ராஜம் அத்தை தன் அறையிலிருந்து வெளிவந்தாள். மிகவும் சிம்பிளாக ஆனால் வயதுக்கேற்ற அழகுடன் gracefulஆக இருந்தாள். உடலோடு ஒட்டிய ஷிப்பான் புடவையை இறுக்கக் கட்டியிருந்ததால் 46 வயதிலும் டிரிம்மாக வைத்திருந்த மேனி அளவுகளைத் துல்லியமாகக் காட்டியது. தொப்பை இல்லை. ஆனால் சற்றே பூசினாற்போன்ற வயிறின் மத்தியில் இரண்டு ரூபாய் சைஸ் தொப்புள். புடவையைக் கட்டியிருந்த விதத்தில் தொப்புளை மறைக்க எந்த பிரயத்தினமும் எடுக்க வில்லை என்பது தெளிவானது. தொப்புளுக்கு மேலே நான்கு அங்குலமும், கீழே இரண்டு அங்குலமும் வயிறைக் காட்டியே புடவை அணிந்திருந்தாள். மாராப்பும் ஜாக்கிரதையாக தொப்புளை முடாமலேயே மேல்நோக்கிச் சென்றது. சிம்பிள் ஷிப்பான் புடவைக்கு நேர் மாறாக ஜரிகைக் கை மற்றும் ஜிகினாக்கள் பதித்த ஜாக்கெட். முன் பக்கம் அதிபாதாளம் வரை வெட்டியிருந்தது. பின்பக்கம் முதுகில் ஒரு ப்ரா பட்டை அளவு மட்டுமே முதுகை மூடியது.
"அப்பா.. வயசானாலும், அத்தையை அசைக்க யாராலும் முடியாது. என்ன அட்ராக்ஷன்??? ம்ம்ம்.. " மாமியாரைப் பார்த்து பெருமூச்சு விட்டாள்.
"வாங்க... வாங்க... வெல்கம்..." ராஜம் உற்சாகத்துடன் நண்பர்களை வரவேற்றாள்.
"ஹேய்.. ராஜம்.. எப்பிடி இருக்கே..." கேட்டுக்கொண்டே உள்ளே வந்தவருக்கு கிட்டத்தட்ட 50 வயதிருக்கலாம். மும்பையில் சில காலம் இருந்திருந்ததனால், கொஞ்சம் குஜராத்தி சாயல் தொற்றிக்கொண்டுவிடும் போல. சற்றே குண்டாகியிருந்தார். லேசான தொப்பை. வெள்ளை குர்தா பைஜாமாவில் இருந்தார். பின்னால் வந்த பாபுவும் இன்று அதிசயமாக வேட்டிக்கு மேலே குர்தா அணிந்திருந்தார். அவ்வாறு அணிவது மிகவும் அபூர்வம்.
"ம்ம்ம். நல்லா இருக்கேன் சுப்பு சார். நீங்க எப்பிடி?"
செருப்பைக் கழற்றிக்கொண்டே உள்ளே வந்தார் ராமசுப்பு. "ம்ம்.. சுகம்மா இருக்கேன் ராஜம்... அச்சு அசல் அப்பிடியே இருக்கியே.. வயசானது கொஞ்சம் கூடத் தெரியாமல்.. ம்ம்ம்" காற்றில் ஹவர்க்ளாஸ் படம் வரைந்தார். பாபுவின் நண்பர்கள் குழாம் எப்போதுமே அப்படித்தான். நண்பர்களின் மனைவிகளை உரிமையுடன் ஒருமையில் அழைத்துப் பேசுவார்கள். தேவையில்லாத "வாங்க போங்க.. சிஸ்டர். அண்ணே..." இதெல்லாம் இல்லை.
"நீங்க மட்டும் என்னவாம்.. என்ன?? கொஞ்சம் தொப்பை போட்டுட்டீங்க.. அவ்வளவுதான்." ராஜம் விடையளித்ததை ராமசுப்பு வெகுவாக ரசித்தார். சற்று வழி விட்டு, தன் பின்னால் வருகின்றவர்களுக்காக ஒதுங்கி நின்றார். ஒரு இளைஞனும் இளைஞியும் சங்கோஜத்துடன் சிரித்தபடி இருந்தனர்.
"ம்ம். ராஜம்.. அஜித்தை உனக்குத் தெரியுமில்ல?"
அவனும் வடநாட்டவன் போல் உயர் ரக ஷெர்வானி அணிந்திருந்தான்.
"அப்ப்ப்பாஅ.. ஸ்மார்டா ஆயிட்டான். ஹலோ அஜித்." ராஜம் உரிமையுடன் அஜித்தின் தோள் மீது கை போட்டு அழைத்தாள். கூச்சத்துடன் அவனும் "ஹாய் ஆண்ட்டி." என்றான்.
