அம்மாவுடன் மதுரை டூர் 3

விஷ்ணு வந்தனாவின் முலையின் மேல் நையிட்டி மேல் தலை வைத்து படுத்து கொண்டான்..

ரயில் வேகமாக போய் கொண்டு இருந்தது..

இரவு சுமார் 11 மணி இருக்கும்.. தடா தடா என்று சத்தத்துடன்.. போலீஸ் காரர்கள் ஒவ்வொரு கபினாக நுழைந்து.. ஜன்னல் ஷட்டர் மூடியபடி வந்தனர்..

இவர்கள் இருந்த கேபினுக்கு வந்து கதவை அவசர அவசரமாக தட்டினார்கள்..

விஷ்ணு வந்தனாவின் மேல் இருந்து எழுந்து போய் கதவை திறந்து விட்டான்.. ப்ரியாவும் சகசும்.. தங்கள் கழுத்துவரை போர்வையை போர்த்திக்கொண்டு படடதுடன் அமர்ந்தனர..

ரயில்வே போலீஸ் : சாரி.. சாரி.. தொந்தரவுக்கு சாரி.. இந்த நேரத்துல.. இந்த காடு பகுதியில.. ரயில் கொள்ளையர் கூட்டம் வந்து.. ஜன்னல் வழிய கொள்ளை அடிப்பாங்க.. அதனால தான் பாதுகாப்புக்காக ஜன்னல் ஷட்டேர்ஸ் எல்லாம் மூட சொல்லோறோம்.. பிளஸ் ஒத்துழைப்பு கொடுங்க..

வந்தனா : ஐயோ என்ன சொல்றிங்க...

ரயில்வே போலீஸ் : நீங்க விஜயகாந்த நடிச்ச கேப்டன் பிரபாகரன் படம் பார்த்து இருகிங்களா.. அதுல ரயில ஒரு சண்டை சீன வரும் தெரியுமா.. அதுல கொள்ளை காரங்க எல்லாம் குதிரைல ரயிலை துரத்தி பிடிச்சு ஏறி சண்டை போடுவாங்க.. அது மாதிரி இன்னமும் குதிரைல வர கொள்ளை கூட்டம் இருக்காங்க..

கண்டிப்பா இந்த ஏரியா ரயில் கிராஸ் பண்ணும் போது குதிரைல வந்து கொள்ளை அடிப்பாங்க..

பட பட என்று எல்லா ஜன்னல்களையும் மூடி விட்டு சென்றனர்..

ப்ரியா : ஐயோ என்னங்க மாமா இது.. எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு..

சக்ஸ் : பயப்படத ப்ரியா.. அதான் எல்லா ஜன்னலையும் சாத்திடோம்ல..

விஷ்ணு : அம்மா எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு..

வந்தனா : பயபடாத விஷ்ணு.. ரொம்ப பயமா இருந்தா அம்மாவை இறுக்கி கட்டி பிடிசுகோ.. உனக்கு பயம் போய்டும்..

விஷ்ணு உடனே பாய்ந்து சென்று.. கொலு கொலு என்று இருந்த வந்தனா அம்மாவை இறுக்கி கட்டி பிடித்தான்.. வந்தனா விஷ்ணுவை இறுக்கி கட்டி பிடித்து ஆறுதலாக. அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டால்.. விஷ்ணு தன அம்மாவின் பெரிய குண்டி இரண்டையும் தன இரண்டு கைகளால் இறுக்கமாக பிடித்து கொண்டு வந்தனா மேல் மீண்டும் படுத்துகொண்டான்..

சக்ஸ் : வா ப்ரியா.. நம்மளும் படுக்கலாம்..

சக்ஸ் சொல்லி வாய் மூடவில்லை..

டோகொடோக்
டோகொடோக்
டோகொடோக்

என்று குதிரைகளின் சத்தம் கேட்டது..

டோகொடோக்
டோகொடோக்
டோகொடோக்

சத்தம் இப்பொது மிக அருகில் கேட்டது...

பிரியா : ஐயோ மாமா.. கேபின் கதவை சாத்தல

சக்ஸ் : ஐயோ பிரியா.. நம்ம ரெண்டு பேரும் போட்டு துணி இல்லாம அம்மணமா இருக்கோம்.. எப்படி எழுந்து போய் கதவை சாதுறது.. தம்பி விஷ்ணு நீ போய் சாத்திடுரியா..

விஷ்ணு : ஐயோ அங்கிள்.. என்னால முடியாது.. எனக்கு பயமா இருக்கு..

விஷ்ணு வந்தனா அம்மாவின் பெரிய சடைபிடிபான குண்டியை இன்னும் இறுக்கமாக nightyயோடு பிடிச்சு அலுதிகொண்டான்..

ஐயோ. ஐயோ.. வேண்டாம் எங்களை விட்டு.. விட்டு.. என்று பக்கத்துக்கு கேபினில் இருந்து சத்தம் கேட்டது..

பிரியா : ஐயோயையோ அவங்க பக்கத்துக்கு கேபினுக்கு வந்துட்டாங்க போல இருக்கு...

ப்ரியா சொல்லி வாய் முடும்னு.. ஒரு கௌ பாய் தொப்பி போட்ட ஒருவன் தன ஆளுக்கு பல் தெரியா சிரித்த படி கையில் துப்பாக்கியுடன் உள்ளே நுழைந்தான்...

வந்தனா : ஐயோ எங்களை ஒன்னும் செஞ்சுடதிங்க.. உங்களுக்கு என்ன வேணுமோ கொள்ளை அடிச்சுட்டு போங்க..

கொள்ளைக்காரன் : ஹி ஹி .. நீங்க எதிர் பார்த்த படி நாங்க கேப்டன் பிரபாகரன் காலத்து கொள்ளை காரங்க இல்ல.. என்னோட பேரு.. கிழக்கு கட்டை.. சாய்ராம்... இருபுகொட்டை முரட்டு சிங்கம் படம் பார்த்து இருபின்களே.. அந்த குரூப்.. நாங்க பரா மட்டும் தான் கொள்ளை அடிப்போம்.. உங்க கிட்ட இருக்குற அதனை ப்ராவையும் உடனே எங்களுக்கு குடுத்துடுங்க.. உங்களை விடுடுறோம்..

ப்ரியா : சரி சரி.. இருங்க.. பெட்டில இருக்கு எடுத்து தரேன்..

ப்ரியா பெட்ஷீட்டை தன மார்புவரை கட்டி கொண்டு எழுந்தால்..

ப்ரியா : சரி சரி இருங்க.. பெட்டியில இருந்து எடுத்து தரேன்...

ப்ரியா பெட்ஷீட்டை தன மார்புவரை சுற்றிக்கொண்டு எழுந்தால்..

அவளை வாய்த்த கண் எடுக்காமல் பார்த்தான் கிழக்கு கட்டை..

கிழக்கு கட்டை : டேய் பசங்கள்ள.. அங்கே என்னடா அடுத்த கேபின்ல பண்றீங்க.. அங்கே எல்லாம் தோத்தாலும் வதலுமா இருக்கு.. அவகளை விட இங்கே பாருங்கடா.. ரெண்டு அருமையான குஜிலிங்க.. சும்மா பார்த்ததும் துகுத்து..

கிழக்கு கட்டை பக்கத்துக்கு கேபின் பார்த்து சத்தமாக சிறிகா..

