அம்மாவுடன் மதுரை டூர் 10

புவனா கண்ணீருடன் அதில் கை எழுத்து போட்டு குடுக்க.. டாக்டர் உள்ளே செல்கிறார்..

வெளியே வாசலில் மேலே சிகப்பு விளக்கு எரிகிறது..

மீண்டும் ஆபரேசன் நடந்து கொண்டு இருக்கிறது.. வழக்கமாக டாக்டரும் நர்சுகளும் வெளிய்லே வந்து வந்து போகிறார்கள்..

திடீர் என்று ஒரு டாக்டர் வெளியே வந்து சிவகாமி புவனா அருகில் வந்து.. தன்னுடைய கண்ணாடியை மெல்ல கலட்டுகிறார்..

புவனா : டாக்டர்ர்ரர்ர்ர்ர்...

புவனா அதிர்ச்சியில் அவரை பார்த்து கத்துகிறாள்..

டாக்டர் : எதுக்கும்மா இப்படி கத்துற..?

புவனா : நீங்க கன்னடிய கழட்டிடிங்க.. அப்படினா என்னோட புருஷன் ரகு செத்துட்டார.. ?

டாக்டர் : இல்லமா இன்னும் ஆபரேஷன் நடந்துகிட்டு தான் இருக்கு.. நான் கொஞ்ச நேரம் வெளியே வந்து டி குடுக்கலாம்னு வந்தேன்.. கண்ணாடில துசி இருக்கவும் அதை கலட்டி துடைக்க்கலாம்னு தான் கழட்டினேன்..

புவனா : ஹோ அப்படியா.. பழைய படத்துல எல்லாம் டாக்டர் வந்து கன்னடிய கழட்டின உள்ள இருக்குற நோயாளி செத்துடாங்கனு சென்டிமென்டலா அர்த்தம்.. நானும் அப்படி தான் பயந்து போயிட்டேன்..

டாக்டர் : என்னம்மா நீ.. இவ்ளோ கற்பனை எல்லாம் பண்ணி இம்சை பண்ற.. சரி சரி.. இரு நான் கான்டீன் வரை போய் டீ சாப்டுட்டு தெம்பா வந்து ஆபரேஷன் பண்றேன்..

டாக்டர் சொல்லிவிட்டு கான்டீன் நோக்கி போய் விட்டார்..

டாக்டர் : என்னம்மா நீ.. இவ்ளோ கற்பனை எல்லாம் பண்ணி இம்சை பண்ற.. சரி சரி.. இரு நான் கான்டீன் வரை போய் டீ சாப்டுட்டு தெம்பா வந்து ஆபரேஷன் பண்றேன்..

டாக்டர் சொல்லிவிட்டு கான்டீன் நோக்கி போய் விட்டார்..

டாக்டர் மீண்டும் திரும்பி வந்து ஆபரேஷன் தியேட்டர் உள்ளே செல்கிறார்.. மீண்டும் சிகப்பு விளக்கு வாசலில் மேலே எரிகிறது...

ஒரு அரைமணி நேரத்திற்கு பிறகு.. டாக்டர் வெளியே வருகிறார்..

டாக்டர் : புவனா நாங்க எவ்ளோவோ முயற்சி செஞ்சு பார்த்துட்டோம்.. ஆனா உன்னோட புருசன காப்பாத்த முடியலமா..

புவனா : சரி டாக்டர்..

டாக்டர் : என்னம்மா.. முன்னாடி கன்னடிய கலட்டுனதுகே.. அவ்ளோ பெரிய பில்ட் அப் பண்ணி ரிஆக்டியன் காட்டுன. இப்போ புருஷன் செத்துட்டானு சொல்றேன்.. சரி டாக்டர் நு அசால்டா சொல்ற.. ?

புவனா : வேற என்ன பண்றது டாக்டர்.. இந்த script ல ரகு கேரக்டர் சாகுற மாதிரி தான் எங்க script writer சொல்லி இருகாரு.. அதனால இந்த ஆஸ்பிடல் செட் லைட் டிம் பண்ணிட்டு.. அடுத்த செட்டுக்கு லைட் போடா சொல்ல வேண்டியாது தான்.. நான் வேற போய் விதவை கோலத்துல வெள்ளை புடவை கட்டிட்டு வரணும்.

புவனாவும் சிவகாமியும் மேடையை விட்டு சென்று விட..

ஆஸ்பிடல் செட் இருட்டானது.. அடுத்த செட் சுடுகாடு செட்.. மெல்லிய வெளிச்சத்தில் மாலை நேரம் போல காட்சி அளித்தது..

புவனாவும் சிவகாமியும் மேடையை விட்டு சென்று விட..

ஆஸ்பிடல் செட் இருட்டானது.. அடுத்த செட் சுடுகாடு செட்.. மெல்லிய வெளிச்சத்தில் மாலை நேரம் போல காட்சி அளித்தது..

கல்லறையில் ஜனகள் கூட்டமாக நிற்கிறார்கள்.. (எல்லாம் அந்த ஹோட்டெல வேலை செய்ற ஊமை பசங்க தான்.. )

ஒரு பிணம் எரிந்து கொண்டு இருக்கிறது.. துரத்தில்.. சிவகாமியும் புவனாவும் அழுதுகொண்டு நிற்கிறார்கள்..

சிம்ரன் : வாவ் வாவ்.. மேடைல பிணம் எரியிற சீன ரொம்ப தத்ருபமா இருக்கு.. ரொம்ப ரிஸ்க் எடுத்து இவ்ளோ பெரிய நெருப்பு எரிய விட்டு இருக்கீங்க. புவனா கண்ணன் ஜோடிகு ரொம்ப துணிச்சலான சவாலான தைரியத்தோட தான் காலத்துல இறங்கி இருக்காங்க.. சபாஷ்..

சுஹாசினி : அசத்துங்க புவனா.. கண்ணன்.. அசத்துங்க..வாழ்த்துக்கள்..

சுகன்யா : செட் ரொம்ப நல்ல இருக்கு..

கௌதமி.. எனக்கு பயமா இருக்கு.. அப்படியே சுடுகாடு செட் naturalல இருக்கு.. எங்கே செட் ஏதும் எரிஞ்சுடுமொனு பயமா இருக்கு.. சீக்கிரம் நெருப்ப அனைங்க..

கௌதமி சொல்லி முடிபதற்குள்.. அந்த பிணம் எரிந்து சாம்பல் ஆனது..

துரத்தில் ஒரு உருவம் ஓடி வந்தது.. நம்ம ஹீரோ என்ட்ரி... கண்ணன்....

கண்ணன் : அண்ணா.. அண்ணா.. அண்ணா.. ஐயோ என்ன விட்டு போயடின்களே அண்ணா..

