா??ம்ம்ம்" இடது அக்குளை வேகமாகத் தாக்கினான். சட்டென்று நிறுத்தினான். "ஆஹ்.. என்னங்க.. நிறுத்திட்டீங்க...." "இரு குட்டி.. உனக்கு ரொம்ப வேர்க்குது இல்ல.. இரு இரு.. ஏஸிய பெருசாக்குறேன்." சட்டென்று அவளிடமிருந்து எழுந்தான். பெருத்த ஏமாற்றம் அனுஷாவிற்கு. அக்குள் நக்கியே அவளுக்கு உச்சம் வரை அழைத்துச் சென்றவன்.. இப்படி ஏமாற்றிவிட்டானே... "பரவாயில்லைங்க.. வாங்க.. ப்ளீஸ்.. தாங்கல்ல..." "ம்ம்...ஹும்.. பொறுமையா இருங்க டீச்சர்... ஸ்கூல்ல பிள்ளைங்களுக்கு பொறுமையா சொல்லிக் குடுப்பீங்க இல்ல.ம்ம். பொறுமை." ஏஸியை குளிரூட்டினான்.. அதற்குள் அனுஷா தாங்க முடியாமல் தன் கால்களைப் பிணைத்துக்கொண்டு தன் புண்டைக்குத் தானே உசுப்பேற்றி விடும் வேலையைத் தொடங்கினான். "ம்ஹும்ம்.. டீச்சர்.. தப்பு டீச்சர்.. நான் ஒருத்தன் இருக்கேனில்லா. நான் தான் உங்களுக்கு செக்ஸ் தொல்லை குடுக்கணும். நீங்களே செய்யக்கூடாது... ம்ம்ம் என்ன செய்ய?" என்று யோசித்தான்.. "சரி..இது தான் சரிப்படும்.. " என்றவன் தன் வேட்டியை உருவினான். அனுஷாவின் வலது கணுக்காலில் வேட்டியை சுருக்கு முடிச்சு போட்டு கட்டிலின் காலில் இறுக்கக் கட்டினான். வேட்டியின் அடியில் பெரிய அண்டர்வேர் மட்டும். "இந்தக் காலைக் கட்டிப் போடணுமே...ம்ம்.. சரி.." என்று அந்த அண்டர்வேரையும் கழற்றி, அவளது இடது காலையும் கட்டிப் போட்டான். மேலே இப்போது பட்டுச் சட்டையும், இடுப்புக்குக் கீழே 9 அங்குலம் நீட்டி நின்ற கெட்டியான கருஞ்சுண்ணியுடன் நின்றான். அனுஷாவிற்கு எச்சில் ஊறியது. "ம்ம்ம்.. இப்பவே அவசரப்பட்டா என்ன செய்ய டீச்சர்... கோன் ஐஸ்கிரீம் எல்லாம் பிறகு சாப்பிடலாம்." என்றவன் திடீரென்று கட்டில் மீது மண்டியிட்டு, குனிந்து அனுஷாவின் தொப்புளைச் சுற்றி தன் வாயிலிருந்து எச்சில் துப்பி நக்கினான். "ஆஆஆ... அஹ்.. திடீர்னு.ம்ம்ம்ம்." "சின்ன தொப்புள் ஆனா ஆழமா இருக்கு." அவளது கீறல் போன்ற தொப்புளை விரித்துப் பிடித்து, அதனுள் எச்சில் துப்பினான்.. பின்னர் குனிந்து எச்சிலை உறிஞ்சினான். "ம்ம்.. டேஸ்டா இருக்கு டீச்சர்.." அவளது வியர்வையையும் சேர்த்து நக்கினான். சில துளிகள் விஸ்கியை அவள் தொப்புளுக்குள் ஊற்றி, நக்கிக் குடித்தான். மீண்டும் தொப்புளை தழும்பத் தழும்ப விஸ்கியால் நிறப்பினான். எழுந்து நின்றான். தளதளவென்ற தங்க மேனியின் நடுவில் குழிக்குள் தங்க நிறத் திரவம் நிறம்பி ததும்பி வழிந்தது. இப்போது தொப்புளைத் தொடவில்லை. மாறாக அவள் வலது முலையை ரவிக்கையுடன் சேர்ந்து இரு கைகளாலும் பிசைந்தான். ஒவ்வொரு முறை பிசையும் போதும், அனுஷாவின் உடல் காமத்தில் துடித்தது. அவள் வெண்ணை வயிறு ஒரு முறை துள்ளிக் குதித்தது. விஸ்கி தொப்புளிலிருந்து ததும்பியது. ததும்பி வழியும் மதுவை அவன் அவள் வயிற்றின் மிருதுவான ப்ரதேசங்களை நக்கி நக்கிக் குடித்தான். "விஸ்கியோட டேஸ்ட் ஏறிகிட்டே இருக்கு டீச்சர் குட்டி..ம்ம்..." நாக்கைச் சப்பு கொட்டிவிட்டு பின்னர் அவள் தொப்புளுக்குள் சரேலென்று நாக்கை நுழைத்து முழுவதும் உறிஞ்சிக் குடித்து எழுந்தான். 

"ஆஆஆஆஆஆ" என்று அனுஷாவின் உடம்பு தூக்கிப் போட்டது. மறுபுறம் வந்து இப்போது அவள் இடது முலையைப் பிசைந்து பிசைந்து, அவள் தொப்புளில் மீண்டும் மது நிறப்பி, அது வழிய வழிய நக்கி பின்னர் மீண்டும் தொப்புளை உறிஞ்சிக் குடித்தான். "ஐயா... ப்ளீஸ்.. உங்களைக் கையெடுத்துக் கும்பிடுறேன்.. டார்ச்சர் செய்யாதீங்க.. ப்ளீஸ்.. உங்க சுண்ணிய விட்டு ஓழ் செய்யுங்க ப்ளீஸ்..ம்ம்.." அனுஷாவின் கண்களில் நீர் கோர்த்தது. "ச்சுச்சுச்சூ.. அழாதீங்க டீச்சர்.. அழகான சின்ன குட்டி பட்டணத்து டீச்சர்ங்க அழுதா எனக்குப் பிடிக்காது டீச்சர்.. நீங்க மட்டும்.. கொஞ்சம் கொஞ்சமா காட்டி காட்டி என்ன மயக்கி அழவச்சீங்களே.. ம்ம்.. கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க.. உங்களை ஓழ்க்காமல் விடுவேனா...ம்ம்.." "அம்ஹ்ஹாஅ...." "என்ன டீச்சர்... இது மாதிரி சாதாரணமான சோளி போட்டுகிட்டு இருக்கீங்க? எங்கிட்டே கேட்டுரிந்தீங்கன்னா.. ஜிலுஜிலுன்னு சாட்டின் சோளி வாங்கித் தந்திருப்பேன் இல்ல?" மீண்டும் வேகமாக சோளியைப் பிசைந்தான் "ம்ம்.. என்னாஆ.." "வேண்டாம் டீச்சர்.. இந்த சோளி வேண்டாம்... வேற வாங்கித் தர்ரேன்..." என்றவன் அருகே பழம் நறுக்குவதற்காக வைக்கப்பட்டிருந்த கத்தியை எடுத்து கீழே இருந்து சரியாக அவள் க்ளீவேஜ் வழியாக சோளிக்குப் பின்னால் நுழைத்து.. சடாரென்று இழுத்தவுடன்.. பட்பட்பட் என்று அறுந்தது. இரண்டு பக்கமும் கிழிந்த சோளி அவிழ்ந்து அவளது சந்தனத்தில் வார்த்த கோபுரக் கலசங்கள் இரண்டையும் திறந்துக் காட்டியது. "அப்பா... என்ன ஒரு குல்லு முலை... ம்ம்ம்...." இரண்டு காம்புகளையும் கெட்டியாகப் பிடித்து மெதுவாக மேல்நோக்கி இழுக்க, அவள் கனமான மார்பகங்களும் கும்மென்று தூக்கின... "ம்ம்ம்.. பால் வருமா டீச்சர்?" "ம்ஹும்.. இல்ல..." "உங்க புண்டைய ரொப்பட்டுமா டீச்சர்.. இப்போ ரொப்பினா 10 மாசம் கழிச்சு ஒவ்வொண்ணுலயும் ஒரு லிட்டர் பால் சுரக்கும்னு நினைக்கிறேன்.." "ம்ம்.. ஆஹா... சொல்லாதீங்க.. ப்ளீஸ்... ஆஹம்மாஆஅ..... ம்ம்.. செய்யுங்க. ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்..." அனுஷாவின் உடம்பு இப்போது அவள் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை. அவள் யோனியிலிருந்து பொலபொலவென்று திரவம் கொட்டி அவள் பாவாடையெங்கும் நனைவதை உணர்ந்தாள். "ஆனா... பால் சுரக்குறதுக்கு முன்னாலே.. விஸ்கி சுரக்குதான்னு பாக்கணும் டீச்சர்.." என்றவன் விஸ்கி கோப்பையை எடுத்து சொட்டுச் சொட்டாக அவளது வலது முலைக்காம்பின் நுனியில் ஊற்றினான்.. ஜில்லென்ற விஸ்கி பட்டதும்... தாங்க முடியாத உணர்ச்சியுடன் விடைத்துக்கொண்டு தூக்கியது. கெட்டியாக விடைத்ததில், அனுஷாவிற்கு மார்காம்புகள் லேசாக வலிக்கவே தொடங்கின... உடம்பில் வேறு அவ்வப்போது மின்சாரம் தாக்கி பாடாய்ப் படுத்தியது. ஒவ்வொரு சொட்டாக அவள் காம்பு நுனியில் விழுந்து வழியும் போது, அப்பகுதியில் மார்பகத்தை நக்கினான். தன் மூக்கால் ஈரமான காம்பை வருடினான். மார்பகத்தின் கீழ் பகுதிகளில் அழுத்தமாக நக்கினான். இரண்டு மார்பகத்தையும் அவன் நக்கி முடிக்கவே அரை மணிநேரம் ஆனது போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு. "ஆஹா...ம்ம்ம்.. ஐயோ.. கடவுளே..ம்..ஆஆஆஆஆஆ.....ஆஆஆஆஆஅ"" அலை அலையாக உச்சம் அடைந்ததில் உள்பாவாடை பாழ்... "தாங்க முடியல்லியா டீச்சர்.." "ம்ம்..அஹ்..." "எவ்வளவு சினிமா காட்டினே அனுஷா? எல்லா பக்கமும் காட்டியும் காட்டாமயும் பாடாய் படுத்தினியே.. கடைசில என்ன செஞ்சே?? அக்குள்ள டவல் துடைச்சிக் குடுத்தியா?" என்று கேட்டவன் சட்டென்று தாவினான். அவள் வலது அக்குளை மீண்டும் நக்கியபடி அவள் இரு மார்பகங்களை சப்பாத்தி மாவு போல் பிசைந்தான். இரு முலைகளையும் சேர்த்து கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டதில் க்ளீவேஜ் குவிந்து ஒரு பள்ளத்தாக்கு போல் தென்பட்டது. அந்தப் பள்ளத்தாக்கில் தாராளமாக விஸ்கி உற்றினான். மலைகளுக்கிடையே வழிந்து வயிற்றில் வழிந்த விஸ்கியை நக்கினான். க்ளீவேஜை மூக்கால் துடைத்தான். ;இரு காம்புகளையும் கடித்து புண்படுத்தினான். "குல்லு மார்பைக் கசக்கினா.. துடிக்கிறியே டீச்சர்... அவ்வளவு பிடிக்குமா?" நக்கியபடி கேட்டான்.. "ம்ம்..ஆஆ.. எப்போ.. ஃபக் பண்ணப்போறீங்க?" "ம்ம்.. செய்யுறேன்...செய்யுறேன்." ஒரு கையால் மார்பகங்களை மாறி மாறி பிசைந்தபடி, அவள் கொசுவத்தை நெகிழ்த்தினான், பாவாடை அவிழ்க்க முடியவில்லை.. ஏனென்றால் இரு கால்களும் கட்டப்பட்டிருந்தன. மாறாக தன் சட்டையைக் கழற்றி முழு அம்மணம் ஆனான். குனிந்தான்.. அனுஷாவின் கால்களை விலக்கி அந்த அதிஅற்புதமான வழுவழுக்கும் பெண்மையின் அழகைக் கண்டு மகிழ்ந்தான். கொழகொழவென்று தயிர் போன்ற திரவம் பரவியிருந்தது. புண்டையை விலக்கி யோனியைப் பார்த்தால், அங்கும் கஞ்சி போன்ற திரவம் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவ்வளவு காம வடி நீர். "ம்ம்.. ஆஹ்.. என்ன செய்யப்..மாஆஆஆ...." அவள் முடிப்பதற்குள், பெரியதம்பியின் திறந்த வாய் அவள் யோனிப்பகுதியை முழுமையாக மூடி, அவன் நாக்கு நீன்று, சரக்கென்று வேகமாகவும் முரட்டுத்தனமாகவும் அவள் பருப்பை உரசியது. இரண்டு விரல்களை மெதுவாக அவள் யோனிக்குள் நுழைத்து, தன் சொரசொரப்பான நாக்கினால் வேகமாக அவள் பருப்பை நக்கி நோண்டினான். "ஆஆ.. கொல்லாதீங்க..ம்ம்....அஹ்யீஓஓ...." "என்ன? வேண்டாமா?" "அஹ்.. என்னது..ம்ம்.. செய்யுங்க..ஆஹா.. சொர்க்கம்.ம்ம்." "காலை அவுத்துவிடலாமா டீச்சர்.?" "ம்ம்.. என்ன வேணும்னாலும் செய்யுங்க.ஆனா.. ம்ம்.. சீக்கிரம் ஃபக்..ஆஹ்.." கால்களில் கட்டியிருந்த துணிகளை அவிழ்த்தான். உள்பாவாடையை கால் வழியாக நீக்கி, அவளை முழு அம்மணம் ஆக்கினான். அவள் முழங்கால்கள் இரண்டையும் மடக்கி குண்டிகளைத் தூக்கினான். "ம்ம்ம்.. இப்பிடியே இரு டீச்சர்... உன்னோட உடம்பு முழுசும் விஸ்கி ஓட விட்டாச்சு.. இன்னும் ஒரு முக்கியமான இடம்..." பாதி பாட்டில் விஸ்கி காலியிகிர்யுந்த நிலையில், அந்த பாட்டிலை எடுத்தான்... ஒரு முன்னறிவிப்புமின்றி, அந்த பாட்டிலை கழுத்து வரை சரேலென்று அவள் யோனிக்குள் சொருகி, பாட்டிலைக் கவிழ்த்தாள். சிலீரென்ற விஸ்கி உள்ளே ஓடியது. ஆல்கஹால் பட்டதும் லேசாக எரிந்தாலும், எரிச்சலும் சிலுசிலுப்பும் ஒன்று சேர்ந்து அவள் அந்தரங்கத்துக்குள் தாக்க... வீல்ல்ல் வீஇல்ல்ல் என்று அலறினாள். "என்ன டீச்சர்? கீழ் வாய் விஸ்கி குடிச்சி ரொம்ப சூடா ஆயிருச்சா?" "ம்ம்.." "அப்போ கொஞ்சம் குளிரூட்டலாமா?" "ஐயோ.. எம்ம்..என்ன.. செய்ய்.. ஆஆஆஆஆ" அப்போது இரண்டு ஐஸ் துண்டங்களை அவள் யோனிக்குள் திணித்தான். "ஐஸ் போட்டு விஸ்கி குடிச்சா.. அது ஒரு டேஸ்ட் டீச்சர்." என்றவன் குனிந்து நக்கினான். அவன் நாக்கை அனுஷாவின் யோனிக்குள் திணித்து, ஐஸ் துண்டங்களை நக்கினான். "இன்னும் சோடா கூட ஊத்தலாம். ஆனா உள்ளே இடமில்லை." என்றவன் அதன் பின்னர் பேசவில்லை. அனுஷா எவ்வளவு முறை உச்சம் எய்து எய்து ஓய்ந்துபோனாள் என்று யாரும் கணக்கெடுக்கவில்லை. உடம்பில் சுத்தமாக திராணியிலாமல் போகும் போது அவன் முழு பாட்டிலையும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் யோனியில் ஊற்றி நக்கிக் குடித்து முடித்திருந்தான். இதற்கு மேல் ஒன்றும் செய்ய இயலாது என்ற நிலையில், அவனுடைய ஒன்பது அங்குல கருந்தடியை உள்ளே சொருகி அடித்தான். "டீச்சர்.. நிரோத் போடல்லையே.. பரவாயில்லையா? ஏடாகூடம் ஒண்ணும் ஆகதுல்ல?" "ம்ம்... ஆகாது... காப்பர்-டி போட்டிருக்கேன் உள்ளே.. ஒண்ணும் ஆகாது." "அடேடே.. டீச்சருக்கு எல்லாமே முன்னேற்பாடு தான்.." சளப் சளப் சளப் என்று ஒரே தாள கதியில் அடித்தான். ஒரு முறை அவள் யோனிக்குள் அதே போஸில் அடித்து உள்ளே சீக்கிரமாகவே விந்து பாய்ச்சினான். அடுத்து அவளைக் குப்புறப் படுக்கவைத்து பின்னாலிலிருந்து உள்ளே சொருகி ஆசை தீர மெதுவாக அடித்து முடித்தான். பிஸ்டன் தன் விந்துவைக் கக்கி முடித்தபோது என்ன நேரம் என்று இருவரும் பார்க்க இயலவில்லை. அலுப்பில் அணைத்தபடி தூங்கியே விட்டனர். "அண்ணே.. அண்ணே.." என்று கதவு தட்டப்படும் ஓசை கேட்டது. "ஏய்.. என்ன?" உடம்பு ஓய்ச்சலிலும், இன்னும் கலையாத போதையிலும் குரல் கொடுத்து எழுந்தான் பெரியதம்பி. "அண்ணே.. மணி ஏழு ஆச்சுண்ணே.. இன்னும் நீங்களும் அக்காவும்.. வரல்லியேன்னு." அந்த ஹோட்டல் பையனின் குரல் கேட்டது. "நீ போடா.. நாங்க வருவோம்.." என்றவன் கண் விழித்துப் பார்த்தபோது எல்லாம் கும்மிருட்டாக இருந்தது. தடவித் தடவி, பாட்டில்களைக் கீழே உருட்டிவிட்டு, பின்னர் அவன் விளக்கைப் போடுவதற்குள் அனுஷாவும் அலுப்புடன் எழுந்தாள். "ஐயோ.. என்னங்க.. ரொம்ப நேரமாச்சு போல இருக்கே?" "ம்ம்ம்.. உன் உடம்புல ஒவ்வொரு அங்குலத்துலயும் விஸ்கி ஊத்திக் குடிக்கவே ரெண்டு மணி நேரம் ஆச்சு.. அதுக்குப் பிறகு ரெண்டு தடவை..ம்ம்.." "ம்ம்.. சூப்பர்.. புரட்டி எடுத்துட்டீங்களே.." எழுந்தாள் அனுஷா. சுத்தமான அம்மணம். அப்படியே பாத்ரூம் சென்று கழுவிக்கொண்டாள். சிறுநீர் கழித்து முடிப்பதற்குள் தடவிக்கொண்டே பெரியதம்பியும் உள்ளே வரச் சரியாக இருந்தது. அவன் சிறுநீர் கழிக்கும் எழிலை வேடிக்கைப் பார்த்துக்கொண்டே அனுஷா தன் உடம்பை டவலால் துடைத்தாள். "என்னங்க.. ப்ளவுஸ் சுத்தமா கிழிஞ்சி போச்சே. என்ன செய்ய?" "ம்ம்.. இந்த ஓட்டல்ல எல்லாருக்கும் இப்போ உன்னைப் பத்தித் தெரியும்.. நீ ஒரு பச்சைத் தேவிடியான்னு எல்லாருக்கும் தெரியும்.. ஊரறிஞ்ச தேவிடியாளுக்கு உடை கொஞ்சம் குறைவா இருந்தா என்ன இப்போ?" "எனக்கு ஒண்ணுமில்லைங்க.. வேணுமின்னா.. இந்த புடவை கூட இல்லாம வெறும் உள்பாவாடை மட்டும் சுத்திகிட்டு, டாப்லெஸ்ஸா வெளில வந்திருவேன்.. நீங்க தான் பாவம், இந்த ஏரியாவுலே பெரிய மனிஷன்.. கொஞ்சம் மானம் மரியாதை காப்பாத்திக்கனுமில்லை?" "ம்ம்ம்.. நீ செஞ்சாலும் செய்வே.. அம்மா.. தாயே.. முதல்ல.. வெறும் பாவாடை-சேலை மட்டுமாவது சுத்திக்கோ.." என்று பொய்யான பரிவுடன் பெரியதம்பி கையைக் கூப்ப, சிரித்துக்கொண்டே அனுஷா, பாவாடையை உடுத்தி, அதன் மீது, மிகவும் சீராக நேர்த்தியாக புடவை மட்டும் உடுத்தினாள். மார்பகம் மீது முந்தானையை ஒற்றையாகப் போட்டுக்கொண்டு ஆளுயரக் கண்ணாடி முன் ஒயிலாகத் திரும்பிப் பார்த்தாள். 

"ஏய்.. இப்பிடியெல்லாம் வெளில வராதே.. இப்பிடி மூடிக்கோ" என்று அவள் தோள் சுற்றி மரியாதையாக ஒரு சால்வை போல் போர்த்திவிட்டான். அவனும் ஆடை அணிந்து தயாராக இருந்தான். இருவரும் அறையை பூட்டிவிட்டு வெளியில் வந்தனர். யாருடைய வித்தியாசமான பார்வையையும் சட்டை செய்யாமல் வெளியில் வந்து அவசரம் அவசரமாக காரில் ஏறி வேகமாக ஒலக்கல் கிராமம் வந்தடைந்தனர். திருட்டுத்தனமாக அனுஷா ஒரு இடத்தில் இறங்கிக்கொண்டு நிழலில் மறைந்தபடி தன் வீடு வந்து சேர்ந்தாள். ---------------------- ம்ம்ம்.. பண்ணையார் குடும்பத்தில் இரு ஆண்பிள்ளைகளையும் தன் வசம் கொண்டு வந்தாகிவிட்டது...ம்ம்ம்... மேலும் குடும்பத்தில் எப்படி குழப்பம் ஏற்படுத்துவது?

அனுஷாவிற்கு ஜாலியாக இருந்தது. ஒவ்வொரு வேளையும் ஒரு பூள். இடையில் தேவைப்படும்போது மல்லி.. ஜாலிதான். இதில் அவ்வப்போது இடைவெளி விடுவது பெரியதம்பி தான். தன் தொழிற்சாலை விஷயமாக அடிக்கடி வெளியூர் செல்வதால் அவனுடன் சல்லாபம் செய்யும் வாய்ப்புக்கள் சற்று குறைவுதான். ஆனாலும் அவன் வரும் நாட்களில் மாறுபட்ட அனுபவங்கள் உண்டு. அனுஷாவிற்கு பிடித்தது போலவே பெரியதம்பிக்கு, வெட்டவெளியில் நிர்வாணமாகி உடலுறவு கொள்வது பிடிக்கும். அதனால் அடிக்கடி அவளை முண்டந்துறை காடுகளுக்கு அழைத்துச் செல்வான். அங்கு தாமிரபரணியின் தென்கரையில் வண்டியை நிறுத்திவிட்டு, தொங்குபாலத்தில் வடகரை சென்று, நதிக்கரையருகே அடர்ந்த கானகத்தில் மறைந்தும் மறையாமலும், கதிரவன் புகுந்தும் புகாமலும் இருக்கும் பகுதியில் அனைத்து ஆடைகளையும் துறந்து நதியில் நீராடி, புணர்ச்சியில் உறவாடி இருவரும் மகிழ்வது அவ்வப்போது நடந்தேறியது. பெரியதம்பியைத் தவிர மற்ற முவரும் அநேகமாக நாள்தோறும் ஒரு முறையாவது அனுஷாவுடன் கூடுவதை வழக்கமாக்கிக் கொண்டனர். இதனிடையே ஒரு நாள் மல்லி ஒரு நற்செய்தியுடன் வந்தாள். திருமணமாகி ஒரு வருடமாக கணவனுடன் குடும்பம் நடத்தியும் கருவுறாமல் இருந்தவள், கூடப்பிறந்த அண்ணனுடன் கூடா உறவு கொண்டு வந்த 3 மாதங்களுக்குள் கர்ப்பமாகிவிட்டாள். வீரய்யனுக்கு ஒரே குஷி. ஒரே கர்ப்பத்தினால் அப்பாவும்/மாமாவும் ஆன குஷி. கருவுற்ற பின்னரும் மல்லிகா அடிக்கடி அனுஷாவிடம் வந்து சென்றாலும், எப்போதும் போல் ஆக்கிரோஷமான ஆலிங்கனத்தில் பங்கேற்க இயலவில்லை. 