சில கொள்ளையர்கள் இந்த கேபினுக்குள் நுழைந்தார்கள்...

கிழக்கு கட்டை : டேய் பசங்களா.. ப்ரியாவையும் வந்தனாவையும் துக்குங்கட.. நம்ம பாறை குகைக்கு குட்டிட்டு போய் ஒரு ரெண்டு மணி நேரம் விளையாடிட்டு அப்புறம் கொண்டு வந்து விட்டுடலாம்...

ஓடும் ரயிலின் அபாய சங்கிலியை பிடிச்சு இழுத்தார்கள்.. ரயில் நின்றது.. ..

கபிலன் அவர்கள் கேபின் அருகே ஓடி வந்தான்...

கபிலன் : யோவ் கிழக்கு கட்ட.. வழக்கமா வந்திங்களா கொள்ளை அடிச்சிங்களா.. போனிங்கலானு இல்லாம இது என்னைய புது விளையாட்டு ?

கிழக்கு கட்டை : தம்பி கபிலா.. ப்ரியாவையும் வந்தனாவையும் பர்ததும்ம்.. எங்களோட கொள்கைள கொஞ்சம் மாற்றம் ஏற்படுதிகிடோம்.. கொவிசுகத ராசா.. எதாவது கிழட்ட பண்ணின.. சுட்டு தள்ளிடுவேன்...

அப்படியே ப்ரியாவை அழக்காக தூக்கினார்கள்..

வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் இறுக்கமாக கட்டி அணைத்தபடி இருக்க.. அவர்கள் இருவரையும் பிரிக்காமல் அப்படியே தூக்கி கொண்டு.. ரயிலை விட்டு இரங்கி அவர்கள் குதிரைகள் மேல் உட்கார வைத்து

டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;
டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;
டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;

படு வேகமாக குதிரையை விரட்டினார்கள்...

கபிலன் ரயில் முன்புறம் சென்று என்ஜின் பக்கம் வந்தான்..

கபிலன் : யோவ் டிரைவர்.. ரயிலை ஸ்டார்ட் பண்ணுயா.. அவனுங்க வரவரை காத்து இருந்தோம்னா.. விடியிறதுக்குள்ள மதுரை போய் சேர முடியாது..

ரயில் டிரைவர் : கபிலன் தம்பி.. புரியாம பேசாதிங்க... அவனுங்க போகும் போது என்ஜின் சாவியா உருவிட்டு போய்ட்டானுங்க.. அவனுங்க திரும்ப வரும் வரை காத்து தான் இருக்கனும்..

கபிலன் : எல்லாம் நம்ம தலை எழுத்துப்ப...சரி சரி வெயிட் பண்ணலாம்...

டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;
டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;
டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;

குதிரைகள் படு வேகமாக அந்த இருட்டில் ஒரு பெரியா காதுக்குள் போய் கொண்டு இருந்தது..

ஒரு பத்து நிமிட பிரயாணத்துக்கு பிறகு.. தூரத்தில் ஒரு பெரிய பாறை குகை தெரிந்தது...

டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;
டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;
டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;; டோகொடோக்;;;

குதிரைகள் இன்னும் வேகமாக பறக்க ஆரம்பித்தது...

இப்பொது.. குதிரைகளின் வேகம் குறைந்து.. அந்த பெரிய பாறை குகைக்கு முன்பாக வந்து நின்றது..

அந்த பெரிய பாறை குகை பார்பதற்கு.. அப்படியே அந்த காலத்து அலிபாபாவும் நாற்பது திருடர்களும் படத்தில் வரும் குகை போலவே இருந்தது..

கிழக்கு கட்டை தன கையில் இருந்த ஒரு ரிமோட் கண்ட்ரோலை அழுத்தினான்..

குகையின் வாசலில் இருந்த ஒரு பெரிய பாறை நகர்ந்தது.. அது தான் பாறை குகையின் வாசல் கதவு போல..

குதிரைகள் அனைத்தும் குகைக்குள் நுழைந்த்தது .. கிழக்கு கட்டை திரும்பவும் தன கையில் இருந்த ரேமொவே கண்ட்ரோலை அழுத்தினான்.. குகையின் பாறை கதவு மீண்டும் மூடிக்கொண்டது...

குதிரைகள் அனைத்தும் குகைக்குள் நுழைந்த்தது .. கிழக்கு கட்டை திரும்பவும் தன கையில் இருந்த ரேமொவே கண்ட்ரோலை அழுத்தினான்.. குகையின் பாறை கதவு மீண்டும் மூடிக்கொண்டது...

குகைக்குள் செல்ல செல்ல குகை மிக பிரமாண்டமாக இருந்தது..

ஒரு பெரிய மாளிகை போல் உள்ளே இருந்தது..

குதிரையை விட்டு அனைவரும் இறங்கினார்கள்.. ப்ரியாவும் வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் அசந்து போனார்கள்.. காட்டுக்குள் அது ஒரு குட்டி பங்களா போல இருந்தது..

அந்த பங்களாவில் சின்ன சின்ன குகைகள் இருந்தது.. கொள்ளையர்கள் அனைவரும் கொள்ளை அடித்து விட்டு ரொம்ப களைப்பில் இருந்தார்கள்.. அதனால் ஆளாளுக்கு ஒரு குகைக்கு சென்று ஓய்வு எடுக்க சென்றனர்..

கிழக்கு கட்டை மற்றும் ஒரு இரண்டு மூன்று கொள்ளையர்கள் மட்டும் அந்த ஹால் போன்ற குகையில் இருந்தார்கள்.. அவர்கள் நடுவில்.. வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் ப்ரியாவும் நடுங்கியபடி நின்று கொண்டு இருந்தார்கள்...

கிழக்கு கட்டை.. ப்ரியாவை அப்படியே அலேக்காக தூக்கி கொண்டு.. பக்கத்தில் இருந்த ஒரு சின்ன குகைக்குள் நுழைந்தான்..

வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் தப்பித்து விடாதபடிக்கு அங்கே நின்று இருந்த கொள்ளையர்கள் பாதுகாப்பாக நின்றால்கள்..

இப்போது அந்த சின்ன குகை ரூமில் இருந்து மெல்ல சத்தம் கேட்டது..

பிரியா : ஐயோ.. வேண்டாம்.. அங்கே தொடாத ப்ளீஸ்.. ஐயோ அமுகாதிங்க.. ஐயோ.. வேண்டாம்.. ப்ளீஸ்.. ஆஆஹ்ஹ்ஹ.. வாய் வைக்காதிங்க.. வேண்டாம்.. வேண்டாம்..

ப்ரியாவின் குரல் மெல்ல ஈன சுவரத்தில் கேட்டது...

கொஞ்சே நேரம் களைத்து..

ப்ரியா : உப உப்பு உப உப உப... ம்ம்... வேண்டாம்.. ஐயோ.. முடியல.. உங்களது ரொம்ப பெருசு.. உப உப்பு உப்ப்ப்ப் ஐயோ வேண்டாங்க.. முடியல.. வலிக்குது.. உப்பு உப்பு உப உப்ப்ப்ப்.. ஐயோ தொண்டில குத்துங்க.. வெளியே எடுத்துடுங்க ப்ளீஸ்.. கீழ வேனும்ன விட்டுகாங்க.. வாய்ல வேண்டாம் ப்ளீஸ்.. என்னால முடியல..