ஓடி வந்து அப்படியே அந்த இடத்தில மண்டி இட்டு சத்தமாக அலுத்து கிலே இருந்து சாம்பலை அப்படியே தன்னுடைய இரண்டு கிளையும் தட்டி தட்டி அழுதான்.. பிறகு.. அப்படியே சம்பல் நிறைந்த தன்னுடைய கைகளை அப்படியே தன்னுடைய முஞ்சியில அடித்து கொண்டு அழ துவங்கினான்.. அவனுடைய முஞ்சி எல்லாம் சம்பல் ஆகியது..

கலா ரஞ்சனி : வாவ்.. ராஜ் கிரனையே மிஞ்சிடிங்க கண்ணன். கலக்குங்க..

ஜனங்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கண்ணனுக்கு ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு விலகி போக துவங்கினார்கள்..

இப்பொது.. புவனாவும் சிவகாமியும் கண்ணன் அருகில் வந்து அவன் தோள்களை பிடித்து துக்கி நிறுத்தினார்கள்..

சிவகாமி : உன் படிப்பு கெட்டுடும்னு சொல்லி தான் கண்ணன்.. உன் அண்ணி புவனா உனக்கு இந்த தகவலை சொல்ல வேண்டாம்னு சொன்ன.. ஆனா நீ எப்படி இந்த விஷத்தை கேள்வி பட்டு டெல்லில இருந்து வந்த ?

கண்ணன் (அலுது கொண்டே) : ரகு அண்ணனுக்கு போன் பண்ணேன்.. அவன் போன்ல dead நு தகவல் வந்துச்சு.. உடனே பிளைட பிடிச்சு அடுத்த நிமிசமே இங்கே வந்துட்டேன்.. ஆனா அண்ணனோட முகத்தை பார்க்க முடியாம போய்டுச்சே..

கண்ணன் தேம்பி தேம்பி அலுத்து கொண்டு இருந்தான்..

சிவகாமி : அட பாவி.. உன் அண்ணன் விபத்துல அடிபட்டு துக்கி எரியபட்ட்ப அவனோட செல் போன் வொர்க் பன்னால.. அதனால தான் நீ அவனுக்கு போன் பண்ணப deadநு வந்து இருக்கு.. ஆனா அதையும் நீ double meaning ல புரிஞ்சுகிட்டு உடனே புறப்பட்டு சாவுக்கு வந்து இருக்க பாரு.. உன்ன எப்படி பாராடுரதுனே தெரியலட.. சரி வா வா.. வீட்டுக்கு போகலாம்..

புவனா : ஆன்டி.. இருங்க.. நம்ம உடனே வீட்டுக்கு போக முடியாது.. சுடுகாட்டுக்கு பக்கத்துல இருக்குற ஒரு கான்டீன் ல சூட வடை போட்டு இருகான்கலம்.. அங்கே போய் சாப்டுட்டு அப்புறம் வீட்டுக்கு போகலாம்..

சிவகாமி : என்ன புவனா சொல்ற ?

புவனா : பின்ன என்ன.. ஆன்டி.. உடனே உடனே செட் மாத்துன லைட் போடுறவங்களுக்கு டைம் குடுக்க வேண்டாம்.. அதுக்கு தான் நம்ம கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வீட்டுக்கு போகலாம்னு சொன்னேன்.

சிவகாமி : அப்படியா.. சரி சரி .. வா வடை கடைக்கு போகலாம்...

சிவகாமி.. புவனா.. கண்ணன்.. மூவரும் அந்த வடை கடையை நோக்கி போகிறார்கள்.. 

சிவகாமி : அப்படியா.. சரி சரி .. வா வடை கடைக்கு போகலாம்...

சிவகாமி.. புவனா.. கண்ணன்.. மூவரும் அந்த வடை கடையை நோக்கி போகிறார்கள்..

கண்ணன் : அண்ணி அண்ணனோட இழப்பு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு..

புவனா : எனக்கும் தான் கண்ணா.. அவர் நினைப்பாவே இருக்கு.. என்ன பண்றதுன்னு தெரியல..

சிவகாமி : நானு ஒன்னு சொல்லட்டுமா புவனா ?

புவனா : சொல்லுங்க ஆன்டி...

சிவகாமி : நீ இந்த ஊருலயே இருந்தா உன் புருஷன் நியாபகமா தான் இருக்கும்.. அதனால நம்ம கண்ணன் படிக்குற தேல்ஹிகுப் போய் கொஞ்ச நாள் தங்கிட்டு வா.. உனக்கு மனசுக்கு கொஞ்சம் மாறுதலா இருக்கும்.. என்ன நான் சொல்றது..

புவனா : ஐயோ ஆன்டி.. நம்ம எக்கச்சக்கமா செலவு பண்ணி செட் போட்டு கிட்டு இருக்கோம்.. இப்போ டெல்லி செட்டுக்கு எங்கே போறது..

சிவகாமி : புவனா.. உன்னோட நக்கல் வசனம் எல்லாம் போதும்.. நீ இந்த போட்டில ஜெயிக்கனும இல்லையா.. ? கொஞ்சம் serious ச இனிமேல நடந்துக்க.. அப்புறம் இந்த போட்டில கோட்டை விட்டுடுவ..

புவனா : சரி ஆன்டி..

ஒரு சில இருட்டு நிமிடங்களுக்கு பிறகு.. மேடையில் வெளிச்சம் தோன்றுகிறது.. LED ல ஒரு தாஜ் மஹால் படம் காட்டப்ப்படுகிறது.. டெல்லி யில் உள்ள ஒரு அப்பார்ட்மென்ட் செட்டிங்க்ஸ்..

கண்ணன் படித்து கொண்டு இருக்கிறான்.. புவனா கிட்செனில் சமையல் வேலை செய்து கொண்டு இருக்கிறாள்..

ட்ரிங்.. ட்ரிங்..
ட்ரிங்.. ட்ரிங்..
ட்ரிங்.. ட்ரிங்..
ட்ரிங்.. ட்ரிங்..

கண்ணன் போன் எடுக்கிறான்..

கண்ணன் : ஹலோ.. அம்மா ?

சிவகாமி : ....................................................

கண்ணன் : ம்ம் நல்லபடியா வந்து செந்துடோம்மா. அண்ணிக்கு டெல்லி ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு. எனக்கு ரெண்டு நாள் ஸ்கூல் ல பரிசை இருக்கு.. பரிசை முடிச்சதும்.. அண்ணிக்கு டெல்லி முழுசும் சுத்தி காட்டலாம்னு இருக்கேன்.. இபோ படிச்சுட்டு இருக்கேன்...

சிவகாமி : ....................................................

கண்ணன் : சரி இருங்க அண்ணிகிட்ட குடுக்குறேன்...

கண்ணன் (கிட்சேன் பக்கம் பார்த்து) : அண்ணி அண்ணி அம்மா போன்ல இருக்காங்க.

புவனா : இதோ வறேங்க தம்பி.

புவனா கிட்செனில் இருஹ்து வெளியே வந்தால்.. மெல்லிய நைட்டி.. அதுவும் கை குட்டை கை.. சொல்ல போனால் சிளிவ்லெஸ் அக்குள் முடி அப்பட்டமாக தெரிந்தது.. அதுவும் அவள் வெள்ளை உடம்புக்கு ஒரு கவர்ச்சியாக தான் இருந்தது.. கண்ணன் புவனாவிடம் போனை கொடுத்தான்..