மார்கழி மாதம் பிறந்தது. அனுஷாவின் பள்ளியில் அரையாண்டுத் தேர்வுகள் முடிந்த நாள். வெள்ளிக்கிழமை. மதியம் 1 மணிக்கெல்லாம் பள்ளியிலிருந்து புறப்பட்டு வீட்டை நோக்கி நடந்து வந்தாள். ம்ம்ம்.. மல்லியும் வீரய்யனும் இன்று வரமாட்டார்கள். தங்கை மல்லியை கருவுறச் செய்த வீரய்யன் இப்போது அவளை மருத்துவச்சியிடம் செக்-அப் செய்ய அம்பை அழைத்துச் சென்றிருந்தான். மாலை நேரமாகும். அதனால் சனிக்கிழமை தான் அவர்களை சந்திக்க இயலும். நல்லதம்பி!!!...ம்ம்ம்ம்.. பாவம் இன்னும் வனவாச வாழ்க்கை. மூன்று மாதங்கள் ஆகிவிட்டன அவனுடைய வனவாசத்திற்கு. இரவு நன்றாக இருட்டியபின்னர் தான் அனுஷாவின் புண்டையை வாசனை பிடிப்பதற்காகத் தேடிவருவான்... ம்ம்ம்.. அதுவரை? அடுத்த சில மணித் துளிகள் போர் அடிக்குமே!!! மெதுவாக அடி மேல் அடி வைத்து யோசித்துக்கொண்டே நடந்துவந்தாள். கீன்ன்க்கீங்ங்ங்..... ஓசையுடன் பேரூந்து வந்தது. அம்பையிலிருந்து வரும் நகரப் பேரூந்து. சற்று ஒதுங்கினாள் அனுஷா. வண்டி வந்து நின்றது. "டீச்சரக்கா..." என்று கூவிக்கொண்டே பேரூந்திலிருந்து இறங்கினாள் தேன்மொழி... ஆம்.. ஒவ்வொரு சனிக்கிழமை காலையிலும் அவர்கள் வீட்டில் சிற்றுண்டிக்காக சந்தித்து.. இப்போது சற்று நெருக்கமாகி அனுஷாவை டீச்சரக்கா என்று விளிக்கக் கற்றுக்கொண்டாள் தேன்மொழி. "ஹாய்.. தேன்.. என்ன இப்பவே வந்திட்டே?" பள்ளிக்கூட சீருடையில் வந்திறங்கிய தேன்மொழியை ஆச்சரியமாகப் பார்த்தாள் அனுஷா. "என்ன டீச்சரக்கா... ஒரு டீச்சரா இருந்து, நீங்களே கேக்குறீங்க? இன்னிக்கி அரையாண்டு கடைசித் தேர்வு இல்ல? அதான் இப்பவே வந்திட்டேன்.. அப்பா.. இனிமே ஒரு வாரம் படுத்தி எடுக்கமாட்டாங்க.. லீவு.." "இல்ல தேன்.. அப்பிடி இருக்கக்கூடாது.. +12 இந்தவருசம் நீ போர்ட் எக்ஸாம் இல்ல? டைம் வேஸ்ட் பண்ணாம படிக்கணும்." ஆசிரியை என்ற முறையில் புத்திமதி கூறினாலும், அனுஷாவின் கண்பார்வையில் ஆசிரியை என்ற கனிவு இல்லை. காமாந்தகி என்ற உணர்வு தான் பிரதிபலித்தது. மாநிறக் கலராக இருந்த தேன்மொழியின் செழிப்பான எழிலைக் கண்டு பருகிய கண்கள். கவிதை பேசும் கண்கள் கொண்ட தேன்மொழியின் கூர்மையான நாசியைப் பார்த்தாள் அனுஷா.. "ஏய்.. தேன்.. என்ன இது புதுசா? மூக்கு குத்தியிருக்கியா?" தேன்மொழியின் அழகான நாசியைத் தொட்டாள் அனுஷா. வலது பக்கம் குத்தியிருந்தது. சிறிய தங்க மூக்குத்தி பளபளத்தது. "ஆமாம்.. டீச்சரக்கா.." சற்று வெட்கம் தொனித்தது. "அம்மா தான் குத்திக்கணும்னு சொல்லிச்சு... வயசு 18 ஆச்சு.. +12 முடிஞ்சவுடனே இந்தக் கழுதையை எவன் கையிலயாவது கட்டிக்குடுக்கணும்னு சொல்லி.. அதுக்கு முன்னால நம்ம சம்பிரதாயப்படி மூக்கு குத்தணும்னு சொல்லிச்சு டீச்சரக்கா." வெட்கத்தில் அவள் முகமும் லேசாகச் சிவந்தது போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு... என்னவோ செய்தது. "ம்ம்ம்ம்ம்.. கல்யாண ஆசை வந்திச்சா..குட்டிப்பொண்ணுக்கு?" செல்லமாகக் கேட்டுக்கொண்டே அனுஷாவின் இடுப்பைச் சுற்றி மெதுவாக வளைத்து இழுத்தாள். முலைகளின் நுனிகள் லேசாக உரசியதில் தீப்பொறிகள் பறந்தது போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு. தேன்மொழிக்கு வெட்கமோ வெட்கம்.. ஒரு பக்கம் தன் திருமணம் பற்றிய பேச்சினால் வெட்கம்; மற்றொருபக்கம் அனுஷாவின் இந்த அணைப்பினால் வந்த வெட்கம். அவள் இளம் உடலும் சூடானது. டீச்சரக்காவின் பருத்த முலைகள் மீது தேன்மொழிக்கு எப்போதும் ஒரு பிரமிப்பு உண்டு. இருவர் முலைகளையும் நிர்வாணப்படுத்தி அருகருகே வைத்து தொட்டுப் பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆவல் தேனுக்கு உண்டு. இந்த அணைப்பு பிடித்திருந்தது. ஆனாலும் நடு ரோட்டில் இது போன்று அணைத்ததில் வெட்கம் அதிகமானது. "அஹ்.. இல்லக்கா.. என்ன இது நடு ரோட்டுல.." லேசாக ஆனால் விருப்பமின்றி தள்ளிவிட்டாள் தேன். "ஏன் தேனு? நான் தொட்டாலே இவ்வளவு வெக்கமா? அப்போ புருசன் முதலிரவுல தொட்டா?" "சீ.. போங்க டீச்சரக்கா." "எங்கேயும் போகல்ல.. வா எங்கூட." அவள் கையைப் பிடித்து அனுஷா நடக்க, தேன்மொழியும் நெஞ்சு படபடக்க பின் தொடர்ந்தாள். இதயம் படபடப்பது போல் உணர்ந்தாள் தேன்மொழி.. ஏன் என்று தெரியவில்லை. பாவம் லெஸ்பியன் காம எண்ணங்கள் என்றால் என்னவென்றே புரியாத பெண். ஆனால் அனுஷா டீச்சரைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் ஏன் இப்படி இதயம் படபடக்கின்றது என்று புரியவில்லை. நிச்சயமாக டீச்சரக்காவின் அழகும், இளமையும், அதை சுதந்திரமாகக் காட்டும் தன்மையும் தான் இந்த இதயத் துடிப்பிற்குக் காரணம் என்று மட்டும் தேன்மொழிக்குப் புரிந்தது. அந்தப் படபடப்பு பிடித்திருந்தது. தேன்மொழியின் வலது மணிக்கட்டை அனுஷா பிடித்துக்கொண்டு நடக்க, தன் இடது கையால் நெஞ்சைத் தொட்டுப் பார்த்தாள் அந்த இளம் மாணவி. திக் திக் என்று கைவிரல்களில் இதயத் துடிப்பை உணர்ந்தாள். அப்படியே மெதுவாக தன் மார்பகங்களையும் தடவிப்பார்த்துக்கொண்டாள்... ம்ம்ம்.. டீச்சரக்காவின் மார்பகங்கள்!!.. டீச்சரக்காவின் தோளிலிருந்து புறப்பட்டு மலைகள் போல் ஏறி நிற்கும் முலைகள்!!..ம்ம்ம்.. எப்படியோ இருவரும் அனுஷாவின் வீடு வரை வந்து சேர்ந்தனர். பூட்டை அனுஷா திறக்க இருவரும் உள்ளே சென்றனர். "உக்காரு தேனு." என்ற அனுஷா, உள்ளேயிருந்து தண்ணீர் கொண்டுவந்தாள். "இந்தா தண்ணி குடி." மடக் மடக்கென்று அவசரம் அவசரமாகக் குடித்தாள் தேன்மொழி. அனுஷாவின் முந்தானை இப்போது கொஞ்சமாக விலகி வலது முலையை வெறும் ரவிக்கை மட்டும் மூடி காட்டியது. புடவை இடது முலையை மட்டுமே மூடியிருந்தது. இளம் பச்சை நிற ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி பிதுங்கியது. குலை தள்ளும் முலைகள் அழுத்தின. காம்புகள் விடைத்து சோளியை நெருக்கின. காம்புகளின் நிறம் சோளியின் வழியாக அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. தேனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவள் வயதுக்கு வந்தவுடன் அவள் அம்மா சுசீலா அவளுக்கு ப்ரா வாங்கித் தந்தாள். அன்றிலிருந்து இன்று வரை ஒரு நாள் கூட ப்ரா இல்லாமல் தன் அறையை விட்டு வெளியே வந்ததில்லை. அதுவும் தன்னுடைய ப்ரா சைஸ் இவ்வளவு நாட்கள் 32ஆகத் தான் இருந்தது. இப்போது ஒரு மாதம் முன்பு தான் 32 மிகவும் இறுக்குகின்றது என்று 34 வாங்கத் தொடங்கியிருக்கின்றாள்.