ப்ரியா அழுவது போல் குரல் கேட்டது..

கிழக்கு கட்டை : ஹ ஹ ஹ ஹ ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ம்ம்ம்ம் ;ஹோப் ஹோப் ஹாய் ஹாய் .. அம்மா அம்மா.. ம்ம் ம்ம்ம் ம்ம் ஹ ஹ ஹ ஹா ஹாஹ் ஹா

கிழக்கு கட்டையின் காமம் நிறைந்த முனகல் கேட்டது..

ஒரு பாத்து நிமிசத்தில் சத்தம் நின்றது..

குகை ரூம் ரொம்ப அமைதியாக இருந்தது...

அதன் பிறகு மீண்டும்.. ஒரு சின்ன இடைவெளி விட்டு..

ப்ரியா : கிழக்கு கட்ட.. வேண்டாம்.. வேண்டா..ம்ம்ம்ம் நீங்க பண்ண வேண்டாம்.. நான் பண்றேன் ப்ளீஸ்.. நீங்க படுங்க.. ம்ம்.. அப்படி தான் மல்லாக்க படுங்க.. ம்ம்ம்..

ப்ரியாவின் கொஞ்சலான குரல் கேட்டது..

ஒரு அஞ்சு நிமிசத்தில்

ஹ ஹ ஹ அஹாஹஹஹா அஹ்ஹஹஹஹஹா ஜப்ல்க்ஜஸ் பில்க்ஜ்து பிப்ஜ்ட்ஸ் ப்க்ஜ்சத்க்ப் ப்ச்ட்ஜப்ச்ட பசப் ட்பப்ஜ்ட்ஸ் ப்ச்ட்லப்ஜ்ப் ச்ட்ப்ஜச்க்டப் பஸ்ட் பசபிக் ப்க்ஜ்பல்ப் ப்ஜ்ட்சல்க்ப்ஜ் ப்ட்சப்ல்ஜ்ப் ட்ல்பக்ஜப் ப்ச்ல்ஜப்ச்ட்ல் பிச்ப்ல்கஜ்ப்ட்ஸ் பிஜ்

மொழி புரியாத சத்தம் அந்த சின்ன குகையில் இருந்து கேட்டது...

ஹ ஹ ஹாஹ்ஹா ஹஹஅஹா ஆஅ வ்ல்வ்லவ்.. வவ் வவ் வாவ்

பாசக் பாசக் ப்ஜ்ஜ்ஜக்க்க் பஜ்ஜஜ்ஜ்ஜ்ஜக்க்க் ம்ம்ம்.. ம்ம்ம்..

கொஞ்சம் புரிந்த மொழி புரியாத சத்தம் என கலந்து வந்தது..

சரக் சரக் சரக்.. ஜ்ஜங்கு ஜ்ஜங்கு ஜ்ஜங்கு
சரக் சரக் சரக்.. ஜ்ஜங்கு ஜ்ஜங்கு ஜ்ஜங்கு
சரக் சரக் சரக்.. ஜ்ஜங்கு ஜ்ஜங்கு ஜ்ஜங்கு

ப்ரியா : ஹாஆ ஹாஆ ஹாஆ ஹாஆஅ

கிழக்கு கட்டை : ஐயோ ப்ரியா வேண்டாம்.. மெல்லமா குதி ப்ளீஸ்.. என்னால வலி தாங்க முடியல.. ஐயோ வேண்டாம்.. ஹ ஹ ஹஹாஹ் ஹ்ஹாஹஹாஹ் ஆஹா அஹாஹ் ஹ்ஹஹஹ்ஹ

ப்ரியா : ஹாஆ ஹாஆ ஹாஆ ஹாஆஅ ஹாஆ ஹாஆ ஹாஆ ஹாஆஅ

ஒரு அரை மணி நேரம் விடமால் ப்ரியாவும் கிழக்கு கட்டையும் சத்தம் போட்டு முனகி கொண்டு இருந்தார்கள்..

அவர்கள் இருவர் சத்தம் அந்த குகை முழுவதும் அதிர செய்து கொண்டு இருந்தது..

பிறகு கடைசியாக

கிழக்கு கட்டை : ப்ரியா.. ப்ரியா.. ப்ப்ப்பிர்ரீய்யாஆ.. என்று கத்தினான்..

ப்ரியா ; கிழக்க்க்கக்க்க்கு ... ஆஆஆஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ ஆஆஆஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ அவளும் கத்தினால்..

சில நொடிகள் அமைதியாக இருந்தது..

விஷ்ணுவும் வந்தனாவும் இன்னும் கட்டி பிடித்த படி நடுங்கியபடி அந்த சின்ன குகையின் வாசலையே பார்த்து கொண்டு இருந்தார்கள்..

மெல்ல ப்ரியாவின் உருவம் தெரிந்தது.. மெல்ல தள்ளாடி தள்ளாடி நடந்து வந்தால். ப்ரியா..

ஒரு பெரிய கொள்ளையர் காகி சட்டை போட்டு இருந்தால்.. அது அவள் தொடை வரை தான் இருந்தது.. மேல இரண்டு பட்டன் போடா வில்லை.. ப்ரியாவின் பெரிய முலைகள் படு கவர்ச்சியாக தெரிந்தது.. அவளுக்கு நல்ல வேர்த்து இருந்தது.. அவள் போட்டு இருந்தாத் சட்டையில் சில இடத்தில அவள் வியர்வை ஒட்டி ஈரமாக இருந்தது.. அதுவும் அவளுக்கு கவர்ச்சியாக தான் இருந்தது..

அவளை தொடர்ந்து அவள் பின்னாடி நடக்க கூட முடியாமல்.. கிழக்கு கட்டை தள்ளாடி தள்ளாடி .. சொல்ல போனால்.. நொண்டி அடித்து நடப்பது போல் நடந்து வந்தான்.. அவனும் வியர்வை மலையில் நனைந்து இருந்தான்..

கிழக்கு கட்டை : ஐயோ ப்ரியா. உன்னை முடிச்சுட்டு வண்டனாவோட கொஞ்சம் விளையாடலாம்னு நினைச்சேன்.. ஐயோ.. ஐயோ.. நான் இதுவரை எத்தனையோ குதிரை ஒட்டி இருக்கேன்.. ஆனா இபோ நீ என் மேல ஏறி ஓட்டுந குதிரை வேகம் இருக்கே அப்பா முடியாது.. இன்னும் ரெண்டு நாள் ரெஸ்ட் எடுத்தாதான் நான் அடுத்த குதிரை ஓட்ட முடியும்.. நீ என்னை குதிரை ஏறுனதுல.. வண்டனவை நான் இன்னைக்கு இல்ல இன்னும் ரெண்டு நாளைக்கு கட்டி பிடிச்சு கூட பார்க்க முடியாது..

ப்ரியா : சாரிடா கிழக்கு உன்னை மாதிரி ஒரு சரியான அம்பாளைய பார்க்கவும்.. எனக்கே வெறி வந்துச்சு.. ரொம்ப சாரிமா ரொம்ப சாரிபா..

எதோ ஒரு காதலர்கள் போல ப்ரியாவும் கிழக்கு கட்டையும் கொஞ்சி கொண்டிருந்தார்கள்..

வந்தனாவும் விஷ்ணுவும்.. நடப்பது எனன் என்று புரியாமல் திகைத்து போய் நின்று பார்த்து கொண்டு இருந்தார்கள்..