புவனா : ஆன்டி.. சொல்லுங்க.

சிவகாமி : ....................................................

புவனா : ஒரு பிரச்னையும் இல்ல ஆன்டி.. புது இடம் ரொம்ப புடிச்சு இருக்கு..

சிவகாமி : ....................................................

புவனா : கண்ணன் தம்பி ஹாஸ்டல்ல இருந்தார்ல .. நான் இங்கே வந்ததால எப்படி அவரு ஹாஸ்டலையும்.. நான் தனியா ஒரு வீடு ளையும் தங்க முடியும்.. அதனால தான் ஹாட்ல இருந்து காலி பண்ணி இபோ ஒரு புது அபார்ட்மென்ட்ல தங்கி இருக்கோம்..

சிவகாமி : ....................................................

புவனா : வாடகையா ? 25,000

சிவகாமி : ....................................................

புவனா ல்: இல்ல ஆன்டி.. டெல்லில இது ரொம்ப ரொம்ப கம்மி

சிவகாமி : ....................................................

புவனா : இன்னும் சாபிடல இபோ தான் சப்பாத்தி ரெடி பண்ணிட்டு இருக்கேன்.. ம்ம்.. பாபா விளையாடிட்டு இருந்தான். பால் குடுத்தேன் நல்ல சப்பி சப்பி குடிச்சுட்டு இபோ தான் தூங்குனான்

சிவகாமி : ....................................................

புவனா : என்ன பண்றது ஆன்டி.. வயசு அஞ்சு ஆச்சு. ஆனா இன்னும் தாய் பால் தான் குடிபெனு அடம் புடிக்கிறான். நான் கிட்சென்ல வேலையா இருந்தப்ப அவனே எழுந்து வந்து ஒரு ஸ்டூல் போடா சொல்லி ஏறி நின்னான்.. என்னோட முலை உயரத்துக்கு அவன் முகத்த கொண்டு வந்து.. என் நைட்டி ஜிப் அவுத்து. அவன ரெண்டு முலைளையும்... மாத்தி மாத்தி பால் சப்பி குடிச்சான் அப்படியே நின்னுட்டே துங்க போனான் கண்ணன் தம்பி தான் ஓடி வந்து பாபா விளுண்டுடாம கைத்தாங்கல பிடிச்சு தூக்கி கொண்டு போய் பெட்ல படுக்க வச்சாப்ல

சிவகாமி : ....................................................

புவனா : ம்ம்.. எனக்கு ரொம்ப மனசு மாறுதலா இருக்கு ஆன்டி.. இன்னும் ரெண்டு நாள் கழிச்சு டெல்லி சுத்தி பார்க்க போறோம் அதுக்கு அப்புறம் உங்களுக்கு போன் பண்றேன் இபோ நானும் கண்ணன் தம்பியும் டிபன் சாப்பிட போறோம்.. வசுரடுமா ஆன்டி..

புவனா போன் வைத்து விட்டு..

புவனா : தம்பி.. வாங்க சாபிடலாம்.

கண்ணன் எழுந்து டைனிங் டேபிள்கு போனான்

புவனா : எதனை வைக்க தம்பி.. ?

கண்ணன் : ஒன்னு போதும் அண்ணி

புவனா : என்ன தம்பி.. வயசு பய்யன் நல்ல வளர்ற பய்யன்.. நிறைய சாப்டாதானே தெம்பா எதையும் செய்ய முடியும்.. ?

கண்ணன் : இல்ல அண்ணி ஒன்னு போதும்..

புவனா : இல்ல தம்பி.. இதுவரை நீங்க ஹாஸ்டல்ல கொஞ்சமா சாப்டு இருபிங்க இனிமே.. என்னோட சமையல்ல நீங்க வயிறு நிறைய சாப்பிடனும். சரியா ?

கண்ணன் : சப்பாத்தி நிறைய சாப்பிட முடியாது அண்ணி.. அதுவும் இல்லமா அதை உருட்டி பிசைஞ்சு செய்றதுக்குள்ள போதும் போதும்னு ஆயிடும் உங்கள கஷ்ட படுத்த கூடாதுன்னு பார்க்குறேன்

புவனா : அதுல என்ன கஷ்டம் இருக்கு தம்பி.. இல்லன நாளைல இருந்து ஒன்னு பண்ணுங்க நீங்க நல்ல அம்முக்கி அமுக்கி பிசஞ்சு பிசைஞ்சு விடுங்க. மீதி புரட்டி போட்டு பண்ற வேலைய எல்லாம் நான் பார்த்துக்குறேன்

கண்ணன் : சரி அண்ணி உங்க சப்பாதிய நான் இனிமே தினமும் நல்ல பிசைஞ்சு பிசைஞ்சு தரேன் நீங்க சூடா பண்ணுங்க..

புவனா : சரி தம்பி.. ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து செஞ்சா தான் ருசியா இருக்கும். நல்ல ரெண்டு பெரும் சாப்பிட்டு ரெண்டு பேருமே திருப்தியா இருக்கலாம். சரியா..

கண்ணன் : சரி அண்ணி

புவனா : சரி அப்படினா இபோ ஒரு நாலு சப்பாத்தி போடவா ?

கண்ணன் : இல்ல உங்க ரெண்டு சப்பாத்தி மட்டும் போதும்.. மீதி நாளைல இருந்து நல்ல சாபிடுறேன் இபோ வேண்டாம் பரிசை வேற இருக்கு..

புவனா : சரி உங்க இஷ்டம் தம்பி.. சாப்டுட்டு துங்க வரிங்களா. இல்ல பரிச்சைக்கு படிக்கனுமா ?

கண்ணன் : கொஞ்ச நேரம் படிச்சுட்டு தான் அண்ணி தூங்குவேன்

புவனா : சரி தம்பி.. நீங்க படிச்சுட்டு மெதுவா வாங்க.. நடுல எதாவது டீ போட்டு தரணும்ன என்ன வந்து எழுப்பி விடுங்க.. சரியா... நான் தூங்க போறேன்...

கண்ணன் : சரி அண்ணி.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்..

புவனா : ச்சி.. இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு தம்பி.. தேங்க்ஸ் சொல்லிடு.. உங்க அண்ணன் ப்ரமோஷன் பரிச்சைக்கு படிச்சபோ இதே மாதிரி தான் எதனை முறை அவருக்கு டீ இல்லனா காபி போட்டு குடுத்து இருக்கேன்.. சில சமயம் பால் குட குடிச்சுட்டு படிபாறு..

கண்ணன் : எனக்கு கூட காபி டீ எல்லாம் பிட்கிறது இல்ல அண்ணி... எனக்கும் நீங்க குடுக்குற பால் தான் ரொம்ப பிடிக்கும்..