கிராமத்து டீச்சர் - பகுதி - 8

ஊரே திரண்டிருந்ததைப் போன்ற கூட்டம். அனுஷாவிற்கு வேடிக்கையாக இருந்தது. இந்த மக்களுக்கு வேறு வேலையே இல்லையோ? யாரோ யாரைப் பற்றியோ மனு கொடுத்தார்களாம்... அதை வேடிக்கைப் பார்க்க வந்தார்களாம். நிம்மதியாக வீட்டில் இருக்கலாம் அல்லவா? ஏதோ வேலம்மாள் வந்து சொன்னதனால் அனுஷா வந்திருந்தாள். இல்லையென்றால் மல்லி-வீரய்யன் இருவரையும் ஓட்டிக்கொண்டு போய் எங்காவது மறைவான இடத்தில் இயற்கையோடு ஒன்றிப் போய் உடலுறவு வார விடுமுறை அனுபவிக்கலாம்.. போச்சு.. விடுமுறை போச்சு.. ஒயிலாக எழிலாக நடந்து வந்து கூட்டத்தில் கலக்கும் போது மணி 10 அடிக்க இரண்டு நிமிடங்கள். "ம்ம்ம்.. வழிவிடுடா... டீச்சரம்மா வந்திட்டாங்க..." யாரோ சொல்ல... சரசரவென்று கூட்டம் விலகி வழிவிட்டது. "பரவாயில்லைங்க... நான் இங்கேயே நிக்கிறேன்." திடீர் அந்தஸ்து கிடைத்ததில் கூச்சப்பட்டாள் அனுஷா.. "இல்லைம்மா.. நீங்க தான் முக்கியமான சாட்சியாம்.. முன்னாலே வாங்க." வேறு விதியில்லை என்று முன்னால் வந்தாள். அரசமரத்தடியில் ஒரு பெரிய சிமிண்ட் மேடை இருந்தது. அதன் நடுவில் கம்பீரமான ஒரு மெத்தை வைத்த நாற்காலி அரியணை போல் இருந்தது. தற்போது காலியாக இருந்தது. அரியணைக்கு இருபுறமும் போடப்பட்டிருந்த ஜமுக்காளத்தில், ஒவ்வொரு பக்கமும் 4-4 பெரியவர்கள் அமர்ந்திருந்தனர். கிராமத்து வி.ஏ.ஓ, மாரியம்மன் கோவில் பூசாரி, பள்ளிக்கூட தலைமை ஆசிரியர் சார், வடக்குத் தெருவில் மச்சு வீடு கட்டியிருக்கும் கோவிந்தசாமிப் பிள்ளை, அப்பளம் பிஸினஸ் செய்யும் சுந்தரேச ஐயர் இவர்களை எல்லாம் அனுஷாவிற்கு அடையாளம் தெரியும். பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்களில் மற்ற மூவர் யார் என்று தெரியாது. தலைமை ஆசிரிரைப் பார்த்து சினேகத்துடன் புன்னகைத்தாள். ஆனால் ஏனோ.. அவர் பதிலுக்குப் புன்னகைக்கவில்லை. முன்னால் நின்றுகொண்டிருந்தவர்களில் ஒரு புறம் பெரியதம்பி, நல்லதம்பி, சுசீலா மூவரும் இருந்ததைக் கண்டு அவர்கள் அருகே சென்று அனுஷா நின்றுகொண்டாள். அவர்களுக்கு எதிரே, இடுப்பில் கை வைத்துக்கொண்டு திமிருடன் முறைத்துக்கொண்டு மீனா நின்றிருந்தாள். "பெரியய்யா வந்துட்டாக..." யாரோ ஒருவன் கூவ, பரபரவென்று கூட்டம் வழிவிட்டு ஒரு பாதை போல் இருபுறமும் நின்றது. எல்லோருக்கும் வணக்கம் தெரிவித்தபடி வந்தார் பெரிய பண்ணையார். டக் டக் என்று நாட்டாமை சினிமாவில் வருவது போல் மேடையேறி அரியணை முன்னால் நின்றாள். சபையினரைப் பார்த்து மீண்டும் கை கூப்பினார். "வணக்கமுங்க நாட்டாமைத் தலைவரே!!" என்றது கூட்டம். கை கூப்பிவிட்டு அரியநணையில் அமர்ந்தார். "ம்ம்ம்.. யாரு கூட்டி விட்டாங்க இன்னிக்கி நாட்டாமைய?" கர்ஜனை போன்ற குரலில் கேட்டார். "ஐயா.. கும்புடுறேனுங்க." வெள்ளை வேட்டி, வெள்ளை சட்டை அணிந்து, இடுப்பில் வெள்ளைத் துண்டு கட்டிக்கொண்டு கும்பிடு போட்டான் ஒருவன். அவன் பஞ்சாயத்து ஆலுவலகத்தின் எழுத்தர் என்று பின்னர் அனுஷா கேட்டுத் தெர்஢ந்துகொண்டாள். "ம்ம்ம்... சொல்லுடா மாணிக்கம்.." "நாந்தானுங்கய்யா... நாந்தானுங்க சொல்லிவுட்டேன்.. இன்னிக்கிக் காலைல ஒரு பிராது வந்தது எசமான். இந்த மாதிரி பிராது வந்தா அதை நாட்டாமைக் கூட்டம் போட்டு விசாரிக்கணும்னு நம்ம ஊரு வழக்கமுங்க... ஐயாவுக்குத் தெரியாத வழக்கமா? நாந்தேன் தண்டோ ராக்காரன் கிட்டே சொல்லிவுட்டேங்க.." "எவண்டா குடுத்தான் பிராது?" "ஐயா.. மன்னிக்கணுமுங்கைய்யா... எவன்னு சொல்லக்கூடாதுய்யா... நம்ம எசமான் வீட்டு சின்ன மருமக... சின்னப் பண்ணையாரம்மா தானுங்கய்யா பிராது குடுத்தாங்கய்யா..." மனு போன்று எழுதியிருந்த ஒரு காகிதத்தை நீட்டினான். "ம்ம்ம்ம்..." என்று நாட்டாமை தலையாட்ட, தலைமை ஆசிரியர் அந்தக் காகிதத்தை வாங்கினார். மேடை எழுந்து நின்று படித்தார். "வணக்கத்திற்குறிய பஞ்சாயத்தார் முன்னிலையில் சமர்பிக்கப்பட்ட பிராது... இதை எழுதித் தந்த என் பெயர்.. திருமதி. மீனா க/பெ நல்லதம்பி. நான் இந்த ஊர் பெரிய பண்ணையாரின் இரண்டாவது மருமகள் ஆவேன். என் கணவரும் பெரிய பண்ணையாரின் இரண்டாவது மகனுமாகிய திரு.நல்லதம்பி என்பவரின் நடத்தை சில நாட்களாக சரியில்லாததை நான் அறிந்தேன். நம் ஊருக்கு புதிதாக வந்து சேர்ந்திருக்கும் டீச்சரம்மா செல்வி. அனுஷாவை அவர் எப்போது பார்த்தாலும், மிகக் கெட்ட நோக்கத்துடன் பார்ப்பதாக நான் உணர்ந்தேன். நேற்று காலை திரு. நல்லதம்பி திருட்டுத் தனமாக முழித்துக்கொண்டு எங்கோ பராக் பார்த்துக்கொண்டு பதுங்கியபடி எங்கள் பண்ணை பங்களாவை விட்டு வெளியே சென்றதைப் பார்த்து சந்தேகம் அடைந்தேன். அவருக்குத் தெரியாமல் பின் தொடர்ந்தேன். அவர் பதுங்கிக்கொண்டே திருட்டுத்தனமாக டீச்சரம்மா செல்வி. அனுஷாவின் வீட்டிற்குள் சென்றதைக் கண்டேன். மறைந்து நின்று சரியாக மூடப்படாத ஜன்னல் வழியாக எட்டிப் பார்த்தேன்... அங்கு நான் கண்ட காட்சியை ஒரு கண்ணியமான குடும்ப இல்லத்தரசியான என்னால் பஞ்சாயத்து சமூகம் முன்னால் கூற இயலாது. நாக்கு கூசுகின்றது. என் கணவர் மற்றும் செல்வி. அனுஷாவிற்கும் இடையே தகாத உறவு இருந்ததை மட்டுமே என்னால் இப்போது கூற இயலும். என் கணவர் மீது எனக்கு எப்போதுமே சந்தேகம் இருந்திருக்கின்றது. கடந்த சில நாட்களில் அது மிகவும் வலுத்துள்ளது. அவர் எப்படியோ நைச்சியமாகப் பேசி, கவர்ச்சியாலோ அல்லது பணத்தாசையைக் காட்டியோ, டீச்சரம்மாவை வசியம் செய்து இது போன்ற தகாத செயல்களில் ஈடுபடுத்தியிருப்பார் என்று நினைக்கின்றேன். இதை பஞ்சாயத்தார் முறைப்படி விசாரித்து, நம் ஊர் வழக்கப்படி என் கணவர் திரு. நல்லதம்பிக்கு தக்க தண்டனை வழங்குமாறு பிராத்தித்து, இந்த ப்ராது சமர்ப்பிக்கின்றேன். இப்படிக்கு" படித்துவிட்டு தலைமையாசிரியர் அமர்ந்தார். கூட்டம் கப்சிப் என்று இருந்தது... சில நொடிகள் ஊசி விழும் சத்தம் கூட கேட்கும் நிலமை. பின்னர் குசுகுசுவென்று ஒருவருக்கொருவர் பேசிக்கொள்ளும் கிசுகிசுப்பு... கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வலுத்தது ஓசை.. கசமுசாவானது.. எல்லோருக்கும் ஆச்சரியம்.. பண்ணையார் குடும்பத்தில் இப்படி நடந்ததா? ஊர்க்கதை என்றால் வெறும்வாய்க்கு அவல் தானே... பேசித்தீர்த்தார்கள். "ஏஏஎய்ய்ய்... என்னடா.. ஆளாளுக்கு நாட்டாமை ஆயிட்டீங்களா?? நீங்களே கூட்டம் போட்டு பஞ்சாயத்து பண்ணுறீங்களா? அப்போ இந்த பஞ்சாயத்து எதுக்குடா?" தலைவர் கோபத்துடன் எழுந்து தோள்த் துண்டை உதறினார். பிராது படிக்கப்பட்ட உடன் பேயறைந்ததைப் போல் இருந்த பண்ணையார்.. சட்டென்று இப்போது கோபத்துக்குத் தாவினார். தன் குடும்பத்தைப் பற்றி ஊரார் வாய் கண்டபடி பேசுவதைக் கண்டு அவர் கோபம் அனலாகப் பறந்தது. "பெரியய்யா.. மன்னிக்கணும் பெரியய்யா.. நீங்க உக்காருங்கய்யா.. நீங்க உக்காருங்க.." கோவிந்தசாமிப் பிள்ளை உரிமையுடன் அவர் கை பிடித்து உட்கார வைத்தார்... "டேய்... வாய மூடுங்கடா.. எல்லாரும்.. பெரியய்யா கிட்டேயும், பஞ்சாயத்தார் கிட்டேயும் விஷயத்தை விடுங்கடா.. நீங்களே பேசிகிட்டுத் திரியாதீங்க.. ம்ம்ம்.. ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்." என்று எச்சரித்தார் பிள்ளைவாள். நாட்டாமை மீண்டும் அமர்ந்தார். ஆனால் அவர் உடம்பு இன்னும் துடித்துக்கொண்டிருந்தது... கண்களை மூடி சற்று அமைதியானார். மீண்டும் எங்கும் கப்சிப். சட்டென்று கண் திறந்தார். "ம்ம்ம்ம்.. விசாரணை நடக்கட்டும்." என்றார். மீண்டும் கோவிந்தசாமிப் பிள்ளை தான் கூட்டத்தை நடத்தி வைக்க முன்வந்தார். 80 வயதான முதியவர். ஊர் மக்களுக்கு அவர் மீது மிகுந்த மரியாதை உண்டு. பெரிய பண்ணையாரிடம் சற்று உரிமையுடன் பேசும் தகுதி பெற்றவர் பிள்ளைவாள் மட்டும் தான். 80 வயதிலும் கணீரென்ற குரலில் பேசினார். "ஏம்மா.. மீனாம்மா.. இப்பிடி முன்னால வாங்க.. எதுக்காக இந்த பிராது குடுத்தீங்கன்னு இந்த சமூகத்துக்குச் சொல்லுங்க." மீனா முன்னால் இரண்டு அடி வைத்து நின்றாள். திமிர் குறையாமல் "அதான் எல்லாம் எழுதிக் குடுத்துருக்கேனே.. இன்னும் என்ன சொல்லணும்னு சொல்றீங்க?" அலட்சியமாகக் கேட்டாள். ஊர்மக்களுக்கெல்லாம் ஆச்சரியம். பஞ்சாயத்து முன்பு யாரும் இவ்வளவு அலட்சியமாகவும் திமிராகவும் நடந்ததே இல்லை. மீண்டும் குசுகுசுவென்று பேசத் தொடங்கினார்கள். நாட்டாமையின் கண்கள் கோவைப்பழமாகச் சிவந்தன. நிலமையைக் காப்பாற்ற சுந்தரேச ஐயர் முன்வந்தார். "அப்பிடிப் பேசாதே கொழந்தே... நம்ம ஊர் பழக்கம் அப்பிடித் தான். பிராது எழுதித் தந்தாலும், நீ ஒரு வாட்டி பஞ்சாயத்துக்காரா கிட்டே எடுத்துச் சொல்லணும்.. நீ என்ன சொல்லவர்ரே.. நோக்கு என்ன நியாயம் வேணும்னு நீ தான் சொல்லணும் கொழந்தே.. அது தான் முறை." "அத்தான்.. நான் சொன்னது தான். எங்க வீட்டுக்காரரோட நடத்தை சரியில்லை. பொம்பளைங்க பின்னால சுத்துறது தான் அவரோட வேலை. சரியான பொம்பளைப் பொறுக்கி.. அந்த ஆள் திருந்துற வரைக்கும் அவரோட வாழ எனக்கு இஷ்டமில்லை. என் கண்ணாலேயே பார்த்தேன். அவரும் இந்த டீச்சரும் (அனுஷாவை விரல் நீட்டிக் காட்டினாள்) சல்லாபம் செஞ்சிகிட்டு இருந்ததை என் கண்ணாலே பார்த்தேன். அதுக்கு மேலே எனக்குத் தாங்கல்ல. எனக்கு நியாயம் வேணும். என் மாமனாரே ஆனாலும், தப்பு செஞ்சவரு அவரோட மகனே ஆனாலும், இந்த ஊர் நாட்டாமை நியாயத்தை மட்டும் தான் பார்ப்பார் என்ற நம்பிக்கையோடு இங்க வந்திருக்கேன். அவ்வளவுதான்." "சரிம்மா.. சரி.. இப்போ தம்பி... நீங்க என்ன சொல்றீங்க?" என்று நல்லதம்பியை நோக்கினார் பிள்ளைவாள். "ஐயா.. சமூகத்துக்கு வணக்கம். கும்பிடுறேன். ஐயா... என் பொஞ்சாதி சொன்னது ஓரளவுக்கு உண்மை தான். நான் நேத்து டீச்சரம்மாவோட கொஞ்சம் அப்பிடி இப்பிடி இருந்தது உண்மைதான். இல்லைன்னு பொய் சொல்ல மாட்டேன்யா.. நான் செஞ்சது சரின்னு நியாயம் கொண்டாடவும் வரல்லைய்யா.. நான் செஞ்சது தப்பு தான். ஆனா..அதுக்காக என்னை பொம்பளைப் பொறுக்கி.. பித்தன்.. அப்பிடி இப்பிடின்னு என் பொஞ்சாதி சொன்னது மனசுக்குக் கஷ்டமா இருக்குய்யா.. நான் அப்பிடிப்பட்டவன் இல்லையா... டீச்சர் மேலே நான் ஆசைப்பட்டது உண்மைதான். அதுவும் என் பொஞ்சாதி மகப்பேறுக்காக பொறந்த வீடு போயிருந்தபோது ஒரு மாதிரியான விரக்தில டீச்சரைப் பாத்ததும் கொஞ்சம் மயங்கிட்டேன்யா... ஐயா..நீங்க எல்லாம் பெரியவங்க... அனுபவப்பட்டவங்க... என் வயசையெல்லாம் தாண்டி வந்தவங்க.. நீங்களே சொல்லுங்கய்யா... டீச்சர் மாதிரி ஒரு அழகான சின்ன வயசு பொம்பளையைப் பார்த்தா சாதாரணமா எந்த ஆம்பிளைக்கும் ஆசை வர்ரது சகஜம் தானேய்யா.. டீச்சரும் தனிமைல இருக்காங்க.. ஏதோ ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலைல ரெண்டு பேரும் நிலை தடுமாறிட்டோ ம்.. அதுக்காக நியாயமான தண்டனை எதுவோ அதை நான் ஏத்துக்கிறேன்யா.. ஆனால் அதுக்காக பணத்தாசை காட்டினேன்... வசியம் செஞ்சேன், பொறுக்கி அப்பிடி இப்பிடின்னு சொன்னா அது எனக்கும் கேவலம்.. அதை விடச் சொல்லணும்னா டீச்சரம்மாவையும் கேவலப் படுத்துறது போல இருக்குங்கய்யா.. அவ்வளவுதான் நான் சொல்லுவேன்." சொல்லி விட்டு ஒரு கும்பிடு போட்டுவிட்டு இரண்டடி பின்னால் நகர்ந்தான். மீண்டும் ஊர்மக்கள் குசுகுசுவென்று பேசினார்கள். அவர்கள் பேசும் தொனியைப் பார்த்தால் நல்லதம்பிக்கு கொஞ்சம் sympathy இருப்பது போல் தெரிந்தது. பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்களும் தங்களுக்குள் குசுகுசுவென்று பேசிக்கொண்டனர். தொண்டையைக் கனைத்துக்கொண்டு தலைமையாசிரியர் பேசத் தொடங்கினார். "இந்த வழக்குல மூணு பேர் சம்மந்தப் பட்டிருக்காங்க... அதுல அனுஷா டீச்சரோட வாதத்தையும் கேக்காம இந்த பஞ்சாயத்து எந்த முடிவையும் எடுக்க முடியாது." ஓரக்கண்ணால் அவர் அனுஷாவைப் பார்த்தார். அனுஷா மீது எப்போதும் அவருக்கு ஒரு soft corner அனுஷாவின் மார்பகங்களைத் தொட்டுப் பார்த்தால் soft ஆக இருக்குமோ என்ற ஆவல் எப்போதும் அவருக்கு உண்டு. "அதுவும் சரி தான்." என்று மற்றொரு உறுப்பினரும் ஆமோதித்தார். "ம்ம்ம்.." என்று அனுஷாவைப் பார்த்தார் நாட்டாமை. இரண்டடி முன் வைத்தாள். புடவையை மரியாதையாக இழுத்திப் போர்த்திக்கொண்டாள். மரியாதையாகக் குனிந்து கும்பிட்டாள். "எல்லாருக்கும் வணக்கம்.. எனக்கு இது மாதிரி சபைல நின்னு பேசத் தெரியாது.. அனுபவம் இல்லை. நான் சின்னப் பொண்ணு தான்.. உங்க எல்லாருக்கும் மகள் மாதிரி.. பேத்தி மாதிரி.. ஏதாவது தப்பா பேசினா மன்னிச்சிருங்கய்யா..." சொல்லிவிட்டு நிறுத்தினாள். மீண்டும் குசுகுசு.. ஊர் மக்கள் எல்லோரின் முதல் பாயிண்டை ஸ்கோர் செய்தாகிவிட்டது. "ஐயா.. நான் பணத்தாசைக்காகவோ.. புகழாசைக்காகவோ இந்த ஊர்ல டீச்சர் வேலை பார்க்க வரல்லை. எங்க குடும்பத்தாருக்கு சென்னை அண்ணா நகர்ல ஐந்து படுக்கையறை கொண்ட ஒரு பங்களா சொந்தமா இருக்கு. அதோட இன்றைய மதிப்பு அஞ்சு கோடி ரூபாயைத் தாண்டும். அதைத் தவிர பல லட்சம் பேங்க் கணக்குல இருக்கு. ஏதோ சின்னப் பண்ணையார் எனக்கு காசு குடுத்து ஏமாத்தினதா இந்த ப்ராது குடுத்த அம்மையார் சொன்னாங்க... அது மாதிரி சில்லரைக் காசுக்கு மயங்க எனக்கு ஒரு தேவையும் இல்லை." மீண்டும் மௌனித்தாள். கூட்டத்தின் approval மீண்டும் அனுஷாவின் பக்கம். "சின்னைய்யா ஒப்புக்கொண்ட மாதிரி நானும் தப்பு செஞ்சேன்னு ஒத்துக்கிறேன்... இந்த வயசுல நடக்குற தப்பு.. வயசுக்கோளாறு.. இளமைக்கோளாறு அவ்வளவுதான். அதுக்கு மேலே எந்த நோக்கமும் இல்லை. நான் செஞ்ச தப்பு... ரொம்ப பயங்கரமான மன்னிக்கமுடியாத குற்றம்னு பஞ்சாயத்து நினைச்சதுன்னா என்ன தண்டனை வேணும்னாலும் குடுக்கட்டும்... இதை நான் திமிர்ல சொல்லல்ல... ப்ராக்டிகல்லா சொல்றேன்... என்ன.. ரொம்ப மோசமா என்னை தண்டிக்கப் போறீங்கன்னா, என்னை ஊரை விட்டுத் துரத்தலாம்... அதுனாலே எனக்கு நஷ்டம் ஒண்ணும் இல்லை. நான் இந்த கிராமத்துக்கு வந்ததே படிப்பறிவில்லாத ஏழை கிராமத்துப் பிள்ளைங்களோட நலனுக்குப் பாடுபடணும்.. அத்தோட இயற்கை கொஞ்சும் கிராமத்துல கொஞ்ச நாள் வாழணும் அப்பிடிங்கிற எண்ணத்தோட தான். அதையும் தடை செஞ்சி என்னை வெளில அனுப்பணும்னு சமூகம் முடிவு செஞ்சா அதையும் மனமார ஏத்துக்கத் தயார்... அவ்வளவுதான்.. வணக்கம்." என்றுவிட்டு நடந்தார்... மீண்டும் ஒரே டிஸ்கஷன்.. ஒரே கிசுகிசுப்பு. கிட்டத்தட்ட ஆரவாரம் தான். "நான் ஒண்ணும் டீச்சருக்கு தண்டனை குடுக்கணும்னு ப்ராதுல கேக்கல்ல.. இந்த வெக்கங்கெட்ட மனிஷனுக்கு தண்டனை குடுங்கன்னு தான் கேட்டேன்." மீனா கிறீச்சிட்டாள். "அம்மா.. சின்னம்மா.. அப்பிடியெல்லாம் குறுக்க புகுந்து பேசக்கூடாதும்மா." பெரியவர் பிள்ளைவாள் அறிவுரை கூறினார். மற்றொரு பெரியவர் (பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்) குறுக்கிட்டார். "இதோ பாருங்க சின்னம்மா.. உங்க கணவர் ஏதோ தெரியாம தப்பு செஞ்சதா அவரே ஒத்துக்கிட்டாரு.. உண்மையாச் சொல்லணும்னா ஊர் உலகத்துல நடக்காத ஒரு குற்றத்தை அவரு செய்யல்ல. சமூகத்துக் கால்ல விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கச் சொல்லி விட்டுறலாமா? இல்லை கண்டிப்பா தண்டனை குடுத்துத் தான் ஆகணுமா.. என்ன சொல்றீங்க சின்னம்மா.. இல்லை பிராத வாபஸ் வாங்கிக்கிறீங்களா?" "வாபஸ்ஸா.. என்ன சொல்றீங்க.. அதெல்லாம் ஒண்ணும் கிடையாது.. சின்ன தப்பா.. ஓ மை காட்.. புல்ஷிட்.. உங்ககிட்டே நியாயம் கிடைக்காது போல இருக்கே..." மீண்டும் கிறீச்சிட்டாள். காலைத் தரையில் உதைத்தாள். உதைக்கும் போது அவளுடைய பால் ததும்பும் குடங்கள் கவர்ச்சியாகக் குலுங்குவதையும் புறக்கணித்தாள். "அம்மா... பொறுமையா பேசணும்... இது உங்க வீடு இல்லை.. இது பஞ்சாயத்து... இப்பப் பாத்தீங்க இல்லை.. டீச்சரம்மா எவ்வளவு மரியாதையா, பதம்மா, பதவிசா பதில் சொன்னாங்க.. அதைப் பார்த்து கத்துக்கணும் சின்னம்மா." "என்ன நினைச்சிகிட்டு இருக்கீங்க எல்லாரும்... பாதிக்கப்பட்டவ நான் தான்.. டீச்சர் இல்லை... அவளுக்கென்ன... என் புருசன் கிட்டே சுகம் கண்டுட்டா... கூப்புட்ட உடனே கால் விரிச்சிக் காட்டி சுகம் வாங்கிட்டா... எல்லாம் முடிஞ்சதுன்னா குண்டில இருக்குற தூசியத் தட்டிட்டு எழுந்திருவா.. குண்டியையும் பாச்சியையும் காட்டிகிட்டு ஆட்டிகிட்டு போயிருவா.. கஷ்டப்படப்போகிறது யாரு..?" வெடித்துச் சிதறினாள். "ஏஏஏஏய்ய்ய்ய்ய்..... நிறுத்து...." பண்ணையார் கர்ஜித்தாள். "மரியாதையா பேசல்லன்னா... மருமகள்னு கூட பாக்கமாட்டேன். என் கையாலேயே வெட்டிப் போட்டுருவேன்." "போடுங்கய்யா.. போடுங்க.. அது தானே உங்களாலே முடியும்... உங்க மகன்னவுடனே.. என்ன வெட்டிப்போட வந்துட்டீங்க இல்ல..ம்ம்ம்.. வெட்டுங்க... அது தான் நியாயம்னா வெட்டுங்க..." "ச்ச்ச்செ...." என்றபடி பண்ணையார் தன் அரியணையில் சாய்ந்துவிட்டார். ஊர்காரர்கள் were disgusted. Ironically இப்போது கிராமத்தார் கண்களில் அனுஷா ஹீரோயின் ஆகிவிட்டாள், மீனா வில்லி ஆகிவிட்டாள். பஞ்சாயத்தார் எல்லோரும் வட்டமாகக் கூடி விவாதித்தனர். சில நிமிடம் கூட்டத்தினரும் தங்களுக்குள் விவாதித்தனர். இறுதியில் "க்க்ஹகும்.." என்று தொண்டையைக் கனைத்தார் பெரிய பண்ணையார். "பஞ்சாயத்துக்காரங்க எல்லாரும் சேர்ந்து விவாதித்து ஒரு முடிவுக்கு வந்திருக்கோம். இது ஒரு முடிவான தீர்ப்பு இல்லை. எங்களோட அபிப்பிராயத்த நான் எடுத்துச் சொல்றேன். பொது மக்களுக்கு அதுல ஏதாவது சந்தேகமோ அல்லது வேற அபிப்ராயமோ இருந்தா ஒவ்வொருத்தரா வந்து அவங்களோட கருத்தச் சொல்லலாம்.. அதுக்குப் பிறகுதான் நாட்டாமையோட தீர்ப்பு வரும்.. ஒரு தடவை நாட்டாமை தீர்ப்பு குடுத்துட்டா.. அதுக்குப் பின்னால மாத்தவே முடியாது... ஒண்ணு நாட்டமையோட தீர்ப்பை அமல்படுத்தணும். இல்ல நாட்டாமையோட உயிர் பிரியணும்.. அது தான் இந்த கிராமத்து விதி..." கிராமத்தார் எல்லோரும் கப்சிப் ஆனார்கள். "முதல்ல... டீச்சர்ம்மாவைச் சொல்லி குத்தமில்லை. எட்மாஸ்டர் சாரு சொன்னது போல, இந்த டீச்சர் நம்ம கிராமத்து குழந்தைகளுக்கு ஒரு வரப் ப்ரசாதமா வந்திருக்காக... அவங்களை விரட்டி விடுறதுல எந்த அர்த்தமும் இல்லை. அவங்களா வலிய வந்து செஞ்ச தப்பு ஒண்ணுமில்ல. பிராது குடுத்தவங்களும் டீச்சர் மேலே நடவடிக்கை எடுக்கணும்னு சொல்லல்ல.. பஞ்சாயத்து முன்னாலே டீச்சர் ரொம்ப மரியாதையா நடந்துகிட்டாங்க... அதுனாலே.. டீச்சர் மேலே எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கிறதா இல்லை." "பிராது குடுத்தவங்க, ஊர் மரியாதை, பஞ்சாயத்தோட மகிமை இதெல்லாம் புரியாம ரொம்பக் கேவலமா நடந்துகிட்டதாலே.. அவங்களை ரொம்ப வன்மையா கண்டிக்கிறோம். இதுவே முதல் தடவைங்கிறதாலே.. கடுமையான கண்டிப்போட நிப்பாட்டுவோம்.. இன்னோரு தடவை ஊர் பெரியவங்க கிட்டே மரியாதை இல்லாம நடந்துகிட்டா.. ரொம்ப கடுமையான நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டியது இருக்கும்." சரிதான்... சரிதான்.. என்று ஊர்மக்கள் முணுமுணுத்தார்கள். "கடைசில.. குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்... என்னோட மகன் தான்... ஆனால் குற்றம் சாட்டப்பட்டவனுக்கு தண்டனை குடுத்துத் தான் ஆகணும். ஆனாலும் அவர் திருந்திரதுக்கு அவகாசமும் தரணும். அதுனாலே... நாட்டாமைங்கிற முறைல நான் சொல்லப் போற தீர்ப்பு என்னன்னா... இன்னில இருந்து 2 வருசத்துக்கு... குற்றம் சாட்டப்பட்ட நல்லதம்பி நம்ம ஒலக்கல் கிராமத்துக்குள்ள கால் எடுத்து வைக்கக்கூடாது; ஊர்ல இருக்குற கடைக்காரங்க நல்லதம்பிக்கு ஒரு சரக்கும் விக்கக் கூடாது; ஊருக்குள்ள இருக்குற எந்த வயக்காட்டுலயும் நல்லதம்பி வேலை பாக்கக்கூடாது; ஊர்த் திருவிழால நல்லதம்பி ரெண்டு வருசத்துக்குக் கலந்துக்கக்கூடாது. இதை நான் நாட்டாமைங்கிற முறைல தீர்ப்பு சொல்லலாம்னு இருக்கேன்." "ஆனா.. இந்த வழக்குல நான் நாட்டாமை மட்டும் இல்லை. நல்லதம்பியோட அப்பாவும் நான் தான். அதுனாலே தகப்பன்ங்கிற முறைல நான் என்ன செய்யப்போறேன்னா... இன்னும் ரெண்டு வருசத்துக்கு என் பங்களாவுக்குள்ள நல்லதம்பியோட நிழல் கூட படக்கூடாது; எங்க வீட்டில இருந்து அவனுக்கு சோறு போகாது; தாமிரபரணி ஆத்துக்கு அந்தப் பக்கம், ஒலக்கல் கிராமத்து எல்லையைத் தாண்டி, எங்க பரம்பரைச் சொத்து 20 ஏக்கர் நஞ்சை நிலம் இருக்கு. அதை என் சின்னப் பையன் நல்லதம்பிக்கு ரெண்டு வருசம் சோறு போடுறதுக்காக, அவன் பேர்ல குத்தகை இல்லாத சாகுபடி செய்யலாம்னு எழுதித் தர்ரேன்.. அந்த 20 ஏக்கருகுள்ள ஒரு சின்ன குச்சு வீடு இருக்கு. அதுல அவன் தங்கிக்கலாம். நானோ என் பொஞ்சாதியா அவனோட முகம் குடுத்து பேசமாட்டோ ம் அடுத்த ரெண்டு வருசத்துக்கு..." "இது தான் என்னோட முடிவு... பொதுமக்களோட கருத்து என்னன்னு சொல்லலாம்.." அடுத்த 10 நிமிடத்திற்கு ஊர்மக்கள் தங்களுக்குள் மட்டும் பேசிக்கொண்டனர். பஞ்சாயத்தார் காத்திருந்தனர். "ஐயா..." 50 வயது மதிக்கத்தக்க ஒருவர் முன் வந்தார்... "என்ன சொல்லுங்க கந்தசாமி நாடாரே..." "நாட்டாமை சொன்னா அது நாடாளும் தெய்வம் சொன்ன மாதிரி தான்.. ஆனாலும்..." "என்ன அண்ணாச்சி... சொல்லுங்க.. தயங்காமச் சொல்லுங்க..." "நாட்டாமையோட தீர்ப்பு அதே மாதிரியே அமையட்டும்.. அதுல நியாயம் இருக்கு.. தர்மம் இருக்கு... பரிவு இருக்கும்.. கட்டாயம் இருக்கு.. பாசம் இருக்கு... பண்பு இருக்கு... அது தான் நியாயம், தர்மம்.... ஆனா ஒரே ஒரு விதிவிலக்கு வைக்கலாமா?" "சொல்லுங்க அண்ணாச்சி..." "நாட்டாமை குடுக்குற தண்டனை சரிதான்.. அப்பிடியே நடக்கட்டும்.. ஆனா ஒரு வேளை....ஒரு வேளை பிராது குடுத்த சின்னம்மாவே மனசு மாறி ரெண்டு வருசத்துக்குள்ள வாபஸ் வாங்க முன்வந்தா... அன்னிக்கே இந்த தண்டனை ரத்தாகணும்னு ஒரு வார்த்தை சேர்த்துக்கோங்க நாட்டாமை ஐயா..." "வாபஸ்ஸாஅ... நெவர்.. என்ன நினைச்சீங்க..." மீனா மீண்டும் சீறத் தொடங்கினாள். "அம்மா.... கொஞ்சம் அடங்குங்கம்மா... ம்ம்ம். தயவுசெஞ்சிம்மா... உங்களை விட ரெண்டு மடங்குக்கு மேலே மூத்தவன்... நான் சொல்றேன்.. கொஞ்சம் கேளுங்க சின்னம்மா." என்றார் கந்தசாமி அண்ணாச்சி.. "இன்னிக்கி இவ்வளவு கோவமா இருக்கீங்க.. சரிதான்.. உங்களைப் பொறுத்தவரையில் நியாயம் தேன்.. ஆனா இன்னும் ரெண்டு வருசத்துக்குள்ள என்ன என்னவோ நடக்கலாமில்லா... ஒரு வேளை ஏதாவது ஒரு சந்தர்ப்பத்துல நீங்க பிராதை வாபஸ் வாங்கலாம்னு நினைச்சா.. அதுக்கும் வழி இருக்கணுமில்ல" "அண்ணாச்சி சொல்றது நியாயம் தான்." என்றார் பிள்ளைவாள். "பேஷா... நாடார்வாளுக்குத் தெரியாததா... நன்னா சொன்னார்.. பகவான் என்ன நினைப்பானோ.. எப்போ இந்தக் குழந்தை மனசுல வந்து மாத்துவானோ.. அது பகவானுக்கு மட்டும் தானே தெரியும்ம்." என்று ஆமோதித்தார் சுந்தரேச ஐயர். "ம்ம்ம்.. சரி.. அப்போ... அதுவே தீர்ப்பாக்கலாமா?" உரக்கக் கேட்டார் நாட்டாமை... "ஆமா... ஆமா.. ஆமா..ஆமா..." கூட்டம் கூவியது. நாட்டமை எழுந்து நின்றார். கை கூப்பினார். கம்பீரமாக இறங்கி நடந்து சென்றார். ----------------- "பாட்டி.. மூன்றாவது அத்தியாமும் முடிஞ்சி போச்சு பாட்டி... நான் உனக்கு வாக்கு குடுத்ததுக்கு இரண்டாவது ஸ்டெப் வெற்றிகரமா முடிச்சிக் காட்டிட்டேன்." அனுஷா எப்போதும் போல் அந்த பெட்டியில் பதித்திருந்த புகைப்படத்திற்கு முன்னால் நிர்வாணமாக மண்டியிட்டாள். "முதல் ஸ்டெப்... இந்த ஒலக்கல் கிராமத்துக்கு வந்து செட்டில் ஆனேன்; இரண்டாவது ஸ்டெப்.. பண்ணையார் வீட்டை ரெண்டாப் பிரிச்சிட்டேன்... சின்ன மகனை குடும்பத்துல இருந்து பிரிச்சிட்டேன்.. புருசன்-பொண்டாட்டி; அப்பா-மகன்; அண்ணன்-தம்பி; அண்ணி-கொழுந்தன் இடையே இருந்த உறவைப் பிரிச்சிட்டேன்..." "அடுத்து மூணாவது ஸ்டெப்... மறுபடியும் எல்லாரையும் ஒண்ணு சேர்க்கணும்... அது தான் நான் உனக்கு குடுத்துருக்குற வாக்கு. அதை நிறைவேத்த நீ தான் ஆசீர்வாதம் பண்ணனும் பாட்டி." படத்திற்கு வணங்கினாள். நல்லதம்பி, பெரிய பண்ணையார், சுசீலா, தேன்மொழி எல்லோரையும் ஓழ்க்கவேண்டும் என்று அனுஷா துடியாகத் துடிகின்றாள். முதலில் நல்லதம்பி. அவன் ஜன்னலோரத்தில் நின்று எட்டிப் பார்க்க, அனுஷா வேண்டுமென்றே தன் உடம்பில் எண்ணை தேய்த்து நிர்வாணமாக ஷோ காட்டி, ஒரு கேண்டிலை கூதியில் திணித்து உச்சம் அடைகின்றான். நல்லதம்பி ஆக்கிரோஷமாக உள்ளே நுழைந்து, அனுஷாவைக் கட்டிப் போட்டு மாறி மாறி ஓழ்க்கின்றான். முரட்டு ஓழை அனுஷா விரும்பி அனுபவிக்கின்றாள்.. பிள்ளை பேறிலிருந்து மீண்டும் வருகின்ற நல்லதம்பியின் அழகு மனைவி மீனாவிற்கு ஒரு நாள் இது தெரிந்துபோகின்றது. கிராமத்து அரசமரத்தடி பஞ்சாயத்தில் புகார் கொடுக்கின்றாள். விசாரணையின் முடிவில் தண்டனையாக நல்லதம்பி கிராமத்திலிருந்து இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒதுக்கி வைக்கப்படுகின்றான்

