என் இனிய அனுபவம் - பகுதி - 9

வீட்டிற்கு சென்றதும் சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு, பல் விளக்கியபடியே குளிப்பதற்காக குளத்திற்கு சென்றேன், குளித்துவிட்டு வீடு திரும்பியதும் நான் நேற்று மறைத்து வைத்திருந்த இடத்தில் அந்த கலர் புக்கை தேடினேன், காணவில்லை, எவ்வளவு தேடியும் கிடைக்கவில்லை,

படிக்கும் நண்பர்களே ஒரு நிமிடம் யோசித்து பாருங்கள், அந்த நேரத்தில் என் மனநிலை எப்படியிருக்கும் என்று, நான் தேடிக்கொண்டிருப்பதை பார்த்த என் தந்தை என்னிடம் வந்து என்னடா தேடிகிட்டுருக்காய் என்றார்,

அவ்வளவுதான் இன்னைக்கு நமக்கு சங்குதான், மூஞ்சி முகரையெல்லாம் குப்புனு வியர்க்க ஆரம்பித்துவிட்டது, ஒன்னுமில்லைப்பா, புக்.... அதற்கு ஏண்டா இப்படி வியர்க்குது, சொல்ல மறந்தேட்டேன் நேற்று மதியம் நம்ம வீட்டுக்கு உங்க அண்ணி வந்திருந்தா, அவள் தான் வீட்டிலேயே சும்மா உட்கார்ந்திருந்தா போரடிக்குது, அதுதான் படிக்கிறதுக்கு ஜெய்யோட புக்ஸை எடுத்துட்டு போறேன், அவன் ஈவினிங்க் வந்ததும் வந்து புக்கை வாங்கிட்டு போக சொல்லுங்க என்று சொல்லிவிட்டு போனடா,

உனக்கு புக் அவசரம் என்றால் இப்பவே போய் வாங்கிட்டு போ, இல்லையென்றால் ஈவினிங்க் ஸ்கூல் முடிஞ்சு வந்த பின்பு வாங்கிக்க சொல்லிவிட்டு அவர் போய்விட்டார்,
ஆனால் ஒன்று மட்டும் புரிந்தது, புக் அவளிடம் தான் இருக்கிறது என்று, எப்படி அவள் முகத்தில் முழிப்பேன், புத்தகம் இல்லாமல் வெறுங்கையுடன் பள்ளிக்கு சென்றேன்,

இனி என்ன நடக்கப் போகுது யாருங்க இந்த அண்ணி, இவளுக்கும் எனக்கும் என்ன உறவு அதை பற்றி அடுத்த அப்டேட்டில் சொல்கிறேன், அதற்குள் ட்ரெயினும் மங்களூரை கடந்திருந்தது, டயத்தை பார்த்தேன், மணி இரவு 10: 00 ஐ நெருங்கிக்கொண்டுருந்தது, அப்போது என் மீது யாரோ கை வைக்க மேலே நிமிர்ந்து பார்த்தேன், அந்த சேட் பெரியவர்தான் என்னை பார்த்து புன்னகைத்தபடி தம்பி ஒரு உதவி.

                         

ஸாரி தம்பி தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க, என் மனைவியால் மேல் பெர்த்தில் ஏறி படுக்க முடியாது, நீங்கள் கொஞ்சம் சிரமம் பார்க்காமல், நீங்க மேல் பெர்த்தில் படுத்து கொண்டு இந்த பெர்த்தை என் மனைவிக்கு தந்தால் எங்களுக்கு ஹெல்ப்பாக இருக்கும், கெஞ்சும் குரலில் கேட்டார்,

அவள்கள் இருவரையும் கண்களில் அலசிவிட்டு பெரியவரை பார்த்தேன், பரவாயில்லைங்க, இதில் அந்த அம்மாவை படுத்துக்க சொல்லுங்க, நான் மேல் பெர்த்தில் படுத்துக்கிறேன், என்று சொல்லிவிட்டு அவர் பேத்தியை பார்த்தேன், அவள் பார்வையாலேயே நன்றி சொன்னாள்,

சாப்பிட்டதும் தூங்குவதற்காக மேலே ஏறினேன் ஏறும்போது என் அருகில் இருந்தவளை பார்த்தேன், என்னை பார்த்து புன்னகைத்தாள், என் பேக்கை தலையனையாக வைத்து கொண்டு போனை சைலண்ட் மோடுக்கு மாற்றி பேண்ட் பாக்கெட்டுக்குள் போற்றுவிட்டு, கொஞ்ச நேரம் கதை படிக்கலாம் என்று புத்தகத்தை மேய்ந்தேன்,