கிழக்கு கட்டை : டேய் மாயாவி .. இவங்க எல்லாத்தையும் திரும்ப ரயிலையே போய் விட்டுட்டு வந்துருங்க.. ப்ரியா.. நீ மட்டும் உன்னோட மொபைல் நம்பர் குடுத்துட்டு போ..

டோகடோக்.. டோகடோக்.. டோகடோக்..
டோகடோக்.. டோகடோக்.. டோகடோக்..
டோகடோக்.. டோகடோக்.. டோகடோக்..

ப்ரியாவையும் வந்தனாவையும் விஷ்ணுவையும் மூன்று நான்கு குதிரைகள் மட்டும் இப்பொது ரயிலை நோக்கி மெல்ல ஓடிக்கொண்டு இருந்தது..

அவர்களோடு சில கொள்ளை காரர்களும் பாதுகாப்புகாக பின்னல் வந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.

ப்ரியாவையும் வந்தனாவையும் விஷ்ணுவையும் மூன்று நான்கு குதிரைகள் மட்டும் இப்பொது ரயிலை நோக்கி மெல்ல ஓடிக்கொண்டு இருந்தது..

அவர்களோடு சில கொள்ளை காரர்களும் பாதுகாப்புகாக பின்னல் வந்து கொண்டு இருந்தார்கள்..

மெல்ல ரயிலை நெருங்கியவுடன்.. அவர்கள் மூன்று போரையும் ரயிலில் ஏற்றி விடு.. அவர்கள் குதிரையில் திரும்பி போனார்கள்...

ரயில் மீண்டும் மதுரை நோக்கி மிக வேகமாக நகர துவங்கியது...

கபிலன் : யப்பா.. இனிமே மதுரை போகுற வரைக்கும் எந்த பிரச்னையும் வரதுங்க.. நீங்க நல்ல கபின் கதவை சாத்திகிட்டு நிம்மதியா துங்கலாம்.. காலைல வந்து எழுப்பி விடுறேன்.. குட் நைட்

கபிலன் சொல்லி விட்டு சென்று விட்டான்...

சக்ஸ் : என்ன ப்ரியா ஆச்சு..

ப்ரியா ஒன்று விடாமல் அந்த பாறை குகையில் நடந்ததை சொல்லி அவர்கள் எப்படி கிழக்கு கட்டையிடம் இருந்து தப்பி வந்தார்கள் என்று சொல்லி சொல்லி சிரித்தால்..

சகசும் ப்ரியாவின் தைரியத்தையும்.. திறமையையும் பாராட்டி சிரித்தார்..

சக்ஸ் : நல்ல வேல வந்தனா என்னோட மருமக திறமையாள நீ தபிச்ச.. இல்லன கிழக்கு கட்டை உன்னைகும் குதிரை ஏறி இருப்பான்...

வந்தனா : ஐயோ சக்ஸ் அப்படி சொல்லாதிங்க.. எனக்கு கேக்கவே நாராசம இருக்கு.. நானும் என் மகன் விஷ்ணுவும் எவ்ளோ பயந்துட்டோம் தெரியுமா.. இந்த மாதிரி தப்பான உறவோட மதுரை டூர் போறதுக்கு தண்டனையா தான் எங்களுக்கு இப்படி எல்லாம் ஏற்படுதொனு ஒவ்வொரு நிமிசமும் பயந்துட்டு வரோம்..

சக்ஸ் : இல்ல வந்தனா.. அதல்லம் ஒன்னும் தப்பு இல்ல நீங்க கவலை பாடாம படுத்து துங்குங்க.. எல்லாம் நல்ல ரெஸ்ட் எடுத்தா சரியாயிடும்... இந்த ரயில் கடத்தல் கொள்ளை விஷத்தை வீனா உங்க புருஷன் கோபால் கிட்ட சொல்லிக்கிட்டு இருக்காதிங்க.. பாவம் அங்கே ஊருல இருந்துகிட்டு பயந்துட்டு இருக்க போறாரு.. இங்கே உங்களுக்கு நடக்குற நல்ல விசயங்களை மட்டும் அவருக்கு அப்போ அப்போ போன் பண்ணி சொல்லுங்க.. சந்தோசப் படுவரு.. நிம்மதியாவும் இருபாரு.. ஓகே வா ?

வந்தனா : சரிங்க சக்ஸ்..

பிறகு.. ரயிலின் குலுங்கலில்.. நான்கு பேரும் நண்டாரக நிம்மதியாக தூங்கினார்கள்..

காலை 7 மணி இருக்கும்..

ரயில் மதுரை சென்று நின்றது.....

அதற்குள் வண்டனவும் ப்ரியாவும் புடவைக்கு மாறி இருந்தார்கள்...

சகசும் விஷ்ணுவும் பண்ட சட்டையில் இருந்தார்கள்...

ரயில் விட்டு இறங்கியதும்.. ஒரு நேம் போர்டுடில் அவர்கள் பெயரை தாங்கி ஒருவர் நின்று கொண்டு இருந்தார்..

ஏர்போர்ட்ட்டில் தான் இப்படி பெயர் பலகையுடன் நிற்பார்கள்.. ஆனால் இப்பொது இவர்கள் ஸ்பெஷல் விருந்தினர் என்பதால்.. இப்படி ஒரு ஏற்பாடு..

ரயில் விட்டு இறங்கியதும்.. ஒரு நேம் போர்டுடில் அவர்கள் பெயரை தாங்கி ஒருவர் நின்று கொண்டு இருந்தார்..

ஏர்போர்ட்ட்டில் தான் இப்படி பெயர் பலகையுடன் நிற்பார்கள்.. ஆனால் இப்பொது இவர்கள் ஸ்பெஷல் விருந்தினர் என்பதால்.. இப்படி ஒரு ஏற்பாடு..

அந்த போர்டில் மூன்று ஜோடிகளின் பெயர்கள் எழுதி இருந்தது..

வந்தனா (38) கோபால் (40)

புவனா (32) கண்ணன் (37)

பிரியா (26) சகஸ்ரநாமம் (28)

அந்த நபர் : சார் நான் தான் ரகு.. உங்களை எல்லாம் நம்ம ஹனி மூன் ட்ரிப் நடக்குற இடத்துக்கு கூட்டிட்டு போக வந்த நபர்.. நீங்க நாலு பேரு தான் இருக்கீங்க.. இன்னும் ஒரு ஜோடிய கானம்...

ப்ரியா : இல்ல ரகு.. நாங்க நாலு பேரு மட்டும் தான் ரயில வந்தோம்.. கண்ணனும் புவனாவும் தெரியல.. அவங்க வரல போல இருக்கு.. சரி நம்ம போகலாமா..

அஞ்சு பேரும் ரயில் வாசல் வந்தனர்.. அங்கே கப்பல் போன்ற ஒரு பெரிய கார் நின்றது..

ரகு டிரைவர் சீட்டில் சென்று அமர்ந்தான்.. அவன் பக்கத்தில் ப்ரியா ஏறி அவனை ஒட்டி அமர்ந்து கொண்டால்.. அதற்கு அடுத்தது சக்ஸ் ப்ரியாவை ஒட்டி அமர்ந்து கொண்டார்...

பின் பக்க சீட்டில் வந்தனாவும் விஷ்ணுவும் ஏறி உட்கார்து கொண்டனர்...