பஞ்சாயத்து முடிந்த பின், அன்று மாலை ஐந்து மணிக்கு மெதுவாக பூனை போல் நடந்து வந்தனர் வீரய்யனும் மல்லியும். அது வரை அனுஷாவிற்கு மிகவும் போர் அடித்தது. அன்று நடந்த களேபரத்தில் தன் புண்டைக்கு மீண்டும் தீனி கொடுக்க சில நாட்கள் ஆகும் என்று தெரியும். கிராமத்தினர் அனைவரும் திகைத்துப் போயிருப்பார்கள். நல்லதம்பி பயந்து போய் கிராமத்தை விட்டுப் போயிருப்பான். அடுத்தது அவனை ஓழ்க்க எப்படி சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் என்று தெரியவில்லை. வீரய்யனுக்கும் மல்லிக்கும் எப்போது மீண்டும் துணிவு வரும் என்றும் புரியவில்லை. மதியம் தூக்கம் வராமல் புரண்டாள். நான்கு மணிக்கு எழுந்து காஃபி சூடு செய்து அருந்தினாள். சரி... ஆற்றங்கரை வரையில் ஒரு நடை சென்றுவிட்டு வரலாம். இல்லையென்றால் பஸ் ஏறி அம்பாசமுத்திரம் நகருக்குச் சென்று ஒரூ உலா செல்லலாம் என்று நினைத்து எழுந்தாள். லேசான ஒப்பனை செய்துகொண்டாள். தலையை சீவி விட்டுக்கொண்டு, பின்னலோ போனிடெயிலோ போடாமல், லூஸாக விட்டுக்கொண்டு அழகு பார்த்தாள். ம்ம்ம்... ஒலக்கல் வந்த பின்னர் கூந்தலை டிரிம் செய்து சீராக V வடிவில் வெட்டி விட்டு ஜிங் ஜிங் என்று குதிக்கும் படி கண்டிஷனர் போட்டு...... அதெல்லாம் உமா'ஸ் ப்யூட்டி பார்லர் போய் செய்துகொள்வாள் சென்னையில். இங்கே என்ன செய்ய? கூந்தலை லூசாக விட்டுப் பார்த்தாள். பின்னர் தானே ஒரு கத்திரிக்கோலால் கன்னாபின்னாவென்று நீண்டிருந்த முடிகளை டிரிம் செய்தாள். காதோரத்தில் ஒரு சிறு முடிக்கற்றையை மட்டும் குட்டையாக வெட்டிவிட்டாள். இப்போது போனிடெயில் போட்டாள். அந்த காதோர முடிகள் மட்டும் ரப்பர் பேண்டிலிருந்து தப்பித்து அவள் காதுகளிலும், கன்னங்களிலும் புரண்டது மேலும் கவர்ச்சியாக இருந்தது. மாலை வேளை நிலவில் ஜொலிக்கும் வண்ணம் ஒரு தங்க நிறப் புடவையும், எலுமிச்சை நிற கையில்லாத சோளியின் எடுத்து வைத்துக்கொண்டாள். முதலில் மஞ்சள் நிற உள்பாவாடையை மட்டும் தொப்புளுக்கு இரண்டு அங்குலம் கீழே கட்டிக்கொண்டு, தன் டாப்லெஸ் அழகை கண்ணாடியில் பார்த்து ரசித்தாள். புடவையை எடுத்து பிரிக்கும் முன்.... கதவு தட்டப்பட - வீரய்யனும் மல்லியும் வந்தனர். "அக்க்காஆஆ..." என்று உற்சாகக் கூச்சலுடன் எப்போது ஓடி வந்து கட்டிக்கொண்டு முத்தங்களை அள்ளித் தரும் மல்லி அன்று ஏனோ அமைதியாக வந்தாள். அனுஷாவின் டாப்லெஸ் எழிலைப் பார்க்கும் போது எப்போது முரட்டுத்தனமாக முலைகளைக் கசக்கும் வீரய்யனும் அமைதியாகவே இருந்தான். அவன் கண்கள் அனுஷாவின் விடைத்திருந்த காம்புகளைக் கண்டு அதிசயித்தன. அவன் சுண்ணி உயிர்பெற்று எழுந்தது. ஆனாலும் அமைதியாக வந்தான். "வா.. வீரய்யா.. வாடி.. என் சக்களத்தி..." அனுஷாவின் குரலில் உற்சாகத்திற்கு குறைவில்லை. கதவு தாழ் போட்டு, உடனடியாக மல்லியின் தோள் மீது கை போட்டு தன்னை நோக்கி அணைத்தாள். தன் திகம்பரமான கனமான முலைகளை மல்லியின் மூடிய கனபரிமாணங்களோடு உரசினாள். தரையில் பாய் போட்டு இருவரையும் அமரச் செய்து தானும் கால் மடக்கி அமர்ந்தாள். "என்ன ஆச்சு உங்க ரெண்டு பேருக்கும். உலகமே இடிஞ்சி போன மாதிரி இருக்கீங்க?" "என்னக்கா.. ஒண்ணும் தெரியாத மாதிரி இருக்கீங்க?" "என்ன மல்லி.. ஏதாவது ஆச்சா?" இப்போது அனுஷாவிற்கு உண்மையிலேயே ஏதோ ஒன்று வித்தியாசமாக நடந்திருக்குமோ என்ற உணர்வு வந்தது. "இன்னும் என்ன ஆகணும் டீச்சரம்மா... அது தான் எல்லார் முன்னாலேயும் இன்னிக்கிக் காலைல இப்பிடி ஆச்சே." வீரய்யன் பொருமினான். "அட.. என்ன ஆச்சுன்னு இப்பிடி உக்காந்திருக்கீங்க நீங்க ரெண்டு பேரும். ஆமாம்.. எல்லார் முன்னாலேயும் விசாரிச்சாங்க... நானும் நல்லதம்பி ஐயாவும் சேர்ந்து உடலுறவு செஞ்சோம்னு ஒத்துகிட்டோ ம்.. அதுனாலே என்ன இப்போ?" "அக்கா.... எல்லார் முன்னாலேயும் அப்பிடிச் சொல்ல உங்களுக்குக் கஷ்டமா இல்லையாக்கா?" "என்னடி.. நீ.. என்ன ஆச்சு உனக்கு.. செக்ஸ் வச்சிகிட்டேன்ன்னா.. வச்சிகிட்டேன் அப்பிடின்னு சொல்ல என்ன கஷ்டம்? அதுனாலே எனக்கு என்ன நஷ்டம்?" "எல்லாரும் இனிமே உங்களை வித்தியாசமா பாக்கமாட்டாங்களாக்கா?" "பாக்குறவங்க பாக்கட்டும்... பேசுறவங்க பேசட்டும்.. அதுனாலே எனக்கென்ன?" "எல்லாரும் பார்வையாலேயே உங்களை இனிமே உரிச்சிப் பாப்பாங்களே?" "ஹாஹா... என்னவோ இனிமே தான் என்னை உரிச்சிப் பாப்பாங்களா? என்னிக்குமே என்னை உரிச்சி அம்மணமாக்கி கனவுலகுல மிதக்கிறவங்க லட்சம் பேர் இருக்காங்க. அழகு இருந்தா அப்பிடித் தான் இருக்கும். அதுவும் என்னோட அழகை நான் கொஞ்சம் அப்பிடி இப்பிடி காட்டுறதுன்னா ரொம்பப் பிடிக்கும். ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட் போட்டு பாதி மாரைக் காட்டுவேன்.. லோ-ஹிப் போட்டு தொப்புள் அழகைக் காட்டுவேன்... லோ-பேக் சோளி போட்டு பளபளப்பான முதுகைக் காட்டுவேன். இன்னும் சென்னைல இருந்தா இதைவிட மோசமா காட்டுவேன். முக்கால் தொடை தெரியிற மாதிரி குட்டைப் பாவாடையோ இல்லை ஷார்ட்ஸோ போட்டுகிட்டு எல்லார் முன்னாலேயும் திரியுவேன். எல்லோரும் அப்போ என்னைக் கண்ணாலே உரிச்சித் தான் பார்ப்பாங்க.. ஸோ வாட்? அதுனாலே எனக்கு என்ன நஷ்டம். "அது சரிக்கா.. ஆனா உங்க நடத்தையப் பத்தி தப்பாப் பேசுவாங்கக்கா?" "அதுவும் சரிதான்.. பேசட்டுமே? பேசுறவங்க பேசிகிட்டே இருப்பாங்க. அவங்க எல்லாம் பேசுவதற்கே பிறந்தவர்கள். நாம அப்பிடியில்லை மல்லி... நாம மூணு பேரும் பேசி பேசி நேரத்தை வீணாக்கக்கூடாது... வா... உன்னைத் தொட்டுத் தழுவி கிஸ் குடுத்து மூணு நாளாச்சு.. வாடி.. வாகுட்டி.." என்று மல்லியை அணைத்து தன் மடி மீது சாய்த்தாள் அனுஷா.. மல்லியின் முந்தானையை விலக்கி, அவள் முலைகள் இரண்டையும் ரவிக்கையுடன் சேர்ந்து பற்றிக் கசக்கினாள். அவளை அப்படியே தூக்கி அணைத்து இதழோடு இதழ் பதித்தாள். மல்லிக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மூடு வந்தது. அனுஷாவின் கசக்கலை ரசித்து முனகினாள். அனுஷாவின் மார்பகங்களில் முகம் புதைத்து, நிப்பிளைச் சுற்றி நக்கினாள். "வீரய்யா..ம்ம்ம்.. உன் தங்கச்சிக்கு ஓழ் மூடு வந்திருச்சுடா. உன் கத்திய வெளில எடு." என்று அனுஷா சொல்லும் வரை வீரய்யன் காத்திருக்கவில்லை. அவன் வேட்டி அதற்கு முன் பறந்திருந்தது. அனுஷாவின் முலைகளை நக்கிக்கொண்டிருந்த தன் தங்கை மல்லியின் அருகே அமர்ந்து அவளுடைய முலைகளை வீரய்யன் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான். அண்ணனுடைய திறந்த பூளை மல்லி உருவிவிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். வீரய்யனின் ஒரு கையின் விரல்கள் மல்லியின் தொப்புளுக்குள்ளும், மற்றொரு கையின் விரல்கள் அவள் கரும் புதருக்குள்ளும் உறவாடிக்கொண்டிருந்தன. "ம்ம்ஹா..ம்ம்.. இப்போதாண்டா...ம்ம்.. சரியான வீரய்யன்ம்ம்ம்... வா.. ஓழுடா..ஓழு..." மல்லியிடமிருந்து விலகிய அனுஷா வீரய்யனைக் கீழே மல்லாக்கக் கிடத்தி அவன் மீது குதிரை ஏறினாள். அண்ணனின் வாய் மீது புண்டையைத் தேய்த்துக்கொண்டு குப்புறப் படுத்தாள் மல்லி. மூவருக்கும் காம இச்சைகள் பற்றிக்கொள்ள, மும்முனை டண்டணக்கா வேலை தொடங்கியது. --------------- "ஸ்ஸ்ஹப்பா... இது தாண்டி வாழ்க்கை...ம்ம்ம்... அண்ணனும் தங்கையும் குடுத்துவச்சவங்க..ம்ம்??... வெளில யாருக்கும் சந்தேகமே வராது... ஆனா உள்ளுக்குள்ள போட்டு தாக்கிக்குவீங்க...?ம்ம்.. ஜாலிதான்." வீரய்யனின் பூளை தன் கூதியிலிருந்து விடுவித்து, எழுந்து நின்றாள் அனுஷா. வீரய்யனின் வாயிலிருந்து இன்னும் மல்லி எழவில்லை. அண்ணனின் அருமையான நாக்கு வேலையில் மூன்று முறை அவன் வாய்க்குள் ரதிநீரைப் பாயவிட்ட தங்கை சற்று ஓய்ந்திருந்தாள். இருந்தாலும், எதிரில் நிற்கும் அனுஷாவின் கூதியிலிருந்து வழிந்த அண்ணனின் விந்துவைக் கண்டதும் ஆசை மேலிட்டதால், அனுஷாவின் தொடைகளின் உள்புறத்தை மெதுவாக ஆனால் அழுத்தமாக நக்கினாள். "எங்கக்கா.. நீங்க வேற!!" என்று அலுத்துக்கொண்டாள் மல்லிகா. "எங்க வூட்டுல என் மாமன் இருக்குது இல்ல? அதுக்குத் தெரியாம தான நானும் அண்ணனும் ஓக்க முடியும்? இங்க.. உங்க வீட்டுக்கு வந்தாத் தான்கா முடியுது." அப்படியே எழுந்து நின்ற மல்லிகா, அனுஷாவின் தொப்புளை ஒரு முறை நக்கிவிட்டு, பின்னர் இரு முலைகளுக்கும் ஒரு சின்ன கடி கொடுத்து பின்னர் விலகினாள். அதன் பின்னர் தான் வீரய்யனால் எழுந்து உட்கார முடிந்தது. "அது சரி.. பிறகு நல்லதம்பி ஐயாவுக்கு என்ன ஆச்சு?" என்று வினவினாள் அனுஷா. "பாவம்கா சின்னய்யா.. பஞ்சாயத்து முடிஞ்ச உடனே பெரிய வூட்டுக்குப் போனாரு. ஒரு பெட்டில துணிமணியெல்லாம் அடைச்சிகிட்டு வந்தாரு. அப்பிடியே நடந்து போனாரு. அண்ணந்தான் ரொம்பப் பாவப்பட்டு, குதிரை வண்டி கட்டிகிட்டு போய் அவரையும் பொட்டியையும் ஏத்தி கூட்டிகிட்டு போய், ஆத்துக்கு அந்தப் பக்கம் இருக்குற தோப்புல இருக்குற குச்சு வூட்டுல விட்டுட்டு வந்திருச்சி. பாவமா இருக்குக்கா." உண்மையிலேயே வருத்தப் பட்டாள் மல்லி. "அது மட்டுமில்ல டீச்சர்ம்மா... அவுக சம்சாரம், மீனாம்மா இருக்குதுங்களே.. அதப் பாத்தா... மொகத்துல என்ன ஒரு வெறுப்பு, ஒரு கோவம்... அம்மா..... ஆம்பிளையாளுங்கன்னா அப்பிடி இப்பிடி இருப்பாங்கன்னு இந்தம்மாவுக்குத் தெரியாதா? பாவம் கட்டின புருசன இப்பிடியா மானப் படுத்தும்? புருசன் வீட்ட விட்டு வெளில அனுப்புறதுல ஒரு பொஞ்சாதிக்கு என்ன அவ்வளவு சந்தோசம்...ம்ம்ம். மொகத்தப் பாக்கணுமே??" வீரய்யன் அங்கலாய்த்தான். "அந்தத் தோப்பு வூடு எங்க இருக்கு வீரய்யா?" அனுஷா கேட்டவுடன் சட்டென்று நிமிர்ந்தான் வீரய்யன். "டீச்சரம்மா.!!!..." அதிர்ச்சியுடன் கேட்டான். "என்ன வீரய்யா? இவ்வளவு ஷாக் ஆகி கேக்குறே?" "டீச்சரம்மா... வேண்டாம்மா..." "என்னடா?" "இன்னும் உங்களுக்கு அந்த ஆசை இருக்கா டீச்சரம்மா?" "நிச்சயமா வீரய்யா... உன் பூளு மேலே எனக்கு எவ்வளவு ஆசையோ.. அதே போல் நல்லதம்பி ஐயாவோட பூள் மேலேயும் ஆசை இருக்குடா?" அருகில் அமர்ந்திருந்த வீரய்யனின் கொட்டைகள் இரண்டையும் சேர்த்து தன் இரண்டு கைகளையும் குவித்து.. சொதசொதவென்று ஈரமாக இருந்த அவன் உறுப்பைத் தடவினாள். "உன் சுண்ணி கருப்புச் சுண்ணி. அவரோடது சிவப்புச் சுண்ணி.. ரெண்டும் உலக்கை மாதிரி இருக்குடா.. ரெண்டு சுண்ணியும் எனக்கு வேணும்." "டீச்சரம்மா.. மீனாம்மாவுக்குத் தெரிஞ்சா அவ்வளவுதான்.. உங்களை பொலி போட்டுருவாங்க.. வேண்டாம்மா.. விட்டுருங்க.. இதுக்கு மேலே வச்சிக்காதீங்க டீச்சரம்மா." "ச்செ... நான் ஏண்டா வச்சிக்கப்போறேன். உங்க சின்னய்யாவை வச்சிக்கவா போறேன்.. ஏதோ இந்த ஊர்ல இருக்குற வரைக்கும் கூட ஜாலியா இருக்க ஒரு ஆம்பிளைத் துணை கிடைச்சா சரிதான்னு இருக்கேன். அதுவும் உங்க சின்னைய்யா போல கும்முன்னு சரத்குமார் போல ஒரு ஆம்பிளையோட தடிப் பூளு கிடைச்சா ஒரு ஆசை தானே? அதுக்குப் போய் இவ்வளவு சீரியசா வச்சிக்காதீங்க அது இதுன்னு பேசுறியே?" "டீச்சரம்மா...ம்ம். உங்களைப் புரிஞ்சிக்கவே முடியல்லியேம்மா!!" "புரிஞ்சிக்கிறது எல்லாம் இருக்கட்டும்.. முதல்ல ரெண்டு வேலை செய்யி." "என்னம்மா?" "முதல்ல நல்லதம்பி ஐயாவோட தோப்பு வீடு எங்க இருக்குன்னு சொல்லு.. ரெண்டாவதா..." சற்று தயங்கினாள். ஆனால் அனுஷாவின் முகத்தில் ஒரு சேட்டைத்தனமான முன்முறுவல். "என்ன ரெண்டாவதும்மா?" "பேசாம.. கீழே படுத்து.. உன் கடப்பாறையைக் காட்டுடா" வீரய்யனை பாயின் மீது தள்ளி மல்லாக்கப் படுக்க வைத்து அவன் கம்பீரமான கடப்பாறை மீது ஏறினாள்.. "ம்ம்ம்.. இப்போ சொல்லு... தோப்பு வீடு எங்க இருக்கு?" கேட்டுக்கொண்டே குதிரைச் சவாரி செய்தாள். வீரய்யனின் கூர்மையான வாள் அனுஷாவின் மென்மையான புண்டை வாயிலுள் நுழைந்து ஆடியது. "ம்ம்...டீச்சர்.ம்ம்...ஐயோ.. பிழிஞ்சி எடுக்கிறீங்களே..ம்ம்.. தாமிரபரணி ஆத்துக்கு அந்தப் பக்கம்..அஹ்.. அதான்மா..ம்.. ரவணசமுத்திரம் இஸ்ஸ்டேசனுக்கு போறோமில்ல... அஹ்ம்ம்ம்.. அதுல ஒரு மைல் போயி... சைடுல திரும்பி கொஞ்ச தூரம் ஒத்தையடிப் பாதைல நடந்தா வரும்மாஆம்..ம்ம்.. ஐயோ.. உங்க கூதிக்கு சோர்வே இருக்காதா டீச்சரம்மாம்ம்...." "ம்ம்ம்... போதும் பேச்சு.. வாய மூடு... வேலைல கவனமா இருடா..." வேகம் வேகமாகக் குதிரைச் சவார் செய்தாள் அனுஷா. -------------------- "ம்ம்ம்.. நல்லாச் செய்றீங்க ரெண்டு பேரும்.. நேரம் காலம் இல்லாம.. எந்த நேரமும்.." பொய்யாக கோபித்தபடி வந்தாள் மல்லி. அவள் கைகளில் இரண்டு தட்டுக்களில் உணவு வகைகள். உடலுறவு முடிந்து சோர்ந்து போய் படுத்திருந்தான் வீரய்யன். அவன் சுண்ணி சுத்தமாக தளர்ந்திருந்தது. மல்லியும், அனுஷாவும் சேர்ந்து மூன்று மணி நேரத்தில் ஐந்து முறை அவன் சுண்ணியிலிருந்து விந்து பிரித்து எடுத்துவிட்டனர். அவன் மல்லாக்க வீழ்ந்திருக்க, அவனருகே ஒரு பக்கமாகச் சாய்ந்து படுத்திருந்த அனுஷா தன் வலது மார்பகத்தை எடுத்து அந்த நிப்பிளை வீரய்யன் வாயில் திணித்தாள். தன் வலது காலைத் தூக்கி அவன் இடுப்பின் மீது போட்டாள். "ஐயா... டீச்சர்ம்மா.. ஆளை விடுங்க.." முரட்டுத்தனமாக அனுஷாவைத் தள்ளிவிட்டு பதறியபடி எழுந்தான் வீரய்யன். கலகலவென்று சிரித்துக்கொண்டே அனுஷாவும் எழுந்தாள். "உங்க அண்ணன் ஓய்ஞ்சிப் போயிட்டாண்டி, மல்லி." "அண்ணன் ஒய்ஞ்சிப் போயிச்சோ இல்லையோ.. அண்ணனோட தம்பி ஓய்ஞ்சி போயிருச்சு." அம்மணமாய் மல்லி குனிந்து அனுஷாவின் முன்னால் ஒரு தட்டு உணவை வைத்து, மறு தட்டை கையில் வைத்துக்கொண்டே அண்ணனின் அருகில் அமர்ந்தாள். கமகமக்கும் சூடான உணவை முகர்ந்து பார்த்தாள அனுஷா.. "ம்ம்.. அருமையா சமைக்கிறேடி.. அருமையா செக்ஸும் பண்ணுறே.. உனக்கு?" "எங்க ரெண்டு பேருக்கும் இருக்குக்கா.." தன் தட்டிலிருந்து மல்லி ஒரு கவளம் சோற்றை எடுத்து அண்ணன் வீரய்யனுக்கு ஆசையுடன் ஊட்டினாள். பாசத்துடன் ஊட்டிவிடும் நிர்வாணத் தங்கையை அதே பாசத்துடன் அணைத்த வீரய்யன், அவளது திண்மையான மார்பகங்களைக் கசக்கியும், கரும் ரப்பர் துண்டுகளை உருட்டியும் விளையாடிக்கொண்டே உணவை ருசித்து உண்டான். "நீயும் சாப்பிடு மல்லிக்குட்டி.." "ம்ஹும்.. நீங்க சாப்பிடுங்கண்ணே... நீங்க சாப்பிட்ட எச்சில் மீதி தான் எனக்கு வேணும்." தன் மார்பகம் மீது அண்ணனைச் சாய்த்து அவனுக்கு ஊட்டினாள். பாசம் கலந்த காமம் சிந்தும் அண்ணன்-தங்கை ஜோடியை அதிசயத்துடன் பார்த்தாள் அனுஷா.. "ம்ம்.. ரெண்டு பேரும் புருசன் பொஞ்சாதியா இருந்திருக்க வேண்டியவங்க.. எப்பிடியோ அண்ணன் தங்கை ஆயிட்டீங்க." "இப்போ மட்டும் என்னக்கா.. ரெண்டு பேரும் கிட்டத் தட்ட புருசன் பொஞ்சாதியாத் தானே இருக்கோம். எங்க மாமனால ஒரு புருசனா இருக்கவே முடியாது. என் அண்ணன் தானே எனக்கு இப்போ புருசன்.." அண்ணனை கட்டிக்கொண்டாள். வீரய்யனும் தங்கையை அணைத்து தன் வாயிலிருந்து எச்சில் உணவை அவள் வாய்க்குள் ஊட்டினான். "ம்ம்ம்.." பெருமூச்சு விட்டாள் அனுஷா. ------------------ இரவு ஒன்பது மணியிருக்கும்... அனுஷாவின் வாயில் கதவு மெதுவாகத் தட்டப்படும் ஓசை கேட்டது. அப்போது தான் வீரய்யனையும் மல்லியையும் அனுப்பிவிட்டு ஆசை தீர காமம் அனுபவித்த களைப்புடன் எழுந்து இரவு உறங்க ஏற்பாடு செய்துகொண்டிருந்தாள் அனுஷா. மாலையிலிருந்தே அந்த அண்ணன்-தங்கை காம ஜோடியுடன் களியாட்டம் போட்டுக்கொண்டே இருந்ததால், அனுஷாவிற்கு அதன் பின்னர் ஆடைகள் அணியவேண்டும் என்று தோன்றவில்லை. எப்படியும் அம்மணமாகப் படுத்து உறங்கியே வழக்கம். மெதுவாக ஜாக்கிரதையாக கதவினருகே நடந்து வந்தாள். "அனுஷா டீச்சர்...டீச்சர்.." கிசுகிசுப்பான குரல் ரகசியமாகக் கேட்டது. கேட்ட குரலோ?? யோசித்தாள். "ம்ம்.. யாரு நீங்க?" அனுஷா கிசுகிசுக்கவில்லை, ஆனால் சற்று மெதுவாக குரலில் கேட்டாள். "நான் தான் டீச்சர்.. நல்லதம்பி..ம்ம்.. சீக்கிரம் கதவைத் திறங்க.. யாராவது பாத்துறப்போறாங்க." பகீரென்று தூக்கி வாரிப்போட்டது. அப்படியே கதவைத் திறப்பதா? சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள் அனுஷா... ம்ஹும்... ஒரு ஆடை கூட கண்களில் படவில்லை. அன்று அணிந்திருந்த துணிகள் எல்லாவற்றையும் சுருட்டி ஒரு பக்கெட்டில் போட்டுவிட்டுச் சென்றிருந்தாள் மல்லி. "ம்ம்ம்.. சீக்கிரம் டீச்சர்.. யாராவது வரப்போறாங்க.." நல்லதம்பியின் குரல் அவசரமாக ஒலித்தது. ம்ம்.. நியாயம் தான். ஊரிலிருந்து ஒதுக்கி வைக்கப்பட்ட ஒருவன், ஊருக்குள் வந்தால் கதை கந்தலாகிவிடும். என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை அனுஷாவிற்கு.. சரி.. ஆபத்திற்குப் பாவமில்லை. நல்லதம்பி நிர்வாணமாகப் பார்த்து ருசித்து, அனுபவித்த உடல் தானே. "சீக்கிரம் உள்ளே வாங்க..." ஒதுக்குப் புறமாக ஒதுங்கி நின்று லேசாகக் கதவைத் திறக்க, பதுங்கிப் பாய்ந்து உள்ளே வந்தான் நல்லதம்பி. "டீச்சர்.. நல்லவேளை டீச்சர்.. கதவைத் திறந்தீங்க்...." சொல்லிக்கொண்டே திரும்பியவன் திக்பிரமை பிடித்து நின்றான். "என்னங்க இந்த நேரத்துல.." உண்மையான அக்கறையுடன் கேட்ட அனுஷாவின் வாயிலிருந்து உதிர்ந்த வார்த்தைகள் நல்லதம்பியின் காதுகளில் எட்டவில்லை. அவன் கண்களில் ஒரு வெறித்தனமான கொந்தளிப்பு. காமம் பீறிட்டது. கண்முன்னால் உரித்த கோழியாக நின்றுகொண்டிருந்த அனுஷா டீச்சரைக் கண்டது வெறி பற்றியது. "என்னன்னு கேக்குறீங்களே....ம்ம்ம்?? நல்லாக் கேக்குறீங்களே??" கண்களில் வெறியுடன் அவளை நெருங்கினான். "ஐயா.. சின்னய்யா..." அவன் கண்களிலிருந்த வெறியைக் கண்டு ஒரு நிமிடம் அஞ்சினாள் அனுஷா.. "ம்ஹும்.. முடியல்லியே டீச்சர்... ஊர் என்னை ஒதுக்கி வச்சாலும்... அது போல ஒதுக்கி வச்சதுக்கு நீங்கதான் முக்கிய காரணம்னாலும் முடியல்ல டீச்சர். உங்களை அணைக்காம இருக்க முடியல்ல டீச்சர்." காட்டுத் தனமாக அவளை தன்னுடன் சேர்த்து அணைத்து, அமுக்கிப் பிடித்து அவளுடைய குண்டிப் பந்துகளை, இரு கைகளாலும் முரட்டுத்தனமாக கசக்கியபடி அனுஷாவின் இதழோடு தன் இதழ்களைப் பதித்து எச்சில் அமுதம் உறிஞ்சினான். அன்று மாலையிலிருந்து கணக்கிலடங்கா முறைகள் வீரய்யனாலும், மல்லியினாலும் நக்கப்பட்டு, குடையப்பட்டு, ஓழ்க்கப்பட்ட புண்டையாக இருந்தாலும், அனுஷாவைப் பொருத்தவரை என்றுமே சுண்ணிக்கு அலையும் புண்டை தான். நல்லதம்பியின் கட்டான உடலைக் கண்டதும், ஈரம் சொட்டிற்று. அனுஷாவிற்கும் எச்சில் ஊரியது; அவள் புண்டைக்கும் எச்சில் ஊறியது. ஊரினால் பிரித்து வைக்கப்பட்டிருந்த காமாந்திர ஜோடி, அந்தச் சிறிய வீட்டில் ஊர் அடங்கியபின்னர் நள்ளிறவில் மீண்டும் காமத்தில் இணைந்தது. ----------------------அடுத்து சில நாட்களும் அவ்வளவாக வேறுபாடின்றி ஓடின. நாள்தோறும் மாலை அனுஷா பள்ளியிலிருந்து வீடு திரும்பும்போதே அவளுடன் சேர்ந்து மல்லிகா வந்துவிடுவாள். ஓரிரு மணிநேரங்களில் வீரய்யனும் வந்து சேர்ந்துகொள்வான். நல்லதம்பி இரவு ஒன்பது மணிக்கு மேல் வருவான் என்று மல்லி-வீரய்யன் இருவருக்கும் தெரிந்துவிட்டது. அதனால் நாசூக்காக இரவு எட்டு மணிக்கெல்லாம் அண்ணன்-தங்கை இருவரும் விடை பெற்று செல்வார்கள். இரவு ஒன்பதிலிருந்து நள்ளிரவு வரை நல்லதம்பியுடன் களியாட்டம் என்று அனுஷாவின் நாட்கள் வேகமாக ஓடின. நன்றாக ஓழ்த்து உழுது பழக்கப்பட்ட புண்டைக்கு இடைவிடாத தீனி கிடைத்ததில் திருப்தி தான். ஆனாலும் இரு குறைகள்: - அதிகாலை எழுந்து மல்லியுடன் கைகோர்த்து ஆற்றில் நீந்தி விளையாடி நீருக்கடியில் இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் விரல் விட்டு சீண்டி விளையாடி தாமிரபரணி ஆற்றுக்குள் தங்கள் காமத் திரவங்களை வெளியேற்றுவது கிட்டத்தட்ட நின்று போனது. நள்ளிரவு வரை நல்லதம்பி குண்டாந்தடிக்கு அடிமைப்பட்டுப் போயிருக்கும் அனுஷாவா அதிகாலை எழுந்திருக்க இயலவில்லை. கண்விழிக்கும் போதே மணி எட்டு ஆகிவிடும். ஒன்பது மணிக்கு பள்ளியில் இருக்கவேண்டும். - அனுஷா ஒலக்கலுக்கு வந்த நோக்கம் நிறைவேறும் வழி இன்னும் தெரியவில்லை. நல்லதம்பியை ஓழ்த்து அவனுக்கும் பண்ணையார் குடும்பத்திற்கு பகை தற்காலிகப் ஏற்படுத்தி; கணவன் மனைவியைப் பிரித்தாகிவிட்டது. ஆனால் அதுவல்ல அனுஷாவின் இறுதி நோக்கம். சில நாட்கள் அந்தக் குடும்பத்தைச் சின்னா பின்னாமாக்கவேண்டும். அதன் பின்னர் மீண்டும் அவர்களை ஒன்று சேர்க்கவேண்டும். அதுதான் அவள் பாட்டிக்குக் கொடுத்த இறுதி வாக்கு. அது நிறைவேறும் வரை அனுஷாவிற்கு நிம்மதி இருக்காது. நல்லதம்பி-வீரய்யன்-மல்லி கூட்டணியின் ஓழ் சுகம் எல்லாம் தொட்டுக்கொள்ள ஊறுகாய் போலத் தான். ம்ம்ம்.. அடுத்து யாரைக் குறி வைத்து குண்டு வீசித் தகர்ப்பது? "குண்டு" என்றவுடன் சுசீலாவின் குண்டான குஷ்பு போன்ற அழகான ஆரோக்கியமான குண்டு தேகம் மனக்கண் முன் நின்றது. சனிக்கிழமைகளில் காலைச் சிற்றுண்டி அருந்த அவர்கள் பங்களாவிற்கு அனுஷா செல்லும் போது, சுசீலாவும் ஜாடை மாடையாக அனுஷாவின் உடல் எழிலை ரசிப்பதை அனுஷா உணராமல் இல்லை! அனுஷாவின் முந்தானை விலகும் போதும் சரி; எப்போதாவது கையைத் தூக்க நேர்ந்தால், ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி மூடாத எழில் கொண்ட பளபள அக்குள் தெரியும் போதும் சரி; அனுஷாவின் தட்டையான மென்மையான வயிற்றின் நடுநாயகமான தொப்புள் தெரிந்து மறையும் போதும் சரி; சுசீலாவின் கண்களில் ஒரு பளிச்சென்ற மின்னல் தோன்றி மறைவதை அனுஷா கவனித்திருந்தாள். சுசீலாவும் வேறு யாரும் இல்லாத நேரத்தில், அனுஷாவிடம் அளவளாவிக்கொண்டே, இறுக்கக் கட்டிய கண்டாங்கி சேலையிலும் முந்தானையை அவ்வப்போது விலக்கிக் காட்டியும்; தன் அபரிதமான குண்டிகளை வேண்டுமென்றே அதிகப்படியாக ஆட்டிக் காட்டியும், அனுஷாவைக் கவர முனைவதும் அனுஷாவிற்குப் புரிந்தது. சுசீலாவின் கணவன் பெரியதம்பி, வேண்டுமென்றே கெக்கேபிக்கே என்று சிரித்துக்கொண்டு அனுஷாவின் அருகே வந்து, எங்கே அனுஷாவின் விம்மிப் புடைக்கும் முன்புற அங்கங்கள் அவன் நெஞ்சில் மோதிவிடுமோ என்று அச்சப்படும் அருகாமையில் நின்று பேசுவதையெல்லாம் சுசீலா கண்டபோதும், அதைப் பெரிது படுத்தாமல் விட்டதையும் அனுஷா கவனித்தாள். சுசீலாவின் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்து, அவளை இழுத்துப் போட்டு அம்மணம் ஆக்கி, அவள் கனத்த முலைகள் மீது தன் கெட்டியான நிப்பிள்களை உரசிப் பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆவல் அனுஷாவிற்கும் கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது. சுசீலாவின் குண்டுக் குண்டிப் பந்துகளை விலக்கி அவற்றினிடையே முகம் புதைத்து நக்கவேண்டும் என்ற அனுஷாவின் வெறியும் எப்போது அடங்கும் என்று தெரியவில்லை. நடக்கின்ற காரியமா? அல்லது, கைபடாத ரோஜாவான தேன்மொழியை முதலில் வீழ்த்தலாமா? அது போன்ற உடலளவு முழு வளர்ச்சியும், மனதளவில் காமத்தைப் பற்றிய அறிவு அதிகமில்லாத இரண்டும் கெட்டான் நிலையிலுள்ள ஆண்/பெண் இருவரையும் மடக்கிப் போட்டு அவர்களுக்குப் பாடம் கற்பிப்பது என்றால் அனுஷாவிற்கு அல்வா சாப்பிடுவது போல. அது போன்ற எத்தனையோ இளைஞர்கள்/இளைஞிகளுக்கு "ஆசிரியை"யாக அனுஷா இருந்திருக்கின்றாள். புசுபுசுவென்று அடர்த்தியாகவும் நீளமாகவும், சுருட்டை முடியாக வளர்ந்திருக்கும் தேன்மொழியின் கூந்தல் எழிலைக் கண்டு அனுஷாவின் கூதிக்குள் ஜீரா வழியும். அந்த அடந்த கூந்தலை இரட்டை பின்னலாக்கி, ஒரு பின்னல், கருமையான நதி போல் அவள் தோள் மீது வழிந்து முன்பக்கம் முலைப் பள்ளத்தாக்கு நதியாகப் பாய்ந்து அந்த இளம் பெண்ணின் மெல்லிய வயிற்றையும் தாண்டி, சரியாக அவள் பாவாடையின் முன்புறம் புண்டையை மூடுவது போல் புசுபுசுவென்று பரவியிருக்க, மற்றொரு பின்னல் கருநாகப் பாம்பு போல் முதுகில் வழிந்து, செழிப்பான, வயதுக்கு மீறிப் பெரிதாக வளர்ந்திருந்த குண்டிகள் இரண்டின் மீதும் மாறி மாறி மத்தளம் போல் அடிப்பதையும் பார்த்து அனுஷா கிறுகிறுத்துப் போவாள். அவள் பின்னலில் நுனியில் சுருண்டிருக்கு அடர்த்தியான மயிர் குஞ்சத்தை தன் மழமழத்த புண்டை மீது உரசிப்பார்க்கவேண்டும் என்று அனுஷாவிற்கு அடங்காத ஆவல். கூந்தலே இவ்வளவு அடர்த்தியாகவும், சுருட்டையாகவும் இருந்தால், மற்ற... இடத்திலிருக்கும் மயிர்?ம்ம்ம்.. பார்க்கலாம். ஆனாலும் சுசீலாவை மடக்கப் பார்த்து, அவளுக்கு இச்சையில்லையென்றாலும், நாசூக்காக நகர்ந்துவிடுவாள். ஆனால்... தேன்மொழி... பயந்து போய் கூச்சல் போட்டுவிட்டால்?? அந்த ஒரு danger உண்டு.. பெண்களில் மீதி இருப்பது மீனா தான். மற்ற இருவரையும் விட மீனா மீது தான் அனுஷாவின் கண்கள் ஆழமாகப் பதிந்திருந்தன. மீனாவின் திமிர் கலந்த அழகு அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. மீனாவின் கோபம் பிடித்திருந்தது. இது போன்ற பெண்கள் படுக்கையிலும் ஆழுமையுடன் இருப்பார்கள். சுசீலா போன்ற பெண்கள் அநேகமாக படுக்கையில் மல்லாகப் படுத்து, கணவனுக்கு மரியாதையும் கால்விரித்துக் காட்டி, அவன் விந்து விட்டவுடன், மரியாதையாக அவனை படுக்க வைத்து, அவனுக்கு கை கால் பிடித்து விட்டு அவன் தூங்கிய பின் தூங்கப் போவார்கள். ஆனால் மீனா போன்ற திமிர் பிடித்த கட்டழகுகள் அப்படி இருக்கமாட்டார்கள். கணவனைக் கீழே தள்ளி, அவன் மீதேறிக் குதிரைச் சவாரி செய்து முடித்தபின் தன் கொழ கொழ புண்டையைக் கணவனின் வாய் மீது தேய்த்து, மீண்டும் ஒரு முறை உச்சம் எய்தினால் தான் விடுவார்கள் என்பது அனுஷாவின் "வாத்ஸ்யானனக் குறிப்பு". சொந்த மாமனாரின் முன்பே தொப்புள்க் குழியைக் காட்டி புடவை அணியத் தயாராக இருப்பவள், பிற ஆண்களுக்கு எந்த குழியையும் காட்டத் தயாராக இருப்பாள். மீனாவை மடக்கிப் போட்டால், இருவரின் வழுவழு மேனிகளும் தழுவிக்கொள்ளலாமே என்ற ஆசையும் அனுஷாவிற்கு உண்டு. ஆனால்... நிச்சயமாக உடனடியாக நடக்க வாய்ப்பு இல்லை. அனுஷாவைக் கண்டால் காமவயப்படாமல், சிநேகமும் காட்டாமல் சிடுசிடுவென்று சீறி விழும் ஒரே உயிர் மீனா மட்டும் தான். பெண்கள் மூவரையும் விட்டுவிட்டால் மீதம் இருப்பது ஆண்கள் இருவர். இருவரில் பெரியபண்ணையார் என்னேரமும் வலையில் விழத் தயாராக இருப்பார் என்று அனுஷாவிற்குத் தோன்றியது. தன் இளமைக்காலத்தில் எத்தனையோ பெண்களின் கற்பைச் சூறையாடியிருப்பார். எத்தனையோ வைப்பாட்டிகளை கையாண்டிருப்பார். எத்தனையோ பெண்களை விலை வாங்கியிருப்பார். ஆனால் இப்போது சும்மா இருந்தாலும், பழைய ஆசை என்றாவது எட்டிப் பார்க்காதா? அனுஷாவை அனுதினமும் கண்களாலேயே கற்பழிக்கத் தொடங்கியிருந்தார். கண்ணசைத்தால் காலில் விழுந்துவிடும் நிலையில் தான் இருக்கின்றார். பெரிய மகன் பெரியதம்பியும் கிட்டத்தட்ட அதே நிலமை தான். அனுஷாவின் வலையில் விழ எந்நேரமும் தயாராய் இருப்பது போல் தோன்றியது. "ஏண்டி... டீச்சருக்கு இன்னும் கொஞ்சம் பொங்கல் கொண்டு வந்து வைடி." ஒரு சனிக்கிழமை அவர்கள் வீட்டில் காலை உணவு உட்கொள்ளும் போது அனுஷாவின் மிக அருகே நாற்காலி இழுத்துப் போட்டு அமர்ந்து தன் மனைவி சுசீலாவை விரட்டினான் பெரியதம்பி. ஆம்... இவ்வளவு நடந்த பின்னரும், நல்லதம்பி பிரிந்து போன பின்னரும், ஊர் பஞ்சாயத்து முன்னால் அனுஷாவை நிறுத்திக் கேள்வி கேட்ட பின்னரும், சனி காலைச் சிற்றுண்டி விருந்து தொடர்ந்தது. எல்லோரும் எப்போதும் போல் சகஜமாகப் பழகினார்கள். மீனா மட்டும் தன் அறையை விட்டு வெளியே வரவே மாட்டாள். அன்று தேன்மொழி மாதாந்திர "விலக்கு". அதனாயி குடும்பத்தாருடன் சேர்ந்து உண்ணும் வழக்கமில்லை. பண்ணையாருக்கு எப்போதும் போல் ஏதோ ஒரு சிறு ப்ரச்சனையை தீர்க்கும் பணி. அவரும் சிற்றுண்டிக்கு வரவில்லை. அதனால் பெரியதம்பிக்குக் குஷி. அனுஷாவுடன் தொட்டும் தொடாமலும் அளவளாவலாமே!!.. சுசீலாவின் குண்டிகள் சமையலறைக்குள் மறைந்தவுடன், மேலும் அனுஷாவை நெருங்கினான். "என்ன டீச்சர்... இந்த கிராமத்துலேயே அடங்கி இருப்பீங்களா? பக்கத்துல ஏதும் ஊர் சுத்திப் பாக்கப் போக மாட்டீங்களா?" எப்படியாவது அனுஷாவைத் "தள்ளி"க்கொண்டு போகவேண்டும் என்று துணிந்துவிட்டான் போல. "ம்ம்.. இல்லங்கைய்யா.. எங்கே போக? இந்த தாமிரபரணி ஆத்தங்கரைல உக்காந்து பொதிகை மலையைப் பாத்துகிட்டு இருந்தாலே பொழுது போயிருமே... இன்னும் வேற என்ன இருக்கு? இதை விட வேறு என்ன சுகம் வேணுங்கய்யா?" பொய் பொய்யாக உதிர்த்தாள். சென்ற வார இறுதியில் பக்கத்து கிராமத்து வயல் ஒன்றில், பம்புசெட்டு தொட்டிக்குள் மல்லியும் அனுஷாவும் நிர்வாணமாகக் குளிக்க, அவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்ட வீரய்யன், முழங்கால் தண்ணீரில் அனுஷாவை மண்டி போட வைத்து, பின்னாலிலிருந்து நாயடி அடித்துக்கொண்டே இருக்கும் போது எதிரே தெரிந்த பொதிகை மலையைக் கண்டு ரசித்த அனுபவத்தை அப்படி simple ஆகக் கூறினாள் அனுஷா. "அதுக்கில்ல.. சின்ன வயசுப் பிள்ளை நீங்க.. உங்களுக்குன்னு சின்ன சின்னதா ஆசை இருக்கும்.. ஏதாவது வாங்கணும் வைக்கணும்னு இருக்குமில்ல.. அதுக்குக் கூட வெளில போகமாட்டீங்களா டீச்சர்?" இவளுக்குச் சின்ன வயது தான் என்று சுட்டிக் காட்ட, அவ்வாறு பேசினானோ? "ம்ம்.. ஒண்ணு ரெண்டு தடவை அம்பாசமுத்திரத்துக்குப் போய் வாங்கி வந்தேன்..." "எப்பவாவதும் போகணும்னா சொல்லுங்க டீச்சர்.. பாவம் எப்பிடிப் போய் வருவீங்க? நான்வேணுமின்னா வண்டி எடுத்து வர்ரேன்.. நம்ம கார்ல போயிட்டு வரலாம் டீச்சர்." என்று அவன் வழிந்துகொண்டிருக்கும் போதே சுசீலா வந்துவிட்டாள். "ம்ம்கும்.. கிழிச்சீங்க... நீங்க போய் பொம்பளைப் பிள்ளைங்களுக்கு என்ன வாங்கிக் குடுப்பீக? ஏதோ.. நானோ இல்லை நம்ம தேனுக்குட்டியோ போனாச் சரியா இருக்கும்?" "ம்ம்.. உனக்கென்னடி கிழிக்கத் தெரியும்? ஒரு நாகரீகம்னா என்னான்னு தெரியுமா? அம்பாசமுத்திரத்தைத் தாண்டி நாலு அடி போனதில்லை... ஒரே ஒரு தடவை தின்னவேலிக்குப் போனதையே நாலுவருசம் பேசிக்கிட்டு இருந்தே... நீ போய் என்னடி வாங்கியாந்து கிழிக்கப் போறே?" "ம்ம்ம் ஆசையப் பாருங்க.. சின்னப் பிள்ளையோட போகணும்னு ஆசை இந்த வாலிபனுக்கு வந்திருச்சோ?" மீண்டும் செல்லமாகப் பழித்தாள் சுசீலா. "ஆமாண்டி.. நான் வாலிபன் தான்.. என்ன டீச்சர்... நீங்களே சொல்லுங்க?" அனுஷா களுக்கென்று அழகாகச் சிரித்தாள். "போதும் போதும்.. எனக்காக புருசன் பொண்டாட்டியும் சண்டை போட்டுக்காதீங்க...ம்ம்.. ஏற்கனவே ஒரு புருசனும் பொண்டாட்டியும் சண்டை போட்டாச்சு..." என்று சொல்லிவிட்டு ச்ச்சே... சொல்லிவிட்டோ மே என்று நாக்கை கடித்துக்கொண்டாள். அந்த பேச்சு வந்தவுடன்... அந்த இடம் சற்று இறுக்கமாயிற்று.. ஒருவர் ஒருவர் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டனர். அதன் பின்னர் கேலியும் கிண்டலும் அன்று இல்லாமல் போயிற்று... ச்சே... தன் அவசரத்தை நொந்துகொண்டே அனுஷா வீடு வந்து சேர்ந்தாள். -------------------- அன்றிரவு யோசித்துப் பார்த்ததில் அவளுக்கும் தோன்றியது... சரி என்னவோ இருந்துவிட்டுப் போகட்டும். நாளை ஞாயிறு தானே.. அப்படியே அம்பாசமுத்திரம் வரை ஒரு ரவுண்ட் போய்விட்டு வரலாம். அங்கிருக்கும் ஆண்களுக்கும் தன் எழிலான உடம்பின் நெளிவு சுழிவுகளைக் காட்டியும் காட்டாமலும் தூக்கமில்லாமல் செய்யலாம். என்று தோன்றியது. மறுநாள், அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தமான சந்தன நிற ஷிஃப்பான் புடவையும், அதே சந்தன நிற கையில்லாத சோளியையும் அவள் சந்தன நிற மேனி மீது அணிந்துகொண்டாள். தொப்புளை லேசாக மூடியும் மூடாமலும் புடவைக் கட்டினாள். துணிவுடன் இறங்கி, முக்கியச் சாலை வந்து, கை நீட்டி, அந்த வழியே செல்லும் தென்காசி-அம்பை ரூட் பஸ் ஒன்றை நிறுத்தி ஏறிக்கொண்டாள். ஐம்பது ஜோடிக் கண்கள் அவள் பளபளக்கும் மேனியை வெறித்துப் பார்த்ததை அவள் நிச்சயமாக உணர்ந்தாள். உட்கார்ந்திருந்த ஒரு கிராமத்துப் பெண், சட்டென்று எழுந்து அவளுக்கு இடம் அளித்தாள். எல்லோருக்கும் ஒரே ஆச்சரியம். இப்படி நாகரீகமாக உடை அணிந்து நம் ஊரில் ஒரு நவயுக யுவதியா? அம்பையில் இறங்கி கடை வீதி வழியாக இலக்கின்றி நடந்து சென்றாள். ஏதேதோ கடைகளில் ஏறி இறங்கினாள். ஒன்றும் அதிகமாக வாங்கவில்லை. சும்மா பொழுது போகாமல் இரண்டு மணிநேரம் நடந்தாள். பேரூந்து நிலையத்திலிருந்து சற்று தொலைவில் ஒரு பெரிய ஃபேன்சி கடை தென்பட்டது. எப்போதும், வண்ணவண்ணமாக ப்ளாஸ்டிக் வளையல்கள், ப்ளாஸ்டிக் கம்மல்கள் அணிவது அனுஷாவிற்குப் பிடிக்கும். அன்று அணிந்த சந்தன நிற புடவைக்கேற்ப வண்ணத்தில் அவளிடம் ஆபரணங்கள் இல்லை. வாங்கலாம் என்று தோன்றியது.. அதை நோக்கி நடந்து சென்றாள். படியேறப் போனாள்... சர்ர்ரென்று ஒரு அம்பாசிடர் கார் அவளை உரசிக்கொண்டு நின்றது... "எவண்டா அது.." என்று சற்று சீற்றத்துடன் முணுமுணுத்தபடி திரும்பினாள். "டீச்சர்ர்... என்ன இங்கே??" ஓட்டுனர் இருக்கைக் கதவு திறக்க.. டக் டக் என்று இறங்கினான் பெரியதம்பி. தும்பைப்பூ போன்ற வேட்டியும், முழுக்கை சில்க் ஜிப்பாவும், கழுத்தில் ஆறு பவுனில் ஒரு மைனர் செயின் தவழ, முகத்தில் புன்னகைத் தவழ நின்றான். "ஐயா.. நீங்க?" "என்ன டீச்சர்.. நான் வர்ரது என்ன அதிசயம்? நம்ம பண்ணைல வேலை செய்யிறவனோட தம்பிக்குக் கல்யாணம்.. வந்து மொய் எழுதிட்டு வந்திட்டேன். அங்கேயெல்லாம் சாப்பிடப் பிடிக்கல்ல... இதோ பக்கத்துல இருக்கே... அம்பை பேலஸ்.. நமக்கு வேண்டப்பட்ட பயலோட ஓட்டல்.. இங்க வந்து இருந்திட்டு சாப்பிட்டுப் போகலாம்னு வந்தா... திடீர்னு இந்த தெருவே விளக்கு போட்டமாதிரி பளிச்சுன்னு ஜொலிக்குதே... என்னடா இதுன்னு நெனச்சிகிட்டே வந்தேன்... நீங்க தேவதை மாதிரி நடந்து வந்துகிட்டிருக்கீங்க..." உரிமையுடன் சற்று அருகில் வந்தான். "ம்ம்ம்.. ரொம்பத் தான் புகழாதீங்கய்யா..." வெட்கம் கலந்த சிரிப்புடன் இளித்தாள். "ம்ம்ம்.. பாத்து டீச்சர்.. நீங்க சிரிக்கும் போது உங்க கன்னத்துல விழுற குழில இந்தக் கடைக் காரப் பசங்க தடுக்கி விழுந்திரப் போறாங்க." என்றுவிட்டு கலகலவென்று சிரித்தான். அவன் ஜோக்கை உண்மையிலேயே அனுஷாவும் ரசித்துச் சிரித்தது, வீணையின் நாதம் போல் பெரியதம்பியின் காதுகளில் தேன் போன்று பாய்ந்தது. "வாங்க... இந்தக் கடைக்காரரும் நமக்கு வேண்டியவரு தான்.. வாங்க டீச்சர்.. பாத்து." அருகில் வந்து தொட்டும் தொடாமலும் அவளைக் கடைக்குள் அழைத்தான். "ம்ம்.. பரவாயில்லை.. சும்மாத்தான் வந்தேன்.." "அட என்ன டீச்சர்.. கடைக்கு சும்மாவா வருவாங்க.. ஏதாவது வாங்கத் தானே வந்திருப்பீங்க..."

