CLOSE

Sunday, 24 December 2017

ஆராதிக்கிறேன் விஜயா-வை - பாகம் 02 -காமக்கதைகள்


அடுத்த கட்டத்திற்குசென்று விட்டிருந்தார். எனது துணிகள் ஒவ்வொன்றாக கழற்றப் பட்டுநான் ஏறக்குறைய 
பிறந்த மேனியாக ஆக்கப் பட்டு இருந்தேன்.அசோக் என் கொங்கைகளைப் பிசைந்துக் கொண்டும், வாயால் 
சப்பிக்கொண்டும், கைகளால் என் புண்டையில் தடவிக் கொண்டும் என்னைகாமக் கடலில் தத்தளிக்க விட்டிருந்தார். 
திடீரென்று கிடைத்தஅதி பயங்கர உணர்ச்சி கொந்தளிப்பில் நான் என்னையேஇழந்துக் கொண்டிருக்க, அசோக் 
தனது காரியத்தில் முழு மூச்சாகஇறங்க ஆரம்பித்து இருந்தார். தனது பூலை என் புண்டையில்வைத்து மெல்ல 
உள்ளே சொருக முயற்சித்துக் கொண்டு இருந்தார்.என் புண்டையில் உள்ளே செல்ல மறுத்த அவரது பூல் 
சிறிது நேரத்தில்என் கன்னித் திரையை கிழித்துக் கொண்டு, உள்ளே ஆக்ரோஷமாகஉள்ளே சென்றது. வலி உயிர்


போனாலும் அவரது உதட்டால் என் வாயைஇறுக்க மூடியிருந்ததாலும் என்னால் கத்த முடியவில்லை. அதே 
சமயம்அவரது பூல் உள்ளே வெளியே சென்று வரும் போது அப்பப்பா, என்னவொருசுகம், அப்படியே என் உயிர் 
போய்விடக்கூடாதா என்றுஏங்க ஆரம்பித்தேன். சிறிது நேரத்தில் என் புண்டையில் அவரது பூல்வெள்ளை 
திறவத்தை உள்ளே செலுத்த, என்னவென்றே விவரிக்க இயலாதஒரு சந்தோஷ உணர்வு ஏற்பட்டது.
இப்போது அசோக்என்னிடம் வந்து துணிகளைக் கொடுத்து போட்டுக் கொள்ளசொல்லி விட்டு, அவரது 
துணியையும் உடுத்த ஆரம்பித்தார். நான்அசோக் தான் என் உலகமே என்ற நினைப்பில் மந்திரத்திற்கு கட்டு 
பட்டவள்போல் அவருடன் சென்றேன். ஆனால், என் கால்கள் சுத்தமாக நடை மறந்து, கால்கள் பின்னஅடி 
வயிற்றில் ஒரு வலி கிளம்பியிறுக்க, அசோக்கின்கையைப் பற்றிக் கொண்டு, மெல்ல ஓட்டல் வந்துசேர்ந்தேன். 
என்ன தான் சந்தோஷம் இருந்தாலும்மனதில் ஒரு ஓரத்தில் இனம் புரியாத ஒரு பயம் எற்பட்டுநெஞ்சை 
அடைத்தது. நல்ல காலம், ஓட்டலுக்கு சென்ற போது, என் தோழிகள் யாரையும் காணவில்லை, ஊர் சுற்றி 
பார்க்கபோனவர்கள் இன்னும் திரும்பவில்லை என்று நினைத்துக்கொண்டு அறைக்கு சென்று, குளியல் அறையில் 
மனம்விட்டு அழுதேன். பிறகு சற்று ஆசுவாசப் படுத்திக்கொண்டுசுடு தண்ணீரில் ஒரு குளியல் போட்டு 
விட்டு அப்படியேபடுத்து சாப்பிடாமலேயே உறங்கி போனேன். காலைஎழுந்த போது, உடலிலும் மனதிலும் 
லேசாகியிருந்தார்போல்இருந்தது. தோழிகள் என்னவாயிற்று என்று கேட்டபோதுஒன்றுமில்லை என்று சொல்லி 
மழுப்பினேன். மறுநாள், மீண்டும்எல்லோரும் வெளியே சென்ற போது, எனக்கு உடம்பு சரியில்லைஎன்று 
சொல்லிவிட்டு அறையிலேயே இருந்தேன். அதே நேரத்தில் அசோக்கை எப்படி பார்ப்பது என்று மனதில்ஒரு 
தயக்கமும், வெட்கமும் இருந்தது.
அப்போது அசோக் என் அறைக்கு வந்தார்.என்னைப் பார்த்தவுடன், ஏன் ஒரு மாதிரியாக இருக்கிறாய், உடம்பு 
சரியில்லையா அல்லது என்னிடம் கோபமா என்று கேட்டபடிஎன்னை கட்டிப் பிடித்தார். நான் சார், இல்லைவந்து 
என்று பேச தடுமாற அதே நேரத்தில் மனதில்இருந்த துக்கம் பொங்கி பெருகி நான் ஓவென்றுஅழ 
ஆரம்பித்தேன். என்னை சமாதானப்படுத்தி என்னை இறுக்கப் பிடித்து என் கண்களைத் துடைத்து, சீ சீ மண்டு, 
நான் இருக்க பயமேன், நான் உன்னை பத்திரமாகப் பார்த்துக் கொள்வேன், உன்னை மகாராணி போல் வைத்துக் 
கொள்வேன்என்று சொன்னவுடன் என் மனம் தெளிந்து லேசாகியது.


இப்போது அறையில் யாரும் இல்லாத தைரியத்தில் என்னிடம் கட்டி பிடித்து, முத்தம் கொடுத்து, மீண்டும் 
ஒருமுறை என்னிடம் உறவு வைத்துக் கொண்டார்.இந்த முறை எனக்கு சுத்தமாக வலியில்லை, ரொம்பசுகமாகவே 
உணர்ந்தேன். மீண்டும் ஒரு முறை குளித்துவிட்டு, அசோக்குடன் வெளியே சென்று 
உணவருந்திவிட்டுவந்தோம். தனக்கு இன்னும் சுகம் வேண்டும் என்றும், இரவு தான் கூப்பிடும் போது தனது 
அறைக்கு வர வேண்டும்என்று சொன்ன போது, என் வாழ்க்கை முற்றிலும்தடம் புரளப் போவதைப் பற்றி 
தெரியாமல், சந்தோஷத்துடன் ஒத்துக் கொண்டுஎனதறைக்குத் திரும்பினேன்.
அன்றிரவு என் தோழிகள் எல்லோரும் அறைக்குவந்த பிறகு சந்தோஷமாக இருந்த என்னைப் பார்த்துஎன்ன 
ஆயிற்று ஏன் காலையில் வரவில்லை, என்று கேட்ட போது ஒன்றுமில்லை, உடம்பு சரியில்லை அது தான்என்று


சொன்னேன். எல்லோருடனும் பேசி விட்டுபடுக்கைக்கு சென்றோம். எப்போது அசோக் என்னைக்கூப்பிடுவாரோ 
என்று நினைத்தபடி தூங்கி போனேன்.அப்போது அசோக்கின் தொலைப்பேசி, மெல்ல சிணுங்க, அதை

No comments:

Post a Comment