கார் மதுரை சிட்டி உள்ளே படு வேகமாக பறந்தது.. தல்லாகுளம் சென்று அடைந்தது..

ரகு : சார்.. உங்களுக்கு எல்லாம் ஹோட்டல் பாண்டியன்ல தான் ரூம் புக் பண்ணி இருக்காங்க.. நாளைக்கு தான் போட்டி ஆரம்பிகிறது.. அதனால இன்னைக்கு புள்ள ரூம்ல நல்ல ரெஸ்ட் எடுத்துகங்க..

சக்ஸ் : சரி ரகு...

கார் ஹோட்டல் பாண்டியன் சென்று நிற்க.. கலர் கலராக வண்ண தோரணங்கள் தொங்கின.. இந்த ஹனி மூன் ட்ரிப் காகவே.. அந்த ஹோட்டல் அலங்காரம் செய்ய பட்டு இருந்தது.. அந்த ஹோடேளை ஒரு வாரத்துக்கு புக் பண்ணி இருந்தார்கள்.. வந்த விருந்தினர்களுக்கு எந்த வருத்தமும் வரகூடாது என்று பணத்தை வாரி இறைத்து ஒழுங்கு படுத்தி இருந்தார்கள்..

எல்லோரும் காரை விட்டு இறங்க.. அங்கே ஒரு பெரிய கூட்டமே.. அவர்களுக்கு மாலை அணிவித்து.. வெற்றது..

ஹோட்டல் வரவேற்பறை வந்தனர்..

அங்கே இருந்த ஒரு அழகான பெண் : நீங்க இதுல உங்க பெயர் வயசு கையெழுத்து போடுங்க.. உங்களுக்கு ரூம் நம்பர் அல்லாட் பண்ணி தரேன்..

சக்ஸ் பெயர் வயது எழுதி கை எழுத்து போட்டார்...

வணனவிடம் பேனாவை கொடுக்க.. அவளும் பெயர் வயது எழுதி கை எழுத்து போட்டால்...

அடுத்து விஷ்ணு கோபால் என்று மறக்காமல் பெயர் வயது எழுதி கை எழுத்து போட்டான்..

அவன் பின் ரகுவுடன் சிரித்து சிரித்து பேசிக்கொண்டே வந்த ப்ரியா பெயர் வயது எழுதி கை எழுத்து போட்டால்...

வரவேற்பு பெண் : நீங்க எல்லாம் கொஞ்ச நேரம் அந்த வரவேற்பு சோபாவில் உட்கார்டுங்க.. ஒரு பத்து நிமிசத்துல உங்க ரூம் நம்பர் சொல்லிடுறேன்.. ப்ளீஸ்..

இவர்களை தொடர்ந்து இன்னும் பல ஜோடிகள் ஜோடி ஜோடியாய் வர ஆரம்பித்தார்கள்.. அவர்களிடமும் அந்த பெண் பெயர் வயது கை எழுத்து எல்லாம் வாங்கி கொண்டு அவர்களையும் சிறிது நேரம் அமர வைத்தால்.. 

வரவேற்பு பெண் : நீங்க எல்லாம் கொஞ்ச நேரம் அந்த வரவேற்பு சோபாவில் உட்கார்டுங்க.. ஒரு பத்து நிமிசத்துல உங்க ரூம் நம்பர் சொல்லிடுறேன்.. ப்ளீஸ்..

இவர்களை தொடர்ந்து இன்னும் பல ஜோடிகள் ஜோடி ஜோடியாய் வர ஆரம்பித்தார்கள்.. அவர்களிடமும் அந்த பெண் பெயர் வயது கை எழுத்து எல்லாம் வாங்கி கொண்டு அவர்களையும் சிறிது நேரம் அமர வைத்தால்..

சரியாக ஒரு அரை மணி நேரத்தில் அந்த வரவேற்பு பெண் ஒரு பேப்பர் கையில் வைத்தபடி அவர்கள் எல்லாரும் அமர்ந்து இருந்த பெரிய ரவுண்டு சோபா முன்பாக வண்டு நின்றால்..

பெண் : நான் பெயரும் ரூம் நம்பரும் சொல்ல சொல்ல.. அவங்க அவங்க எழுந்து வந்து என்கிட்ட இருக்க ரூம் சாவிய வாங்கிட்டு அவங்க அவங்க ரூமுக்கு போய்டுங்க ப்ளீஸ்..

பெண் : லதா சிவகுமார்.. ரூம் நம்பர் 207

அவள் பெயர் சொன்னதும்.. லதா சிவகுமார் இருவரும் எழுந்து போய் அவளிடம் 207 நம்பர் ரூம் சாவியை வங்கி கொண்டு அவர்கள் பெட்டி படுக்கையை ஒரு ரூம் பாய் எடுத்து கொள்ள அவனை அவர்கள் பின் தொடர்ந்தனர்..

பெண் : தாரா தணிகாசலம்.. ரூம் நம்பர் 208

அவள் அடுத்த ஜோடியை பெயர் சொல்லி கூப்பிட.. தாராவும் தணிகாசலமும் 208 டை நோக்கி நடனர்.. அடுத்து..

பெண் : உமா பாலாஜி ரூம் நம்பர் 209

பெண் : மாதவி லாரன்ஸ் ரூம் நம்பர் 210

பெண் : புவனா கண்ணன் ரூம் நம்பர் 211

பெண் : வசந்தி ஷங்கர் ரூம் நம்பர் 212

பெண் : ஷகிரா பானு ஹாரிப் ஹமாத் ரூம் நம்பர் 213

பெண் : வித்யா குமார் ரூம் நம்பர் 214

பெண் : எஸ்தர் ரவி ரூம் நம்பர் 215

பெண் : வந்தனா சகஸ்ரநாமம் ரூம் நம்பர் 216

பெண் : ப்ரியா gopal ரூம் நம்பர் 217

பெண் : லலிதா சேகர் ரூம் நம்பர் 218

பெண் : குமரி ஹரி ரூம் நம்பர் 219

ப்ரியா : மேடம் மேடம்.. ஐயோ ஒரு சின்ன தப்பு நடந்து போச்சு..

பெண் : என்ன ப்ரியா.. என்ன தப்பு.. உங்களுக்கு ரூம் நம்பர் 217 கரெக்ட் தானே..

ப்ரியா : இல்ல மேடம்.. என்னோட புருஷன்.. சகஸ்ரனாமாம்.. ஆனா நீங்க கோபால் நு தவறுதலா போட்டு இருக்கீங்க..

பெண் : ஹோ சாரிங்க.. நீங்க உள்ள வந்தோன பெயர் வயசு.. கை எழுத்து போட்டிங்களே.. அது எந்த ஆர்டர் ல போட்டிங்க;;..

சக்ஸ் : நான் முதல்ல போட்டேன்.. அடுத்து.. கோபால் அவரோட சூட் கேஸ் எடுக்க கார் பக்கம் போய் இருந்தாரு.. அதனால எனக்கு பின்னாடி வந்த வந்தனா கை எழுத்து போட்டாங்க.. அப்புறம் கோபால் வண்டு கை எழுத்து போட்டாரு.. அப்புறம் ரகுவோட பேசிட்டே வந்த என் பொண்டாட்டி ப்ரியா வந்து கை எழுத்து போட்டாங்க.. நாங்க சரியா தானே மேடம் பேரு வயசு கை எழுத்து எல்லாம் போட்டு இருக்கோம்.. இதுல எப்படி குழப்பம் வந்தது..