கிராமத்து டீச்சர் - பகுதி - 6

"என்ன அண்ணீ... டீச்சரம்மாவுக்கு மட்டும் ஸ்பெஷல் டிஃபனா?" கம்பீரமான குரலுடன் வந்தான் நல்லதம்பி. அவனைப் பார்க்கவே அனுஷாவிற்கு திக் திக் என்று நெஞ்சம் அடித்துக்கொண்டது. இந்த கிராமத்திற்கு வந்த நாளிலிருந்தே நல்லதம்பி இவளுடைய இருதயத் துடிப்பை எகிறிவிடுகின்றான்.. ம்ம்.. மடக்குவது எப்போ?

"ம்ம்.. உக்காருங்க தம்பி. உங்களுக்கும் தான்."

"ம்ம். புட்டு வைங்க அண்ணி.. ஒரு பிடி பிடிக்கலாம்." பிடி பிடிப்பதைப் போல் கைகளை முஷ்டி போல் இறுக்கிக்கொண்டு அனுஷாவைப் பார்த்தான். இதே உறுதியுடன் அனுஷாவின் மார்பகங்களைப் பிசைந்து, குண்டிகளைப் பிசைந்து...ம்ம்ம்..

நீண்ட மேசையின் ஒரு பக்கத்தில் ஓரத்திற்கு அருகில் அனுஷா அமர்ந்திருக்க, மேசையின் தலைப்பகுதியில் வந்தமர்ந்தான் நல்லதம்பி. அதாவது அனுஷாவிற்கு சற்று முன்னே வலது புறத்தில். அனுஷாவின் அருகே இடது புறத்தில் தேன்மொழி.

அரட்டை அடித்துக்கொண்டே உண்டனர். நல்லதம்பியின் கண்கள் தன் மேனி மீது ஆசையுடன் ஓடுவதை அனுஷா உணற உணற, அவளுக்கு அதிமகாக ஊறல் எடுத்தது. காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டன. வலது பக்கம் லேசாக முந்தானை விலகி, கொழுத்த முலை ஒன்று பாதி மூடி பாதி திறந்து வைத்து அவனுக்குக் காட்டினாள். அவன் பார்வை அவள் வலது மார்பகத்தை வருடியது. தன் கனத்த மார்பகங்களைத் தொட்டுப் பார்க்கமாட்டானா என்று ஏங்கினாள். இருவரின் கண்களில் காமம் அப்பட்டமாகக் கொப்பளித்தது. அனுஷா இடது பக்கம் திரும்பி தேன்மொழியிடம் பேசும் போதும், தன் முதுகின் மீது நல்லதம்பியின் பார்வை வருடுவதை அவள் உணர்ந்தது போலிருந்தது. முதுகில் கொஞ்சமே கொஞ்சம் பாகம் தான் துணியால் மூடியிருந்தது. மீதி எல்லாம் பாதாமின் வெளிப்புறக் கொட்டை போல் மினுமினுத்தது.