எல்லோரும் சாப்பிட்டு விட்டு தூங்குவதற்காக அவரவர் பெர்த்தில் தூங்க ஆரம்பித்தனர், எனக்கு கீழே நடுவில் அந்த போலிஸ்காரியும், அதற்கு கீழே கீழ் அந்த வயசான அம்மாவும், எதிர்புரத்தில் கீழே அந்த பெரியவரும், நடுவில் சின்னப்பையனும், மேலே எனக்கு எதிராக அந்த மும்பை தக்காளியும் தூங்க ஆரம்பித்தனர்,

எனக்கு எப்படியாவது அவளிடம் பேசி அவளின் சினேகிதத்தை பிடிக்க வேண்டும் என்பதற்காக அவளை பார்த்தேன், அவளும் என்னை பார்த்தாள், பார்த்தவள் சைகையால் என்ன என்று கேட்டாள்,

நான் தலையசைத்து ஒன்னுமில்லை, இவர்கள் யார் என்று கேட்டேன், அவளும் என் தாத்தா, பாட்டி, இவன் என் தம்பி என சைகையிலேயே பதில் சொன்னாள், ஆமா நீ என்ன பண்றாய் என்றேன், அவளும் நக்கலோடு நான் உங்க கூட பேசிக்கொண்டுருக்கிறேன்,

கிண்டல், நீ படிக்கிறியா, வேலைக்கு போகிறயா என்றேன், படிப்பதாக சொன்னாள், உன் பெயர் என்ன என்று கேட்டேன், அவளும் சொன்னாள் எனக்குத்தான் புரியவில்லை, நான் புரியவில்லை என்று சொன்னதற்கு காலையில் சொல்வதாக சொன்னாள், நாங்கள் சைகையாலே கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டோம், இறுதியில் எனக்கு தூக்கம் வருகிறது குட்நைட் சொல்லிவிட்டு தூங்க ஆரம்பித்தாள்,

எனக்கும் கண்களில் தூக்கம் அப்பிகொண்டு வந்தது, சரி என்று புத்தகத்தை மூடிவைத்துவிட்டு, அவளை அங்குல, அங்குலமாக ரசித்தேன், அவள் மேனி முழுவதும் பெட்சீட்டால் போத்தியிருந்ததால் அவள் முழு அழகையும் ரசிக்க முடியவில்லை, இருந்தும் அவளின் பெருத்த முலைகள் சுடியை விட்டு வெளியே வருவது மாதிரி பிதுங்கிக் கொண்டிருந்தது, எப்படியும் இந்த கனிகளை அடைந்தே தீர வேண்டும் என்ற நோக்கோடு மீண்டும் என் நினைவுகள் பழசை தேடி சென்றன,

ஆங்க்... எந்த இடத்தில் விட்டேன், இப்ப என்ன செய்வது சுரத்தை இல்லாமல் பள்ளிக்கு சென்றேன். எப்படியும் உமாவிடம் காட்டிவிடலாம் என்ற என் ஆசையில் மண்ணை அள்ளி போட்ட என் அண்ணி மீது கோபம், கோபமாக வந்தது,

நான் பள்ளிக்கு வந்ததும் அடுத்த அதிர்ச்சி காத்திருந்தது, உமாவும் அன்று ஸ்கூலுக்கு வரவில்லை, மாலை ஸ்கூல் முடிந்து ட்யூசனுக்கு கிளம்பலாம் என்ற ஆசையில் சைக்கிளை எடுக்க வந்தேன், அப்போது அங்கே வந்தாள் உமாவின் ப்ரண்ட் கனகா,

அடடா இவளிடம் கேட்டுருக்கலாமே உமாவை பத்தி, சரி இப்பாவது கேட்கலாம், என்னிடம் தான் வந்தாள், ... வந்தவள் ஹாய் ஜெய், நீங்க கனகா உமாவோட ப்ரண்ட் தானே ஆமா இன்று எதற்காக உமா வரவில்லை,

அவள் வீட்டிற்கு போனத்தான் தெரியும், உன்னை விமலா டீச்சர் உடனே ஆஃபிஸுக்கு வரச்சொன்னாங்க, எதற்கு?.... எனக்கென்ன தெரியும், சொன்னாங்க, அதைதான் நானும் சொன்னேன், சரி வரட்டுமா என்று கூறிவிட்டு கிளம்பினாள்,