புவனா : சரி தம்பி.. படிச்சுட்டு இருக்கும் போது உங்களுக்கு டையர்டு ஆச்சுன வந்து எழுப்புங்க. நான் வந்து உங்களுக்கு பால் குடுக்குறேன்..

கண்ணன் : சரி அண்ணி..

புவனா : குட் நைட் தம்பி.. நல்ல படிங்க..

புவனா தன்னுடைய பெட் ரூம் சென்று.. தன்னுடைய குழந்தையுடன் படுத்துகொண்டாள்..

புவனா தன்னுடைய பெட் ரூம் சென்று.. தன்னுடைய குழந்தையுடன் படுத்துகொண்டாள்..

கண்ணன் கொஞ்ச நேரம் படிதான் பிறகு கோட்டை வந்தது. அண்ணியை எழுப்பி பால் கேக்கலாமா என்று தான் அமர்ந்து இருந்த இடத்தில இருந்தே பெட்ரூமை எட்டி பார்த்தான் பப்பராகாணு கால் கை இரண்டையும் நல்ல விரிச்சு படுத்து இருந்தால் புவனா..

வேண்டாம் வேண்டாம் அண்ணி செம டயர்ட் ல துன்குரங்க போல இருக்குனு நினைச்சு விட்டுதான். புத்தகத்தை மூடி வைத்தான் பிறகு லைட் எல்லாம் ஆப் பண்ணி விட்டுப் படுக்கை அறைக்கு போனனான் அது கொஞ்சம் சிறிய படுக்கை தான்.. ஒரு ஓரத்தில் புவனா அண்ணி கை கால் விரித்த படி அசந்து துங்கி கொண்டு இருந்தால்.. அவள் கை அக்குளில் கரு கரு என்று சின்ன சின்ன முடிகள் அவள் அருகில் அவள் வயிற்றின் மேல் கை போட்டு குழந்தை பப்பு படுத்து இருந்தான்.. அவனுடைய ஒரு கால் அவளது பெரிய தொடையில் இருந்தது குழந்தையும் நல்ல தூக்கத்தில் இருந்தான்..

கண்ணன்.. அவர்கள் எழுந்து விடாத படி மெல்ல அடி மேல் அடி வைத்து சென்று குழந்தைக்கு இந்த பக்கம் படுத்தான் நைட் விளக்கு மட்டும் சின்னதாய் எரிய விட்டு கண்களை மூடினான் உடனே தூக்கம் வந்தது.. தூங்கி விட்டான்

விடிந்தது.

பபரப்பக கண்ணன் பரிச்சைக்கு கிளம்பிக்கொண்டு இருந்தான்.. அவனுக்கு வேக வேகமாக புவனா சமையல் செய்து அனுப்பி வைத்தால்..

இரண்டு நாள் இப்படியே போனது..

கண்ணனுக்கு பரிசை எப்படியோ ஒரு வழியாக முடிந்தது.

ஒரு வாரத்துக்கு கண்ணனுக்கு லீவ்..

கண்ணன் : அண்ணி ஆக்ரா வரை போய்வரலாமா ? தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்கலாம்..

புவனா : கண்டிபாங்க தம்பி.. இது ஒரு நொடில கிளம்பி வரேன்..

பெட்ரூம் சென்று கதவை சாதிகொண்டால்.


புவனா : கண்டிபாங்க தம்பி.. இது ஒரு நொடில கிளம்பி வரேன்..

பெட்ரூம் சென்று கதவை சாதிகொண்டால்.

சிறிது நேரத்தில் பளிச்சென்று ஒரு வெள்ளை சுடிதாரில் வெளியே வந்தால்..

புவனா : தம்பி.. இந்த டிரஸ் ஓகேவா பாருங்க.. ?

கண்ணன் : சூப்பர் அண்ணி.. சும்மா தேவதை மாதிரி இருக்கீங்க. பப்பு தம்பிய டிரஸ் பண்ணி ரெடி பண்ணிடிங்களா ?

புவனா : அவனும் எப்பவோ ரெடி தம்பி.. வாங்க போகலாம்..

கண்ணனும் புவனாவும் மேடையை விட்டு வெளியே வந்தனர்.. செட் இருட்டுக்கும் சென்றது.. சிறிது நேர இடைவெளிக்கு பிறகு.. ஆக்ரா.. செட் பெரிய தாஜ் மஹால் செட்.. வெளிச்சத்துக்கு வந்தது..

மேடையை சுற்றி இருந்த அனைவரும் கைகளை தட்டினார்கள்..

சிம்ரன் விசில் அடித்து விட்டார்கள்.. அவர் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்

தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்க நிறைய ஜோடி ஜோடி யாக வந்து இருந்தார்கள்.. புவனா பப்புவை துக்கி கொண்டால்.. கண்ணனுடன் தாஜ் மகாலை சுத்தி பார்த்து கொண்டே வந்தால்.. அபோது ஒரு ஒருவர் கழுத்தில் கேமரா தொங்க விட்டுக்கொண்டு அவர்கள் அருகில் வந்தார்கள்..

போடோக்ராபர் : சார்.. அப்படியே தாஜ் மஹால் முன்னாடி குடும்பமா நில்லுங்க ஒரு போடோ எடுதுடுறேன்.. வேறம் 500 ரூபா தான்.. மொத்தம் நாலு ஸ்டில்ஸ் வரும்.. உடனே பிரிண்ட் போட்டு குடுதுடுறேன்..

கண்ணன் : இல்ல சார் வேண்டாம்.. நாங்க சும்மா தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்க தான் வந்தோம்.. போட்டோ எடுக்க இல்ல.. வேண்டாம் ப்ளீஸ்.

புவனா : தம்பி.. எடுத்துக்கலாம் தம்பி.. ஏன் வேண்டாம்னு சொல்றிங்க ?

கண்ணன் : சரி அண்ணி..

புவனா பாபுவை துக்கி கொண்டால்.. கண்ணன் அருகில் சென்று நின்றான்..

போடோக்ராபர் : சார் கொஞ்சம் மேடம் பக்கத்துல ஒட்டினாப்ல போய் நில்லுங்க.. பரமேகு அவுட்ல இருக்கீங்க..

கண்ணன் புவனாவை கொஞ்சம் நெருங்கி நின்றான்..

போடோக்ராபர் : என்ன சார் இது.. புருஷன் பொண்டாட்டி தானே.. கொஞ்சம் இடுசிகிடு தான் நில்லுங்களேன்..

கண்ணன் : இல்ல போட்டோ கிராபர்..

கண்ணன் எதையோ சொல்ல வாய் எடுக்க.. புவனா தடுத்தால்..

புவனா (மெதுவான குரலில்) : தம்பி கொஞ்சோம் சும்மா இருங்க. அவன் நாமளா புருஷன் பொண்டாட்டிநு நினைச்சுதான் போல இருக்கு.. அண்ணி கொழுந்தனு தெரிஞ்சதுன.. அப்புறம் எதுக்கு இவங்க ஜோடி போட்டுகிட்டு தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்க வந்தாங்கனு சந்தேகம் வந்திடும்.. நீங்க கம்முனு இருங்க..