கை கழுவ முற்றத்தை நோக்கி நடந்தாள் அனுஷா. அவள் பின்னாலேயே வந்தான் நல்லதம்பி.

"நான் தண்ணி எடுத்துக் குடுக்குறேன் டீச்சர்." சொம்பில் தண்ணீர் மொண்டு கொடுத்தான். புடவை நனையாமல் இருப்பதற்காக, புடவை/பாவாடையைச் சற்று தூக்கி இடுப்பில் அனுஷா சொருக, ரோஸ் நிறத் தோலில் அவள் கணுக்கால் மற்றும் அதற்கு மேல் ஒரு அடி வரை கால் தெரிந்தது. மெல்லிய கொலுசு, நல்லதம்பியை அழைத்தது. அனுஷா குனிந்து, கை கழுவதற்காக கை நீட்ட, நல்லதம்பி சொம்பிலிருந்து தண்ணீர் ஊற்றினான்.

"ம்ம்.. போதும் சார்... நிறைய தண்ணி வேஸ்ட் பண்றீங்க.. சொம்பு ரொம்ப பெருசா இருக்கு. இவ்வளவு தண்ணி வேண்டாம்." என்று அனுஷா நிறுத்தினாள்.

"ஆமாம்.. டீச்சர்.. சொம்பு ரெண்டும் ரொம்பப் பெருசாத் தான் இருக்கு." முழுமையாக விலகியிருந்த முந்தானையைப் பார்த்துக்கொண்டே சொன்னான். கனத்த கொழுத்த மலை முலைகளை அடக்குவதற்கு ஒரு மெல்லிய துணியினாலான ஸ்லீவ்லெஸ் சோள் மட்டுமே போதவில்லை. முன்பக்கம் மிக அபாயகரமான ஆழத்தில் வெட்டியிருந்ததால், கிட்டத்தட்ட வெளியே துள்ளிக் குதிக்கத் தயாராக இருந்த மார்பகங்களின் இடையே ஆழமான க்ளீவேஜ் அற்புதமாகத் தெரிந்தது.

"ம்ம்.. நான் உங்க கைல இருக்குற ஒரு சொம்பை சொன்னேன்... ம்ம். ஊத்துங்க உங்க தண்ணிய.. ஐ மீன்.. சார்.. உங்க கைல இருக்குற தண்ணிய.."

"ம்ம்.. ஊத்தப்போறேன் டீச்சர். என்னோட தண்ணிய ஊத்துவேன்."

"பாத்து ஊத்துங்க சார்.. எங்கேயோ பார்த்து ஊத்தாதீங்க.. ப்ளீஸ்."

"ம்ம்.. சரி.. பார்த்து எங்கே எப்போ ஊத்தணுமோ அப்போ ஊத்திட்டா போச்சு."

"ம்ம். தேன்க்ஸ்." மெதுவாக நிமிர்ந்து அவசரமே படாமல் மெதுவாக முந்தானையைச் சரியாக மூடினாள்.

"கையைத் துடைச்சிக்கோங்க டீச்சர்." தன் இடுப்பில் கட்டிய துண்டை எடுத்துத் தந்தான். உரிமையுடன் வாங்கிக்கொண்ட அனுஷா தன் கைகளையும் முகத்தையும் முதலில் துடைத்துக்கொண்டு பின்னர்.....

பின்னர்... சுவாதீனமாக தன் இரண்டு அக்குள் பகுதிகளையும் அந்தே துண்டால் துடைத்துவிட்டு மீண்டும் நல்லதம்பியிடன் துண்டைத் தந்தாள்.

"ரொமப் நன்றி டீச்சர்..." என்ற நல்லதம்பியின் சுண்ணி இதற்கு மேல் விடைக்க முடியாது என்ற நிலையை அடைந்த்விட்டது. சந்தேகம் இல்லாத அழைப்பு தானே??

"நான் தான் உங்களுக்கு நன்றி சொல்லணும் சார்." என்று ஒரு விநாடி நல்லதம்பியைப் பார்த்து விட்டு, பின்னர் சட்டென்று திரும்பி பின்னால் நின்றிருந்த சுசீலாவைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள் அனுஷா. "உங்களுக்கும் தான் சுசீலாம்மா." அவள் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.

சற்று முன் நடந்த நாடகத்தை சுசீலா மறைந்திருந்து பார்த்திருந்தாள். அடாடா.. என்னடா இது.. டீச்சருக்கும், நம் கொழுந்தனுக்கும் ரூட் வந்துவிடும் போலிருக்கின்றதே... ம்ம்ம்.. இது போன்ற ஒரு இளம் அழகி, சற்று தாராளமாக இருந்தால் எந்த ஆம்பிளைக்குத் தான் ஆசை வராது? பண்ணை வீட்டுப் பிள்ளைங்க கொஞ்சம் முன்னே பின்னே தான் இருக்கும். ம்ம்ம்..

நல்லதம்பி, தேன்மொழி, அனுஷா மூவரும் ஹால் நோக்கி வந்தனர்.

"என்னம்மா அனுசா.. நல்லா சாப்பிட்டியாம்மா?" பெரியவர் வாஞ்சையுடன் கேட்டார்.

"ம்ம்ம்.. ரொம்ப அருமையா செஞ்சாங்க சுசீலாம்மா."

"ம்ம்.. எம்பெரிய மருமவ கெட்டிக்காரிதான்."

"டீச்சருக்கு எல்லாமே ரொம்பப் பிடிச்சி போச்சு தாத்தா." தேன்மொழி தன் பங்கிற்குச் சொன்னாள்.

"ஆமாய்யா." என்று அனுஷா ஆமோதித்தாள். எல்லாவற்றையும் பிடித்திருக்கின்றது. எல்லோரையும் பிடித்திருக்கின்றது. வீரய்யனைச் சாய்த்து அவன் மீதேறி தேங்காய் உரித்தாகிவிட்டது; கருப்பழகி மல்லிகாவிற்கு லெஸ்பியன் ஆசை தூண்டிவிட்டு தன் புண்டையை நக்க வைத்தாகிவிட்டது. அடுத்தது யார். பெரிய பண்ணையாரா? நல்லதம்பியா? சுசீலாவா? தேன்மொழியா? பெரியதம்பியை அவ்வளவாக நெருக்கத்தில் பார்த்திராததால், அவனைப் பற்றிய சிந்தனை இப்போது இல்லை.

மனதுக்குள் ஒவ்வொருத்தராக எடை போட்டுப் பார்த்தாள் அனுஷா.

பண்ணையார்: ம்ம்ம்.. 60இலும் நிச்சயமாக தன் புண்டையைக் கிழிக்கும் வல்லமை படைத்தவராகத் தான் இருப்பார். மடக்குவதும் அவ்வளவு சிரமம் இருக்காது. வயது வித்தியாசத்தால் வெளியாட்கள் யாரும் சந்தேகத்துடன் பார்க்கமாட்டார்கள்.

நல்லதம்பி: ம்ம்ம்.. ஏற்கனவே வலையில் வீழ்ந்துவிட்டான். லேசாக கைப் பிடித்து இழுத்தாள் போதும். தன் காலுக்கிடையில் கிடப்பான். அதன்பின்னர் தன் புண்டையில் ஏற வைப்பது சிரமமே இல்லை.

தேன்மொழி: பதப்படுத்தப்பட்ட china clay போல. எப்படி வேண்டுமானாலும் வடிவமைத்துக்கொள்ளலாம். வயது 18 ஆகியிருந்தாலும், காமத்தைப் பொறுத்தமட்டில் கத்துக்குட்டி தான். மல்லிகாவிற்கும் அதே 18 வயதென்றாலும், கஷ்டப்பட்ட குடும்பத்திலிருந்து வந்தவள்; திருமணம் ஆனவள்; உலகம் தெரிந்தவள். அப்படிப்பட்ட மல்லிகாவையே லெஸ்பியன் சுகத்தில் ஈடுபடுத்தி அவளைப் பைத்தியம் பிடிக்க வைத்தாகிவிட்டது. தேன்மொழி போன்ற china clay நம் சொல்படி நடக்கும். அவளுக்கு காம இச்சைகளைத் தூண்டி அவள் இளம் கைபடாத கன்னிப் புண்டை மீது கை வைப்பது சுலபம் தான்.

சுசீலா: டன்லப் மெத்தை போன்ற திம் திம் என்ற மார்பகங்கள் மீது தலை வைத்துப் படுக்க அனுஷாவிற்கு ஆசை தான். ஆனால் டேஞ்சர் அதிகம். லெஸ்பியன் சுகம் பிடிக்குமோ என்னவோ? இல்லையென்றால் ப்ரச்சனை பயங்கரமாகிவிடும். அதன் பின்னர் இந்த கிராமத்தில் அனுஷா இருக்கவே முடியாமல் போகலாம். அவளுடைய இலட்சியம் நிறைவேறாமல் போய்விடும்...ம்ம்..ம்ஹும்.. சுசீலா will have to wait for her initiation to லெஸ்பியனிஸம்.

ஆக, இப்போது முதலில் தன் வலையில் விழப்போவது நல்லதம்பியா அல்லது தேன்மொழியா?

"ம்ம்.. அப்ப ரொம்ப சரிம்மா.. சந்தோசம்." பெரியவர் மரியாதையாக கையெடுத்துக் கூப்பினார். "ஜாக்கிரதையாப் பாத்துக்கோ. நம்ம ஊரு பிள்ளைங்களுக்கு நல்ல படியா பாடம் நடத்தி புத்தியக் காட்டு"

"சரிய்யா." உங்க வீட்டுப்பிள்ளைங்களுக்கும் பேத்திக்கும் காமப் பாடம் எடுக்கணுமே பெரியவரே....

அனுஷா நகர்ந்தாள். தேன்மொழியைப் பார்த்து ஒரு வசீகரப் புன்னகையும், நல்லதம்பியைப் பார்த்து ஒரு அர்த்தமுள்ள புன்னகையும் வீசிவிட்டு நகர்ந்தாள்.

"ஒரு நிமிஷம் டீச்சரம்மா." மார்பகங்கள் குலுங்க ஓடி வந்தாள் சுசீலா. "உள்ளே வாங்க."

என்னவென்று புரியாமல் உள்ளே சென்றாள் அனுஷா. பின்னாலேயே நல்லதம்பியும் வந்தான். அதற்குள் தேன்மொழியைக் காண யாரோ தோழிகள் வந்துவிட்டதால், அவள் சென்றுவிட்டாள்.

"ஒண்ணுமில்ல டீச்சரம்மா.. உங்களுக்காக ஒரு புடவை, லவிக்கைத் துணி வச்சிருக்கேன். வாங்க.. வந்து உக்காந்து வாங்கிக்கோங்க." சொல்லிக்கொண்டே உள்ளே இருக்கும் அறைக்குள் சென்றாள் சுசீலா.

"என்ன சுசீலாம்மா.. இதெல்லாம் என்ன ஃபார்மாலிடி."

"இதெல்லாம் ஃபார்மாலிடி இல்ல டீச்சர்." என்றான் நல்லதம்பி. "எங்க வீட்டுக்கு வந்தவங்களுக்கு நான் செய்ற அன்பு கலந்த மரியாதை."

"உங்களோட அன்பு மட்டும் இருந்தா போதும் சார்."

"நிச்சயம் அன்பு இருக்கு. அதை எப்படிக் காட்டணும்னு தெரியும்." புன்னகைத் தவழ அவன் கூறினான்.

ஒரு தட்டில், தேங்காய் பழம் எல்லாம் வைத்து அதற்கு மேல் ஒரு புடவையும் ரவிக்கைத் துணியும் வைத்திருந்தது. அனுஷாவிடம் நீட்டினாள் சுசீலா.

"லவுக்கத் துணி 1 மீட்டருக்கு கொஞ்சம் குறைவாத் தான் இருக்கு டீச்சரம்மா. சரியா இருக்குமா?"

"என்ன சுசீலாம்மா இது... நான் அணியிற ஸ்லீவ்லெஸ்ஸுக்கு 50 செண்டிமீட்டரே போதும். இதுல 2 சோளி தைச்சிப்பேன் சுசீலாம்மா." நல்லதம்பியை ஓரக்கண்ணால் பார்த்துக்கொண்டே விடையளித்தாள். நல்லதம்பி நெளிந்தான். இவ்வளவு பெரிய மார்பகங்கள் கொண்ட இளம் பெண் 50 செ.மீட்டரில் சோளி தைப்பதால், பாதி மார்பகங்கள் திறந்து காட்டுகின்றாள் என்று தானே பொருள். அவனுக்கும் புரிந்தது. அவன் பூளுக்கும் புரிந்தது.

"ம்ம்ம்.. என் ஓரகத்தி மீனா கூட ஒரு ரெண்டு தடவை கையில்லாத சோளி போட்டுகிச்சு.. ஆனா எங்க பண்ணையாரையாவுக்கு அதெல்லாம் பிடிக்கல்ல. நேரடியாச் சொல்லல்ல.. ஆனா சொல்லிக்காட்டிட்டாரு."

"ஐயோ.. சுசீலாம்மா... அப்போ.. நான் எப்பவுமே இப்பிடித்தானே...." கண்களில் மிரட்சியுடன் கேட்டாள் அனுஷா...

"ம்ம்.. ஐயோ.. உங்களையில்லம்மா.. நீ.. வந்து.. பட்டணத்துலே பிறந்து வளர்ந்த புள்ள.. உங்களைச் சொல்ல முடியுமா? அதெல்லாம் பரவாயில்லைம்மா."

"உங்களை ஒண்ணும் சொல்லல்ல டீச்சர்." என்று நல்லதம்பி அனுஷாவின் வெற்றுத் தோள்களை தன் பார்வையால் தடவிக்கொண்டே சொன்னான். அவன் கண்களில் அவ்வளவு ஆசை. அனுஷாவின் மூடப்படாத பாகங்கள் அனைத்தையும் தடவிப் பார்க்க ஆசை. மூடிய பாகங்களையும் தடவத் தயார் தான்.

"அப்போ நான் வர்ரேங்க.." புறப்பட்டாள்.

தன் வீடு நோக்கி, குறுக்கு வழியில் நடந்தாள். ம்ம்ம்.. எவ்வளவு விரைவில் நல்லதம்பியை மடக்க முடியுமோ அவ்வளவு விரைவில் மடக்கவேண்டும்.

தன் வீட்டுக்குள் சென்றாள். ம்ம்ம்.. இன்று எண்ணை தடவி குளிக்க மறக்கக்கூடாது.. என்று நினைத்துக்கொண்டே திரும்பி நின்று கதவை மூடப் போனாள். சட்டென்று நின்றாள். ... என்ன அது.. தூரத்தில் ஒரு அரசமரத்தின் பின்னால் ஏதோ சலசலப்பு போலிருந்து. யாராவது தன்னைப் பின் தொடர்ந்து வந்தார்களா? தன்னைப் பின் தொடர்ந்து வந்து கட்டிப் போட்டு வலுக்கட்டாயமாக கற்பழிப்பார்களா? அனுஷாவிற்கு அதுவும் ஒரு ரகசிய ஆசை. யாராவது ஒரு ஆண், அவளைக் கட்டிப் போட்டு முரட்டுத்தனமாக புணர வேண்டும் என்ற ஆசை. ஒரு ஆண் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. அதற்கு மேல் ஆண்கள் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. ஒரே நேரத்தில் ஆறு ஆண்கள் என்றால் எவ்வளவு சூப்பராக இருக்கும்!!. கூர்ந்து பார்த்தாள். இல்லை.. ஒரு ஆள் தான். அதுவும் யார்... இவளுக்குத் தெரிந்தவர் தான்.

யாரது...தூரத்தில் ஒரு அரசமரத்தின் பின்னால் ஏதோ சலசலப்பு போலிருந்து. யாராவது தன்னைப் பின் தொடர்ந்து வந்தார்களா? தன்னைப் பின் தொடர்ந்து வந்து கட்டிப் போட்டு வலுக்கட்டாயமாக கற்பழிப்பார்களா? அனுஷாவிற்கு அதுவும் ஒரு ரகசிய ஆசை. யாராவது ஒரு ஆண், அவளைக் கட்டிப் போட்டு முரட்டுத்தனமாக புணர வேண்டும் என்ற ஆசை. ஒரு ஆண் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. அதற்கு மேல் ஆண்கள் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. ஒரே நேரத்தில் ஆறு ஆண்கள் என்றால் எவ்வளவு சூப்பராக இருக்கும்!!. கூர்ந்து பார்த்தாள். இல்லை.. ஒரு ஆள் தான். அதுவும் யார்... இவளுக்குத் தெரிந்தவர் தான்.

ம்ம்ம்ம்... கொஞ்சம் விளையாடிப் பார்க்கலாம் என்று முடிவெடுத்தாள் அனுஷா. வாயில் கதவை மூடினாள்; ஆனால் தாழ் போடவில்லை. ஒவ்வொரு ஜன்னலாக மூடினாள். ஆனால் ஒவ்வொரு ஜன்னலிலும் ஒரு கதவு மட்டும் லேசாகத் திறந்து வைத்தாள். கண்ணாடி முன்னால் வந்து நின்றாள். மெதுவாக முந்தானையைச் சரிய விட்டாள். ஓரக்கண்ணால் அந்த உருவம் ஏதாவது ஒரு ஜன்னல் அருகே வந்து நிற்கின்றதா என்று பார்த்துக்கொண்டாள்...ம்ம்ம்... ஆமாம் நல்லவேளையாக வாயில் பக்கத்திலிருக்கும் ஜன்னல் அருகே வரவில்லை. பின்பக்கம் ஆற்றங்கரைக்குச் செல்லும் பாதையை நோக்கி இருக்கும் ஜன்னல் அருகே அந்த உருவம் வந்தது. சற்று மறைவாக இருக்கும். சாலையில் செல்பவர்கள் பார்க்க இயலாது. அந்த உருவம் ஜன்னல் வழியாக எட்டிப் பார்ப்பதை வெளியிலிருப்பவர்கள் பார்க்க இயலாது. சுவாரசியமாக கண்டு கழிக்கும், அந்த உருவம்.

முந்தானை சல்ல்ல்ல் என்று சரிந்தது. கண்ணாடி முன்னால் நின்று தன் மார்பகங்களை ரவிக்கையுடன் சேர்த்து பிடித்துப் பார்த்தாள். மெதுவாக அமுக்கினாள். கீழே இருந்து இரு மார்புகளையும் தூக்கிப் பார்த்தாள். நிப்பிள்கள் கிண்ணென்று தூக்கி ரவிக்கையைக் கிழித்துக்கொண்டு தூக்குவதைக் கண்ணாடியில் கண்டாள். வெளியில் இருக்கும் அந்த உருவத்திற்கும் கண்ணில் படுமா?

மெதுவாக சுவாரசியமாக தன் மார்பகங்களைக் கசக்கினாள். ரவிக்கையுடன் அமுக்கிப் பிடித்தாள். துணியுடன் சேர்த்து மார்க்காம்புகள் இரண்டையும் பிடித்து இழுத்தாள். கண்ணாடியைப் பார்த்து கண்ணடித்தாள். உதடுகளைச் சுழித்து மடித்து கண்ணடித்தாள்.

கண்ணாடி முன்னால் இடுப்பை லேசாக ஒயிலாக அசைத்துக்கொண்டே இடுப்பிலிருந்து பாவாடை நாடாவை உருவினாள். உருவியவுடன் சட்டென்று பாவாடை சரியத் தொடங்கும் போது பிடித்துக்கொண்டாள். இருந்தாலும் கொஞ்சம் அவிழ்ந்து அவள் குண்டியின் மேல்பகுதி பின்னாலிருந்த அந்த மறைந்திருந்த உருவத்திற்குத் தெரிந்தது. அந்த உருவம் தன் மடித்துக் கட்டிய வேட்டியைத் தூக்கியது. உள்ளே இருந்த ஜட்டியை விட்டு தன் சுண்ணியை வெளியே இழுத்தது. பாவாடை நழுவும் போது உருவத்திற்கும் பகீரென்றது. சுண்ணி துள்ளிக் குதித்தது. ஆனால் நல்லவேளையாக அனுஷா பாவாடையைக் கீழே விழாமல் பிடித்துக்கொண்டாள். உப்பிய வெள்ளை நிற பன் போல் இரண்டு கோளங்களும் அவற்றின் ஊடே ஆழமான பள்ளத்தாக்கும் தெரியத் தொடங்கும் போது சட்டென்று அனுஷா பாவாடையைப் பிடித்துக்கொண்டதால் அவள் முழு அம்மணம் ஆகாமல் தப்பித்தாள்.

பாவாடையைத் தூக்கிக்கொண்டு பற்களால் கடித்துக்கொண்டே சோளியைக் கழற்றினாள். நிச்சயமாக ப்ரா அணியவில்லை என்று அந்த ஒளிந்திருந்தவனுக்கு உணர்த்தினாள். மார்பைச் சுற்றி பாவாடையைக் கட்டிக்கொண்டு சோளியை அப்படியே தோள்கள் வழியாக சரிய விட்டாள். கீழே தரையில் சுருண்டு விழுந்தது. அவிழ்ந்திருந்த புடவை மீது கழற்றப்பட்ட ஸ்லீவ்லெஸ் சோளியும் விழுந்ததை அனுஷா லட்சியப்படுத்தவில்லை.

திரும்பினாள்.

பாவாடையை உண்மையிலேயே மிக இறுக்கமாய்க் கட்டியிருந்தாள். பாதி மார்பகங்கள் வரை மூடியும், மேல் பாதியும் ஆழமான க்ளீவேஜும் திறந்திருக்க, அதை இறுக்கமாய் அழுத்தியபடி பாவாடை கீழ் பாதியை மூடியிருந்தது. முன்பே காம்புகள் விடைத்திருந்ததால், அங்கு பாவாடையே சற்று தூக்கித் தான் இருந்தது. அந்த உருவம் மறைந்திருந்த ஜன்னலை நோக்கி நின்றுகொண்டே, தன் கைகள் இரண்டையும் உயர்த்தினாள். கூந்தல் பின்னலை அவிழ்த்தாள். லூஸாக விழுந்த கூந்தலை அள்ளி முடித்து கோடாலிக் கொண்டையாக இறுக்கிக் கட்டினாள். மிக நிதானமாகச் செய்து தன் பளபளக்கும் அக்குள்களையும், விம்மிப் புடைக்கும் வெண்மையான நிறம் கொண்ட முன்னெழுச்சிகளையும் தாராளமாக அந்த உருவத்திற்குக் காட்டிவிட்டு பின்னர் கைகளை கீழே இறக்கினாள்.

பின்னர் மெதுவாகத் திரும்பி சமையலறைக்குள் சென்றாள்.

அந்த உருவத்திற்கு புஸ்ஸென்று ஆகிவிட்டது. அவ்வளவுதானா? இன்று ஷோ முடிந்ததா? வேகமாக பூளை உருவியது. காத்துக்கொண்டிருந்தது. இன்னும் பொறுமை காக்கலாமா? அல்லது சடாரென்று வீட்டினுள் நுழைந்து அனுஷாவை ஆக்கிரமிக்கலாமா? என்று ஆலோசனை செய்தது. நீண்ட நேரம் ஆலோசனை செய்ய அனுஷா அனுமதிக்கவில்லை. ஓரிரு நிமிடங்களிலேயே மீண்டும் ஹாலுக்கு வந்தாள். கையில் ஒரு பெரிய கிண்ணம். கிண்ணம் நிறைய ததும்பத் ததும்ப ஆலிவ் எண்ணை. அனுஷா எப்போதும் தன் செந்நிற அழகு மேனிக்கு ஆலிவ் எண்ணை தான் தேய்ப்பாள். அவள் மேனியிழிலுக்கு ஒரு முக்கியமான காரணம் ஆலிவ் எண்ணை தான்.

குனிந்து ஆலிவ் எண்ணைக் கிண்ணத்தைக் ஹாலின் மத்தியில் ஒரு ப்ளாஸ்டிக் ஸ்டூல் மீது எடுத்து வைத்தாள். தன் இரு கைகளிலும் நான்கு-நான்கு விரல்களை கிண்ணத்தில் முக்கி எடுத்தாள். தன் முகத்தில் தேய்த்தாள். நெற்றியின் தேய்த்தாள். மூக்கு, கன்னங்கள், தாடை எல்லாவற்றிலும் லேசாகத் தேய்த்தாள். மீண்டும் எண்ணை எடுத்து தன் தோள் கள் இரண்டிலும் தேய்த்தாள். முதலில் மெதுவாக தேய்க்கத் தொடங்கி பின்னர் இரு தோள்பட்டைகளையும் மாற்றி மாற்றி வேகமாகத் தேய்த்தாள். சூடு பறக்க அவள் தேய்க்க, கும் கும் என்று அவள் மார்பகங்கள் குலுங்க, வெளியிலிருந்த உருவத்திற்கு சூடேறியது. மெதுவாக சுண்ணியை உருவத் தொடங்கியது.

எண்ணைக் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டாள். அந்த ஸ்டூலில் அவள் அமர்ந்தாள். அமரும் முன், லேசாக பாவாடையைத் தூக்கினாள். தொடைகள் முழுமையாகத் தெரிந்தன. நல்ல வேளையாக நேராக அந்த ஜன்னலை நோக்கி அமரவில்லை. இல்லையென்றால் அவளுடைய சுத்தமாக மழித்த அடர் ரோஸ் நிற புண்டை இதழ்கள் தளதளவென்று விரிந்து கொண்டிருப்பதைக் கண்டிருப்பான் அந்த உருவம். கொஞ்சமாகத் திரும்பி உட்கார்ந்ததால், தன் எழிலான தொடையழகை மட்டும் காட்டிக்கொண்டு அமர்ந்தாள். மெதுவாக அவனை நோக்கித் திரும்பினாள். மூச்சைக் கெட்டியாகப் பிடித்தபடி கூர்ந்து பார்த்தான். யோனிவாயில் தெரியுமா? கால்களை லேசாக விரித்து, அங்கு அந்த எண்ணைக் கிண்ணத்தை ஸ்டூல் மீது தொடைகள் இடையே வைத்தாள். இரு தொடைகளாலும் கிண்ணத்தைப் பிடித்துக்கொண்டாள். முழுமையான அவனை நோக்கித் திரும்பும் போது யோனியைக் கிண்ணம் மறைத்தது. ச்சே....