"அண்ட். இது தான் என்னோட டியர் மருமகள், ஆர்த்தி." மேடம் டுஸாட் மெழுகு ம்யூசியத்தில் வார்த்தெடுத்த மெழுகு பொம்மையைப் போன்ற ஒரு இளம் பெண்ணின் இடுப்பைச் சுற்றி சுவாதீனமாக கை போட்டு இழுத்து முன்னால் கொண்டு வந்து காட்டினார் ராமசுப்பு. 34-24-34, கச்சிதம் என்றால் கனக்கச்சிதம். பால்கோவா போன்ற முகம். ஆரஞ்சு நிற லேசான சாயம் பூசின உதடுகள். முகத்தில் ஓடி வந்துப் புரண்ட கேசத்தை லாவகமாக ஒதுக்கித் தள்ளினாள். தோள் வரை வெட்டப் பட்ட புரளும் கூந்தல். இளம் நீல நிற சைனீஸ் சில்கில் காக்ரா சோளி. காதுகள் ஒவ்வொன்றிலும் பெரிய நீல நிற வளையம். இடது கை மோதிர விரலில் ஒரு வைர மோதிரம். இதைத் தவிர சுத்தமாக ஒரு நகையும் கிடையாது. கழுத்துப் பகுதியில் சோளி pot வடிவில் வெட்டியிருந்ததில் கொஞ்சமாக க்ளீவேஜ் தெரிந்தது. ஆனால் கழுத்திலும் நகைகள் ஏதும் இல்லாததால் அங்கும் பால்கோவா தான். இடுப்பில் இடைவெளி மிக மிகக் குறைவு. ஆனால் அந்த குறைந்த இடைவெளியிலும் பால்கோவா தான்.
"வணக்கம் ஆண்ட்டி." குரலும் சிறிய பெண் போல் இருந்தது. அப்போது தான் வயதிற்கு வந்த 8ம் க்ளாஸ் படிக்கும் பெண் போல ஒரு மாதிரியான குழந்தைத் தனமான குழைந்த குரல்.
அஜித் குனிந்து வடக்கத்திய பாணியில் ராஜத்தின் கால் தொட்டு வணங்கினான். அவன் செய்ததைப் பார்த்து அவன் மனைவி ஆர்த்தியும் அவ்வாறே செய்தாள். ராஜம், அஜித்தின் தோள் பிடித்து தன் மார்போடு அணைத்து அவன் நெற்றியில் முத்தமிட்டான். ராஜத்தை விட அவன் நான்கு அங்குலம் உயரம் அதிகம். அதனால் நன்றாகக் குனிந்து அந்த முத்தத்தை வாங்கிக்கொண்டான். குனிந்ததில் அவனுக்கு முத்தத்துடன் போனஸாக ராஜம் ஆண்ட்டியின் பப்பாளி முலைகளின் தரிசனமும் கிடைத்தது. வாயில் எச்சில் ஊறியது. பல வருடங்கள் முன்பே அவன் தொட்டுச் சுவைத்துப் பார்க்க ஆவலூட்டிய பப்பாளிப்பழங்கள். ம்ம்ம்ம்.. கிடைக்குமா??
ஆர்த்தியை ராஜம் ஆசீர்வாதித்த விதமே தனி. இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டாள். ஆர்த்தியின் இடுப்பைச் சுற்றி தன் இரு கைகளையும் இறுக்கிப் பிடித்து தன் இடுப்போடு அணைத்துக்கொண்டாள். இரண்டு கொழுத்த முலாம்பழங்களுடன் இரண்டு கெட்டியான ஆரஞ்சு பழங்கள் மோதிக்கொண்டால் எப்படி இருக்கும். நான்கு கனிகளும் கசங்கின. அத்துடன் விடவில்லை. ஆர்த்தியின் நெற்றி, கன்னங்கள், காதுமடல்கள், மூக்கின் நுனி,தாடை என்று எல்லா இடங்களிலும் சிறு சிறு பசக் முத்தங்கள் கொடுத்தாள். ஆர்த்தியின் ஆரஞ்சுச் சுளை இதழ்களை மட்டும் முத்தமிடவில்லை. அவ்வளவுதான். அவர்களைச் சுற்றி இருந்த பாபு, ராமசுப்பு, அஜித், ஜெயா எல்லோரும் வேடிக்கைப் பார்ப்பதை ராஜம் பொருட்படுத்தவில்லை. இளம் ஆர்த்தி தான் பாவம். இப்படிப்பட்ட அமோக வரவேற்பை எதிர்பார்க்கவில்லை போலும். தன் பிஞ்சு முலைகளோடு ராஜம் ஆண்ட்டியின் மலை முலைகள் மோதியதில் லேசாக வலித்தது. ஆனாலும் முகம் பூராவும் மெல்லிய முத்தங்கள் அளித்து வரவழைத்ததில் ஒரு விதமான கிக் இருக்கத் தான் செய்கின்றது என்று உணர்ந்தாள் ஆர்த்தி.
"ஐயோ.. எவ்வளவு ஸ்வீட் மருமகள். சுப்பு சார்.. நீங்களூம் சரி அஜித் பையலும் சரி.. ரொம்பவே குடுத்து வச்சவங்க."
"என்ன ராஜம் இப்பிடிச் சொல்லிட்டே. நீயும் பாபுவும் கூடத் தான் குடுத்துவச்சிருக்கீங்க." என்ற ராமசுப்பு அங்கே தயக்கத்துடன் நின்ற ஜெயாவின் கை பற்றி இழுத்தார். "சந்தனச் சிலை மாதிரி இருக்காளே, உங்க மருமகள் ஜெயா. எவ்வளவு ஸ்டன்னிங் டிரஸ் போட்டுகிட்டு காத்துகிட்டு இருக்கா பாரு ராஜம்." ஜெயாவின் வெற்றுத் தோள்கள் மீது கை வைத்தார். அலை புரண்ட கூந்தலுக்கிடையில் கையை நீட்டி அவள் முதுகின் மீது தடவிக்கொண்டே அந்தப் பக்கத் தோள் மீது கை வைத்தார். "என்ன பாபு? உன் மருமகள நான் இப்பத் தொடலாம் இல்ல?"
No comments:
Post a Comment