பெண் : ஒரு பெரிய தப்பு நடந்து போச்சு மிஸ்டர் சக்ஸ்.. நீங்க கை எழுத்து போட பின்னாடியே வந்தனா கை எழுத்து போட்டதால.. நீங்க தான் ஜோடி நு சொல்லி கம்ப்யூட்டர் ல பதிவு பண்ணிட்டாங்க.. சோ ரூம் நம்பர் 216 உங்களுக்கும் வண்டனவுகும் தான்.. இதை என்ன பண்ணலும் மாத முடியாது.. ப்ரியாவும் கோபாலும் 217 ல தங்கலாம்.. இதையும் மாத முடியாது..

சக்ஸ் : என்னங்க இது.. ரொம்ப அநியாயமா இருக்கு.. அப்படினா இந்த ஹனி மூன் டூர் போட்டி முடியிற வரைக்கும் இப்படி தான் நாங்க ஆள் மாறி இருக்கணுமா..

பெண் : இல்ல சார்.. இந்த குழப்பம் நீங்க ரூம்ல தங்குரதுல மட்டும் தான்..மத்தபடி ரூம் விட்டு வெளியே வந்து எங்க கான்பரென்ஸ் ஹால போட்டில கலந்திருக்கும் போது.. நீங்க சரியான ஜோடியா கலந்துக்கலாம்.. ஆனா ஒவ்வொரு இரவும் நீங்க ரூம்ல தாங்கும் போது.. கண்டிப்பா வந்தனா சக்ஸ்... 216 ளையும் ப்ரியா கோபால் 217 ளையும் தான் தங்க முடியும்.. நீங்க சரியான வரிசைல கை எழுத்து போடத்தள இந்த குழப்பம்.. வெரி வெரி சாரி சார் இந்த விசயதுலா எங்களால உங்களுக்கு எந்த வித்ததுளையும் உதவி செய்ய முடியாது..

வந்தனா : என்னங்க இது ரொம்ப தர்ம சங்கடமான நிலையா இருக்கு.. நான் எப்படி என் கணவர் கோபாலை விட்டு இன்னொருத்தரோட ரூம்ல தனியா தங்க முடியும்.. இது நியாயமா..

பெண் : மேடம் இப்போ கோபப்பட்டு என்ன பிரயோஜனம்.. நீங்க வரும் போதே கவனமா இருந்து இருகனுக்ம்.. இப்போ ஒன்னும் பண்ண முடியாது..

விஷ்ணு : மேடம்.. நானும் என் பொண்டாட்டி வந்தனாவும் ஒரே ரூம்ல தங்க வாய்ப்பே இல்லையா..

விஷ்ணு அப்பாவியாக கேட்டான்.. தன அம்மா வந்டாவை பொண்டாட்டி என்று அவன் முதல் முறையாக சொன்னாத் போது அவனையும் அறியாமல் தன அம்மா வந்தனா மேல் அம்மா என்ற உரிமை மாறி எதோ ஒரு புது உரிமை.. புது உறவு பிறந்தது போல் தோன்றியது...

வந்த்தனவுக்கும் அவன் தன்னை பொண்டாட்டி என்று சொன்னது உடலையும் உள்ளத்தையும் என்னவோ செய்தது.. 

விஷ்ணு அப்பாவியாக கேட்டான்.. தன அம்மா வந்தனாவை பொண்டாட்டி என்று அவன் முதல் முறையாக சொன்னாத் போது அவனையும் அறியாமல் தன அம்மா வந்தனா மேல் அம்மா என்ற உரிமை மாறி எதோ ஒரு புது உரிமை.. புது உறவு பிறந்தது போல் தோன்றியது...

வந்த்தனவுக்கும் அவன் தன்னை பொண்டாட்டி என்று சொன்னது உடலையும் உள்ளத்தையும் என்னவோ செய்தது..

அவள் மனதுக்குள்.. அழ ஆரம்பித்தால்.. அந்த அழுகை.. சந்தோஷதிலா.. அல்லது தன்னுடைய சூழ்நிலையிலா என்று தெரியவில்ல...

சொந்த மகனே.. தன்னை பொண்டாட்டி என்று சொல்லி விட்டானே என்று புதிதாக கவலை பட்டால்..

ஆனாலும் மனதுக்குள் இந்த போட்டியில் கலந்து கொண்டு எப்படியாவது ஜெயித்து ஊருக்கு சென்று தன புருசனிடம் பாருங்க உங்க பொண்டாட்டியும் மகனும் ஜெயிச்சுட்டு வந்த்துடோம் நு பாராட்டு வாங்கவேண்டும் என்ற வெறி இருந்தது...

பெண் : ரொம்ப சாரி மேடம்.. இந்த ரூம் விசயத்துல மட்டும் எந்த மாற்றமும் பண்ண முடியாது..

ரொம்ப சோகத்துடன் அந்த நாலு ஜோடிகளும் கவலை தேய்ந்த முகத்துடன் அவர்கள் மாறி போன ரூம் நோக்கி நகர்ந்தனர்...

பெண் : கொஞ்சம் நில்லுங்க..

நால்வரும் சற்றென்று திரும்பி பார்க்க

பெண் : ஒரே ஒரு சான்ஸ் மட்டும் இருக்கு..

4 பேரும் ஒரே குரலில் : என்ன சீக்கிரம் சொல்லுங்க..

பெண் : இந்த போட்டில கலந்துகுற ஜோடில இரண்டு ஜோடிங்க வரலான அந்த ரூம் ரெண்டும் உங்களுக்கு மாதி குடுலமா.. சான்ஸ் இருக்கு..

ப்ரியா : அப்படியா .. அப்படினா.. எங்களோட சென்னைல இருந்து மதுரை வர வேண்டிய ஒரு ஜோடிங்க.. எங்களோட ரயில வரல..

பெண் : அவங்க பேரு.. ?

விஷ்ணு ; புவனா கண்ணன்..

பெண் : இல்லையே.. இந்த ரெண்டு பேரு பெயரும் நான் லிஸ்ட் ல படிச்சேனே.. கீ வாங்கிட்டு ரூம் போனாங்களே.. ரூம் நம்பர் கூட 211

வந்தனா : ஹோ அப்படியா.. ஆனா எங்களோட ரயில வரலியே..

பெண் : அவங்க விமானத்துல நேத்து இரவே வந்துடாங்க..

ப்ரியா : ஹோ அப்படியா.. ச்சே ஒரு சின்ன சந்தோசம் இருந்தது.. அதுவும் போய்டுச்சே...

பெண் : கவலை படாதிங்க.. இந்த ரூம் மாற்றம் குழப்பத்துக்கு இன்னொரு சான்ஸ்சம் இருக்கு... நீங்க நாலு பேரும் அழுக்கு தனி தனிய ஒரு அபுளிகேசன் பாம் பூர்த்தி பண்ணி குடுங்க.. ஒரு ரெண்டு நான் மட்டும் கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கங்க.. 3வது நான் வேணும்னா மேலிடத்துல இருந்து ஓகே சொல்லி தகவல் வந்தா நீங்க வந்தனா கோபால் ஒரு ரூம்லயும் ப்ரியா சக்ஸ் ஒரு ரூம்லயும் கரெக்டா தங்கலாம்..