எண்ணையில் விரல்களை முக்கியெடுத்து தன் கைகளில் அப்பினாள். இரு கைகளையும் மாறி மாறி தோளிலிருந்து விரல்கள் வரை தேய்த்தாள். நீளம் நீளமாக பிங்க் நிறத்தில் இருந்த ஒவ்வொரு விரலுக்கும் நிதானமாக எண்ணை தேய்த்தாள். நகங்கள் அவ்வளவு நேர்த்தியாக வட்டமாக வெட்டப்பட்டு இருந்தன. உள்ளங்கைகளை வேகமாகத் தேய்த்தாள். மேலும் நிறைய எண்ணை அள்ளி எடுத்து மீண்டும் தன் தோள்கள் மீது தேய்த்தாள். முன்பக்கம் வழிந்த எண்ணையை மார்பகங்களுக்கு சற்று மேலே தேய்த்தாள். வெளியே தெரிந்த சந்திரபிம்பங்கள் மீதும் அழுத்தித் தேய்த்தாள். எந்நேரமும் பாவாடை முடிச்சு அவிழ்ந்து விழாதா என்று காத்திருந்தது அந்த மர்ம உருவம். வலது கையின் ஒரு விரலில் மட்டும் மேலும் எண்ணை எடுத்து, அவள் க்ளீவேஜில் வேகமாகத் தேய்த்தாள். குளுக் குளுக் என்று இரு மார்பகங்களூம் ஆடின.

எண்ணைக் கிண்ணத்தைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் எழுந்தாள் அனுஷா. வலது காலைத் தூக்கி ஸ்டூல் மீது பாதத்தை வைத்தாள். பாவாடை மேலே தூக்கி முழு தொடைகளும் பளபளப்பாகத் தெரிந்தன. சுத்தமான வழுவழுப்பு. சில பெண்களுக்கு லேசான பூனை முடி கால்களில் வளரும். ஆனால் அனுஷாவிற்கோ மிகச் சுத்தமான வழுவழு மினு மினு மொழு மொழு தான். வலது தொடை மீது கிண்ணத்திலிருந்து நேராக கொஞ்சம் எண்ணையை ஊற்றினாள். முழங்கால் மீது அபிஷேகம் செய்து, சட்டென்று கிண்ணத்தை ஸ்டூல் மீது வைத்து, தொடையையும் முழங்காலையும் தேய்க்கத் தொடங்கினாள். அழுத்தமாகத் தேய்த்தாள். வாளிப்பான தொடைகளின் சதையை எண்ணைக் கைகள் கொண்டு பிசைந்தாள். உள்ளங்கைகளால் தொடைகளை அழுத்தமாகத் தேய்த்தாள். குனிந்து தேய்த்த போது அவள் மார்பகங்கள் அழகாக முன்னால் தொங்கின. யார் செய்த புண்ணியமோ, என்னவோ கட்டியிருந்த பாவாடை விட்டு மார்பகங்கள் துள்ளி விழவில்லை.

கொஞ்சமாகத் திரும்பினாள். அந்த உருவம் மறைந்திருந்த ஜன்னலை நோக்கி நின்றாள். இன்னும் வலது பாதம் ஸ்டூல் மீது தான் இருந்தது. ஆனால் அவள் குனிந்திருந்த போஸில் அனுஷாவின் சொர்க்கவாசல் அவனுக்குத் தென்படவில்லை. ஆனால் க்ளீவேஜ் ஆழமாகத் தெரிந்தது. அவள் தோள்களின் முன்புறத்தில் தடவியிருந்த ஆலிவ் ஆயில் வழிந்து அவள் க்ளீவேஜுக்குள் நுழைந்து பாவாடையையும் கொஞ்சமாக நனைத்தது. முழங்காலிலிருந்து கணுக்கால் வரை தாராளமாக எண்ணைத் தேய்த்தாள். கால் கொலுசைக் கழற்றாமல் கொஞ்சம் நகர்த்திவிட்டு அங்கும் எண்ணைத் தடவி வேகமாகத் தேய்த்தாள். காலிலிருந்த ஒவ்வொரு விரலாக எண்ணை தேய்த்து உயிரூட்டினாள்.

சட்டென்று கால் மாற்றி, இடது காலை இப்போது தொடையிலிருந்து கால் விரல் வரை எண்ணை தேய்த்தாள். அள்ளி முடிந்திருந்த கொண்டையிலிருந்து ஓரிரு முடிக்கற்றைகள் தப்பித்து தன் முகம் மீது மூடி மறைத்து தொந்திரவு செய்யும் போது அலட்சியமாக புறங்கையால் அதைத் தள்ளிவிடும் அழகைக் கண்டு அந்த மர்ம மனிதன் ஒரு மாதிரி ஆகிவிட்டான். இப்போது அவன் ஜட்டியை முழுதும் கழற்றிவிட்டான். மடித்திருந்த வேட்டியின் அடியே அவன் நீளமான கருமையான சுண்ணி கனஜ்ஜோராக நீட்டிக்கொண்டிருந்தது. சுன்னி முனையைத் தடவிக்கொண்டே வேடிக்கைப் பார்த்தான். இது போன்ற அருமையான காட்சி வாழ்க்கையில் கிடைக்குமா?

ம்ம்ம்... நிமிர்ந்து நின்றாள். முகம், தோள்கள், கைகள், க்ளீவேஜ் எல்லாம் எண்ணை மசாஜ் செய்தாகிவிட்டது. புண்டைக்குக் கீழே இருந்து, தொடைகள், முழங்கால், கெண்டைக்கால், கால்விரல்கள், பாதம் எல்லாவற்றிலும் அழுத்தமாக ஆலிவ் எண்ணை தேய்த்தாகிவிட்டது. எண்ணை தேய்த்த களைப்பில் லேசாக அவள் முகத்தில் வியர்வை பூத்திருந்தது. வியர்வையை தன் எண்ணை விரல்களாலேயே துடைத்தாள். கண்ணாடியின் முன்னால் நின்று பார்த்தாள். தோளிலிருந்து வழிந்த ஆலிவ் எண்ணை பாவாடையை ஈரமாக்கியிருந்தது. மார்பகங்களோடு சேர்ந்து ஒட்டிக்கொண்டது அவள் உள்பாவாடை. ஆலிவ் எண்ணை பயன்படுத்துவதற்கு மற்றொரு காரணம் இது தான். பிசுபிசுப்புக் குறைவு. துணிகளில் பட்டாலும், சீக்கிரம் போக்கிவிடலாம்; தரையில் தேய்த்துவிட்டாலும், சுத்தமாக நீக்கிவிடலாம். தேங்காய் எண்ணையோ, மற்ற எண்ணைகளிலோ இருக்கும் பிசுபிசுப்பை நீக்க மிகவும் கடினம்.

பாவாடையின் முன்புறம் எண்ணை பரவுவதைக் கண்ணாடியில் கண்டாள். இடது மார்க்காம்பு மறைந்திருக்கும் பகுதியின் மீது எண்ணைப் பிசுக்கு பரவியது. கிண்ணென்று உணர்ச்சிவசத்தால் பெருத்து நீட்டியிருந்த காம்பின் மீது துணி கெட்டியாக ஒட்டிக்கொள்ள துல்லியமாக காம்பு தெரிந்தது. எண்ணை விரல்களால் தன் இரு காம்புகளையும் தொட்டாள். மெதுவாக நிமிண்டினாள். இப்போது இரு காம்புகளும் எண்ணை பட்டு வெளிப்படையாகத் தெரிந்தது. மெதுவாக மார்பகங்களைக் கசக்கினாள்; பாவாடையுடன் சேர்த்துக் கசக்கினாள்.

திடீரென்று என்ன தோன்றியதோ என்னவோ, சட்டென்று பாவாடை நாடாவை உருவினாள். சரேலென்று அது அவள் காலைச் சுற்றி விழுந்தது. ஜன்னல் பார்வையாளனுக்கு அனுஷாவின் வெற்று முதுகு, வளைந்த பின்புறங்கள், குண்டிப் பிளவுகள், பிசையத் தூண்டும் புட்டங்கள், வழுவழுப்பான தொடைகளின் பின்பாகம் எல்லாம் பளீரென்று தெரிய, ஒயிலாகத் திரும்பியவள், அதை விட ஒயிலாக உடலை எளிமையாக வளைத்து நெளித்து, ராம்ப் மாடல்கள் போல் கால்களை வளைத்து எடுத்து வைத்து கீழே குவிந்திருந்த பாவாடைக் குவியலை விட்டு முழு அம்மணமாக வெளியே நடந்து வந்தாள். தன் அப்பழுக்கில்லாத அம்மண மேனியை அந்தப் பார்வையாளனுக்குக் காட்டினாள்.

திரும்பினாள்.

மீண்டும் ஸ்டூலில் அமர்ந்தாள். தொடைகளுக்கிடையே சரியாக புண்டையின் மீது தேய்த்தபடி எண்ணைக் கிண்ணத்தை வைத்து தொடைகளால் இறுக்கிக்கொண்டாள். இரண்டு கைகளில் விரல்களையும் எண்ணையில் முக்கி எடுத்து பரபரவென்று உள்ளங்கைகளைத் தேய்த்து அப்படியே இரண்டு மார்பகங்களையும் துக்கினாள். தூக்கி அந்த ஜன்னலை நோக்கிக் காட்டியபடி மெதுவாக இரு மோதிர விரல்களாலும் இரு காம்புகளையும் தட்டினாள். அடர்ந்த பிங்க் நிறத்தில் ஒரு அங்குலம் நீட்டியிருந்த காம்புகளை அப்படியே ஆள்காட்டி, மற்றும் நடு விரல்கள் இடையே பிடித்துக்கொண்டு இழுத்தாள். மார்பகங்களை உள்ளங்கைகளில் ஏந்திக்கொண்டே இது போல் காம்புகளை இழுத்தாள். பின்னர் மெதுவாக மார்பகங்களைப் பிசைந்தாள். உருட்டி உருட்டிப் பிசைந்தாள். களுக் களுக் என்று தொய்யாத மார்பகங்களை பிசைந்து பிசைந்து உருட்டினாள். அபரிதமான எண்ணை அவள் வெண்ணை வயிற்றில் வழிந்தபோது அதையும் கையால் வழித்து எடுத்து மீண்டும் மார்பகங்களில் தடவினாள். குனிந்து பார்த்து தன் மார்பகங்களைப் பார்த்து சிரித்தபடியே தன் மார்பகங்களைத் தன் கைகளாலேயே பிசைந்தாள். செல்லமாகத் தட்டினாள். மீண்டும் காம்புகளைக் கிள்ளி இழுத்தாள். களுக்கென்று சிரித்தாள்.

வலது உள்ளங்கை நிறைய எண்ணை எடுத்து, அவள் வழுவழுப்பான வெண்ணை வயிற்றில் அப்பினாள். அப்படியே வலது கையால் தேய்த்தாள்.

அடுத்ததாக அனுஷா செய்த காரியத்தைக் கண்டு அந்த உருவம் அசந்து போனது. சுண்ணி வேகமாகத் துடித்தது. சுண்ணியை அடித்துக்கொண்டிருந்த கை வேகமாக அடிக்கத் தொடங்கியது. அப்படி என்ன செய்தாள்?வலது கையால் வயிற்றைத் தடவி, தொப்புளைக் குடைந்து கொண்டே, இடது கையால் தன் இடது மார்பகத்தைத் தூக்கினாள். தலையைச் சாய்த்து குனிந்தாள். செப்பு போன்ற உதடுகளைத் திறந்து, நீண்ட மென்மையான கூர்மையான நாக்கை வெளியே நீட்டி, தன் இடது மார்க்காம்பை நக்கினாள். அவள் உடம்பே சிலிர்த்தது. மீண்டும் நக்கினாள். அபாரமான பெரிய மார்பகங்கள் இருந்தால் மட்டுமே அது போல் செய்யமுடியும். வெளியே இருந்த உருவம் இது போன்ற காட்சியைக் கற்பனை செய்தும் பார்த்ததில்லை. ஒரு அழகிய இளம் பெண், தன் மார்க்காம்பை தானே நக்கிக் காட்டுவாள் என்று கற்பனை செய்ததே இல்லை. அடுத்தபடியாக.... ஆஹ்... நக்குவது மட்டுமில்லாமல், தன் உதடுகளால் தன் காம்பினைத்தானே கவ்விப் பிடித்தாள். மார்பகத்தின் கீழே பிசைந்துகொண்டே மார்க்காம்பை நக்கியும், கவ்விப் பிடித்து லேசாகக் கடித்தும், உறிஞ்சி எடுத்தும்...ம்ம்ம்.. அதே நேரம் வலது கையால் தன் தொப்புளுக்குள் விரல் விட்டு குடைந்து நோண்டி... ஆஹா...

இடது மார்பை விட்டாள். அடுத்து வலது மார்பகம்.. ஐயோ... பார்வையாளனின் சூட்டிற்கு அளவே இல்லை. கைகள் வேகமாக இயங்கின. எந்நேரம் விந்துவைப் பீச்சி அடிப்பான் என்று தெரியாது. வைத்த கண் எடுக்காமல் ஜன்னல் இடுக்கு வழியாகப் பார்த்தான்.

உடல் முழுதும் எண்ணை நனைந்து வழிய அவள் எழுந்து நின்றாள். திரும்பி நின்று பார்வையாளனுக்கு குண்டிகளைக் காட்டி நின்றாள். வலது காலைத் தூக்கி ஸ்டூல் மீது வைத்தாள். வலது கையில் எண்ணையை அள்ளி எடுத்து பின்பக்கம் கொண்டு வந்து அவள் புட்டம் மீது எண்ணை தேய்த்தாள். புளக் புளக் என்று கெட்டியான சதைப் பிண்டங்களைக் கிள்ளி கிள்ளி எடுத்தாள். குண்டிப்பிளவை தன் விரல்களால் பிளந்து அதனுள் விரல் விட்டு ஒரு அங்குலம் விடாமல் எண்ணை தேய்த்தாள். பின்னர் இடது காலைத் தூக்கி வைத்து, இடது புட்டத்தையும் மீண்டும் குண்டிக்களுக்கிடையேயும் அருமையாகத் தேய்த்தாள்.

என்ன தோன்றியதோ என்னவோ.... சட்டென்று எண்ணைக் கிண்ணத்தை ஸ்டூல் மீது வைத்துவிட்டு, மீண்டும் சமையலறைக்குள் சென்றுவிட்டாள். போகும் போது துல்லியமாக அசையும் அந்த நிர்வாணக்குண்டிகளில் அந்த மர்ம மனிதன் தன் மனதை முழுதும் பறிகொடுத்தான்.

சில நிமிடங்கள் அவளைக் காணோம்.

மர்ம மனிதன் தயாரானான். ம்ம்ம்.. வேண்டுமென்றே தான் டீச்சரம்மா இவ்வாறு செய்கின்றாள். யாரோ ஒருவன் ஜன்னல் பின்னால் ஒளிந்திருந்து பார்ப்பது தெரிந்தே, வேண்டுமென்றே செய்கின்றாளா? அவளுக்கு சுண்ணி வேண்டும் போலிருக்கின்றது.. ம்ம்ம்.. தர்ரேண்டி தேவிடியாச் சிறுக்கி. ஷோ காட்டுறியாடி ஷோ..ம்.. வந்து உன்னக் கீழே தள்ளி ஏறி ஏறி பெண்டு எடுக்கிறேண்டி தேவிடியா முண்டை... இருடி.. என்று கறுவிக்கொண்டே வீட்டினுள் நுழைய முற்பட்டான். .....

சட்டென்று நின்றான்.... ஏனென்றால் அப்போது அனுஷா எழில்மிகு நிர்வாணத்தில் கனஜ்ஜோராக ஜிங் ஜிங்கென்று எண்ணை வழியும் மார்பகங்களையும், பளபளக்கும் வயிறையும், வழுவழுக்கும் தொடைகளையும், மூங்கில் போன்ற தோள்களையும், தொடைகளுக்கிடையே மறைந்தும் விரிந்து காணப்படும் பெண்மையின் அந்தரங்க அழகுடனும் சமைலறையை விட்டு வெளியே வந்தாள். அவள் கையில் கெட்டியான தடியான நீளமான மெழுகுவர்த்தி (candle)

மெழுகுவர்த்தியை ஸ்டுல் அருகே தரையில் வைத்தாள். ஸ்டூலில் அமர்ந்தாள். ஜன்னலை நோக்கி அமர்ந்து, மெதுவாக தன் தொடைகளை விரித்தாள். விரல்களை எண்ணையில் முக்கி எடுத்து தொடைகளின் உள்புறம் மிருதுவாகத் தடவினாள். அப்பழுக்கில்லாத மிருதுவான தொடைகளை ஆசையுடன் தடவினாள். விரல்கள் அவ்வப்போது மறைத்து, மூடி விலகினாலும், இடையிடையே அவள் புண்டை இதழ்கள் லேசாக விலகி, விரிந்து உள்ளே மெல்லிய ரோஸ் நிறத்தில் புண்டை யோனியின் வாயில் தெரிந்தது. பளீரென்று தெரிந்து அவ்வப்போது மறைந்தது. மர்ம மனிதனுக்கு குளிரே எடுத்தது. அவள் விரல்கள் தடவி தடவிக்கொண்டு, மேலே ஏறி புண்டை இதழ்கள் வரை சென்றது. ஆனால் இதழ்களைத் தொடவில்லை. இரு தொடைகளிலும் எண்ணை தேய்த்து விட்டு முடித்தாள்.

குனிந்து கீழே இருந்த மெழுகுவர்த்தியை எடுத்தாள். குனியும் போது, கொஞ்சமே கொஞ்சம் மார்பகங்கள் சாய்ந்தன. ஆனால் சற்றும் தொய்ந்துபோகவிலலை. மெழுகுவர்த்தியை எடுத்தாள். கூர்மையான முனையில், திரி நீட்டிக்கொண்டிருக்கவேண்டிய இடத்தில் திரி இல்லை. திரியை வெட்டியிருப்பாள் போலும்.. ஏன்? என்ன செய்யப்போகின்றாள்? என்று மர்ம மனிதன் வியந்தான்.

மெழுகுவர்த்தியை தன் வழுவழுப்பான கன்னங்களில் தேய்த்தாள். கன்னங்களிலிருந்த எண்ணை மெழுகுவர்த்தியில் தேய்ந்து ஒட்டிக்கொண்டது. மெதுவாக நாக்கை நீட்டி மெழுகுவர்த்தியின் நுனியை லாவகமாக நக்கினாள். ஆஹ்... மர்ம மனிதனுக்கு சுரீர் என்றது. தன் பூளை நக்குவது போல் இருக்கின்றதே... அப்படியென்றால்,.... பூள் போலவா மெழுகுவர்த்தியைப் பயன்படுத்துவதா?? தன் கழுத்தில் தேய்த்துக்கொண்டே கீழே இறக்கி, தன் இரு முலைக்காம்புகளிலும் மெழுகுவர்த்தியைத் தேய்த்தாள். முலைகளுக்கிடையே பள்ளத்தாக்கிற்குள் மெழுகுவர்த்தியை முழுதும் நுழைத்தாள். நுழைத்து அப்படியே விட்டுவிட்டு தன் இரு மார்பகங்களையும் இரு கைகளில் பிடித்து ஒன்றோடு ஒன்று சேர்த்து அழுத்தியதில் மெழுகுவர்த்தி உள்ளே மாட்டிக்கொண்டது. அப்படியே இரு மார்பகங்களையும் தேய்த்தாள். மெழுகுவர்த்தி இரு மலைகளிடையே மாட்டிக்கொண்டு விழித்து, பின்னர் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வழுக்கி வெளியே வந்து கீழே விழுந்து உருண்டது. கலகலவென்று சிரித்துக்கொண்டே தரையில் ஒரு முழங்காலை மண்டியிட்டு கை நீட்டி உருண்டோ டிய மெழுகுவர்த்தியை எடுத்தாள். மீண்டும் எழுந்து நின்று, திரும்பினாள்.

வலது காலைத் தூக்கி ஸ்டூல் மீது பாதத்தை வைத்தாள். வலது கையில் மெழுகுவர்த்தியைப் பிடித்துக்கொண்டு பின் பக்கம் கொண்டு வந்து தன் குண்டிப்பிளவில் தேய்த்தாள். பிளவை, சற்று விரித்துப் பிடித்து உள்ளே குத்தி குத்தி எடுத்தாள். மீண்டும் அமர்ந்தாள். இப்போது கால்கள் இரண்டையும் முழுமையாக விரித்தாள். நன்றாக விரித்தாள். இடது கையில் மெழுகுவர்த்தியைப் பிடித்து, அதன் முனையை தன் தொப்புள் மீது தேய்தாள். வலது கையின் இரு விரல்களால், தன் புண்டையின் வெளி இதழ்களை நன்றாக விரித்தாள். மலர்ந்த தாமரை மலர் போல், அடர்ந்த நிறத்திலிருந்த வெளி இதழ்கள் விரிந்து வழிவிட, உள்ளே, இளம் ரோஸ் நிறத்தில் உள் இதழ்களும் லேசாக விரிந்து பளபளக்கும், ஈரம் வழியும் புண்டை யோனி வாயில் திறந்தது. இவ்வளவு காம விளையாட்டில் சுரப்பிகள் அபரிதமாகச் சுரந்து கொழகொழவென்று திரவம் கசிந்து வாயிலை ஒரு மெல்லிய FILM போல் மூடிக்கொண்டிருந்தது. சுத்தமாக மழித்திருந்ததால், அந்த புண்டை வாயிலின் மீது கெட்டியாக ப்ரவுன் நிறத்தில் குட்டியான சுண்ணி போல் நிமிர்ந்து முந்திரிக்கொட்டையாக நீட்டிக்கொண்டிருந்த பருப்பு தங்கு தடையின்றி தெரிந்தது. பருப்பின் மீது பளபளத்தது, எண்ணைப் பிசுக்கா? அல்லது அவள் புண்டைக் கசிவுகளா?

மெழுகுவர்த்தியின் முனையை எண்ணையில் முக்கி எடுத்து, அதை பருப்பு மீது தடவினாள். ஸ்ஹ்ஹா...ம்ம்ம்ம்... சற்று கீழே இறக்கி யோனியின் வெளியிதழ்கள் மீது மெழுகுவர்த்தியின் நுனியை ஓட்டினாள். மீண்டும் எண்ணையில் முக்கிக்கொண்டாள்.

ஆஆஆஹ்ஹ்.... மெழுகுவர்த்தியைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டு சர்ர்ர்ரேன்று அவள் புண்டைக்குள் இறக்கினாள். ஆஆஆம்ம்ம்ம்..ம்ம்ம்.. அஹ்.. அப்பிடித்தான்ம்ம்..... ஒரே ஸ்டுரோக்கில் ஐந்து அங்குலம் மெழுகுவர்த்தி உள்ளே சென்றது.

மர்ம மனிதனின் வேட்டி இப்போது அவிழ்ந்து போனது. அவன் சுன்னி முழு அளவான 9 அங்குலத்தை அடைந்திருந்தது. வேகமாக உலுக்கினான்.

"ம்ம்ம்..ன்ஹ்க்க்க்ம்ம்... ம்ம்ம்ம்...." மெழுகுவர்த்தி அவளுக்கு உள்ளே வெளியே போகத் தொடங்கியது. அவள் வலது கை மெழுகுவர்த்தியை இயக்கியது. இடது கை அவள் மார்பகங்களை மாற்றி மாற்றி கசக்கியது. உணர்ச்சியின் எளிமையாக முனகினாள். உதடுகளைச் சுழித்து கடித்துக்கொண்டே முனகினாள். ஆனால் மெழுகுவர்த்தி ஓழ் நிற்கவில்லை. சர் சர் என்று உள்ளே செல்லத் தொடங்கியது. அவள் மெல்லிய முனகல் மர்ம மனிதனின் காதுகளில் தேன் போன்று பாய்ந்தது.

எட்டு அங்குல நீள கேண்டில் இப்போது உள்ளே சென்றுவிட்டது.. அடிப்பாகம் மட்டும் வெளியே நீட்டியது. தொடைகளால் இருக்கிப் பற்றிக்கொண்டு இரு மார்பகங்களையும் கசக்கினாள். மீண்டும் ஒரு கையால் கேண்டிலை இயக்கினாள். தன் பருப்பை நிமிண்டினாள்.

பொளக்கென்று கேண்டிலை வெளியே எடுத்துவிட்டு மீண்டும் எண்ணையில் முக்கினாள். அவள் புண்டை கசிவுகளும், எண்ணையும் மெழுகுடன் சேர்ந்து அதிக வழுவழுப்பு ஆனதும், மீண்டும் தன் புண்டையில் சொருகி, ஆட்டத் தொடங்கினாள் அனுஷா.

"ம்ம்..ம்ம்.. குத்துங்க... டார்லிங்..ம்ம்ம்.... ஆஹ்... மை டியர்... கேண்டில்..ம்ம்ம்.ம்ம்ம்.. ஆஆஹ்ஹ்ஹ்...."