புவனா இப்பொது தாரளாமாக கண்ணனோடு ஒட்டி நின்றால்..

புவனா : இப்போ ஓகேவா போடோக்ராபர் ?

போடோக்ராபர் : ஓகே மேடம்.. குழந்தைய கீழ இறக்கி விடுங்க. குழந்தை நிக்கிற வயசு தானே..

புவனா பப்புவை கீழே இறக்கி விட்டால்.. இப்பொது புவனவுக்கும் கண்ணனுக்கும் நேரக்கம் அதிகமானது...

போடோக்ராபர் : சார் நீங்க இப்போ உங்க பொண்டாட்டிய நல்ல கட்டி பிடிச்ச மாதிரி அவங்க சோல்டர்ல உங்க தாடிய வச்சு ஸ்டைல்லா நில்லுங்க.. உங்க கை ரெண்டும் அவங்க இடுப்ப சுத்தி இருக்கனும்..

கண்ணன் (மெல்லிய குரலில்) : அண்ணி என்ன அண்ணி இது.. இவன் இப்படி எல்லாம் சொல்றான்..

புவனா : (மெல்லிய குரலில்) தம்பி.. அவன் சொல்ற படியே நில்லுங்க.. இல்லன எதாவது தப்ப நினைசுக்க போறான்..

கண்ணன் : சரி அண்ணி.

கண்ணன் கொஞ்சம் புவனாவுக்கு பின்பக்கமாக வந்து அவள் சொல்டரில் தன்னுடைய கன்னத்தை வைத்து தேய்த்தபடி தன்னுடைய தாடையை அவள் சொல்டரில் பத்திதான்.. அவள் சுடிதார் நெக் கொஞ்சம் விலகி இருந்ததால். அவள் போட்டு இருந்த கருப்பு நிற பரா பட்டை அவள் ஷோல்டர்ரில் தெரிந்தது.. அவள் பரா மேல் தன்னுடைய தாடையை பதித்தான்.. கண்ணன்.. பரா மேல் கொஞ்சமும்.. அவளுடைய ஈரமான சில் தோல் பட்டையிலும் அவன் தாடை பதிந்தது..

போடோக்ராபர் : எச்செல்லேன்ட் சார்.. அப்படியே இருங்க.. ஒரு சனப் எடுத்துக்குறேன்..

கிளிக் கிளிக்
கிளிக் கிளிக்


போடோக்ராபர் : சார் அடுத்தது.. மேடம் நீங்க தரைல உட்காருங்க. ஒரு பின்பக்கம் இருந்து உங்க குழந்தை உங்களை கழுதை கட்டி இருக்குற மாதிரி போஸே. உங்க புருஷன் உங்க மடில தலை வைச்சு படித்து இருக்குற மாதிரி போஸே...

கண்ணன் (மெலிய குரலில்) : அண்ணி என்ன அண்ணி இது.. !!!!

புவனா : சும்மா இருங்க தம்பி.. பாவம் அவரு வயது புலபுக்கு போடோ எடுத்து சம்பாதிகிராரு.. நம்ம எதுக்கு தடுக்கணும்.. வாங்க வந்து என்னோட மடில தலை வச்சு படுதுகாங்க. நான் பப்புவ பின்பக்கம அவன் என்னை கட்டி பிடிக்கிற மாதிரி செட் பண்ணி நிக்க வைக்கிறான்..

கண்ணன் அரை மனதுடன் புவனா அண்ணியின் மடில படுத்து முகத்தை அவள் பெரிய முலையில் லேசாக அழுத்தி படுத்தான்..

போடோக்ராபர் : வாவ் வாவ் சூப்பர் சூப்பர்.. மேடம் நீங்க கொஞ்சம் இன்னும் குனிஞ்சு உங்க புருஷன் முகத்துல உங்க முலை இரண்டும் நல்ல அழுத்துற மாதிரி வசுகாங்க.. சார் நீங்க அவங்க தொடைல நல்ல கைய ஊனி வச்சு படுதுகாங்க..

கண்ணன் தனுடைய அண்ணியின் பெரிய தொடைகளில் கைகளை வைத்து அவள் மடியில் படுத்து கொண்டான்..

கிளிக் கிளிக்
கிளிக் கிளிக்

கண்ணன் தனுடைய அண்ணியின் பெரிய தொடைகளில் கைகளை வைத்து அவள் மடியில் படுத்து கொண்டான்..

கிளிக் கிளிக்
கிளிக் கிளிக்

இரண்டாவது கிளிக் கும் ஓகே ஆனது...

போடோக்ராபர் : சார் அடுத்தது.. தாஜ் மஹால்லுக்கு பின்புறம் யமுனா நதி ஓடுது.. அதுல மேடம் அதுல நீங்க ரெண்டு பெரும் கட்டி பிடிச்சுட்டு முங்கி எழுற மாதிரி ஒரு சனப் எடுத்தா சூப்பர்ரா இருக்கும் சார்..

கண்ணன் : யோவ் போடோக்ராபர் அதெல்லாம் வேண்டாம்.. எங்களை ஆழ விடுங்க..

போடோக்ராபர் : சார் சார் ப்ளீஸ்.. ஒரு ஒரு போட்டோ.. இன்னும் ரெண்டு எடுத்துட்டேன்ன எனக்கு நாலு போடோவுகு 500 ரூபா குடுத்துடுங்க சார்..

கண்ணன் : சரி சரி வாங்க..

கண்ணன்.. புவனா.. பப்பு.. போடோக்ராபர் அனைவரும் தாஜ் மஹால் பின்பக்கம் மெல்ல நடந்து சென்றனர்..

அப்போது சைரனுடன் அந்த பக்கமாக ஒரு போலீஸ் ஜீப் வந்தது.. அதில் ஒரு அறிவிப்பு..

போலீஸ் : நண்பகறலே.. அன்பர்களே.. இங்கே தாஜ் மஹால்லை ஆவலோட சுற்றி பார்க்க வந்த ரசிக பெருமக்களே டூரிஸ்ட் மக்களே. உங்களுக்கு ஒரு அன்பார்த்த வேண்டுகோள்.. தாஜ் மஹால்லை பல லட்சகணக்கான கொத்தனார்கள் கட்டி முடித்தார்கள்.. அதில் கடைசியாக கொத்தனாராக வேலை செய்த ஷா முனிசாமி கான்.. இன்று இறந்த நாள்.. அதனால் இப்போது இந்த பகுதியில் பந்த் நடை பெற போகிறது.. நீங்க எல்லாம் சீக்கிரம் இந்த இடத்தை விட்டு காலி பண்ணுங்க.. இல்லன தடி அடி நடக்கும்.. தயவு செய்து பொது ஜனங்கள் எங்கள் மேல் கோபம் கொள்ள வேண்டாம்..