நானும் உமாவைப் பத்தி தெரிஞ்சுக்கலாம் என்ற ஆவலில் ஆசையாக ஓடினேன், ஆனால் உமாவை பற்றி எப்படி கேட்பது, சரி அவளாக சொல்லட்டும் என்று ஆபிஸுக்குள் நுழைந்தேன்,

வா ஜெய், என்னை கூப்பிட்டிங்களாமே, ஆமாம்,..நீ இன்னும் 10 நாளைக்கு ட்யூசனுக்கு வர வேண்டாம்,... உமா என்ற இன்பத்தில் இருந்தவனுக்கு இதை கேட்டால் எப்படி தாங்கிக் கொள்ள முடியும், எதற்கு டீச்சர் என்ற கேள்வியே தவிற வேற எந்த கேள்வியையும் கேட்க முடியலை,

அதை சொன்னால் உனக்கு புரியாது, சரி இன்னும் பத்து நாளைக்கு வீட்டிலே படிச்சுக்க, பாடத்தில் ஏதாவது டவுட் வந்தா CLASS லயே கேட்டுக்க, சரிங்க டீச்சர் என்று வெறுமையாக வெளியே வந்தான், உமா பற்றி தெரிந்து கொள்ள முடியததால் எனக்கு அழுகையே வந்துவிடும் போல் இருந்தது,

இன்றைக்கு எல்லாமே ஏமாற்றம்தான் நொந்தபடியே வீட்டிற்கு சைக்கிளை மிதித்தேன், போகும்போது புத்தகத்தின் தன்மை தெரிந்து அதன் விபரீதம் புரிந்தது, அய்யய்யோ நானும் அர்த்தம் தெரியாமல் இருந்துவிட்டேனே, ஒரு வேளை புத்தகத்தை பிரட்டி பார்த்திருந்தால் என் மானம் என்னாவது, அதைவிட பார்த்தவள் வீட்டில் சொல்லியிருந்தாள் என் நிலைமை அதோகதிதான்,

இன்றோடு தொலைந்தோம் என்று முட்டிகொண்டு வந்த அழுகையை கட்டுபடுத்திகொண்டு ஒரு வழியாக வீடு வந்து சேர்ந்தேன், சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு வீட்டில் ஏதாவது சத்தம் கேட்கிறதா என்று ஐந்து நிமிடம் காதை வைத்து கேட்டு பார்த்தேன், சத்தம் ஏதும் வரவில்லை,

பின் மெதுவாகவே வீட்டிற்குள் நுழைந்தேன், என் அப்பா தான் முன்னால் இருந்தார், என்னடா ஜெய் இப்பல்லாம் சரியாக ட்யூசனுக்கு போறதில்லை, இல்லைப்பா நீங்க வேனா வந்து நாளைக்கு ஸ்கூலில் கேட்டுக்குங்க, இன்னும் பத்து நாளைக்கு ட்யூசனுக்கு வரவேண்டாம் என்று டீச்சர் சொல்லிட்டாங்க, நானே அந்த வருத்தத்தில் இருக்கிறேன்,

அதற்கு ஏண்டா அழுகிறாய், சரி அதைவிடு நேத்தே உங்க அண்ணி வரச்சொல்லிட்டு போனாள், அவளை போய் பார்த்துட்டு வந்துடு, அண்ணி வார்த்தையை மீண்டும் கேட்டதும் என் உடம்பெல்லாம் நடுங்க ஆரம்பித்தது,

அங்கே என்ன நடக்கப் போகுது எப்படியாவது அவள் காலிலாவது விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டு புத்தகத்தை வாங்கிட்டு வந்து முதல்ல சிவாகிட்ட ஒப்படைக்கனும் என்ற எண்ணத்தோடு அண்ணியை காண அப்பாவிடம் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன்,

ஓ இவளை நீங்க எல்லோரும் என் சொந்த அண்ணி என்று நினைக்கிரீங்களா, அதுதான் இல்லை, நான் அவள் வீட்டிற்கு போறதுக்குள் அவளைப் பத்தி சொல்லி விடுகிறேன், எங்கப்பா கூடப் பிறந்த பெரியப்பவோட மகனின் மனைவிதான் இந்த அண்ணி, அவள் பெயர் வணிதா, வயசு 21க்குள் இருக்கும், ஆளு அவ்வளவு அழகாக இருப்பாங்க, இந்த நாட்டுகட்டை, நாட்டுகட்டை சொல்றாங்கல, அதுதான் இவள், அவளை நாட்டுகட்டைன்னு என் காதுபடவே பல பேரு சொல்லியிருக்காங்க, அப்பெல்லாம் புரியாது, அதற்காக இப்பவும் பெரிசா ஒன்னும் புரியலை,