சட்டென்று கேண்டிலைப் பிடுங்கி எறிந்தாள். குனிந்து தன் வலது காம்பைக் கவ்விப் பிடித்து தன் கவ்விய உதடுகளின் உதவியால் அவள் வலது மார்பகத்தையே தூக்கினாள். தன் வலது கையின் இரு விரல்களை தன் கூதிக்குள் சொருகினாள். வேகம் வேகமாக ஆட்டினாள். இடது கையின் ஆள்காட்டி விரல் அவள் புண்டைப்பருப்பை கிடுகிடுவென்று கிள்ளி, நிமிண்டத் தொடங்கியது. மூன்றாவது விரலைச் சொருகினாள்.

"ஆஹ்..ம்ம்ம்.. ஆம்ம்ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ஹா.. தாங்கல்லை..ம்ம்ம்ம்.. ஆஹ்ஹ்.. ஊஊ..ம்.."

மின்னல் வேகத்தில் அனுஷாவின் இடது கையின் விரல்கள் அவள் பருப்பின் மீது நர்த்தனமாடியும், இழுத்தும், தடவியும் விட, வலது கையின் நான்கு விரல்களும் அதை விட வேகத்தில் உள்ளே...வெளியே பாய்ந்தன.

"ஆஹ்ஹ்..ம்ம்ம்ம்.. " அவள் தலையை இப்படி அப்படி ஆட்டினாள். ஸ்டூலில் அமர்ந்துகொண்டே பின்னால் சாய்ந்தாள். கோடாலிக் கொண்டை அவிழ்ந்து கூந்தல் கவிழ்ந்து அவள் முகத்தை மூடியது. சிலுப்பினாள்.

மர்ம மனிதனும் தன் உச்சத்தை நெருங்கிவிட்டான். தன் எச்சிலை சுண்ணி மீது துப்பித் தடவி, வேகமாக உருவினான். அவன் உடலுக்குள் புயல் பாயத் தொடங்கியது.

"ம்ம்ம்..ஆஅஹ்.....ம்ம்ம்... ஐயோக்க்ம்ம்ம்ம்ம்மாஆஆஆஆஆஆ......." உயர் மட்ட கூச்சலிட்டாள் அனுஷா. இடது கையை பருப்பை விட்டு எடுத்து மார்பகத்தைக் கசக்கினாள். வலது கையின் விரல்களை வெளியே உருவினாள். யோனியை முழுமையாக விரித்துப் பிடித்தாள். வலது கட்டைவிரலால் பருப்பை அழுத்தினாள். அப்போது அது நடந்தது.
..................

அவள் கூதியிலிருந்து வெளி வந்த திரவம்.... கசியவில்லை. மாறாக பீய்ச்சி அடித்தது. ஒரு மாதிரியாக யோனி வாயிலை விரித்து அழுத்தினாள். யோனியின் அடிப்பாகத்திலிருந்து சர்ர்ர்ர்ர் என்று பீய்ச்சியது. மர்ம மனிதனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. ஸ்குயிர்ட் செய்யும் பெண்கள் உண்டு என்று அவனுக்குத் தெரியாது... அனுஷா அது போன்று ஸ்குயிர்டர் - அதாவது ரதி நீரை பீய்ச்சி அடிப்பவள் என்று அவனுக்கு நிச்சயமாகத் தெரியாது. சர்ர்ர் என்று அவள் யோனியிலிருந்து ஒரு திரவம் பாய்ந்தது. நன்றாக அவள் சாய்ந்திருந்ததால், சர்ர்ர் என்று மேல்நோக்கி சீறிப் பாய்ந்து அந்த ஜன்னலை நோக்கி வந்து, காற்றில் வளைந்து ஜன்னல் அருகே தரையில் கொட்டியது. அனுஷாவின் ஸ்டூலிலிருந்து கிட்டத்தட்ட ஐந்து அடி தூரம் பாய்ந்து தான் தரையைத் தொட்டது. மீண்டும் ஒரு முறை சர்ர்ரென்று பாய்ந்து கொட்டியது.

"ஆஆஆஆஅம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..அஹஹ்ட்ம்ம்ம்ம்ம்....." உணர்ச்சி வேகத்தில் பேய்த்தனமாக தலையை ஆட்டினாள் அனுஷா...

அவனாலும் தாங்க முடியவில்லை... "ம்ம்ம்.. தேவிடியாப் புண்டை..ம்மவளே.ம்மாஹ்...ம்ம்..ம்ம்க்க்க்....." அவள் சுண்ணியிலிருந்து வெண்மையான கெட்டியான தயிர் சர்ரென்று சீறிப் பாய்ந்து மண் தரையில் விழுந்தது. "புண்டை மவளே... தாயோழி மவளே... சிறுக்கி..ம்ம்ம்ம்... உன்ன என்ன பண்றேன்னு பாருடி..மாஆஆஹ்ஹ்..."

இருவரும் உச்சம் அடைந்தனர்.

மர்ம மனிதன் வெறிபிடித்தவன் போல் ஆனான். கழன்று கீழே விழுந்த ஜட்டியை அவன் பொருட்படுத்தவில்லை. அவன் சுண்ணி அபரிதமாக விந்துவைக் கக்கியிருந்தாலும், இன்னும் முழுமையாக டெம்பர் குறையவில்லை. இன்னும் பாதியளவு நீட்டியபடியே இருந்தது. அவசரமாக தன் வேட்டியைச் சுற்றிக்கொண்டான். பின்பக்க ஜன்னலிலிருந்து சுற்றி ஓடிவந்தான். வாயில் கதவினருகே வந்தவுடன், சற்று நிதானித்து சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். முற்பகல் 11 மணியாதலால் யாரும் அந்தப் பக்கம் வரவில்லை.

"ஏஏஏஏஏஎய்ய்ய்ய்ய்ய்." என்று உறுமிக்கொண்டே வேகமாக வாயில் கதவின் மீது மோதினான். அவ்வளவு வேகமாக மோதியிருக்கத் தேவையில்லை. ஏனென்றால் வேண்டுமென்றே லேசாக மட்டும் தான் மூடி வைத்திருந்தாள் அனுஷா. அவன் மோதிய வேகத்தில், படாரென்று கதவு திறந்துகொள்ள, கொஞ்சம் நிலை தடுமாறி அவன் சமாளித்து நின்று, காலால் கதவை வேகமாக உதைத்து தாழ் போட்டு மூடினான்.

திரும்பினான்.
------------------
யாரவன்?

"ஏஏஏஏஏஎய்ய்ய்ய்ய்ய்." என்று உறுமிக்கொண்டே வேகமாக வாயில் கதவின் மீது மோதினான். அவ்வளவு வேகமாக மோதியிருக்கத் தேவையில்லை. ஏனென்றால் வேண்டுமென்றே லேசாக மட்டும் தான் மூடி வைத்திருந்தாள் அனுஷா. அவன் மோதிய வேகத்தில், படாரென்று கதவு திறந்துகொள்ள, கொஞ்சம் நிலை தடுமாறி அவன் சமாளித்து நின்று, காலால் கதவை வேகமாக உதைத்து தாழ் போட்டு மூடினான்.

திரும்பினான்.
----------
அனுஷா தன் காம உச்ச உணர்வில் மெய்மறந்து, தன் புண்டையிலிருந்து விரல்களை வெளியே எடுக்க மனமில்லாமல் கண் மூடி, கால் விரித்து ஸ்டூலில் லேசாக சாய்ந்து அமர்ந்திருந்தாள். படாஆர்ர்ர்ரென்று கதவு திறக்கப்படும் ஓசை கேட்டு கண்விழித்தாள். என்னதான், ஜன்னல் வழியாக அவன் எட்டிப் பார்க்கின்றான் என்று அறிந்தே காம சுய இன்பத்தை ஷோ போட்டுக் காட்டினாலும், இவ்வளவு வேகமாக முரட்டுத்தனமாக நல்லதம்பி உள்ளே வருவான் என்று எதிர்பார்க்காததால், பகீர் என்று தூக்கிப் போட்டது.... ஆஅஹ்.. ஆம்... இது வரை ஒளிந்திருந்த பார்த்த மர்ம உருவம், பண்ணையாரின் சிறிய மகன் நல்லதம்பியே!!!

"ஆஹ்ஹ்.. சார்." அச்சத்தில் அவள் அழகிய கண்கள் விரிந்தன. சீராகத் திருத்தப்பட்ட வில் போன்ற புருவங்கள் மேலும் வில்லாய் வளைந்தன. மெல்லிய கண் இமைகள் துடித்தன. கண்விழிப்பாப்பாக்கள் உருண்டன.

"என்னடி... கழுதை.. சாராவது மோராவது??" உறுமிக்கொண்டே உள்ளே வந்தான். அவன் வேட்டியைத் தூக்கி, ஒரு பக்கத்தில் விலக்கிக்கொண்டு ஆபாசமாக அவன் சுண்ணி வெளியே எட்டிப் பார்த்தது.

"ஐயோ.. சார்.. வராதீங்க...ம்ம்ம்.. வேணாம்..." அச்சப்படுவது போல் நடித்தாள். சூப்பராக நடித்தாள். நடிப்பில் பழங்கால சாவித்ரி அம்மாள் தோத்துப் போய் விடுவார்கள் போங்க!!! சட்டென்று இடது கையை குறுக்காக வைத்து தன் மார்பகங்களை மூடுவது போல் பாவ்லா செய்தாள். இன்னும் வலது கையின் விரல்கள், விரித்த கால்களுக்கிடையே இருக்கும் குகைக்குள் மாட்டிக்கொண்டு தான் இருந்தன.

"ம்ம்ம்ஹ்.. வராதீங்கன்னு சொல்லத் தான் ஷோ காட்டினியாடி தேவிடியா...?" நெருங்கி வந்தான் நல்லதம்பி. அரைக்கைச் சட்டையின் கைகளைச் சற்று தூக்கிவிட்டு, தன் திடமான தோள்களின் முறுக்கிய தசைகளைத் தட்டிக் காட்டினான்.

"இல்ல சார்..ம்..ம்ம்.. ப்ளீஸ்.. வராதீங்க.. வென்....." ஏதோ அப்போது தான் உணர்ந்தவள் போல், வலது கை உருவினாள். பொளக்கென்று ஈரம் சொட்டும் விரல்கள் வெளியே வந்தன. இரு கைகளையும் X போல் குறுக்காகக் கட்டிக்கொண்டாள். கால்களைச் சேர்த்துக்கொண்டாள். மருண்ட விழிகளால் கெஞ்சுவது போல் பார்த்தாள் அனுஷா. உள்ளூர மகிழ்ச்சி.. ஆஹா.. எப்படியோ நல்லதம்பியை மடக்கிவிட்டோ ம்.. இனி....

"ரொம்ப நடிக்காதேடீ.. நாயே..." அவள் அருகே வந்து முரட்டுத்தனமாக அனுஷாவின் அவிழ்ந்த கூந்தலைப் பற்றி இழுத்தான்.

"ஆஆ..... வேண்டாம்.. விடுங்க சார்..'' நல்லதம்பி இழுத்த இழுப்பில் உண்மையிலேயே வலித்தது... அலறினாள். ஸ்டூலிலிருந்து வலுக்கட்டாயமாக எழுப்பப்பட்டாள். "ம்ம்... தயவுசெஞ்சி சார்." இரு கைகளையும் கூப்பினாள். திறந்த தொப்புள் வா.. வா என்று அழைத்தது. அட.. எப்படித்தான் கண்களில் நீர் வந்ததோ தெரியவில்லை. நடிப்பு.. நடிப்பு.. என்றாலும் சூப்பர் நடிப்பு!!!

சர்ரென்று தன் வேட்டியை உருவினான். மேல் சட்டையைத் தவிர வேறு எந்த ஆடையும் இல்லை. கனக் கம்பீரமாக அவன் குண்ணை 8 அங்குல நீளத்திற்கு தூக்கி நின்றது.

"சார்.. என்னை ஒண்ணும் பண்ணிறாதீங்க சார்.. ப்ளீஸ்."

"யேய்... திரும்புடி சிறுக்கிப் பொட்டைக் கழுதை..." அவள் கூந்தலைப் பற்றிக்கொண்டே ஒரு சுழற்று சுழற்ற, அவள் சர்ரென்று திரும்பி அவனுக்கு முதுகைக் கட்டிக்கொண்டு நின்றாள். அவள் கூந்தலை விட்டு விட்டு, இரு கைகளையும் பற்றினான். கைகளை இரண்டையும் அவள் முதுக்குக்குப் பின்னால் முறுக்கினான். மெல்லிய சிவந்த மணிக்கட்டுகள் இரண்டு அவன் ஒரு கைக்குள் அகப்பட்டன. முறம் போன்ற உள்ளங்கையில் பிடித்தான். மற்றொரு கையால் அவள் குண்டிகள் இரண்டையும் மாறி மாறி பிசைந்துக் கிள்ளினான்.

"ஆஹா... ஐயொ..... என்ன பண்ணப்போறீங்க..ஆஹ்.. விட்டுருங்கம்.... ப்ளீஸ்.. என்ன ஒண்ணும் பண்ணாதீங்க..."

"ஒண்ணும் பண்ணல்லடி தேவிடியா நாயே... சும்மா கட்டிப் போடத்தான் போறேண்டி..." தான் உருவிப் போட்ட வேட்டியால் அவள் மணிக்கட்டுகள் இரண்டையும் சேர்த்து அவள் குண்டிக்குப் பின்னால் கட்டினான்.

"ம்ம்ம்... இப்போ எங்கேடி போவே... அம்மணக்குண்டியா வெளியே ஓடிப் போவியா?"

"சார்.. வேண்டாம் சார். உங்களைக் கையெடுத்துக் கும்புடுறேன் சார்.. ஒண்ணும் பண்ணாதீங்க ப்ளீஸ்."

"கையெடுத்தா? எப்பிடிடீ.. உன் கைய உன் குண்டி பின்னாலே கட்டிப் போட்டுருக்கேனே." என்றபடி அவளை மீண்டும் சுழற்றி தன் முன்னால் நிறுத்தினான். அனுஷாவின் கைகள் பின்னால் கட்டியிருந்ததால், நெஞ்சங்கள் இரண்டும் கும் என்று தூக்கியபடி இருந்தன. ஏற்கனவே அபாரமான பெரிய சைஸ் கொங்கைகள், இப்போது மேலும் பெரிதாக காணப்பட்டன. பெரிய கைகள் இரண்டையும் கொண்டு நல்லதம்பி, அனுஷாவின் இரு மார்பகங்களையும் முரட்டுத் தனமாகக் கசக்கினான்.

"ஐயோ.. வேண்டாம் சார்.. என்னை ரேப் பண்ணாதீங்க.. தயவுசெய்து கற்பழிக்காதீங்க ப்ளீஸ்..." குரல் தான் வேண்டாம் என்று கெஞ்சியது. ஆனால் அனுஷாவின் மனமோ.. இப்போதே ரேப் பண்ணுடா என்று கதறியது.

"தோடா..." ஹஹ்ஹாஆ என்று சிரித்தான் நல்லதம்பி... "கற்பா... அழிக்கணுமா.. உனக்கா? என்னடி நினைச்சிகிட்டு இருக்கே? ரொம்ப கற்போடத் தான் இவ்வளவு நேரம் உன் கூதியோட ஆடிக்கிட்டு இருந்தியோ?"

"சார்.. அது வேற....."

"சீ... வாய மூடுடி... மூடப்போறியா இல்லையா?"

"இல்ல்..." அனுஷாவை மேலும் பேச விடவில்லை. கீழே கிடந்த சிவப்பு நிற ஸ்லீவ்லெஸ் ரவிக்கையை எடுத்தான். சுருட்டினான். அனுஷாவின் வாய்க்குள் திணித்தான்.

"சும்மா பேசாம நான் சொல்றபடி செய்டி பொட்டை நாயே!"

கண்களில் பொய்யான மிரட்சியுடன் அவனைப் பரிதாபமாகப் பார்த்தாள் அனுஷா.

"கற்பாம்.. கற்பு... அவுத்துப் போட்டு அம்மணக்குண்டியா ஆட்டம் ஆடுற அவுசாரிக்கு கற்பாம்.. ஏண்டி... ஒரு மெழுகுவர்த்திக்குக் காட்டுற மரியாதை என் பூளுக்குக் காட்டமாட்டியா?" அசிங்கமாக தன் பூளை ஆட்டிக் காட்டினான். அவள் தோள்களைப் பிடித்து கீழே அழுத்த, அவள் அவசரமாக மண்டியிட்டாள். கைகள் பின்னால் கட்டியிருந்ததால், சற்று நிதானம் தவறினாள்; ஆனால் நல்லதம்பி பிடித்துக்கொண்டான். அவ்வாறு பிடித்த போது அவன் சுண்ணி அவள் தலையில் மோதியது.

"தேவிடியாச் சிறுக்கி... அவுசாரி...தேவிடியாச் சிறுக்கி... அவுசாரி... தேவிடியாச் சிறுக்கி... அவுசாரி...தேவிடியாச் சிறுக்கி... அவுசாரி...தேவிடியாச் சிறுக்கி... அவுசாரி..." என்று மீண்டும் மீண்டும் கறுவிக்கொண்டே, தன் சுண்ணியால் அனுஷாவின் முகத்தில், கன்னங்களில், மூக்கில், நெற்றியில், தாடையில் என்று மாற்றி மாற்றி அடித்தான். 10-15 தடவை அவள் முகம் முழுதும் அடித்து முடித்ததில், கிண்ணென்ற டெம்பரில் நட்டுக்கொண்டு நின்றது.

"இதுல.. சர் சர்ருன்னு கூதித் தண்ணிய பீய்ச்சி அடிச்சி வேடிக்கை வேற காட்டுறியாடீ...ம்ம்ம்" மண்டியிட்டிருந்த அவள் கூந்தலைப் பிடித்து இழுத்தான்.. "அப்பிடியே தவழ்ந்து வாடி" என்று இழுத்தான். அவளால் தவழவும் இயலவில்லை. முதுகில் மடக்கி மணிக்கட்டுக்கள் கட்டியிருந்ததால், மண்டியிட்டபடியே வந்தாள்.

"குனிடி.. நீ பீச்சி அடிச்சியே... உன் கூதித்தண்ணி.. அது தாண்டி தரைல இருக்கு. குனிஞ்சி உன் கூதிக்கழிவ நீயே தரைல இருந்து நக்குடி.... நாய் மாதிரி நக்கு..."

அனுஷாவிற்கு மனமெல்லாம் பூரிப்பு; நெஞ்சமெல்லாம் ஆனந்தம்.. எத்தனை நாள் கனவு!!.. ஒரு முரட்டுத்தனமான ஆண்மகன் தன்னை கட்டிப் போட்டு, இழிவுபடுத்தி ஓழ் செய்யவேண்டும் என்று எத்தனை நாட்கள் ஆவலாகக் காத்திருந்தாள். இதோ.. நனவாகப் போகின்றது. குனிந்து தரையில் பரவியிருந்த தன் கூதித் தண்ணீரை நக்கினாள். பின்னால் வந்து நின்ற நல்லதம்பி, அனுஷாவின் குண்டிப்பந்துகளை விலக்கி, தன் வலது கையின் நான்கு விரல்களை ஒரே நேரத்தில் கூதிக்குள் நுழைத்து ஆட்டினான்.

"ம்ஹ்ஹ்ர்ர்ர்ம்ம்ம்ம்..." திடீர் ஆக்கிரமிப்பில் தடுமாறினாள் அனுஷா...

"ம்ம்ம்.. மூச்... ஒழுங்க நக்குடி நாயே... உன்ன நாய் போல ஓழ்க்கப்போறேண்டி.. இந்த சிறுக்கி நாய்க்கு அது தான் லாயக்கு." சட்டென்று தன் விரல்களை வெளியே எடுத்துவிட்டு, ஒரே அடியில் தன் சுண்ணியின் முக்கால் பாகத்தை உள்ளே ஏற்றினான். கொழகொழவென்று வெண்ணை போலிருந்த யோனி.. எவ்வளவு தான் டைட்டாக இருந்தாலும், இளகிப் போயிருந்ததால், கொஞ்சம் தடுமாற்றத்துடன் 6 அங்குலச் சுண்ணி உள்ளே போனது. தாக்குதலில், குபுக் என்று முன்னே சென்று தடுமாறினாள் அனுஷா. எண்ணையினால் பளபளத்த அவள் மார்பகங்கள் இப்போது தரையில் இருந்த ரதி நீரில் பட்டு வழுக்கி மேலும் மின்னியது.

"நாயடி.. பேயடி வாங்குடி கழுதை..."

எடுத்த உடனே ஜெட் வேகம் தான். அவன் மனைவி மீனாவைத் தொட்டு சில மாதங்கள் ஆகிவிட்டன. இது போல், நாயடி போஸில் அவளை குப்புறப் படுக்க வைத்து ஒரு வருடம் ஆகிவிட்டது. கருவுற்றதால் நீண்ட இடைவெளி. ஓரிரு முறை விலைமாதுக்களை இது போன்று ஏறியிருந்தாலும், எல்லாம் புழுத்துப்போன லூஸ் புண்டைகள். அனுஷாவைப் போன்ற டைட்டான, தகதகவென்று மின்னும் மேனியுடன், தந்தத்தில் செதுக்கியது போல், ஐம்பொன்னில் வார்த்தது போல் இருந்த இளம் அழகியின் புண்டையை, இது போல் முரட்டுத்தனமாக நாயடியில் நுழைவது இது தான் முதன்முறை. இடி இடி என்று இடித்தான். அவன் தொங்கும் கொட்டைகள் ஊசலாடி, அல்லாடி, முன்னால் வந்து அவள் பருப்பின் மீது இடித்தன. அவன் முன்னால் குனிந்து அனுஷாவின் தொங்குமாங்கனிகளைக் கைப்பற்றி அசுரத்தனமாக கசக்கியபடி, கிள்ளிபடி பேயடி அடித்தான்.

மீண்டும் மீண்டும்.. மீண்டும்ம்.. அனுஷாவிற்கு உச்சம் பொங்கியது. தயிர் புரண்டோ டி, நல்லதம்பியின் சுண்ணியால் தடுக்கப்பட்டு, அதையும் மீறி கொப்பளித்து, வழிந்து தரையில் ஒரு சிறு குளம் ஆக்கியது. நல்லதம்பி அப்போது தான் கையடித்து கஞ்சி வடித்திருந்ததால், இன்னும் டெம்பர் குறையவில்லை. கால் மணி நேரம் இடைவிடாத குத்தலுக்குப் பின்னும் அவன் கஞ்சி வடிக்கவில்லை. ஆனால் அனுஷா அடைந்த உச்சங்களோ ஏராளம். அலை அலையான உச்சங்கள் பாய்ந்தன.

சட்டென்று வெளியே உருவினான். குபுகுபுவென்று அவள் யோனியிலிருந்து அருவி போல் கொட்டியது.

"சனியனே.. உன் கூதி என்னடி.. அள்ள அள்ள குறையாத அட்சய பாத்திரமா... தண்ணி வடிஞ்சிகிட்டே இருக்கு..ம்ம்.. திரும்பு... இதையும் நக்குடி.. நாயே.." மண்டியிட்டுக் கொண்டே திரும்பிய அனுஷா மீண்டும் குனிந்து ஃப்ரெஷ்ஷாக சூடாக அமைந்திருந்த மதனநீர்க் குளத்தில் முகம் புதைத்து அருந்தத் தொடங்கினாள்.

"உனக்கு இதுவும் போதாதுடி.. பாரு என்ன பண்றேன்னு... மெழுகுவர்த்தி வேணுமா.. மெழுகுவர்த்தி.. இருடி.. பாத்துக்கிட்டே இருடி.." என்றவன் அனாதையாக அங்கு கிடந்த மெழுகுவர்த்தியை எடுத்தான். அதன் நுனியால் அனுஷாவின் புண்டைவாயிலை நோண்டினான். முன்பே அவள் புண்டை சூட்டினால் மெழுகு சற்று இளகியிருந்தால் பிசுபிசுவென்று இருந்தது, இப்போது மேலும் புண்டை வடிநீரால் கொழகொழப்பானது. இரண்டொரு முறை ஆட்டிவிட்டு, கேண்டிலை வெளியே எடுத்த நல்லதம்பி, தன் இடது கையால் அனுஷாவின் சூத்துப் பந்துகளைப் பிளந்து, வலது கையில் கேண்டிலைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டு, அவள் சூத்து ஓட்டைக்குள் செலுத்த முயன்றான்.

"ம்ம்ம்க்க்க்..ம்ம்ர்ர்ம்ம்ம்ம்....." வேண்டாம் வேண்டாம் என்பது போல் அனுஷா தலையாட்டினாள்.

"இளங்கூதி நாயே.. உன் புழுத்தக் கூதிக்குத் தான் மெழுகுவர்த்தியா? உன் சூத்துக்குக் கூடாதா?"

"ம்ம்ம்ஹும்ம்..." வேண்டாம் என்பது போல் தலையாட்டினாள்.

"முதல்ல உன் வேலையப் பாரு.. நக்கு..ம்ம்..." என்ற நல்லதம்பி மேலும் குடைந்தான். அனுஷாவின் ஆசன வாயிலைப் பிளந்து கொஞ்சம் உள்ளே சென்றது அந்த மெழுகுவர்த்தி.

அனுஷாவிற்கு குஷியோ குஷி.. கூதி ஓழுடன் சேர்த்து சூத்து ஓழும் கிடைக்கும் போல இருக்கின்றதே...ம்ம்ம்.. ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய்... நடக்கட்டும்.. இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் விருப்பம் இல்லாதது போல் நடிக்கவேண்டும்.

சட்டென்று மெழுகுவர்த்தியை வெளியே இழுத்த நல்லதம்பி, அதே வேகத்தில், வாய் பிளந்த ஓட்டைக்குள் தன் சுண்ணியைச் சொருகினான்.

"க்க்ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்...."

"வாங்குடி சூத்து ஓழு..." முரட்டுத்தனமாக இறக்கினான். சுரீரென்று எரிந்தது போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு. ஆனால் பழக்கம் தானே.