ஜீப் நின்றது.. அதில் இருந்து சாரமாரியாக போலீஸ் இறங்கி வந்து அங்கே நின்று கொண்டிருந்த பொது ஜனங்களை படார் படார் என்று அடித்து விரட்ட ஆரம்பித்தார்கள்..

அனைவரும் சிதறி ஓடினார்கள்..

கண்ணன் புவனா இருவரும் பப்புவை தூக்கி கொண்டு எங்கே ஓடுவது என்று தெரியாமல் திணறினார்கள்.. அப்போது போடோக்ராபர் ஓடி வந்து அவர்கள் இருவர கையையும் பிடித்து கொண்டு.. வேக வேகமாக ஒரு சின்ன கடைக்குள் ஓடி சென்று அவர்கள் மூவரையும் அந்த சின்ன கடைக்குள் போக வைத்து

போடோக்ராபர் : சார் சார்.. இது மாதிரி கலவரம் இங்கே அப்போ அப்போ நடக்கும்.. ரெண்டு நாளைக்கு நீங்க யாரும் வெளியே வராதிங்க. நான் இப்போ இந்த கடையோட ஷட்டரை கீழ இழுத்து வெளியே பூட்டிட்டு போய்டுறேன்.. கலவரம் முடிஞ்சதும் ரெண்டு நாள் கழிச்சு வந்து திறந்து விடுறேன்.. பாதுகாப்ப இருந்துகாங்க.

என்று அவசர அவசரமாக ஷுட்டேரை கீழே இழுத்து மூடி வெளியே பூட்டி விட்டு சென்று விட்டன..

அது ஒரு சின்ன கடை.. பத்துக்கு பாத்து தான் இருக்கும் போல இருந்தது.. ஆரம்பத்தில் இருட்டாக இருந்ததால்.. அது என்ன கடை என்று கண்ணனுக்கும் புவனாவுக்கும் சரியாக கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை..

பிறகு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அது என்ன கடை என்று தெரிய வந்தது.. அது ஒரு சின்ன போடோ ஸ்டுடியோ

ஆம்.. அந்த போடோக்ராபர் ரோட ஸ்டுடியோ தான் அது..

புவனா : நல்ல வேல கண்ணன்.. இந்த இடதுலயவது பாதுகாப்ப இருக்க முடிஞ்சதே.. நான் கலவரம்னு சொன்னதும் பயந்தே போய்டேன்..

கண்ணன் : ஆமா அண்ணி..

அந்த சின்ன அறையில் இருவரும் நெருங்கி இருக்க வேண்டிய சூழ் நிலை.. ஒருவர் வியர்வை ஒருவருக்கு அடித்தது.. புவனா அண்ணியின் வியர்வை கண்ணனுக்கு ஒரு மாதிரியாக இருந்தது.. அவன் இதுவரை புவனா அண்ணியுடன் இவ்வளவோ நேர்கதில் அமர்ந்ததே இல்லை.. போட்டோ எடுக்கும் பொது கூட ஒரு சில வினாடிகள் தான் அவள் மடியில் படுத்து இருந்தான்.. அவள் தோல் பட்டையில் தன்னுடைய தடையை பதித்திருந்தான்.. ஆனால் இப்பொது ஒரு மணி நேரமாக அந்த கடைக்குள் இருவரும் அடைந்து இருந்தனர்..

கீழே கார்பெட் இருந்தது.. அதனால் குளிர் தெரியவில்லை.. இருவரும் எதிர் எதிரே அமர்ந்து இருந்தார்கள்

பப்பு புவனா மடியில் அமர்ந்து இருந்தான்..

பப்பு : அம்மா அம்மா.. பசிக்குது.. பால் வேணும்...

புவனாவுக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை.. இதுவரை பப்புவுக்கு பால் குடுக்கும் போது கண்ணன் பக்கத்தில் இருந்தது இல்லை.. ஆனால் இப்பொது இவ்ளோ அருகில் அமர்ந்து இருக்கும் தன்னுடைய கொழுந்தன் முன்னாடி எப்படி தன்னுடைய மகனுக்கு பால் கொடுப்பது என்று தயங்கி தயங்கி கண்ணனை பார்த்தல்..

கண்ணன் : அண்ணி நான் இந்த செவுத்து பக்கம் திரும்பிகிறேன்.. நீங்க பப்புவுக்கு பால் குடுத்து முடிச்ச துக்கு அப்புறம்.. என்ன கூபிடுங்க. நான் திரும்பி உட்கார்து குறேன்..

புவனா : தேங்க்ஸ் கண்ணா.. நான் எப்படி உங்ககிட்ட சொல்றதுன்னு நினைச்சுட்டு இருந்தேன்.. நீங்கலவே புரிஞ்சுகிடிங்க. ரொம்ப தேங்க்ஸ்...

கண்ணன் : ச்சே ச்சே.. இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு அண்ணி தேங்க்ஸ்.. நீங்க பப்புவுக்கு உங்க முலைல பால் சப்ப குடுங்க. பாருங்க அவன் பசில அலற ஆரம்பிக்க போறான்..

கண்ணன் புவனாவுக்கு முடுகு காட்டி திரும்பி உட்கார்ந்து கொண்டான்..

கண்ணன் : ச்சே ச்சே.. இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு அண்ணி தேங்க்ஸ்.. நீங்க பப்புவுக்கு உங்க முலைல பால் சப்ப குடுங்க. பாருங்க அவன் பசில அலற ஆரம்பிக்க போறான்..

கண்ணன் புவனாவுக்கு முதுகு காட்டி திரும்பி உட்கார்ந்து கொண்டான்..

கண்ணன் கொஞ்சம் டயர்டாக இருந்ததால். கொஞ்சம் கண்களை மூடி மெல்ல இருட்டு உலகிற்கு போனான்.. ஆனால் அவன் காதுகள் விளித்து கொண்டு தான் இருந்தது..

சர் சர் என்று சுடிதாரின் டாப்ஸ் தூக்கப்படும் சத்தம்..

பிறகு பட் பட் என்று புவனா தன்னுடைய கைகளை பின் பக்கம் கொண்டு சென்று பரா ஹூக் அவுக்கும் சத்தம் கேட்டது

பிறகு பிராவை மேலே தூக்கி விடும் சத்தமும் கண்ணனுக்கு தெளிவாக கேட்டது..

இப்பொது.

சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்

பப்பு தனுடைய அம்மாவிடம் பால் சப்பும் சத்தம் கண்ணனுக்கு தெளிவாக கேட்டது.. கண்ணன் கொஞ்சம் டிஸ்டர்ப் ஆனான்.. இருந்தாலும்.. ச்சீ ச்சீ .. அண்ணிய அப்படி தப்ப நினைக்க கூடாது என்று அவன் மனம் அமைதி படுத்தியது...

கொஞ்ச நேரத்தில்

சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்
சப் சப் சப் ம்ம்..ம்ம்..ம்ம்

நின்றது..

கண்ணன் : அண்ணி திரும்பவா ?

புவனா : எப்படி நான் பால் குடுத்து முடிசெனு கண்டு பிடிச்சிங்க தம்பி ?