வந்தனா : ரொம்ப தேங்க்ஸ் மேடம்.. உடனே எங்களுக்கு அந்த பாம் குடுங்க.. இபோவே பூர்த்தி பண்ணி குடுதுடுறேன்..

பெண் அவர்கள் அனைவர்க்கும் அப்புளிகேசன் பாம் கொடுக்க.. வந்தனா தான் ரொம்ப ஆவலாய் அதை முதலில் பூர்த்தி செய்ய ஆரம்பித்தால்..

வந்தனா : ரொம்ப தேங்க்ஸ் மேடம்.. உடனே எங்களுக்கு அந்த பாம் குடுங்க.. இபோவே பூர்த்தி பண்ணி குடுதுடுறேன்..

பெண் அவர்கள் அனைவர்க்கும் அப்புளிகேசன் பாம் கொடுக்க.. வந்தனா தான் ரொம்ப ஆவலாய் அதை முதலில் பூர்த்தி செய்ய ஆரம்பித்தால்..

காரணம் ப்ரியா அளவுக்கு அவள் மன நிலை இல்லை.. யாரிடம் வேண்டுமானாலும் படுக்கலாம் என்ற வளர்ப்பில் அவள் வளர வில்லை.. ஆச்சாரமான குடும்பாம்..

நான்கு பேரும் அந்த பாம் பில் பண்ணி கொடுத்து விட்டு தங்கள் ரூம் நோக்கி நடந்தனர்..

17வது மாடியில் தான் 216 மற்றும் 217 அறைகள் இருந்தது..

லிப்ட் நோக்கி நடந்தனர்... அவர்கள் முன்பாக ரூம் பாய் இரண்டு பேர் அவர்கள் பெட்டிகளை தூக்கி கொண்டு நடந்து சென்று கொண்டு இருந்தனர்..

லிப்ட் நெருங்கியதும்.. ஒரு ரூம் பாய் கீழ் நோக்கி அம்பு குறி இட்டு இருந்த பட்டன்நை அழுத்தவும்.. 20 வது மாடியில் நின்று கொண்டு இருந்த லிப்ட் கீழ் நோக்கி வந்தது.. தரை தளம் வந்ததும்.. கதவு தானாக திறக்க.. ஒரு 10 பேர் நிற்க கூடிய வசதியுடன் பெரிதாக இருந்தது அந்த லிப்ட் அரை..

அனைவரும் ஏறிக்கொள்ள.. லிப்ட் கதவு மூடிக்கொண்டது.. முதல் மாடி.. இரண்டாம் மாடி.. மூன்றாம் மாடி.. என்று லிப்ட் மேல் நோக்கி ஜிவ் என்று ஏற துவங்கியது...

ட்ரிங் ட்ரிங்.. ட்ரிங்..

ட்ரிங் ட்ரிங்.. ட்ரிங்..

வந்தனாவின் செல் போன்ல் இருந்து சத்தம் வர..

வந்தனா : ஹலோ..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : ம்ம் வந்தது செர்ந்துட்டன்க.. காலைல தான்

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : ஏழு மணி இருக்கும்... பெரியார்ல இறங்கினோம்..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : அப்புறம் கார்ல வந்து ஹோட்டல் பாண்டியன்னு ஒரு பெரிய ஹோட்டல்லுக்கு கூட்டிட்டு வந்தாங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : இல்ல இல்ல.. எந்த பிரச்னையும் இல்ல.. நடுல ஒரு ரெண்டு மணி இருக்கும்.. அபோ மட்டும் ரயில் ஒரு மணி நேரம் சிக்னல்காக தாமதம் ஆயிடிச்சு.. வேற எந்த பிரச்னையும் இல்ல..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : இருங்க அவன்கிட குடுக்குறேன்..

வந்தனா : அப்பா பேசணுமாம்..

போனை வந்தனா விஷ்ணுவிடம் கொடுத்தால்...

விஷ்ணு : ஹலோ அப்பா.. ம்ம். சரி.. ஓகேபா..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : சரிப்பா.. நாங்க பார்த்துக்குறோம்..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : இல இல்ல.. யாருக்கும் சந்தேகம் வராதபடி நடந்துகுராம்.. நீங்க கவலை படாதிங்கபா..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : அப்போ அப்போ போன் பண்றோம்.. நீங்களும் பண்ணுங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : அப்பா ஒரு சின்ன விஷயம்..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : இல்ல இல்ல.. அதெல்லாம் இல்ல..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : அம்மாவுக்கும் எனக்கும் ஒரே ரூம் கிடைகள.. வேற வேற ரூம்.. அதனால..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : ம்ம் அவங்க ரொம்ப மூட் அவுட்ல இருக்காங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : ம்ம்.. அஆம்மா.. அதனாலா தான் நீங்க பேசணும்னா.. அம்மாவுக்கு தனியா போன் பண்ணுங்க.. என் நம்பர்ருக்கு தனியா பண்ணுங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : ஒன்ன இருக்கும் போது.. பிரச்னை இல்ல.. அம்மா போன்கே பண்ணலாம்..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : இரவு நேரத்துல மட்டும் தனி தனியா இருக்குறதால. அவங்களுக்கு தனியா பண்ணுங்க.. எனக்கு தண்ணியா பண்ணுங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

விஷ்ணு : இதோ குடுகுறேன்பா..

விஷ்ணு : அம்மா.. அப்பா உங்க கிட்ட பேசணுமாம்..

வந்தனா : என்னங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : இல்ல.. எங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்க தான்.. அவங்களுக்கு மட்டும் தான் தெரியும்..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : இல்ல இல்ல பிரச்னை இல்ல.. அவங்களும் எங்கள மாதிரி தான்..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : அம்மா மகன் இல்லங்க.. மருமகள் மாமனார்..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : விஷ்ணு ஒரு மடையன்க.. நீங்க ஒன்னும் எங்களோட தனி தனியா பேச வேண்டாம்.. கான்பிரன்ஸ் கால் போடுங்க..

மறு முனையில்.. : ..................................

வந்தனா : சரி வச்சுடட்டுமா.. ரயில வந்தது ரொம்ப டயர்டா இருக்கு.. ரூம் போய் குளிச்சுட்டு நல்ல தூங்கி ரெஸ்ட் எடுக்கணும்.. நைட் முடிஞ்சா கால் பண்றேன்.. இபோ போன் கட் பண்றேங்க...

லிப்ட் சரியாக 17வது சென்று நின்றது.. லிப்ட் கதவு தானாக திறந்தது..அனைவரும் வெளியே வந்தார்கள்..

வந்தனா : ஐயோ ஒரு தப்பு பண்ணிட்டேன்..

வந்தனா பதறினாள்..

வந்தனா : ஐயோ ஒரு தப்பு பண்ணிட்டேன்..

வந்தனா பதறினாள்..

ப்ரியா : என்னக்கா ஆச்சு..

வந்தனா : ப்ரியா.. நான் பாட்டுக்கு போன்ல அவர் கூட பேசிட்டு இருக்கும் போது.. விஷ்ணுவை மகன் நு வேற சொல்லி தொலைச்சுட்டேன்.. இந்த ரெண்டு ரூம் பாயும் அதை கேட்டு இருபன்களோ.. ஏதாவது ஹனி மூன் போட்டி நடதுரவங்ககிட போட்டு குடுத்துட்டா என்ன பண்றது..