அவளைத்தான் இப்ப பார்க்கப் போறேன், ஆனா பாவங்க அவங்க, கல்யாணம் பண்ணின ஒரே வாரத்தில் அவளை விட்டுட்டு வெளிநாட்டிற்கு வேலைக்கு போய்விட்டான், என் அண்ணன், போய் ரெண்டு வருஷமாச்சு, கல்யாணம் ஆகியும் ரெண்டு வருஷமாச்சே என்ன அண்ணி இன்னும் உங்களுக்கு குழந்தை பிறக்கலையே என்ற நான் கேட்டால் போடா கிறுக்கு பயலே அதெல்லாம் உனக்கு புரியாது என்பாள், அது உண்மைதான்,

ஆணும், பெண்ணும் இணைந்தால் தான் குழந்தை பிறக்கும் என்பது இப்போது புரிந்தாலும் அது எப்படி என்பது இன்னும் எனக்கு புரியவில்லை, இதெல்லாம் இப்போ எதற்கு, ஆம் முக்கியமான விசயத்தை சொல்ல மறந்துவிட்டேனே, எங்க பெரியப்பாவும், பெரியம்மாவும் அவங்க மகள் வீட்டிற்கு சென்றாள் நான் தான் அவளுக்கு துணையாக படுத்து கொள்வேன், அவள் அறைக்குள் படுத்துகொள்வாள், நான் ஹாலில் படுத்து கொள்வேன்,

வீடு நெருங்க நெருங்க என் மனதில் இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச தைரியமும் குறைஞ்சு அவளை பார்ப்பதற்கு நடுங்கினேன், எப்படியோ அவள் வீட்டிற்குள் நுழைந்தேன், யாரையும் முன்னாடி காணும், பின்னாடி துணி துவைக்கும் சத்தம் கேட்கவே, அங்கு மெல்ல சென்றேன்,

தன் சேலையை இடுப்பிள் சொருகிவிட்டு துணிகளை அடித்து துவைத்து கொண்டிருந்தாள் என் அண்ணி, அவள் குனிந்து நிமிந்தும் அடித்து துவைக்கும்போது அவள் இடுப்பு குலுங்க ஆரம்பித்தது, நான் போன காரியத்தை மறந்துவிட்டு அவள் இடுப்பு குலுங்குவதை பார்த்து ரசித்து கொண்டிருந்தேன்,

அவள் சும்மா என் பக்கம் பார்க்க எனக்கு திருடன் காலில் தேள் கொட்டியது போல் உணர்வு ஏற்பட்டது, பயத்தில் நான் அ....ண்...ணி....

என்னடா இங்கே பார்த்து கொண்டுருக்கிறாய் கோபத்தோடு முறைத்து கொண்டே கேட்டாள், எனக்கு சப்தமுமே அடங்கியது.

                 

நான் அவளை ரசித்ததை பார்த்தவள், என்னை கண்டு முறைத்ததும் அல்லாமல் திடீரென்று என்னடா அப்படி பார்க்குறாய் என்றதும் எனக்கு அதிர்ச்சியில் நா வறண்டு போய் பேச்சே வரவில்லை, இல்லைங்க அண்ணி... என்று இழுத்த நான் அண்ணி வரச்சொன்னிங்களாமே என்றேன்,

நான் எங்கேடா உன்னை வரச்சொன்னேன், உண்மையை சொல்லு எதற்காக வந்துருக்காய், என்னிடம் எந்த பதிலும் வரவில்லை,

முன்னாடி உட்கார்ந்திரு நான் துணிகளை துவைத்து போட்டுட்டு வந்துவிடுகிறேன்,.. நான் எதுவும் சொல்லாமல் ஹாலில் வந்து உட்கார்ந்திருந்தேன், கடவுளை இந்த ஒரு தடவை மட்டும் என்னை மன்னிச்சுடு, இனிமே எந்த தப்பும் செய்ய மாட்டேன், மணம் கண்டபடி கடவுளை வேண்டிக் கொண்டது,

அவள் யார்கிட்டயும் சொல்லக்கூடாது, எப்படியாவது அவளிடம் கெஞ்சிக் கூத்தாடி புக்கை வாங்கிட்டு போய் சிவாகிட்ட கொடுத்துட்டு இனிமேல் அந்த பக்கமே தலை வைத்து படுக்கக் கூடாது உறுதியாக முடிவை எடுத்தேன், ஆனால்