கண்ணன் : எல்லாம் நீங்க டிரஸ் அவுகுற சதம் .. பாபா பால் சப்புன சத்தம்.. அப்புறம் நீங்க பராவ கீழ இழுத்துவிட்டு பின்பக்கம் கொக்கி மாட்டுன சத்தம்.. எல்லாம் வச்சு தான்..

புவனா : அட தம்பி.. இப்போ நீங்க லேட்டஸ்ட்டா தாண்டவம் படம் பார்த்திங்களோ.. சத்தத்தை வச்சே என்ன நடக்குதுன்னு ரொம்ப சூப்பர்ரா கண்டு பிடிகிரிங்க. ?

கண்ணன் : ஹி ஹி .. ஆமா அண்ணி.. அந்த படம் பார்த்து கொஞ்ச நான் அது மாதிரி சவுண்ட் வச்சே என்ன என்ன பண்றாங்கன்னு practice பண்ணிட்டு இருந்தேன் அண்ணி..

புவனா : அட தம்பி.. இப்போ நீங்க லேட்டஸ்ட்டா தாண்டவம் படம் பார்த்திங்களோ.. சத்தத்தை வச்சே என்ன நடக்குதுன்னு ரொம்ப சூப்பர்ரா கண்டு பிடிகிரிங்க. ?


கண்ணன் : ஹி ஹி .. ஆமா அண்ணி.. அந்த படம் பார்த்து கொஞ்ச நான் அது மாதிரி சவுண்ட் வச்சே என்ன என்ன பண்றாங்கன்னு practice பண்ணிட்டு இருந்தேன் அண்ணி..

புவனா : சரி சரி.. ரொம்ப போர் அடிக்குது என்ன பண்ணலாம்.. ?

கண்ணன் : ரெண்டு நாளைக்கு இந்த சின்ன கடைய விட்டு எங்கேயும் வெளியே போக முடியாது அண்ணி.. எனக்கும் என்ன பண்றதுன்னு தெரியல..

புவனா : ஐயோ.. அப்போ பசி எடுத்தா எப்படி சாபிடுறது.. வெளியே ஷுட்டெர் வேற சாத்தி இருக்கு.. நம்ம வெளியே போகவே முடியாதா.. ?

கண்ணன் : ஆமா அண்ணி அந்த போடோக்ராபர் வந்து ரெண்டாவது நான் திறந்து விட்டா தான் நம்ம வெளியே போய் எதாவது சாப்பிட முடியும்..

புவனா : அப்போ நம்ம ரெண்டு நான் பட்டினியா தான் இருக்கணுமா.. இடம் ரொம்ப சின்னதா இருக்கு.. உட்கார கூட சரியா இடம் இல்ல எப்படி படுத்து தூங்க போறோம்னு தெரியல கண்ணா....


கண்ணன் : தூங்கலாம் முடியாது அண்ணி.. வெளியே தொடர்ந்து கலவரம் நடந்துகிட்டே இருக்கு.. டாமால் டுமீல் நு சத்தம் கேட்டுட்டே இருக்கு.. இந்த சத்தத்துல எப்படி நம்ம தூங்க முடியும்.. அண்ணி ? பேசாமா சும்மா நம்ம உட்கார்துடே ரெண்டு நாள் இருக்கலாம்..

புவனா : சரி சரி.. ரொம்ப போர் அடிக்குது.. என்ன பண்ணலாம்..

கண்ணன் : இருங்க அங்கெ ஒரு செல்ப் இருக்கு அதுல எதாவது புக்ஸ் இருக்கானு பார்க்குறேன். சும்மா இருக்குற நேரத்துல அதையாவது படிச்சுட்டு இருக்கலாம்..

கண்ணன் எழுந்து ஸெல்ப்ல் என்ன இருக்கிறது என்று பார்த்தான்.. அவன் சொன்ன படியே சில புக்ஸ் இருந்தது.. கீழே அமர்ந்து இருந்த அண்ணியை குனிந்து பார்த்து..

கண்ணன் : அண்ணி.. நான் சொன்ன மாதிரி ரெண்டு புக்ஸ் இருக்கு.. எடுத்து எடுக்க ?

புவனா : என்ன புக்ஸ் அது.. ?

புவனா மடியில் பப்பு படுத்து இருக்க.. அமர்ந்த படியே நிமிர்ந்து கண்ணனை பார்த்து கேட்டால்..

கண்ணன் : டைட்டில் படிச்சு காட்டவா அண்ணி ?

புவனா : ம்ம் படி..

கண்ணன் : (1) ஆயிரம் முத்தங்கல் (2) சித்தர் சொன்ன ஆலோசனைகள்.. 

புவனா : ச்சீய் ச்சீய் அந்த முதல் புத்தகம் வேண்டாம்.. பேரே அசிங்கமா இருக்கு.. சித்தர் சொன்ன ஆலோசனைகள் எடு.. படிக்கலாம்

கண்ணனுக்கு அண்ணி சொன்னது சரி என்று பட்டது.. ஆனாலும் மனம் அந்த முதல் புத்தகத்தில் என்ன இருக்கும் என்று ஒரு நர்பாசை.. மெல்ல நின்னுகொண்டே.. லேசாக முதல் புத்தகத்தை அட்டையை மட்டும் புரட்டி பார்த்தான்..

டிஸ்கோ சாந்தி ரமணன் எழுதிய ஆயிரம் முத்தங்கள்.. என்று தலைப்பு இருந்தது..

யாரு இந்த டிஸ்கோ சாந்தி ரமணன்.. என்று யோசித்தான்.. ஒத் அனுராதா ரமணனுக்கு போட்டி எழுத்தாளர் போல இருக்கிறது.. என்று நினைத்து கொண்டு.. மெல்ல அட்டையை இன்னும் புரட்டினான்..

கண்ணனுக்கு அப்பா என்று நிம்மதி வந்தது.. காரணம்.. அந்த புத்தகத்தில் குழந்திகளுக்கு ஆயிரம் முத்தங்கள் கொடுப்பது எப்படி என்று ஆரம்பித்து இருந்தது..

குழந்தை வளர்பர்து எப்படி.. தெரியாதவர்கள் குழந்தைகளுக்கு முத்தம் கொடுத்தால் என்ன என்ன நோய வரும் என்று அதில் குறிப்பிட்டு இருந்தது..

கண்ணன்.. நலல் வேல அந்த மருத்துவ புத்தகத்தை படிப்தற்கு.. சித்தர் எழுதியதில் ஏதாவது வித்தியாசமான ஆலோசனைகள் இருக்கும் என்று எண்ணி.. அதை எடுத்து கொண்டு கீழே கார்பெட்டில் அமர்ந்தான்..

பப்பு இப்பொது நன்றாக துன்கிகொண்டிருந்தான்..