ப்ரியா : வந்தனா அக்கா கவலையே படாதிங்க.. இந்த ஹோடெல்லா ஒன்னு கவனிச்சிங்களா.

வந்தனா : இல்ல என்ன அது ?

ப்ரியா : நான் வந்த உடனே நம்மளை கூட்டிட்டு வந்தானே டிரைவர் ரகு அவன்கிட எல்லா விசயத்தையும் விசாரிச்சுட்டு தான் வந்தேன்.. இந்த ஓட்டலா வேலை செய்ற எந்த ரூம் பைக்கும் காத்து கேகதாம்..

வந்தனா : அப்படியா.. ஏன் அப்படி.. ?

ப்ரியா : முன்னாடி எல்லாம் ரூம் பாயிங்க ரூம்ல தங்க வரவங்க ரூம் வாசல்ல நின்னு உள்ள நடக்குற சில்மிச சத்தங்களை ஒட்டு கேட்பனுன்கலாம்.. அதை யாரோ தங்க வந்தவங்க கம்ப்ளைன்ட் பண்ணதால.. ரூம் பாய் மாத்திரம் காத்து கேக்காத பசங்களை மட்டும் தான் வேளைக்கு வசுகுவன்கலாம்..

வந்தனா : அப்பா.. இபோ தான் எனக்கு நிம்மதியா இருக்கு ப்ரியா..

சக்ஸ் : வந்தனா.. நீங்க ரொம்ப ரொம்ப கவனமா இருக்கனும்.. உங்களுக்கு நிறைய ட்ரைனிங் குடுக்கநும் போல இருக்கு.. சின்ன சின்ன விசயத்துல கூட கவனமா இருக்க மற்றிங்க.. உங்களை சுத்தி என்ன நடக்குது.. யாரு உங்களை சுத்தி இருக்காங்கனு கவனமா பார்த்து நடந்துகாங்க.. கவனமா பேசுங்க..

வந்தனா : சாரி அண்ணா கண்டிப்பா நான் இனிமே கவனமா நடந்துகுறேன்.. சாரி சாரி..

சக்ஸ் : சரி சரி வாங்க ரூம் போகலாம்..

216 வாசலில் மிசெர்ஸ் வந்தனா சகஸ்ரனாமாம்.. ஹாப்பி ஹனி மூன் ட்ரிப் என்று ஒரு பெரிய ஸ்டிக்கர் ஒட்டி இருந்தது..

பக்கத்துக்கு அரை தான் 217 அதில் மிசெர்ஸ் ப்ரியா கோபால்.. ஹாப்பி ஹாட் ஹனி மூன் ட்ரிப் என்று ஸ்டிக்கர் ஒட்டி இருந்தது...

அவர்கள் நால்வரும்.. மெளனமாக சிரித்தார்கள்..

வந்தனா : எல்லாம் தலை எழுத்து.. இப்படி ஜோடிய மாதி தங்க வச்சு அதுல வாழ்த்துக்கள் போர்டு வேற.. எல்லாம் நீரம்..

வந்தனா தன கஷ்டமான நிலையிலும் எதோ ஒரு மொக்கை ஜோக் படித்து போல அந்த போர்டு டை பார்த்து தன தலையில் மெல்ல அடித்து கொண்டால்..

வந்தனா : விஷ்ணு கண்ணு.. பார்த்து.. பத்திரமா ப்ரியா அக்கா கூட தங்கிக செல்லம்.. ஏதாவது அவசரம்.. இல்ல ஹெல்ப் வேணும்னா... அம்மாவுக்கு உடனே போன் பண்ணு இல்ல மெசேஜ் அனுப்பு.. சரியா.. ப்ரியா.. என்னோட மகன் விஷ்ணு ரொம்ப பயந்த சுபாவம் உள்ளவன்.. அவனை நல்ல பார்த்துக்க ப்ரியா..

ப்ரியா : அக்கா இதெல்லாம் நீங்க சொல்லனுமா.. நம்ம ரயில வரும் போதே நம்ம ஒருத்தரை ஒருத்தர் நல்ல புரிஞ்சுகிடோம்.. நான் எப்படி பட்ட கேரக்டர் நு உங்களுக்கும் விஷ்ணுவுக்கும் தெரியும்.. என்னோட மாமனார் சக்ஸ் எப்படினும் தெரியும்... உங்க ஆச்சரியமான குணமும் எனக்கு தெரியும்.. விஷ்ணுவோட வெகுளித்தனமும் எனக்கு தெரியும்.. சின்ன பய்யன்... எல்லாம் நான் பார்த்துக்குறேன்கா



வந்தனாவின் கண்களில் லேசாக கலங்கியது..

விஷ்ணு : அம்மா எதுக்கு இபோ நீங்க அலுகரிங்க.. ஒரு ரெண்டு நாள் நைட் மட்டும் தானே.. எப்படியாவது அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்.. எனக்கும் தனிய உங்களை விட்டு பிரிஞ்சு இருக்க கஷ்டமா தான் இருக்கு.. என்ன பண்றது.. கை எழுத்து போடும் போது இப்படி ஒரு தவறு நடக்கும்னு நாம நினைச்சா பார்த்தோம்.. கவலை படாதின்கமா...

விஷ்ணு வந்தனா அருகில் வந்து அவள் இரு கன்னத்தை பிடித்து அவள் நெத்தியில் இச் என்று ஒரு ஈர முத்தம் கொடுத்தான்.. அவள் நெற்றி வகுற்றில் வைத்து இருந்த குங்குமம் அவள் முடியின் வியர்வையில் நனைந்து இருந்து களைந்து இருந்ததால்.. விஷ்ணுவின் கீழ் உதட்டில் சிறிது குங்குமம் அவள் வியர்வையுடன் ஒட்டிகொண்டது...

வந்தனா விஷ்ணுவை இருக்க கட்டி பிடிச்சு அவன் இரண்டு கன்னத்திலும் இச்சு இச்சு என்று முத்தம் கொடுத்து தன முந்தானை தலைப்பை எடுத்து அவன் உதட்டில் ஒட்டி இருந்த குங்குமத்தை துடைத்து விட்டால்..

பிரிய மனம் இன்று அம்மாவும் மகனும் பிரிந்து சென்றார்கள்...

வந்தனாவும் சகசும் ரூம் நம்பர் 216 உள்ளே சென்று கதவை சாதிகொண்டார்கள்...

ப்ரியா.. விஷ்ணுவை கொஞ்சம் நெருங்கி அவன் தோல் மேல் தன கைகளை போட்டு மெல்ல அணைத்தவாறு நடந்தால்...

ப்ரியா : விஷ்ணு தம்பி.. நீ என்டாமா கவலை படுற.. இந்த ஹனி மூன் டூர் சந்தோசத்துக்காக தாண்ட செல்லம் அறஞ் பண்ணி இருக்காங்க.. மூஞ்ச சிரிச்ச முகமா வசுகனும்.. சரியா.. சும்மா உம்முன்னு இருந்தா இந்த ப்ரியா அக்காவுக்கு பிடிக்காது.. வா வா.. நம்ம ரூம் போலாம்..

ப்ரியா அவனை ஆதரவாக கட்டி அணைத்து தள்ளி தள்ளி கொண்டு ரூம் நம்பர் 217 உள்ளே நுழைந்தால்..

டப்.. என்ற பெரிய சத்தத்துடன்.. 217 எண் அரை கதவு மூடிக்கொண்டது....