கொஞ்ச நேரத்தில் மீதி இருந்த துணிகளையும் துவைத்து போட்டுவிட்டு வந்தாள், அவள் எனக்கு எதிரே வந்து அமர்ந்தாள், நான் அவள் வந்ததும் மரியாதைக்காக எழுந்தேன்,... உட்காரு அதட்டினாள்,

இப்ப எதற்காக வந்தாய் உண்மையை சொல் மிரட்டினாள்,... அண்ணி,.... பு..பு....புக்...புக்கே...வா,..வா,,வாங்கிட்டு,...போ அதற்கு மேல் பேச்சு எழவில்லை,

அவ்வளவுதான் அவள், உன்னை எப்படியெல்லாம் நினைச்சேன் தெரியுமா ஜெய், உன் மனசுக்குள்ள இப்படியெல்லாம் வக்ரமான என்ணங்களா, உன்னை இப்படி எல்லாம் விட்டா சரிப்படாது உன்னை என்ன பண்றேன் பாரு, என்று எழுந்தவள் அந்த புத்தகத்தை எடுத்து வந்தாள்,

முடிவுக்கு வந்தேன் அவள் காலில் விழுவதை தவிற வேறு வழியில்லை, அண்ணி தெரியாமல் தப்பு பண்ணிட்டேன், இனிமேல் இது மாதிரி பண்ண மாட்டேன் என்னை மன்னிச்சுடுங்க அண்ணி என்று அவள் காலில் விழுந்தேன்,

அவள் காலை சும்மா பூ மாதிரி மிருதுவாக ஸாப்ட இருந்தது, என்னதான் இருந்தாலும் மணசு மறுபடியும் அலை பாய்தே, அண்ணி,... என்றவனை என்னடா ஆம்பிளை நீ
என்று தூக்கிவிட்டவள் இப்படியா பொம்பளை காலில் விழறது, நான் உன்னை படிக்கவோ, பார்க்க வேண்டாம்னோ சொல்லலை, இப்படி வீட்டில் தெரியுற மாதிரியா வைக்கிறது, நல்லவேளை என் கண்ணில் பட்டது, இதுவே உங்க வீட்டில் யாராவது பார்த்திருந்தால் உன் நிலைமை என்னாயிருக்கும்,

அண்ணி சொன்னதும் சந்தோஷத்தில் என்ன பேசுவது என்றே தெரியாமல் அண்ணி... நன்றியோடு பார்த்தேன், .. ஆமா ஜெய் இதுல என்னடா ஜெய் ஒரு பெண்ணை ரெண்டு ஆம்பளை பார்க்கிறாங்க,

எங்கே காமிங்க அண்ணி என்று அவளை உரசிக்கொண்டே அமர்ந்தேன், அவள் மேனியில் என் மேனி உரசிய போது எனக்கு கதகதப்பாக இருந்தது, நம்ம இன்னும் அந்த பக்கத்தை பார்க்கவில்லையே என்று ஏக்கத்துடன் அவள் கையில் இருந்த புக்கை பார்த்தேன்,

முதல் பக்கத்தை பிரித்தவள் என்ன நினைத்தாலோ தெரியவில்லை, வேண்டாம் நீ சின்னப்பையன் இன்னும் பார்த்தாய் என்றால் ரொம்ப கெட்டுப் போய் விடுவாய் என்று சொன்னவள் சோபாவில் இருந்து சட்டென்று மேலே எழுந்தாள்,

எழுந்தவள் நேராக அவள் ரூமுக்கு செல்ல ஆரம்பித்தாள், என்னடா இது கைக்கு எட்டியது வாய்க்கு எட்டாமல் போய்டுச்சே, இனி புத்தகம் நம் கைக்கு கிடைக்காதா, ஏமாற்றத்தோடு சோபாவில் இருந்து எழுந்தேன், ஆனால் எழுச்சியோடு அவளை பின் தொடர்ந்தேன்,

எப்படியும் புக்கை அவளிடமிருந்து பரித்தாக வேண்டும் என்ற வெறியோடு அண்ணி ப்ளிஸ் என்றேன், அவளோ நான் கெஞ்சுவதை கொஞ்சம் கூட கேர் பண்ணாமல் அவள் ரூமுக்குள் நுழைந்து கதவை சாத்தப் போனாள்,