புவனாவுக்கு அவள் தொடைகளில் பப்பு படுத்து இருந்ததால்.. தொடைகள் வலி எடுத்தது.. ரொம்ப நேரம் அவளால் அப்படியே மடக்கி வைத்து கொண்டு அமரா
முடியவில்லை

புவனா : கண்ணா எனக்கு தொடை வலிக்குது பப்புவ கீழ கார்பெட்ல படுக்க வச்சுட்டு நான் உன் பக்கம் வந்து உட்கார்துகடுமா.. ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து அந்த புத்தகத்தை படிக்கலாம்.. ?

கண்ணன் : ம்ம்.. தாராளமா வாங்க அண்ணி.. 
புவனா : கண்ணா எனக்கு தொடை வலிக்குது பப்புவ கீழ கார்பெட்ல படுக்க வச்சுட்டு நான் உன் பக்கம் வந்து உட்கார்துகடுமா.. ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து அந்த புத்தகத்தை படிக்கலாம்.. ?

கண்ணன் : ம்ம்.. தாராளமா வாங்க அண்ணி..

புவனா கண்ணன் அருகில் சென்று அமர்ந்தால்.. அவனுடன் சற்று ஒட்டி அமர்ந்து கொண்டால்..

புவனா அண்ணியின் வியர்வை கலந்த சென்ட் மனம் கண்ணனை எதுவோ செய்தது.. இதுவரை புவனா அண்ணியுடன் அவன் இவ்வளவு அருகில் அமர்ந்தது இல்லை.. அந்த போட்டோ எடுக்கும் போது கூட ஒரு சில நொடிகள் தான் அவள் மடியில் படுத்து இருக்கிறான்..

புவனா : ம்ம் கண்ணா.. புக் ஓபன் பண்ணி படிங்க.. அப்படி சித்தர் என்ன தான் அட்வைஸ் பண்ணி இருக்காருன்னு பார்க்கலாம்..

கண்ணன் : மெளனமாக படிதான்..

புவனா : கண்ணா.. என்ன.. அமைதியா இருக்கீங்க. ?

கண்ணன் : அண்ணி இந்த புத்தகத்த சத்தமா எல்லாம் படிக்க முடியாது.. வேணும்னா நீங்களும் இன்னும் கொஞ்சம் பக்கத்துல வந்து படிங்க..

புவனா : ம்ம் சரி சரி நானும் படிக்கிறேன்..

கண்ணன் ரெண்டு கைகளிலும் பிடித்து இருந்த புக்கை கொஞ்சம் கை நீட்டி பிடித்துகொண்டான்.. இப்பொது அவன் முகத்திற்கும் போத்தகதிற்கும் உள்ள இடைவெளி கொஞ்சம் அதிகமாக இருந்தது.. அவன் அருகில் அமர்ந்து இருந்த புவனா கண்ணன் தொடை மீது லேசாக தன்னுடைய முழங்கையை ஊனி அமர்ந்து அவன் கைகளுக்குள் தன்னுடைய உடலை நுழைத்து அவன் மார்பில் சாய்ந்து கொண்டால்..

இப்போது கண்ணன் கண்ணனும் புவனா கன்னமும் ஒட்டி இருந்தது.. இப்படி அமர்ந்தால் தான் இருவரும் ஒரே நேரத்தில் அந்த புத்தகத்தை படிக்க முடியும் என்பதால் அப்படி புவனா அமர்ந்து கொண்டால்.. கண்ணனும் ஒன்னும் சொல்ல வில்லை..

இருவர் உடலும் ஒட்டி ஒட்டி இருந்தாலும்.. அவர்கள் இருவர் கண்களும் அந்த புத்தகத்தின் பக்கங்களில் தான் இருந்தது..

முதல் பக்கம்....

சித்தர் எழுதிய ஆலோசனைகள்...

எழுத்தாளர் விஜயவர்மன்..

கண்ணன் அடுத்த பக்கத்தை புரட்டினான்..

இன்டெக்ஸ் பேஜ்

(1) பச்சிலைகள்....

(2) தியானம்....

(3) அமைதி...

(4) மூலிகைகள்...

(5) வேர் ரகசியங்கள்...

(6) வனாந்திர காடு...

(7) பசி...

(8) பிணி...

(9) ஜென்ம மோட்சம்..

(10) மன்னிப்பு மற்றும் மறு ஜென்மம்....

இப்படியாக 10 அதிகாரங்களை கொண்டிருந்தது..

புவனா : அடுத்த பக்கத திருப்புங்க தம்பி. இன்டெக்ஸ் படிச்சுட்டேன்...

கண்ணன் : சரி அண்ணி...


புவனா : அடுத்த பக்கத திருப்புங்க தம்பி. இன்டெக்ஸ் படிச்சுட்டேன்...

கண்ணன் : சரி அண்ணி...

கண்ணன் பக்கத்தை திருப்ப முதல் அதிகாரம்

(1) பச்சிலைகள்...

ஒரு 30 பக்கத்திற்கு உலகில் உள்ள அணைத்து பச்சிலைகள் குறித்தும்.. அது எந்த எந்த நோய்களுக்கு உபயோகப்ப படுகிறது என்று இருந்தது..

புவனா : பாருங்க கண்ணன்.. அந்த காலத்துல இபோ இருக்குற மாதிரி மெடிகல் பெசிலிட்டி இல்லமா எப்படி எல்லாம் பச்சிலை வைத்தே நோய்களை குணம் பண்ணி இருக்காங்க..

கண்ணன் : ஆமா அண்ணி..

புவனா : நல்ல இண்டரெஸ்ட்டிங்கா இருக்குள்ள.. ?

கண்ணன் : ஆமா அண்ணி..

புவனா : தம்பி.. அடுத்த இரண்டாவது அதிகாரம் திருப்புங்க..

கண்ணன் : அண்ணி.. எனக்கு நீங்க என் தொடைல ரொம்ப நேரம் உங்க முழங்கை ஊனி இருக்குறது கொஞ்சம் வலிக்குது..

புவனா : ஹோ சாரி தம்பி.. இருங்க.. நீங்க அப்படியே உங்க ரெண்டு தொடையையும் நல்ல வீ ஷேபபுல விருச்சு உட்காருங்க. நான் உங்க தொடைக்கு நடுல வந்து உட்கார்ந்து உங்க மேல பின்பக்கம் சாஞ்சுகுறேன். அப்போ உங்களுக்கு வலிக்காது இல்லையா ?

கண்ணன் : சூப்பர் ஐடியா அண்ணி வாங்க அப்படியே உட்காருங்க...

கண்ணன் தன்னுடைய தொடைகளை நன்றாக விரித்து கொண்டு செவுதில் நன்றாக சாய்ந்து உட்கார.. புவனா அவன் தொடைகளுக்கு மத்தியில் வந்து சாய்ந்து அமர்ந்தால்..

புவனாவின் பஞ்சு போன்ற சதை உடம்பு அவள் பெரிய சாப்ட் முதுகு.. அவனுடைய நெஞ்சில் வைத்து சாய்ந்து கொண்டால்.. புவனாவின் கூந்தல் வாசனை கண்ணனை சுண்டி இழுத்தது.